အနာဂတ်ခေါင်းဆောင်များကျရှုံးခြင်း
wathenmoe[youth of today can make leader of tomorrow] ပာုရှေးပညာရှိတို့ ပြောဆိုခဲ့ကြသည်။
ယနေ့ကမာ္ဘခေတ်တွင် လူငယ်လူရွယ်များသည် အနာဂတ်ခေါင်းဆောင် ဖြစ်ရန်အခွင့်အရေးနည်း
သွားကြသည်။ မိသားစုစီးပွားရေး မပြေလည်မှု ၊အိမ်တွင်မိသားစုများပြားမှု စသောအကြောင်းများ
ကြောင့် ပညာတစ်ပိုင်းတစ်စနှင့် ဖြစ်ကာအလုပ်သမားမားများ ဘဝသို့ရောက်ခြင်းမကရောက်
ကြရလေသည်။
တစ်ချို့ဆိုလျှင် အတန်းပညာပင် မတက်ရောက်နိုင်ကြဘဲ အလုပ်သမားများဘဝသို့
ရောက်ကြရလေသည်။
တစ်ချို့မိန်းကလေးများဆိုလျှင် ရင်နာဖို့အလွန်ကောင်းသည်။ မိသားစုစီးပွားရေးပြဿနာကြောင့် အတန်းပညာရေးကိုလက်လွှတ်ကာ အုပ်ထိန်းသူများဧ။်
စေခိုင်းချက်ကြောင့်လည်းကောင်း ၊ မိမိတို့ထိန်းသိမ်းရမည့် မိန်းမသိက္ခာကို
မငဲ့ကွက်ဘဲ ပြည့်တန်ဆာလုပ်ကြလေသည်။
တချို့ဆိုလျှင် လူစည်ကားသောနေရာများ သို့သွားကာမရှက်မကြောက်နှင့်ပင်
ပြည့်တန်ဆာကိစ္စလုပ်ဆောင်ရန် ဆွဲဆောင်ဖြားယောင်းကြလေသည်။
ယောကျာ်းလေးများဆိုလျှင်လည်း
ပညာတစ်ပိုင်းတစ်စနှင့်ပင် အလုပ်ခွင်သို့ဝင်ကာ ပင်ပန်းကြီးစွာဖြင့်အလုပ်လုပ်ကိုင်ကြလေသည်။အလုပ်ခွင်ဝင်တော့ အပါင်းအသင်းပြီး
ပျက်စီးကြသည်ကများလေသည်။ အရက်သမား၊ ဖဲသမား၊လောင်းကစားသမားအဖြစ်ရောက်ကြရလေတော့သည်။
ယနေ့မြန်မာနိုင်ငံတွင် ပညာတတ်ဖြစ်ချင်ပါလျက်နဲ့ ဖြစ်ခွင့်မရ ၊သင်ယူလေ့လာခွင့်သော
လူငယ်လူရွယ်များများမှာ အဘယ်မှာလျှင် နိုင်ငံ့ခေါင်းဆောင်တွေဖြစ်လာပါမည်နည်း။
အနာဂတ်ခေါင်းဆောင်များကျရှုံးခြင်းသာဖြစ်ပေလိမ့်မည်။
အနာဂတ်ခေါင်းဆောင်များကျရှုံးပါက မိမိတို့နိုင်ငံသည်သာလျှင်
အစစအရာရာမှာကျဆုံးပေလိမ့်မည်။
ထို့ကြောင့်အနာဂတ်ခေါင်းဆောင်များ မကျရှုံးစေရန် အားလုံးဝိုင်းဝန်းလို့
ဖေးမကူညီသင့်ပေသည်။
9 comments
bigbird
March 19, 2011 at 1:27 pm
အေးဗျာ..စိတ်ပျက်စရာကြီး။ အားလုံး တက်နိုင်တဲ့ဖက်ကဝိုင်းဝန်းကူညီသင့်ပါတယ်။
morenyan
March 22, 2011 at 6:43 am
ပြည့်တန်ဆာကတော့ တစ်ချို့က ကဲလွန်းလို့ပါ။
ငတ်လို့ဖြစ်တယ်ဆိုတာရှားပါတယ်။
dream
March 22, 2011 at 10:06 am
ပြည့်တန်ဆာဖြစ်တဲ့သူတွေက ဘယ်ဘဝက ဝဋ်ကြွေးတွေလဲမှ မသိတာ
လင်းဝေကျော်
March 22, 2011 at 10:22 am
ဘယ်ဘဝ ဝဋ်ကြွေးမှ မဟုတ်ဘူး…လက်ကြောမတင်းတာ အလွယ်လိုက်တာတွေက စတာပါပဲ။
ကဲချင်လွန်းလို့ … ကဲရင်းနဲ့ ရုန်းမထွက်နိုင်ဖြစ်… နောက်တော့ မထူးဇာတ်ခင်းလိုက်ကြတာပဲ။
CSW တွေကို survey လုပ်ထားတာရှိတယ်။
အများစုက ချေးကျရာ ပျော်နေလိုက်ကြသေးတာ။
အဓိက ကတော့ မိန်းမတွေအတွက် ထိမ်းသိမ်းနိုင်မှု မိမိကိုယ်ကို ထိမ်းချုပ်နိုင်မှုက သိပ်အရေးကြီးပါတယ်။
အဲဒါလေး သတိထားရင် ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး။
kai
March 22, 2011 at 6:11 pm
အင်းနော်..။
ဘာဖြစ်ဖြစ်.. ဝဋ်ကြွေး..ကံ ဆိုတာကြီးနဲ့ ကိုင်ပေါက်ပေါက်နေတာ… နည်းနည်းတော့ လွန်နေပြီ…။
ကံ..ကံရဲ့အကျိုးကို … ဘယ်လိုနားလည်နေကြသလဲတော့မသိ..။
🙁
R Ga
March 22, 2011 at 10:47 am
တစ်ချို့ကတော့လည်း ဒီလိုမဟုတ်လောက်ပါဘူး။ ဧရာဝတီ မြစ်ဝကျွန်ပေါ်ဘက်က ကရင်၊ဗမာ မိန်းမလေးတွေ ကို အနိုပ်ခန်းတွေမှာ အတွေ့ရ များပါတယ်။ အများစု က အိမ်ထောင်တာဝန်ထမ်းနေတာများတယ်။
အဲဒီလို ရိုးရိုးအနိုပ်ခန်းကနေ အဆင့်မြင့်ပြီး အခြားအနိပ်ခန်းတွေရောက်လို့ရောက် ဖာခန်းတွေရောက်လို့ရောက်နဲ့ ငွေနောက်လိုက်ရင်းရင်းနစ်နေကြတာများပါတယ်။ နောက်စင်တင်အဆိုတော် တွေသူတို့လည်းအဲဒီလိုပဲ…။ နောက် ကြေးကြီး ဖာတွေအဲဒါကတော့အခြားမဟုတ်ပါဘူး။ မော်ဒယ်မင်းသမီးတွေပါပဲ..။
စပွန်ဆာဆိုတဲ့နာမည်လေးလှလှလေးနဲ့…..အကြီးစားဈေးကွက်ကြီးလိုဖြစ်နေ တော့တာပါပဲ….ဗိုလ်ချုပ်ပြောတဲ့ဖာနိုင်ငံဆိုတာ များဖြစ်နေသလားမှတ်ရတယ်။
လင်းဝေကျော်
March 22, 2011 at 10:53 am
ဘဝတွေက ကြမ်းတယ်လေ။ ဘယ်လို တိုင်းရင်းသားဖြစ်ဖြစ်ပါ။
အဲဒီလိုကြမ်းတာကို တောင့်မခံနိုင် လက်ကြောမတင်းတာ အလွယ်လိုက်တာက စတာလေ။
အနှိပ်ခန်းကို ဘယ်သူကမှ ရိုက်ပြီးပို့တာမဟုတ်ဘူး။ စင်တင်အဆိုတော် လုပ်ရင်း အခြေအနေမကောင်းရင် ရှောင်လို့ရတယ်လေ။ စပွန်ဆာ ရှာချင်ရင် စပွန်ဆာ ဆိုတာ ဘာကြောင့်ပေးသလဲ ရှင်းနေတာပဲလေ။
R Ga
March 22, 2011 at 11:10 am
ခင်ဗျားပြောတာလည်းမှန်ပါတယ်။ အခြားအလုပ်တွေလုပ်ရင်ဒီလောက်မှ ငွေရမလွယ်တာကို…။ ဒီတော့ ငွေလွယ်လွယ်ရမယ်ဟာကိုရှာရင်းနဲ့ နစ်နေတာလေ။
zaw min
March 22, 2011 at 3:55 pm
ပြောရမယ်ဆိုရင် လွန်ခဲ့သောအနှစ်(၂၀)လောက်က မ.ဆ.လ ခေတ်တွင် ယခုခေတ်လောက် ပေါ်ပေါ်များများမရှိသေးပါ၊မဆိုးသေးပါလို့ ထင်မိပါတယ်။ရန်ကုန်မြို့တွင်းရှိသော တည်းခိုခန်းများလည်း ယခုလောက် မပေါ်များသေးပါ။ရန်ကုန်မြို့တွင်း မှတ်ပုံတင်နဲ့လည်း တည်းခိုခွင့်မပြုပါ။အနှိတ်ခန်းဟူ၍လည်းမပေါ်သေးပါ။ဘာကြောင့်ယခုလို မိူလိုပေါက်ရသလဲဆိုတာ စဉ်းစားကြည့်ယုံနဲ့သိနိုင်မယ်ထင်ပါတယ်။ရန်ကုန်မြိုလည်ရှိ ဆူးလေဘုရားပေါ်တောင် မရှောင်အလွန်ပေါ်များနေတယ်ဆိုတာ လွန်ခဲ့သောငါးနှစ်က မြန်မာပြည်ပြန်တုံး ပါစ်ပို့စ်ရုံးမှအပြန် ဆူးလေးပေါ် တက်ပီးဘုရားဖူး တုံးက ဘုရားဝတ်ပြုပီး ဘုရားကိုလက်ယာရစ်တစ်ပတ်ပတ်စဉ် အမျိုးသမီးငယ်နှစ်မှာ ဘေးမှ မသိမသာကတ်လျှောက်ပြီး အကိုကြီးဘာလိုသလဲဟု မသိမသာလေးမေးသွားပါတယ် ပြီးတော့နောက်ပြန်လည့်ကြည့်ပြီးတော့ ရယ်နေကြတယ်။ဘေးမှာပါလာတဲ့ သူငယ်ချင်း အဲဒါ ဘာညာတွေလေ လို့ဆိုတော့ ေဩာ်…ငါဒို့ မြန်မာပြည်ကြီးအလွန်တိုးတက်နေတာ ဒါတွေပါလားလို့ သိခဲ့ရပါတယ်…..ယနေ့ အထိရှိနေအုံးမှာပါပဲလို့ထင်မိပါတယ်….