I am not mistake to order for fry chicken rice!!!!! at the 8 Mile SHWE BAL
Last a few day ago I am going take dinner Shwe Bel with my foreign guest.That time I am ordered to fried rice with chicken it is not my first time same as like last time.They make it with LIVER is almost why they do it? I did not find out any chicken meat it is totaly diffrent side order.They make more profit or while not they did not care of customer because of they shop is very popular in Yangon over 30 years ago.But I am not complain about it first time and now second time with forengn gust are not happy for eat live or organ.SO that please avdvise me our villeger is it my faul or who will be care of customer service????
11 comments
အီးတီ
October 31, 2011 at 9:11 am
ဦးဦးမျိုးသိန်းရဲ့ အင်းဂလိစာက လန်ထွက်နေတာပဲ။ ကျွန်တော်တောင် အင်းဂလိ လိုမရေးတတ်ဘူး။
လေးစားပါတယ်။ အခုလို သတင်းပေးတဲ့ အတွက် သင့်ခရု။ အချိန်ရရင် သားသားကို အင်းဂလိစာ
သင်ပေးပါလား ဦးဦး။
မျိုးသိန်း
October 31, 2011 at 11:57 am
ကိုအီးတီရေ ~ ဦးလဲ မူကြိုပါပဲ
သားတို့လိုခေတ်ကပိုတော်ကြပါတယ်။
လေးစားစွာဖြင့်
ပေါက်ဖော်
October 31, 2011 at 9:21 am
စိတ်ဆိုးပါနဲ ့..ဦးမျိုးသိန်းရယ်..ဖြစ်တတ်ပါတယ်..
ခွင့်လွှတ်လိုက်ပါ….
မှားတာတော့ ဝိတ်တာမှားတာပေါ့….
ဈေးကြီးကြီးယူပြီးတော့…စားသုံးသူကို သေချာဂရုမစိုက်တာ တော့ မနိပ်ဘူးပေါ့
နောက်ခါစားရင်သေချာမှာနော် တိယား..
ကျနော်ဆို ၃ ခေါက်ပဲ စားဖူးတယ်..
ပထမဆုံးခေါက်မှာ ပိုက်ဆံမလောက်လို ့..မပုတင် ထားခဲ့ရတယ်..
အဟဲဟဲ..
😆
အဲလိုပါပဲ…ဖြစ်တတ်ပါဒယ်
windtalker
October 31, 2011 at 12:13 pm
သူရို ့က ကိုမျိုးသိန်း ပုံကြည့်ပြီး
သံဓါတ်ချို ့ တဲ့ နေတယ် မှတ်လို ့နေမှာပါ ဂျာ
ခွင့်လွှတ်လိုက်ပါနော
ဆူး
October 31, 2011 at 1:19 pm
အသားကို ကင် ကလိဇာ ထမင်းကြော်တယ်။
သင်အာကတော့ တပွဲ ၁၇၀ဝ သင့်တင့်တဲ့ ဈေးနှုန်းပါပဲ ထင်တယ် တပွဲကို ၂ယောက်စားလို့ ရတယ်လေ။ 😀
Foreign Resident
October 31, 2011 at 1:26 pm
ဦးမျိုးသိန်းဘက်က ပေါ့လျှော့တာလည်း ပါတယ်ဗျ ။
မြန်မာ Restaurant တွေမှာက အသည်းတို့ ကလီစာတို့ ထည့်လေ့ရှိတာပဲ ။
အဲတော့ ဒုတိယ အခေါက် Foreigner တွေနှင့် သွားစားတဲ့အခါ
အသည်းတို့ ကလီစာတို့ မထည့်ဘို့ သေချာမှာရမှာဗျ ။
ကိုပေါက်ဖော် ရေ
ရွှေဘဲက ဈေးကြီးကြီးမယူဘူးဗျ ။
ရွှေဘဲဟာ ကျွန်တော် သိသလောက် တန်းတူ Restaurant တွေထဲမှာ
ဈေးအသက်သာဆုံး နှင့် အရသာ သင့်တင့်တယ်ဗျ ။
ဒါကြောင့် သူက အရမ်း အောင်မြင်တာ ။
ညနေ ရှစ်နာရီလောက်သွားရင် နေရာတောင် မနည်းရှာရတယ် ။
xman
November 1, 2011 at 12:09 am
ဆူး ရဲ့ ကွန်မင့်ကိုပဲ ဖြည့်ပြောပါမယ်။
ရွှေဘဲက ဘဲကင်များစွာရောင်းရတော့ ဘဲအသဲအမြစ်တွေအများကြီးထွက်ပါတယ်။
အဲဒီ ဘဲအသဲအမြစ်တွေကိုရွှေဘဲ သုံးဆိုင်ဖြစ်တဲ့ ရွှေဘုံသာ၊ သင်အာ နဲ့ ၈မိုင်ဆိုင်တွေမှာ ကြက်ထမင်းကြော်၊ ကြက်ခေါက်ဆွဲကြော်၊ ကြက်ကြာဆံကြော်၊ ကြက်အစိမ်းကြော်နဲ့ ကြက်နဲ့ပတ်သက်တဲ့ဟင်းပွဲတွေမှာ ထည့်သုံးပါတယ်။
အထူးသဖြင့် ကြက်ထမင်းကြော်က ပါဆယ်အများဆုံးဆိုတော့ ပေါချောင်ကောင်းလုပ်ရင်းကနေ လက်ပျက်ကုန်တာပါ။
အဲဒီ ဘဲကလီစာတွေဟာ အနံ့အရသာမပြုပြင်ပဲ (ကျွန်တော့အထင်) ပြုတ်ပြီးလှီးထည့်တာမို့ ထမင်းကြော်ရဲ့အရသာဟာလဲ တော်တော်ညံ့သွားတာပေါ့။
ကန်တော်မင်က ရွှေဘဲဆိုင်(ယခင်ရှမ်းကန်) မှာတော့ ဒါမျိုးမလုပ်ပါ။ ဈေးတော့နဲနဲများတယ်။ နိုင်ငံခြားသားနဲ့သွားစားမယ်ဆိုရင်တော့ အဲဒီမှာပိုသင့်တော်ပါတယ်။
မျိုးသိန်း
November 1, 2011 at 6:38 am
xman ရဲ ကွန်မန့်ကိုလေးစားပါတယ်၊ကျေးဇူးတင်ပါတယ်၊ကျနော်လဲဒီလိုပဲထင်ပါတယ်၊ ကလီစားတွေများတောချောင်ကောင်းလုပ်ပုံရပါတယ်။ချောင်းကောင်းဆိုတော့ဈေးလဲမပေါပါဘူး။
ကျနော်ဧည်သည်က HOTEL YANGON မီးပွိုင်နားကဟိုတယ်မှာတည်တောအနီဆုံးကအဲဒီ ၈မိုင်ရွှေဘဲပေါ။
ကွန်မင့်ပေးကြတဲညီအကိုမောင်နှမများကိုကျေးဇူးတင်ပါသည်။
kocho
November 1, 2011 at 2:23 am
လာစားတဲ့ဧည့်သည်များ ကြက်ရောဂါဖြစ်မှာစိုးရိမ်လို့နေမှာပါဗျာ 😉
Koyin Sithu
November 1, 2011 at 2:33 am
၈မိုင် ရွှေဘဲရောက်တိုင်းတော့
ပြည်လုံးချမ်းသာဟင်းနဲ့ ဘဲကင်တစ်ချမ်းမှာစားဖြစ်တယ်…
ကိုလာလေးနဲ့ပဲ မြည်းရတာပေ့ါလေ…
ဆိုင်ကြီးတွေမှာ ဝိတ်တာတွေပေါ့ဆမှုကြောင့် ခဏခဏဖြစ်နေတာပါ…
အင်း ပြောမဲ့သာပြောတာ ရွှေဘဲနာ မကပ်နိုင်တာကြာပေါ့..
ပြောရင်းနဲ့ လွမ်းလာပြီ.. ရှလွတ်.. ဂျွတ်
ကြောင်ကြီး
November 1, 2011 at 11:57 am
အေးအေး… နင်တို့ပဲ စားကြ၊ မျိုကြ စို့ကြ… ငါ့မှာတော့ ဘဲကင်ဈေးကြီး မတန်လို့ မျက်လုံးနဲ့ စားနေရတာ ကြာပြီ။ မှန်လုံသေတ္တာထဲ ထည့်ထားတော့ အနံ့တောင် ရှုခွင့်မရဘူး။ 🙁