အများ နှင့် ဆိုင်သော Revised (၂)

nigimi77December 1, 20111min28910

ဆိုတော့….တွေးမိတဲ့ အကြောင်းအရာ တစ်ခု ရှိပါတယ် ။

ဒီ အကြောင်းအရာကိုတော့ နည်းနည်း ပေါ့ပေါ့ပါးပါး အရွန်းဖောက်ပြီး ရေးချင်ပါတယ် ။

အမည် ယူသုံးထားတဲ့ အတွက်လည်း တောင်းပန်ချင်ပါတယ် ။

ဘုန်းကြီး ဂေါင်းတော့ ခေါက်လိုက်ပါပြီ ။ ကန်တော့ပါ ။

=========================================================

ဥပမာ ရပ်ကွက် တခုမှာ လူ ၁ဝ ယောက် နေတယ်လို ့ ဆိုပါစို ့။

တစ်ခုသော သူတောင်းစားမ က နိဂိမိ အိမ်ရှေ ့မှာ လာတောင်းပါလေရော ။

နိဂိမိက ခေါင်း အမူအရာနဲ ့ ” ဒိုးတော့” လို ့ လုပ်လိုက်တယ် ။

ကိုနီ ့ အိမ်ရှေ ့မှာ လာတောင်း ပြန်ရော ။

အကိုကြီးရယ် ….အမကြီးရယ်……ဆိုပြီးတော့ပေါ့ဗျာ ။

ကိုနီက ပေးရင်ကောင်းမလား မပေးရင် ကောင်းမလား ချီတုန် ချတုန်နဲ ့ပေါ့ ။

နောက်ဆုံးတော့ ပေးလိုက်ရော ။

အဲသမှာ သူတောင်းစားက နိဂိမိ ကို ပေစောင်းစောင်း ကြည့်ပြီး နင်မပေးလဲ ပေးတဲ့

အကောင် ရှိတယ် ဆိုတဲ့ ရုပ်နဲ ့ပေါ့လေ ။

ရပ်ကွက်ထဲက ဂီလ်ဘာတို ဆိုတဲ့ နှုးဘာလူမျိုး အိမ်ရှေ ့ရောက်တော့ သူက

တောင်းတာကို ပေးတဲ့ အပြင် တန်ရာတန်ကြေး အနေနဲ ့ နို ့တွဲကြီးကို တစ်ချက်

တောင်းနိုက်လိုက်သေး ။

ကို ဘလက် ဆိုတဲ့ ထောက်လှန်းရေး အိမ်ရှေ ့ရောက်တော့ ငါတောင်းလို ့ရခဲ့တာကို

နင့်ပြန်ပေးရင် ဇာတ်တူသား စားတာနဲ ့တူမှာပေါ့ ဆိုပြီး မပေးဘူးဗျ ။ 🙂 🙂 🙂

အဲလိုနဲ ့ပေးသူက ပေးလိုက် မပေးသူက မပေးနဲ ့ ပေးသူက ၆ ယောက် မပေးသူက

၃ ယောက်ရှိနေပြီပေါ့ ။

ဒီလိုနဲ ့ အလှည့်ကြ တောင်းလာလိုက်တာ နောက်ဆုံး အီးဒုံး အိမ်ရှေ

့ရောက်သွားပြန်ရော ။

သူကလဲ ဂျစ်ကန်ကန်နဲ ့ ဘုတောလိုက်တဲ့ အပြင် နောက်တခါ ဒီ ရပ်ကွက်ထဲလာရင်

တမီ အလံထူဘလိုက်မယ် ဆိုပဲ ။ 🙂 🙂

ပေးသူက ၆ ယောက် မပေးသူက ၄ ယောက် ဆိုတော့ သူတောင်းစားက နဲနဲ လေးမှ

သောက်ဂရုကို မစိုက်ဘူးပေါ့ဗျာ ။ နေ ့တိုင်း ဒီလိုပဲ လာလာတောင်းနေပြန်တော့ ပေးတဲ့

လူတွေက စဉ်းစားလာကြရော ။ ဘယ့်နှယ် ငါ့လုပ်စာ ငါစားပြီး ဒီ သူတောင်းစားကို

ထောက်ပံ့နေရသလဲ ပေါ့ ။ ဒီလိုနဲ ့ ရဲဆေးလေး တင်ပြီး သူတောင်းစားက လာတောင်းတဲ့

အခါ မရဲတရဲလေး ……လွန်လွန်းပြီနော် သိပ်ကို လွန်လွန်းပြီ

မပြောချင်လို ့ကြည့်နေတာ ကုလားအုတ် ပုံပြင်ထဲကလို လက်ကလေး ဝင်ပရစေနဲ ့

တကိုယ်လုံးဝင်ချင်နေတယ်ပေါ့လေ…ဆိုပြီး ရွှေတိုက်စိုး က နှုတ်ခမ်းတလန် ပန်းတလန်နဲ ့ သူတောင်းစားမကို

ရန်တွေ ့ပါတယ် ။ ရှင်စည်သူကတော့ နိဂိမိနဲ ့ လိုင်းတူ ယမကာ လုလင် ဆိုတော့ သူလည်း မပေးဘူး

အသေသတ် ဆိုပဲ ။ ဒီလိုနဲ ့ မပေးလာလိုက်တာ တရပ်ကွက်ထဲမှာ နေထိုင်တဲ့ လူ ၁ဝ ယောက်လုံးက

တစ်ယောက်မှ မပေးတော့ သူတောင်းစားမ က ခွက်ပျောက်ပါလေရော ။

=====================================================

ကျွန်တော် ပြောချင်တာက မီးများလာရင် မီးနိုင် သလို ရေများလာရင် ရေနိုင်မှာပါပဲ ။

ကျွန်တော်တို ့တွေဟာ မိန်းကလေး တစ်ယောက်လောက်က အောက်စလွတ်ရင် အားရပါးရ ရှုစားတတ်ပေမဲ့

အဲဒီ မိန်းကလေး ကို တစုံ တစ်ယောက်သော ယောကျာင်္းက ဖင်နှိုက်လိုက်တဲ့ အခါမှာတော့ အလွန် လက်သွက်စွာ

ဝိုင်းပြီး ဆွမ်းကြီးလောင်းဖို ့ ဝန်မလေးပါဘူး ။

ကိုယ်နေတဲ့ တိုက်ခန်း အတက်အဆင်းလှေခါးထောင့်မှာ ကွမ်းသွေး အားရပါးရ ထွေးနေတဲ့ လူကို မြင်ရင်

ကိုယ်နဲ ့မဆိုင်သလို အမှုမဲ့အမှတ်မဲ့ နေပေမဲ့ ခုနက လူက ကိုယ့်အခန်းဝ နံရံမှာ ပေကျံနေတဲ့ ကွမ်းသွေးကို မြင်လိုက်

ချိန်မှာ အားရပါးရ ကလော်တုတ် ပါတော့တယ် ။

ဒါဆိုရင် ကျွန်တော်တို ့ရဲ ့ပိုင်ဆိုင်မှု ဧရိယာဟာ မိမိ အိမ် လို ့ပဲ သတ်မှတ်တယ် ဆိုရင်တော့ အလွန်ကို တကိုယ်ကောင်း

ဆန်လွန်းတဲ့ လူလို ့ ပြောင်းလဲ တွေးခေါ်ကြည့်ဖို ့လိုပါတယ် ။ ကျွန်တော်တို ့ဟာ မိမိ တဦးတည်း မိမိ မိသားစု တစုတည်း

နေထိုင် သွားလာ လှုပ်ရှားနေကြတာမဟုတ်ပါဘူး ။ အားလုံးသော လူအများ သွားလာလှုပ်ရှားနေတဲ့ နေရာမှန် သမျှဟာ အများ နှင့် ဆိုင်တဲ့

နေရာတွေပါ ။ အများ နှင့် ဆိုင်သော ဆိုသည်မှာလည်း သူတို ့နဲ ့ပဲ ဆိုင်သည် ငါ နှင့်တော့ မဆိုင် ဆိုတာမျိုးတော့ မလုပ်ပါနဲ ့ ။

အများထဲက မိမိ ဖြစ်တာမို ့ အများ နှင့် ဆိုင်သော နေရာ အားလုံးဟာ မိမိ နှင့်လည်း သက်ဆိုင်ပါတယ် ။

ဒီလို အတွေးမျိုး ဝင်လာပြီ ဆိုရင် မိမိလည်း ပိုင်ဆိုင်တဲ့ အများ နှင့် ဆိုင်သော နေရာတွေမှာ ထင်သလို လုပ်နေတဲ့ အကျင့်ပျက် လူတန်းစား

တွေကို သွားပြီးတော့ ကျွန်တော့ စာထဲကလို မိတ်ဆွေ ခင်များ………..ဆိုပြီး ကျွဲပါးစောင်းတီး ပြစရာ မလိုပါဘူး ။

……………………………………………..

ကျွန်တော် ပီကေ အလွန်ကြိုက်ပါတယ် ။ ပီကေ ဝါးမယ် ကြံတိုင်း သူ ့ရဲ ့အခွံကို ဘောင်းဘီ အိပ်ထဲ ခေါက်ထည့်ပါတယ် ။

ဝါးပြီး ထွေးလိုက်ရင် ခုနက အခွံထဲကို လုံခြုံအောင် လုံးထွေးပြီး ဘောင်းဘီ အိပ်ထဲ ပြန်ထည့်ပါတယ် ။

နေကလဲ သိပ်ပူတော့ လှည်းတန်းလို နေရာမျိုးမှာ ကောင်မလေးတွေကလဲ အလွန်ထူထပ်တော့

နူးဘာ တိုင်းသား ကျွန်တော်လည်း မျက်နှာပေါ်မှာ အဆီ တဝင်းဝင်းနဲ ့ပေါ့ ။ အဲဒီ အဆီတွေက သုတ်မကုန် ဆိုတော့ တနေ ့ကို တစ်ရှုး ၂ ထုပ်

လောက်ကတော့ အသာလေးပါ ။ ပြီးတော့ ထုံးစံ အတိုင်း ဘောင်းဘီအိပ်ထဲ ထည့်ပေါ့ ။

တလောက ငွေယားကလေးနဲ ့ Shopping ထွက်တာ တက္ကဆီ စီးပြီး ပြန်လာတော့

မောင်းတဲ့သူနဲ ့ စကားစမည် ပြောဖြစ်တယ် ။ ကျွန်တော့်မှာ အိပ်တွေ ပါလာတော့ သူက ဈေးဝယ်ထွက်တာလားဆိုပြီး မေးပါတယ် ။

10 comments

  • nigimi77

    December 1, 2011 at 8:08 pm

    ဒီနေ ့တော့ ၂ ပုဒ်ပဲ တင်ပါမယ် ။ 🙂 🙂

    • E.T

      December 1, 2011 at 8:43 pm

      ကို ၇ရ ရေ ချုံပုတ်ထဲက လက်သီးထောင်ပြနေသူတွေများလို ့ အနီဘယ်လိုပေးရတယ် ဆိုတာပြတာပါ။ စိတ်မဆိုးတဲ့အတွက် ကျေးဇူးပါ။ 🙂 🙂 🙂

  • nigimi77

    December 1, 2011 at 8:12 pm

    မနေ ့ညက ကားနဲ ့လိုက်ပို ့ပေးတဲ့ ကို ဘလက်ကြီးကို ကျေးဇူးတင်သောအားဖြင့်

    ဒီပို ့စ်ထဲမှာ ထောက်လှမ်းရေး ရာထူးဖြင့် ကျေးဇူးဆပ်လိုက်ပါတယ် ။ 🙂 🙂 🙂

    • windtalker

      December 4, 2011 at 7:38 pm

      77့ကျေးဇူးဆပ်တာကို ဖတ်ရတာ အားရလွန်းလို ့တဲ့
      မျက်ရည်များတောင် လည်ရှာသတဲ့ဗျာ

  • E.T

    December 2, 2011 at 7:06 am

    တိုက်ခန်း လှေကားမှာ ကွမ်းတံတွေး အားရပါးရ ထွေးနေတဲ့ လူကို မြင်ရင် ဘာမှမပြောဖြစ်ပါဘူး။ စကားနဲ ရန်စဲ သဘောပါ။ ပြောလိုက်ရင် ရန်တွေဖြစ်ကုန်လိမ့်မယ် 🙂 စာတွေလည်းရေးထားတာပဲ ကွမ်းတံတွေး မထွေးရ ဆိုပြီး။ အဲဒါကို ထွေးတယ်ဆိုတော့ အဆင့်အတန်း မရှိဘူးလို ့ သတ်မှတ်လိုက်ပါတယ်။

    • Shwe Tike Soe

      December 2, 2011 at 9:26 am

      စာကပ်တိုင်းသာ စည်းကမ်းလိုက်နာမယ်ဆိုရင် ကမာ္ဘမှာ ကျွန်တော်တို.နိုင်ငံသားတွေ စည်းကမ်းအရှိဆုံးလူမျိုးဖြစ်နေ တာကြာပေါ့ ကို အိတီ ရယ် … ဈေးမရောင်းရ ဆိုင်းဘုတ်ကို အမိုးချိတ်ရောင်းတဲ့ဈေးသယ်တွေ… ကွမ်းတံတွေးမထွေးက ဆိုင်းဘုတ်ကို ကွမ်းတံတွေးနဲ.ထွေးနေကြတယ်လေ..
      ပြောကိုမပြောချင်ဘူး…

  • Shwe Tike Soe

    December 2, 2011 at 9:18 am

    အင်းဆက်ပါအုံး.. ကောင်းတယ်စောင့်ဖတ်မယ်နော်
    အော်ဒါနဲ. ကိုနိ သများက ယောင်္ကျားပါဆို. အဟင့်…… နှုတ်ခမ်းတလန်ပန်းတလန်နဲ. သူတောင်းစားမကို ရန်တွေ.လွှတ်လိုက်တယ် ဆို. … သများက ယောင်္ကျားနော် အဟင့်

  • etone

    December 2, 2011 at 12:46 pm

    နဂိုကတည်းက နှုးဘာရပ်ကွက်လို့ ပြောထားတဲ့ စကားကလည်းရှိတော့ … ထမိန်တော့ အလံမထူရဲပါဘူး ကဏန်းကြီးရေ … 😆

  • inz@ghi

    December 2, 2011 at 12:52 pm

    နာ့ဝို …နှူးဘာ လူမျိုးဒဲ့ …
    လက်သရမ်းတာက ပါလိုက်သေး …..
    တပ်မ၇ရတော့ စာပေတော်လှန်ရေးမှာ အသက်ပေးချင်ဘီထင်ဒယ်…
    ဟီး ….

    😀

  • windtalker

    December 3, 2011 at 9:00 pm

    “ရပ်ကွက်ထဲက ဂီလ်ဘာတို ဆိုတဲ့ နှုးဘာလူမျိုး အိမ်ရှေ ့ရောက်တော့ သူက
    တောင်းတာကို ပေးတဲ့ အပြင် တန်ရာတန်ကြေး အနေနဲ ့ နို ့တွဲကြီးကို တစ်ချက်
    တောင်းနိုက်လိုက်သေး ။”
    သိပ်ကောင်းတဲ့ ရီးရယ်လစ်ဇင် ပါဘဲကလားဗျ ။
    ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း
    မြင်သာထင်သာ ရှိပါဘေ၏
    ( ဒါနဲ ့မသိလို ့မေးချင်တာ ၊ နိုက်ရုံဘဲလား ၊ ပျွတ်စ် ပျွတ်စ်တွေ မွမွ တွေ မပါဘူလားဗျ
    ဟိုတစ်ခါ သူ ့ကွန်မင့်မှာ “ မွ မွ ” ဆိုတာ မြင်ဖူးလို ့ပါ ။ )
    ကျုပ်လဲ ပီကေဝါးတယ်ဗျ ။ ဝါးတိုင်း 77 လို ဘဲ ။ သူ ့စက္ကူကို လွှင့်မပစ်ဘဲ အိတ်ကပ်ထဲ ပြန်သိမ်းထားတယ် ။

Leave a Reply