သတ်သူနှင့် စားသူ အပြစ်အတူတူပဲလား?

သတ်သူနှင့် စားသူ အပြစ်အတူတူပဲလား?

9 diamond ရေ…ဒကာမေးတာက ဘုရားရှင်က အသက်မသတ်ဖို့တော့ ပညတ်ပြီး အသားကြတော့ ဘာလို့စားရတာလဲ၊ ဗုဒ္ဒဘာသာဝင်တွေကလည်း ဘာလို့အသားစားကြရတာလဲလို့ မေးထားတယ်နော်။ (ဒကာကို ဘာသာခြားတွေက အဲလိုလာမေး မဖြေနိုင်လို့ ဦးဇင်းကို ပြန်မေးတယ်ဆိုတဲ့ သဘောနော်၊ ကွန့်မန့်ပေးသူတွေ ဆဲမနေကြနှင့်ဦး။)

“ဒကာကို မေးတဲ့ဘာသာခြားက တော်တော်ယဉ်ကျေးတဲ့ ဘာသာခြားဖြစ်ဟန်တူပါတယ်။ ဒါကြောင့် စကားလုံးကို အခုလို အမေးသဘောလေးပြောလိုက်တာ။ တကယ်က သူဆိုလိုချင်တာက “ဝယ်စားတဲ့သူရှိလို့ သတ်ရောင်းတဲ့သူရှိနေတာ ဒါကြောင့် သတ်သူနှင့် ဝယ်စားသူ အပြစ်က အတူတူရှိတာပဲ´´လို့ ဆိုလိုချင်တာပါ။ ဦးဇင်းလဲ ဒီမေးခွန်းကို ခဏခဏမေးခံခဲ့ရဘူးပါတယ်။

ဦးဇင်း ဒကာနားလည်လွယ်မဲ့ အရပ်ပြောနဲ့ပဲ ရှင်းပြပေးပါ့မယ်။ ဒကာရဲ့ ဘုရားကသူများကပ်လှုုတာကို ဘုဉ်းပေးတော်မူတာပါ။ ကိုယ်တိုင်ဝယ်စားတာ ချက်ပြုတ်စားတာ မဟုတ်ပါဘူး။ နောက်တစ်ခုက ဘုရားရှင်က သူဘာကြိုက်တတ်တယ်လို့ ဒကာဒကာမတွေကို ပြောထားတာလဲမရှိပါဘူး။

များသောအားဖြင့်တော့ ဘုရားရှင်ကို ဆွမ်းကပ်ကြတာကလည်း အရိယာတွေများတာမို့ ဘုရားရှင်ကိုကပ်ကြတဲ့ အသားတွက ပံ့သုကူသားတွေပါ။ ဘုရားရှင်ကို ကပ်လှုုဖို့အတွက် တမင်တကာ သတ်ဖြတ်ပြီး ချက်ပြုတ်ထားတဲ့ အသားမဟုတ်ပါဘူး။ ကောင်းကောင်းမွန်ချက်ပြုတ်ကပ်ကြတယ်ဆိုရင်လည်း နို့ဃနာဆွမ်း ထောပတ်ဆွမ်းက (အခုခေတ်လိုဆိုရင် သတ်သတ်လွတ် ဒံပေါက်ဆွမ်း) များတာပါ။ အသားဟင်းတွေ ကပ်လှုုတဲ့သူလည်း ရှားပါတယ်။ နောင်တစ်ချိန် ဒကာဘာသာရေးစာပေတွေ ဖတ်ရှု့လေ့လာတဲ့ အခါမှာတွေ့ပါလိမ့်မယ်။

ဒါကတော့ ထားပါတော့ အကြုံမဝင်ပါဘူး။ ဘုရားရှင်အသားစားတယ်ဆိုလို့ အသားစားတာ များတယ်ထင်မှာမို့ ပြောပြတဲ့ သဘောပါ။ ဒီပြဿနာက ဘုရားသက်တော်ထင်ရှားရှိစဉ်ကထဲက ဖြစ်ခဲ့တာပြဿနာပါ အဖြေတွေလဲ ပေးခဲ့ကြပြီးသားပါပဲ အမှုမဲ့အမှတ်မဲ့နေကြလို့ မသိကြတာပါ။

ဒီတစ်ခါတုန်းက သမားတော်ကြီးဇီဝက.က “ရှင်တော်ဘုရားကို ရည်မှန်းပြီး အကြောင်းပြုပြီး သတ်အပ်သော အသားကို ရှင်တော်ဘုရားက သိလျက်စား၏လို့ တိတ္ထိတွေ ပြောနေကြတဲ့ စကားများဟာ မှန်ပါသလားဘုရား´´လို့ လျှောက်ထားတယ်။

“ဇီဝက (ငါ့ကိုကပ်လှုုဖို့ သတ်သည်ဟု) မြင်အပ် ကြားအပ် ယုံမှားအပ်သော အသားကို မစားကောင်းဟု ငါဘုရားဟောကြားထား၏´´

“ဇီဝက (ငါ့ကိုကပ်လှုုဖို့ သတ်သည်ဟု) မမြင်အပ် မကြားအပ် မယုံမှားအပ်သော အသားကို စားကောင်းသည်ဟု ငါဘုရားဟောကြား၏´´လို့ ပြန်လည်ဖြေကြားခဲ့ပါတယ်။

ဘုရားရှင်ရဲ့ဆိုလိုရင်းက ရဟန်းတော်များဟာ “ကိုယ့်ရှေ့မှာ သတ်အပ်တဲ့အသားကို မစားရပါဘူး။ ဦးဇင်း(..)ကို ကပ်လှုုဖို့ သတ်နေတာလေလို့ ပြောစကားကို ကြားရရင်လည်း အဲဒီအသားကို မစားရပါဘူး။ နောက်ပြီးတော့ ဒီတိရိစ္ဆာန်ဟာ ငါ့ကိုကပ်လှုုဖို့ အသတ်ခံလိုက်ရတာလားလို့ သံသယဖြစ်မိရင်လည်း မစားရပါဘူး´´ လို့ ဆိုလိုတာပါ။

(အကယ်၍ ဆိုခဲ့တဲ့သုံးခုထဲက တစ်ခုခုဖြစ်နေရဲ့သားနှင့် စားခဲ့လျှင် အာပတ်သင့်ပါသည်။ သို့သော် ထိုသင့်သောအာပတ်သည် အသက်သတ်လို့ သင့်သောအာပါတ်မဟုတ်၊ သိလျက်နှင့်မစားရဟူသော သိက္ခာပုဒ်တော်ကို ကျူးလွန်ခြင်းကြောင့်သာ သင့်တဲ့အာပါတ်ဖြစ်ပါတယ်)

“ဇီဝက အကြင်ရဟန်းသည် မေတ္တာအမြဲပွားနေ၏။ ထိုရဟန်းကို ဒါယကာတစ်ယောက်က အိမ်ကိုပင့်၍ သားပြွမ်းဆွမ်းကို ကပ်လှုု၏၊ ထိုရဟန်းက “ငါ့အားသားပြွမ်းဆွမ်းကို ကပ်လှုုပါမူ ကောင်းလေစွ´´ဟု တောင်းတခြင်းမဖြစ်ခဲ့။ “နောင်အခါတွင်လည်း ဤကဲ့သို့သော သားပြွမ်းဆွမ်းကို ကပ်ပါမူကောင်းလေးစွ´´ဟု မျှော်လင့်တောင်းတမှုလည်း မဖြစ်ခဲ့။ ပစ္စဝက္ခဏာ ဆင်ခြင်၍စား၏။ ထိုရဟန်းကို မေတ္တာဖြင့် အမြဲနေသောရဟန်းဟူ၍ ခေါ်ဆိုအပ်၏´´လို့ ဆက်လက်မိန့်ကြားခဲ့ပါတယ်။

ပါဏာတိပါတကံထိုက်တယ်ဆိုတာက “ကိုယ်တိုင်မသတ်ပေမဲ့ (ကိုယ်အမူအရာနှင့်ပဲံဖြစ်ဖြစ် နှုတ်အမူအရာနှင့် ပဲဖြစ်ဖြစ်) ဟေ့ကောင်မင်းအဲဒါကို သတ်လိုက်စမ်းလို့ စေခိုင်းခဲ့ရင်၊ သူ့ကိုသတ်ဖို့ အားပေးအားမြှောက် ပြုခဲ့ရင်၊ သူ့ဘာသာသတ်နေတာကို ကိုယ်ကမြင်ပြီး ဝမ်းသာမိခဲ့ရင်၊ သူတစ်ပါးက အသက်သတ်နေတာကို ကိုယ်ကမြင်ရတွေ့ရတယ်၊ ပြီးတော့ မသတ်ဖို့တားမြစ်နိုင်တဲ့ အနေအထားရှိရဲ့သားနဲ့ မတားမြစ်ခဲ့ဘူးဆိုရင် နှစ်ဦးစလုံး ပါဏာတိပါတကံထိုက်ပါတယ်´´
(တွေးကြည့်ပေါ့။ ဘုရားရှင်နှင့် ရဟန်းတော်များ ဘုဉ်းပေးတဲ့အသားက ဆိုခဲ့တဲ့ အင်္ဂါတွေက ဘယ်ဟာနဲ့ငြိစွန်းမှု မရှိဘူးလဲ ရှိသလဲဆိုတာ)

တကယ်တော့ ကတ်ကတ်သတ်သတ်တွေးလို့သာ စားသူရှိလို့ သတ်သူရှိတာလို့ တွေးမိကြတာပါ။ သေချာပြန်တွေးကြည့်စမ်းပါ။ ဝက်သတ်သူကလည်း နေ့တိုင်းဝက်ကို သတ်ရိုးသတ်စဉ် သတ်နေတာပါပဲ။ ကြက်သတ်သူကလည်း နေ့တိုင်းသတ်ရိုးသတ်စဉ် သတ်နေတာပါပဲ။ နွားသတ်သူ ဆိတ်သတ်သူ ငါးသတ်သူ စသဖြင့်ပေါ့လေ သူတို့ဘာသာ သတ်ရိုးသတ်စဉ်သတ်နေကြတာပါ။

ဝယ်စားသူကတော့ မနက်ဖြန်ငါတော့ ဘာဝယ်စားမယ်လို့ ကြိုတင်ပြီးပြောမထားပါဘူး။ အဲဒီလို တွေးလိုက်ရင် ဝယ်စားသူရှိလို့ သတ်သူရှိတာဆိုတဲ့စကားဟာ ဘာမှကိုအဓိပါယ်မရှိတော့ပါဘူး။

လူအများကြီးကို ကျွေးစရာမွေးစရာရှိလို့ အသားသတ်ရောင်းတဲ့သူဆီကို မနက်ဖြန် အသားဘယ်လောက်လိုချင်တယ် လို့ ကြိုမှာရင်တော့ နှစ်ဦးစလုံးအပြစ်ရှိပါတယ်။ ကြိုမှာမထားပဲ ဈေးထဲမှာ သူတို့ဘာသာ သတ်ရိုးသတ်စဉ် သတ်ရောင်းတဲ့ အသားကို ဝယ်ပြီးစားရင် ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး။

ဘုရားရှင်ဆိုတာက သူများကပ်လှုုတာကိုပဲ ကောင်းသည်ဖြစ်စေ ဆိုးသည်ဖြစ်စေ ဘုဉ်းပေးတော်မူတာပါပဲ။ ဝေရဉ္ဖာပြည်ဝါကပ်စဉ်ကဆိုရင် မြင်းစာမုယောစပါးတွေကိုတောင် ဘုဉ်းပေးတာကို တွေးကြည့်ပါ။ ဘုရားရှင်ဟာ အစားအသောက်နဲ့ ပတ်သက်ရင် မကောင်းဘူးကောင်းတယ် ဘယ်လိုဟင်းမှထမင်းမှ ငါဘုရားဘုဉ်းပေးတယ်လို့ တစ်ခါမှကို မပြောခဲ့ဘူးပါဘူး။

တကယ်တော့ ဘုရားရှင်ကို အပြစ်ရှာတာ ရှာမတွေ့လို့ ပြောမိရာပြောရာ ပြောကြတဲ့စကားပါ။ ဘာမှအရေးစိုက်နေစရာမလိုပါဘူး။

ဘုရားရှင်အစရှိတဲ့ သူတော်ကောင်းမထေရ်ကြီးတို့ဟာ ဓမ္မိယလာဘ်ကိုသာ ခံယူသုံးဆောင်မူကြတာပါ။ အဓမ္မိယလာဘ် ကို ခံယူသုံးဆောင်ခြင်း မပြုကြပါဘူး။ အသားဟင်းမပြောနဲ့ အဓမ္မိယလာဘ်ဖြစ်နေရင် နို့ဃနာဆွမ်းတောင် ဘုဉ်းပေး တော်မမူပါဘူး။

အများလဲကြားဘူပြီးသား ဖြစ်မှာပါ။ အရှင်သာရိပုတ္တရာ လေနာရောဂါဖြစ်တော့ အရှင်မောဂ္ဂလာန်က ဘာစားရင်ပျောက်မှာလဲမေးတော့ “ငယ်တုန်းကတော့ ရေမရောတဲ့ နို့ဃနာဆွမ်းကို စားလိုက်ရင် ပျောက်သွားတာ ပဲ´´လို့ ပြန်လည်ဖြေကြားလိုက်ပါတယ်။ (ပြန်ပြောတဲ့စကားကို သေချာဖတ်ပြီး တွေးကြည့်ပါ။ ဘယ်လောက်အပြစ်ကင်းတဲ့ စကားလဲဆိုတာ)

ဒါကို အနားကသစ်ပင်က ရုက္ခစိုးကကြားတော့ အရှင်မောဂ္ဂလာန်ရဲ့ ဆွမ်းခံအိမ်က လူတစ်ယောက်ကို ရောဂါဖြစ်အောင်လုပ်ပြီး ဒီရောဂါပျောက်ချင်ရင် မနက်ကျရင် အရှင်မြတ်ကို ရေမရောတဲ့ နို့ဃနာဆွမ်းလောင်း လှုုရမယ်လို့ ပြောလိုက်ပါတယ်။

နောက်နေ့အရှင်မောဂ္ဂလာန်ကြွလာတော့ လောင်းလှုုလိုက်တယ်။ အရှင်မောဂ္ဂလာန်က အရှင်သာရိပုတ္တရာကို ဆက်ကပ်တော့ အရှင်သာရိပုတ္တရာက သံသယဖြစ်လို့ ဆင်ခြင်ကြည့်တော့ ရုက္ခစိုးလုပ်ထားတာကိုမြင်တော့ လေနာရောဂါကြောင့် ဗိုက်ထဲကအူတွေအခွေလိုက် ပါးစပ်ကနေထွက်ကျသွားပါစေ ဒါမျိုးမတရားသဖြင့်ရတဲ့ ဆွမ်းကိုတော့ မဘုဉ်းပေးဘူးဆိုပြီး သွန်းပစ်လိုက်ပါတယ်။

ဘုရားအမှုုးရှိတဲ့ အရှင်မြတ်ကြီးတွေဟာ အပြစ်မကင်းတဲ့ အလုပ်ကိုမလုပ်ကြသလို အပြစ်မကင်းတဲ့ အစားသောက်ကိုလည်း မစားသောက်ကြပါဘူး။ အသားဟင်းမပြောနဲ့ အပြစ်မကင်းရင် သတ်သတ်လွတ်လဲ မစားကြပါဘူး။ အသားဟင်းဆိုရင်တော့ ဆိုဖွယ်ရာမရှိတော့ပါဘူး။ “ဦးဇင်းတို့ဘုရားက အသားကြိုက်တဲ့ ဘုရားမဟုတ်ပါဘူး။ ကပ်လှုုတာကို စားတဲ့ဘုရားရှင်ပါ။´´

ဒါကြောင့် ဦးဇင်းပြောချင်တာက စားသူရှိလို့ သတ်သူရှိတယ်ဆိုတာ အပိန်အဖျင်းစကားပါ။ စားသူမရှိလည်း သတ်သူတွေရှိနေတာပါပဲ။ မယုံရင် မှုခင်းဂျာနယ်တွေဖတ်ကြည့်ပေါ့။
(စာကို သေသေချာဖတ်ပြီး သဘောတရားတွေကို သေချာခြုံငုံပြီး စဉ်းစားကြည့်ပါ)

ဒီတော့ ဒီပြဿနာကရှင်းလောက်ပြီ နားလည်လောက်ပြီလို့ ထင်ပါတယ်။ မရှင်းသေးဘူးဆိုရင်လည်း ထပ်ပြန်ပြီးမေးပေါ့။