ဗိုင်းရပ်စ်
ေက်ာ္စြာေခါင္အယူသည်းတဲ ့ဦးနှောက်ချည်တိုင်တွေ
တစ်မေ့တစ်မောတမ်းတ
လွင့်သွားတဲ ့တိမ်ခိုးတိုင်း
ရင်နာခဲ့တာ….. ။
ငါ…………အစိမ်းရောင်ဝေဒနာနဲ ့
ရွာကို မရောက်တာ ကြာပြီ..။
ကျော်စွာခေါင်
အယူသည်းတဲ ့ဦးနှောက်ချည်တိုင်တွေ
တစ်မေ့တစ်မောတမ်းတ
လွင့်သွားတဲ ့တိမ်ခိုးတိုင်း
ရင်နာခဲ့တာ….. ။
ငါ…………အစိမ်းရောင်ဝေဒနာနဲ ့
ရွာကို မရောက်တာ ကြာပြီ..။
ကျော်စွာခေါင်
7 comments
kai
April 20, 2017 at 4:45 pm
.. ရွာကလည်းလွမ်း..
ချည်တိုင်က နွားလေးတောင်.. နွားသိုးကြီးဖြစ်ခဲ့ပေါ့..။
ဪ.. ကြိုးမပြတ်ယုံ တမယ်..။ :k:
ဦး လေး မန်း
April 21, 2017 at 3:23 am
လွမ်း တယ် ဆို တာ လွယ် တယ် မှတ် လို့။ အင် မ တန် လူ သား ဆန် မှ လွမ်း လို့ ရ တာ နော်။
သင့်အေးရိပ်
April 21, 2017 at 10:26 am
နောက်တစ်ခါ မလွမ်းရအောင်…
အရောက်သာ လှမ်းခဲ့ပါ ဦးခေါင်ရည်
manawphyulay
April 21, 2017 at 4:34 pm
တစ်နှစ်တစ်ခေါက်သာ အရောက်လှမ်းပါ
ဒါမှ အမြဲမလွမ်းရမှာလေ…
သျှားသက်မာန်
April 24, 2017 at 1:19 pm
မို်က်တယ်
ဇီဇီ
May 2, 2017 at 1:57 pm
စိမ်းကားလိုက်တဲ့ ခေါင်
အုန်းလက်ကြီးထမ်းပြီး ရွာကို ပြန်လာသေးတယ်နော်။
😥
လုံမလေးမွန်မွန်
June 30, 2017 at 4:53 pm
လွမ်းလွမ်း နဲ့ အတိုးချပြီး ရွာရိုးကိုးပေါက် လျှောက်သွားပလိုက်တယ်..
တစ်သိန်းပြည့်ရေး ဒို့အရေး ဟိဟိ