အရင်က ရေးခဲ့ဖူးတဲ့ တဂ်ပိုစ့်လေး တစ်ပုဒ်ကိုပဲ ပြန်တင်လိုက်ပါတယ်။ “သူငယ်ချင်းကောင်း မိတ်ဆွေကောင်းများအကြောင်း ဖတ်ကြည့်ကြပါဦး။ “သူငယ်ချင်းကောင်း မိတ်ဆွေကောင်း” (၁) မမိုးခါးက “သူငယ်ချင်းကောင်း မိတ်ဆွေကောင်း” ဆိုသော ပို့စ်တစ်ခုတဂ်ပါသည်။ တကယ်တော့ ထိုခေါင်းစဉ် အသွားအလာမျိုးဖြင့် ဆောင်းပါးတစ်ပုဒ် ရေးချင်ခဲ့သည်မှာကြာပြီ။ သို့သော် မရေးဖြစ်ခဲ့။ အခုတော့ ရေးဖြစ်ပါပြီ။ ကျွန်တော် ရေးခဲ့ဖူးတာလေးတစ်ခု ရှိပါသည်။ “သူငယ်ချင်းဆိုတာ ဘယ်တော့မှ နေမဝင်မယ့် အေးအေးချမ်းချမ်း ညနေပျို” ဟူ၍ … ။ ကျွန်တော်က ကဗျာဆရာဆိုတော့ “သူငယ်ချင်း” ဆိုတာကို ထိုကဲ့သို့ ကဗျာဆန်ဆန် တင်စားလိုက်ခြင်းဖြစ်၏။ (၂) သူငယ်ချင်းကောင်း မိတ်ဆွေကောင်း … ။ ထိုသို့ဆိုလျှင် သူငယ်ချင်း နှင့် မိတ်ဆွေ ကို ခွဲခြားပြောရမည် ထင်သည်။ […]

`စာရေးခြင်း´ ကို ဝါသနာပါလို့ စာရေးနေသူကိုမှ `ဘာဝါသနာပါလဲ´ လို့ရေးဖို့ ကိုလင်းဦးကတဂ်တယ် အဟဲ။ ဒါပေမယ့်လည်း ကိုယ်ဝါသနာပါတာတွေက အများသား မဟုတ်လား။ ရေးစရာတော့ မရှားပါဘူး။ ခြုံငုံပြီး ပြောရ မယ်ဆိုရင်တော့ ကျွန်တော်က ဘောလုံးအားကစားနဲ့ အနုပညာကို ဝါသနာပါ,ပါတယ်။ `ဘောလုံး´ ဆိုရင် သူများကန်တာကိုလည်းကြည့်၊ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်လည်းကန် … အဲ့ဒီလို ဝါသနာကြီးပါတယ်။ နိုင်ငံတကာပွဲစဉ်တွေ၊ ဥရောပနိုင်ငံ အသီးသီးက လိဂ်တွေအစ၊ လမ်းဘေးမှာ အုတ်ခဲထောင်ကန်တဲ့ ကလေးတွေ ရဲ့ပွဲအဆုံးကြည့်တယ်။ ဘယ်လောက်အထိလဲဆို တစ်ခါ … အိမ်နားမှာ ကလေးတွေ ဘောလုံးကန်နေကြတာကို ဘေးကထိုင်ပြီး တစ်ဦးတည်းသော ပွဲကြည့်ပရိတ်သတ်လုပ်နေရာက ကလေးတွေကို အားမလို အားမရနဲ့ `ဟို ကောင်လေးက ဟိုကိုပြေးလေ … ဒီကောင်လေးက ဒီလိုကန်ကွ´ နဲ့ […]