weiweiလွိုင်ကော်မြို့ထဲဝင်လာတဲ့အချိန်မှာ နေ့လည် ၁၁ နာရီခွဲ ရှိနေပြီ။ ၅ နာရီကျော်လောက်ကားစီးထားတဲ့အရှိန်နဲ့ ပင်ပန်းနေပေမယ့် ပါတ်ဝန်ကျင်ကို စူးစမ်းလေ့လာရင်း မျက်စိဖွင့် နားစွင့်နေခဲ့ပါတယ်။ နေ့လည်စာ ထမင်းအတွက် လမ်းတစ်လျှောက် ထမင်းဆိုင်ကြည့်ရင်း မြို့ပါတ်လိုက်ကြတယ်။ ထမင်းဆိုင်ပဲ ရှားတာလား ကျွန်မတို့ပဲ မျက်စိမှောက်လားမသိပါဘူး။ ရှာမတွေ့တဲ့အဆုံး ဈေးနားမှာရပ်ပြီး ဒေသခံတစ်ဦးကို မေးကြည့်လိုက်မှ သူညွှန်ကြားပေးလိုက်တဲ့အတိုင်းရှာလိုက်တာ မြန်မာထမင်းဟင်းနဲ့ တရုတ်အစားအစာပါရတဲ့ ထမင်းဆိုင်တစ်ဆိုင်ကို ရှာတွေ့ခဲ့တယ်။ ရာသီဥတုက ကလောနဲ့တခြားစီဖြစ်ပြီး အေးမြမြလေးမို့ အနေတော်ပါပဲ။ ထမင်းစားရင်း ထမင်းဆိုင်မှာ တည်းခိုဖို့အတွက် စုံစမ်းလိုက်တော့ မြို့ထဲမှာရှိတဲ့ နဝရတ်မိုတယ်ကို လမ်းညွှန်ပေးပါတယ်။ တည်းခိုခန်းရောက်ပြီးမှ ဘယ်တွေကို သွားလည်ရမလဲဆိုတာ ထပ်မံစုံစမ်းကြပါတယ်။ တောင်ကွဲစေတီကတော့ မြို့ထဲမှာတင်ရှိတဲ့အတွက် အချိန်သိပ်ပေးစရာမလိုပါဘူး။ ကျွန်မက နေဝင်ချိန်လောက်နဲ့တိုက်ပြီး သွားချင်တဲ့အတွက် အဲဒိကို အရင်မသွားချင်လို့ ကယန်းရွာကို သွားဖို့ […]
ဒီနှစ် ဒီဇင်ဘာကျောင်းပိတ်ရက်မှာ ဘယ်သွားရင်ကောင်းမလဲ စဉ်းစားရင်း တစ်ခါမှ မရောက်ဖူးသေးတဲ့ လွိုင်ကော်မြို့ကို သွားလည်ဖို့ စီစဉ်ဖြစ်သွားပါတယ်။ စီစဉ်တယ်ဆိုတာက အဓိက လမ်းခရီးအခြေအနေကောင်းမကောင်းနဲ့ စိတ်ဝင်စားစရာဘယ်လိုနေရာမျိုးလဲ ရှိသလဲဆိုတာ အရင်စုံစမ်းကြည့်တာပါ။ အင်တာနက်ကနေ ရှာကြည့်သလောက်ကတော့ လမ်းအနေနဲ့ နေပြည်တော်- ပင်လောင်းလမ်းကနေ သွားလဲရတယ်။ ကလောကနေ တဆင့်သွားလို့လဲရပါတယ်။ နေပြည်တော်-ပင်လောင်းလမ်းက အသွားအလာနဲတယ်လို့ သိရတဲ့အတွက် ကလောကနေတဆင့်သွားဖို့ ရွေးချယ်လိုက်ပါတယ်။ စိတ်ဝင်စားစရာနေရာကတော့ တောင်ကွဲစေတီနဲ့ ကယန်းမျိုးနွယ်စုတွေနေထိုင်တဲ့ ကယန်းရွာကို သွားလည်နိုင်တာလောက်ပဲ ရှာတွေ့ခဲ့ပါတယ်။ သောကြာနေ့ညဘက် ၁ဝ နာရီလောက် ရန်ကုန်ကနေစထွက်ခဲ့ကြတယ်။ နေပြည်တော်ရောက်ပြီးနောက် မိုင်တိုင် ၂၆၂ မိုင်မှာ ပျော်ဘွယ်ဘက်ကိုသွားတဲ့လမ်းခွဲဘက်ကို ချိုးကွေ့ပြီး ပျော်ဘွယ် – သာစည် လမ်းကနေ တောင်တက်လမ်းတွေကို ဖြတ်သန်းပြီး ကလောမြို့ကို မနက် ဝေလီဝေလင်းအချိန်မှာ ရောက်ခဲ့ပါတယ်။ ကားမောင်းတဲ့သူရော၊ […]