သက္ကရဇ် ၂၀၀ဝ လောက်တုန်းကပါ။ ကျွန်တော်တို့ နေထိုင်ရာနယ်မြို့ ကလေးရဲ့ လက်ဘက်ရည်ဆိုင်ကလေးမှာ သူငယ်ခြင်းတွေစုထိုင်နေရင်း ရောက်တတ်ရာရာ စကားတွေဖေါင်နေတုန်းပေါ့။ သူငယ်ခြင်းတစ်ဦးက ပုံပြင်လေးတစ်ပုဒ်ပြောပြပါတယ်။ လူကြီးမင်းတို့လည်းကြားဘူးပြီးဖြစ်မှာပါ။ သူပြောတဲ့ပုံပြင်လေးက သိပ်မထူးဆန်းတဲ့ ပုံပြင်လေးပါ။ မိုးခါးရေသောက် တဲ့။ မိုးခါးရေသောက်ပုံပြင်လေးကို ပြန်ပြောပြပါရစေ။ ဟိုးရှေ့ရှေးတုန်းကပေါ့ တိုင်းပြည်တစ်ပြည်မှာ ဘုရင်ကြီးနဲ့ သူ့ရဲ့အကြံပေး ပုရောဟိတ်ကြီး တွေ့ဆုံဆွေးနွေးနေကြပါတယ်။ အကြံပေး ပုရောဟိတ်ကြီးက နောက်ခုနစ်ရက်ကြာရင် သူတို့တိုင်းပြည်မှာ မိုးခါးကြီးရွာမှာကို ကြိုသိဆိုပဲ။ အဲဒီမိုးခါးရေကို သောက်သုံးမိသူတွေ အားလုံးရူးမယ်လို့ အကြံပေးပုရောဟိတ်ကြီးကသိနေပါတယ်။ အဲဒါကို သူကသိထားတော့ သူ့ရဲ့ဘုရင်ကြီး ကိုလာတွေ့ပြီး ဘယ်လိုလုပ်ရင်ကောင်းမလဲ ဘာလဲ ဆွေးနွေးနေကြတာပါ။ ရွှေဉာဏ်တော်စူးရောက်တဲ့ ဘုရင်ကြီးက အဲဒီမိုးကြီးရွာရင် သိထားကြတဲ့ သူနဲ့ အကြံပေးပုရောဟိတ်ကြီးတို့ မသောက်မိဘို့ ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်ကြပါတယ်။ သိပ်တော်တဲ့ အကြံပေးပုရောဟိတ်ကြီးပါ။ သူပြောတဲ့အတိုင်း […]