naywoon ni“ ကဲ စားလိုက်ဦး နင်မသောက်တော့ဘူးမဟုတ်လား သောက်ချင်လည်း ငါ့ဆီမှာ ရေပဲတိုက်စရာရှိတယ်…။” ကိုကြိးကျော်က ထမင်း ပန်းကန်နှစ်ချပ်နဲ့ ဟင်းခွက် တစ်ခွက် ကိုင်လာပြီး ဘေးနားက သေတ္တာပေါ်တင်လိုက်ပါတယ်…။ ပြီတော့ “ တို့ မန္တလေး ကအဆောင်မှာ စားသလို စားပေါ့ကွာ…။ တမ်းတခြင်းပေါ့..။ လက်ဆေးချင်နောက်ထဲ ဝင်ဆေးခဲ့” နေဝန်းနီတို့ ကဟန်တွေ ဘာတွေ မလုပ်ပါ..။ စားစရာရှိတာ စားရဖို့ အဓိက ပဲ မဟုတ်လား…..။ “ ဒါနဲ့ နေစမ်းပါဦး နင်တို့ ရခိုင်မှာ ဒီလောက် ဘင်ဂါလီ ဆိုတာတွေ များနေတာ ခု လတ်တစ်လော ဖြစ်တာလား အရင်ကတည်းကလား” နေဝန်းနီ မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ဝင်မေးခြင်းပါ…။ “ နင်ကလည်း အ, ချင်ယောင်ဆောင်နေပြန်ပြီ…။ အရင်ကလည်း […]
လိုင်းပေါ်မှာ ဝက်ဆိုဒ်တွေမှာ ရခိုင်ပြည်နယ်နဲ့ ပတ်သက်ပြီး ပွစိလန် ဆဲကြ ဆိုကြနဲ့… ဖွာလဖွာ ကျနေတဲ့ အချိန်မှာ ဒီပို့စ်ကိုမတင်သင့်သေးဘူးဆိုပြီး စောင့်နေခဲ့တာ………..။ ဒါပေမဲ့ သူတို့ တွေကမရပ် သေးပေမဲ့ အတော်လေး တည်ငြိမ်လာပြီ စဉ်းစားချင့်ချိန်နိုင်လာပြီလို့ ယူဆလို့ ဒီပို့လေးကိုကောက်ရေးလိုက်တာပါ…။ ဒီပို့စ်ကိုရေးတဲ့သူကိုယ်တိုင် ရခိုင်ပြည်ဆိုတာ မရောက်ဖူးခဲ့ပါ…။ ဒါပေမဲ့ တစ်ချို့တွေ ဝက်ဆိုဒ်လင့်တွေ ပေးပြီးတင်နေကြတဲ့ အချိန်မှာ ကိုယ်က နှစ်ပေါင်းနှစ်ဆယ်ကျော် ပေါင်းသင်းလာတဲ့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရဲ့ အမြင်.. သူ့ရဲ့ အယူအဆကို ဘာကြောင့် မရေးရဲ မတင်ရဲရမှာလဲ ဆိုပြီး အားယူရေးလိုက်ရပါတော့တယ်…။ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ပတ်လောက်က ပျဉ်းမနားကို ကိစ္စတစ်ခုနဲ့ရောက်သွားတုန်း ကားဂိတ်တစ်ခုမှာ………. “ ဟေးးး တောပုန်းကြီး ဘာလာလုပ်တာလဲကွ” ဆိုတဲ့ အသံပြဲကြီးကြားလိုက်ရလို့ နောက်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်မိတဲ့ အချိန်မှာ ရုံး […]