ကုိ ထြဋ္January 31, 20151min71929
  ရှည်လာတဲ့ ဆံပင်လေးညှပ် အုံးမှ ဆိုပြီး ဆံသဆိုင်ကိုသွားဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ဆံပင်ညှပ်သူတို့ ထုံးစံအတိုင်း ညှပ်သူက ကိုယ်ခေါင်း ကို ညှပ် ကိုယ်က ဘာရယ်ညာ မပာုတ် အာလာပသာလာပြော……. “ညီလေး….အသက်…ဘယ်လောက်ရှိပြီလဲ” “ကျွန်တော့်…..35နှစ်….ပါ အစ်ကို” “အိမ်ထောင်ကျပြီလား၊ကလေး ရှိလား,” “အိမ်ထောင်တော့ကျပြီ၊ကလေးတော့ မယူသေးဘူး” “အိမ်ထောင်ကျတာ နောက်ကျလို့လား” “အိမ်ထောင်ကျတာ 10 နှစ် ရှိပြီ၊ ကလေးမယူသေးတာက အဆင်မပြေသေးလို့ပါ……အစ်ကို” “ပော…မင်းတို့10 နှစ်လုံးလုံး…..ဘာလုပ်နေကြတာလဲ” အဲ့ဒီမှာ စပြီလွဲတော့တာပဲ၊အရာရာအားလုံး အဆင်ပြေမှ လုပ်မယ်ဆိုရင်…ကျွန်တော်မေးချင် မေးခွန်းက….. “ဘယ်တော့…အဆင်ပြေမှာလဲ”၊မျက်မှောက် ခေတ်မှာ လင်ကော၊မယားကော ပြေးပာယ်၊လွှားပာယ် အလုပ်လုပ်နေ ကြရတာ နားလည်လို့ရပါတယ်၊အဆင်ပြေမှ….မိသားစုခရီးလေးထွက်မယ်….မိန်းမ လိုချင်တဲ့ပာာလေး ဝယ်ပေးမယ် …သားသမီးတွေ လိုချင်တာတွေ…ဝယ်ပေးမယ်၊သက်သက်ဖြုန်းနေတာ ဆိုရင်တော့ တမျိုးပေါ့။လူတွေပာာ တဖက်က ငွေကို သိမ်းကြုံး ရှာနေပြီးတဖက် က […]