အိမ်အိုတော့ ကျားကန် လူအိုတော့ ပန်းပန် တဲ့…။ သိပ်ကြောက်ဖို့ကောင်းတဲ့ မြန်မာစကား…။ နေဝန်းနီတွေ့ဖူးတဲ့ အိမ်အကြောင်းပြောရဦးမယ်…။ နားထောင်မယ်မဟုတ်လား…။ မြို့တစ်မြို့မှာပေါ့ဗျာ…။နေရာကမြို့လယ်ခေါင်…။ခြံဝန်းကျယ်ကြီးရှိတယ်..။ခြံဝန်းကျယ်ကြီးလို့ပြောရအောင် တော်တော်ကိုကျယ်တာ…။ အရင်ကတော့ သပ်သပ်ရပ်ရပ် ခြံခတ်ထားဖူးမှာပေါ့….။ ခုတော့ တော်တော်ကို ဖရိုဖရဲ ခရိုခယိုင်ဖြစ်နေပြီ…။ ခြံစည်းရိုးကာထားတာက သုံးလက်မ တစ်လက်မကို တန်းပစ်ပြီး နှစ် -တစ်လက်မလေးတွေ ကာထားတာ..။ ခြံစည်းရိုးတိုင်တွေက လေးလက်မ ပတ်လည်လောက် ရှိတဲ့ တိုင်လုံးတွေနဲ့…။ တိုင် တစ်တိုင်ချင်းစီမှာလည်း အောက်က အုတ် ခုံလေးတွေပါတယ်…။ အသေအချာလုပ်ထားတာပါပဲ…။ ခုတော့ ကာရံထားတဲ့ ခြံစည်းရိုးက မြို့ ကလနားမှာနေတဲ့ စည်းကမ်းမရှိသူတစ်ချို့ရဲ့ ထင်းခွေ ခြင်းခံရသလို… အဲဒိအိမ်က ထမင်းဟင်းချက်တဲ့ ကောင်မလေးကလည်း လူကြီးတွေလစ်ရင်လစ် သလို မြို့ထဲလာလည်ရောင်းတဲ့ ထင်းသည်က ထင်းမဝယ်ပဲနဲ့ ခြံစည်းရိုးကို ထင်းလုပ်တတ်တယ်..။ […]