“အရေးပေါ်ကုထုံး” စိတ်ကျန်းမာရေးဆေးရုံကြီးတွင်ြ ဖစ်သည်။Round လှည့်လာသော ဆရာဝန်ကြီးက အလုပ်သင်ဆရာဝန်ကိုမေးသည်။ ဆရာဝန်ကြီး-ဒေါက်တာမောင်ကီး ကုတင်အမှတ်(၆)ကလူနာကိုဘယ်သူ treatment ပေးထားလဲ။ အလုပ်စင်ဆရာဝန်-ခုနက ဒီလူနာဗိုက်ဆာတယ်ဆိုပြီး ပုရွက်ဆိတ်တွေကောက်စားနေတယ်ဆရာ။ကျွန်တော်လည်းအန္တရာယ်ဖြစ်မှာစိုးတာနဲ ့ ပုရွက်ဆိတ်ဆေးမှူန် ့တစ်ထုပ်တိုက်ထားလိုက်တယ်။ခုထိတော့ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်နေတာပဲ။ “ပြေးတော့ပြေးမှာပေါ့” “ဒီမြို ့မှာ အတော်ဆုံးဆရာဝန်က ဘယ်သူလဲဗျ။” “ဒီမြို ့မှာတော့ ဒေါက်တာပြောင်ကြီးက အတော်ဆုံးပဲဗျို ့၊ရောဂါကျွမ်းနေတဲ့ လူနာတွေတောင် သူနဲ ့တွေ ့ရင် ပြန်ကောင်းသွားတတ်ကြတယ်။” “တော်ပါသေးရဲ ့ဗျာ၊အသိမြန်ပေလို ့၊ယောက္ခမကြီး အသည်းအသန်ဖြစ်နေလို ့ဗျ” “ဘာလဲ!ဒေါက်တာ ပြောင်ကြီးဆီပြေးတော့မှာပေါ့” “ပြေးတော့ပြေးမှာဗျ။သူနဲ ့ဝေးရာကိုလေ” “အကြံပိုင်လိုက်ပုံ” “ဒီဆရာဝန် ကသူ ့ဆေးခန်းလာပြတဲ့လူနာတိုင်းကိုဘာဖြစ်လို ့ရေကောင်းရေသန် ့သောက်ဖို ့ချည်းပြောနေတာလဲ??” “သူ ့မိန်းမက ဒီမြို ့မှာ ရေသန် ့စက်ရုံရဲ ့ကိုယ်စားလှယ်လေဗျာ။” “အေးလို ့” ဆရာဝန်-လူနာတော်တော်များများ. အအေးမိကြလို ့ဆေးခန်းလာပြကြတယ်ကွ။ ဇနီး. -ဒါဆိုရင် ကျွန်မတို ့ချင်းပြည်နယ်ဘက်ဆေးခန်းသွားဖွင့်ကြမယ်လေ။ “ခွဲစိတ်ခန်းထဲမှာ” လူနာ-ကျွန်တော်သိပ်ကြောက်နေတယ်ဆရာရယ်၊အရင်က တခါမှ. ခွဲစိတ်မခံခဲ့ဖူးဘူး။ ဆရာဝန်-ကျွန်တော်လည်းခင်များလိုပဲ ခံစားရပါတယ်။ဘာလိုဘ့လဲဆိုတော့ အရင်ကတခါမှ မခွဲစိတ်ဖူးလို ့ပါဘဲ။ “လျော်ပေး” ပုဂ္ဂလိက ဆေးရုံတစ်ခုတွင် ဗိုက်ခွဲပြီး၍ […]