* သူငယ်ချင်းေ၇… မင်းရဲ ့လက်တွေနဲ ့ ဖန်ဆင်းတဲ့.. ပျိုးခင်း လှလှတွေ.. ဘယ်သူ ဆွဲ နှုတ်နေခဲ့သလဲ.. ? * မင်းတို ့ ငါတို ့ရဲ့ မျက်ရည်ကို ညှစ် ထုတ်နေတဲ့ လက်တွေ….။ * ချွေး စက်တွေ..နဲ ့ ပျိုးတဲ့…စိုက်ခင်းတွေကိုတောင်… အပိုင်..စိုး…လို ့.. ငါတို ့ပဲ…. ငိုရတယ် ။ * အဲဒီနောက်… ငါတို ့ပဲ..ငိုကြွေး.ရတယ်။ * သူငယ်ချင်းရေ… ကြောက်ရွ ံ့သူတွေရဲ ့နယ်မြေထဲ..ကို… အလိုကြီးသူတို့ ….စီး..တတ်တယ် ။ * သူငယ်ချင်းလေးရေ…. အစ အန မကျန်အောာင်.. မရှင်းလင်းနိုင်သေးသ၍တော့ ငါတို ့…..”.မှောင် ” …နေရဦးမယ် ။ […]