ေရႊတိုက္စိုးmmit Development Site က ပို.စ် မှာ ရေးထားတာလေးပါ သဘောကျလို. ပြန်လည်မျှဝေပေးတာပါ “ဘာကှ… မွနျမာငှေ ပါမလာဘူး။ ဟုတျလား။ မငျးတို့ဆီက စငျကာပူဒေါျလာက ဒီမှာသုံးလို့ ရမယျထငျလို့လားကှ။” လူဝငျမှု အရာရှိ၏ ဟိနျးဟောကျမှုကွောငျ့ အဆိုပါ စငျကာပူသား ခေါငျးလေးပုဝငျသှားသညျ။ ထို့နောကျ မွနျမာစကား မပီကလာ ပီကလာဖွငျ့ “ကနြောျ ရှာဝယျပါသေးတယျ။ မရလို့ အမရေိကနျ ဒေါျလာနဲ့ ထိုငျးဘတျပဲ ဝယျလာခဲ့တာပါ။ မွနျမာ အကွှတှေတေော့ နညျးနညျး ပါပါတယျ။” ဟုဆိုကာ တဆယျကပြျတနျ န
ပန္းႏုကျွန်မက အရမ်းစိတ်ကူးယဉ်တတ်ပါတယ်။ ငယ်ငယ်တုန်းကတော့ ငါကြီးရင် အင်ဂျင်နီယာကြီးလုပ်မယ် တိုက်တွေဆောက်မယ် ဘာညာပေါ့။ ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်ရောက်တော့ သွားချင် လာချင် သုံးချင် ဖြုံးချင်လာတော့ ငါထီပေါက်ရင် ဘာလုပ်မယ်ပေါ့နော်။ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်တွေးတုန်းကတော့ အဆင်ကိုပြေလို့ပါပဲ။ တစ်ရက်ကျတော့ ညနေပိုင်း အင်္ဂလိပ်စကားပြောသင်တန်းမှာ ပြောစရာမစကားမရှိလို့ ထီပေါက်ရင် ဘာလုပ်မယ်ဆိုတာ ပြောလိုက်မိပါတယ်။ ဗုဒ္စဘာသာ မြန်မာလူမျိုးပီပီ အရင်ဆုံးပြောတာကတော့ လှူမယ် တန်းမယ်ပေါ့နော်။ အဲဒီမှာ ကွိုင်စပတ်တော့တာပဲ။ တခြားသူတွေက ပြောတာပေါ့ ဘာလို့ ထီပေါက်မှ လှူတာလဲ အခုရော မလှူဘူးလားတဲ့။ အခု ပိုက်ဆံမရှိလို့ပါလို့ ပြောတော့ လှူတန်းတယ်ဆိုတာ ငွေပမာဏနဲ့ မဆိုင်ပါဘူး တကယ်လှူချင်ရင် ကိုယ့်ရှိတာလေးနဲ့ကိုယ် လှူဒါန်းလို့ရပါတယ်။ ပြီးတော့ တစ်ချို့အလှူတွေက လုပ်အားဒါနတို့ ပညာဒါနတို့တွေရှိတာပဲပေါ့။ တော်တော်လေး debate လုပ်ခံရပါတယ်။ ကျွန်မလည်း ထင်မထားတဲ့အကွက်ကနေ […]