***ပြီးပြည့်စုံပြီးသူများကို မရည်ရွယ်ပါ။ ကြိုးစားလုပ်ကိုင်နေပါလျှက် ကိုယ့်ဘဝကိုယ်အားမလို၊အားမရဖြစ်နေရသော မိတ်ဆွေတို့အတွက်လက်ဆောင်ဖြစ်ပါသည်။*** တာတိုမှာခွန်အား တာလတ်မှာအဆုံးအဖြတ် တာဝေးမှာစိတ်ဓာတ်လို့ ဆရာခမ်းလိတ်ကရေးခဲ့တယ်။ ကိုထီးဆိုခဲ့တယ်။ ဆက်ပြီးတော့ အဲဒီသီချင်းမှာဘဲ ရွှေဆုလဲမမက်မော ငွေဆုလဲမမက်မော “ရေ” တခွက်ဘဲ စိတ်စောလို့ ဆက်ရေးထားပြန်တယ်။  ဟုတ်တယ် ခုလူလတ်ပိုင်းဆိုတော့ “ဘဝတာဝေးပြေးပွဲ” တော်တော်ပြေးခဲ့ပြီ၊ ခရီးပေါက်ခဲ့သလားဆိုတော့ အင်း….အတန်အသင့်ပေါ့လို့ဘဲ ဖြေနိုင်မည်။ ပန်းတိုင်ရောက်ပြီလားလို့မေးလာရင်တော့ ပြတ်ပြတ်သားသား ဖြေလိုက်စရာ အင်အားမရှိ။  တာဝေးအပြေး တွင်ရှိအပ်သော “စိတ်ဓာတ်” က ပန်းတိုင်ကို လွယ်လွယ်မရောက်နိုင်သောအခက်အခဲများနှင့် ကိုယ်ရောစိတ်ပါပင်ပန်းမှု များက ရွှေဆု၊ငွေဆု၊ဆိုသောပန်းတိုင်ထက် ရောက်ရာနေရာတွင် ရပ်တန့်နားလိုက်ချင်သောစိတ်= ရေတခွက် ကိုသာ စိတ်စောမိသည်က လက်တွေ့။  ဪ လက်ရှိဘဝကိုမကြေနပ်နိုင်သော ဒါမှမဟုတ် ကြေနပ်စရာကောင်းသောအနေအထား တွင် ရောက် မနေသော လူလတ်ပိုင်းအသက်အရွယ်များ၏ စိတ်အကြပ်အတည်း　Midlife crisis ဟုခေါ်သည်ပေါ့။ […]

***မည်သူ့ကိုမှ မရည်ရွယ်ပါ၊ တိုက်ဆိုင်မှုရှိလျှင် စဉ်းစားပါ။*** သောကြာနေ့လို တရက်ကတော့ ကိုယ့်ကျောင်းမဟုတ် တဲ့ မြို့နဲ့နည်းနည်းဝေးတဲ့တခြားကျောင်း တခု ကိုသွားရတာလေ။ မနက်စောစောအိပ်ရာထရ တယ်။ ရထားက ၂ဆင့် ကား ၁ ဆင့်၊ နေရာကတော့ လှတယ်ဗျား။တောတောင် တွေကြားက စက်မှုတက္တ္တသိုလ်။ အဲဒီလို မသွားခင် မနက်စောစောကို ထမင်းစားလို့ မရလို့ဘာမှ မစားဖြစ်တာများတယ်ပေါ့။ အဲ ပြန်လာပြီး မြို့ထဲ ရောက်ပြီဆို မွန်းလွဲ 1:00 နာရီထိုးခါနီး ဆိုတော့ ဘယ်ပြောကောင်းမလဲ၊ဆာ သလားမမေးနဲ့။ အဆင်က တော်တော် ပြေတာနော်၊ အဲဒီ လို ပြန်ရောက်နေကြနေရာ မှာ အဝစား 650 (ဘူဖေးလို့ခေါ်ချင်လဲခေါ်ပေါ့၊ ဒီမှာကဗိုက်ကင်း လို့ ခေါ်တာလေ) အင်ဒီယား ဆိုင် ရှိတယ်။ ထမင်း […]

ဝါကျွတ်အမှီလေးပါ။ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ကျေးငှက်သာရကာတို့၏သာယာနာပျော်ဘွယ်အသံတို့ကိုကြားနေရသည်။တချက်ချက်စူးစူးဝါးဝါးအော်လိုက်သောမျောက် တို့၏အော်သံ၊ခပ်ဝေးဝေးစီမှတောကောင်တို့၏ဟိန်းသံတို့ကဤနေရာသည်တောကြီးမျက်မဲဖြစ်ကြောင်းထောက်ခံနေပုံ။ နင့်နင့်နဲနဲလှမ်းရသောချေလှမ်းတို့ဖြင့်လူတယောက်ကတောကိုတိုးနေသည်။တောဟုဆိုသောလည်းတောင်တန်းငယ်တခု၏ ခပ်နိမ့်နိမ့်တောင်ကုန်းလေးဖြစ်၍အားစိုက်တက်နေရသည်လူခြေသံကြား၍လှစ်ကနဲဖြတ်ပြေးသွားသော ယုန်တကောင်ကိုကြည့်လိုက်ရင်းကျောပေါ်မှအရာကိုနေသားကျအောင်ပြင်လိုက်သည်။ ဟုတ်သည်။ကျောပေါ်မှာအရာတခု။အနီးကပ်ကြည့်လိုက်တော့စောင်နှင့်ပါတ်ကာပိုးထားသော လူတယောက်။သေသေခြာခြာကြည့်လိုက်တော့”အမေအို”တယောက်ပါလား။ မောပန်း၍ကျလာသောသူ့သားလူရွယ်၏ချွေးတို့ကိုအမေအိုကသူလည်ပင်းတွင်ပါတ်ထားသောတ ဘက်ငယ်နှင့်သုပ်ပေးသည်။”သားရေ နားပါအုန်းလားကွယ်” ဟုပြောသည်။ သားက ဘာစကားမှ မတုန့်ပြန်။ အမေအို ၏အရေးအကြောင်းများလှစွာသောမျက်နှာပေါ်မှာ ချွေးစို့နေချင်းကားမရှိသော်လည်းတောက်ပမှုနည်းနေပြီဖြစ်သောမျက်ဝန်းတို့တွင်ကားမျက် ရည်စို့လို့နေသည်။ဤတောဤတောင်ဤနေရာသို့မိမိနှင့်မိမိသားတို့ပျော်ပွဲစားခရီးလာခဲ့ခြင်းမဟုတ်။သားကလိုက်ခဲ့ပါဟုတခွန်းပြောပြီးကျောပေါ်တင်ခေါ်လာခဲ့သည်သာ။ သို့သော်မိမိဒီခရီးကိုသိသည်။မနေ့ကညကစောစောအိပ် ပျော်သွားခဲ့သည်ကတကြောင်း၊အသက်ကြီးလာ၍အအိပ်အနေနည်းလာသည်ကတကြောင်း စောစောနိုးနေသည်။အိမ်ပေါ်ထပ်တွင်အိပ်နေသောသားနှင့်သူ့ဇနီးတို့၏တီးတိုးပြောသံများ ကိုမကြားတချက်ကြားတချက်ကြားရသည်။ စကားလုံးပီလိုက်မပီလိုက်နှင့်နောက်ဆုံးဘာဆိုလိုသည်ကိုသိရပြီ။ သို့ဆို လျှင် မိမိလည်းလုပ်စရာရှိတာလုပ်ရပေဦးမည်။အဝတ်နှင့်ချုပ်ထားသော်အိပ်ကလေးကို ယူလိုက်သည်။အိမ်အောက်သို့အသံမကြားအောင်ဆင်းသည်။အိမ်အောက်တွင်တစုံတရာကို အဝတ်အိပ်ထဲထည့်သည်။ မိုးလဲလင်းတော့မည်ဟုတွေးနေတုန်း သားကလာခေါ်သည်။ အမေလိုက်ခဲ့ပါသားနဲ့ တဲ့။ ဟုတ်ပြီ၊ပြင်ဆင်ထားသောအဝတ်အိပ်လေးကိုယူသည်။ လည်ပင်းတွင်ပါတ်နေကျတဘက်လေးကိုပါတ်သည်။ အဆင်သင့်ဖြစ်နေသောလှည်းကိုတွေ့ရသည်။လှည်းပေါ်တွင်သားကဘာစကားကိုမှမဆို။ တဖြည်းဖြည်းရွာနှင့်ဝေးခဲ့ပြီ။တောတောင်များနှင့်သာယာလှသည်ဟုတွေးနေတုန်း လှည်းရပ်သွားသည်။သားကစောင်တထည်ကိုမိမိကျောမှာလာပါတ်ပေးပြီးသူ့ကျောပေါ်တက်ခိုင်းသည်။ ကုန်းပိုးပြီးတောထဲသို့တဖြေးဖြေးလျှောက်နေသောသား၏ကျောပေါ်တွင်လိုက်လာခဲ့ရသည်ပေါ့။ အင်း လာခဲ့ကြတာနေ့ဝက်ခန့်ရှိပြီပဲ။ တောလည်းတော်တော်နက်ခဲ့ပြီလေ။ ရုတ်တရက်သားဖြစ်သူကခြေလှမ်းများကိုရပ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့သူ့ကိုအောက်ကိုခဏဆင်းရန်ပြောသည်။ မိမိအောက်ဆင်းချိန်တွင်သားအတွက်မိမိထည့်ယူလာခဲ့သောစားစရာအထုပ်ကလေးနှင့် ဝါးကျည်ထောက်ငယ်မှရေကိုတိုက်သည်။မိမိပေးသည့်အစားကိုစားပြီးရေကိုသောက်ပြီးသောသားကမိမိကိုတချက်ကြည့်သည်။ ဘာမှမပြော။နောက်တခါထပ်ကြည့်သည်။ဒီတခါတော့ မိမိ မျက်နှာကိုကျော်ပြီးနောက်သို့ကြည့်ခြင်း။ ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြစ်သည်။ ရုတ်တရက်ထအော်သည်။ “ဟာ” “ခင်ဗျား၊ ခင်ဗျား” […]

လူမှုရေးနယ်ပယ်တွင်လိုက်လျှောညီထွေပေါင်းသင်းပြီး၊ အလိုက်အထိုက်နေလေ့ရှိသောကျနော်သည်လူမှုရေးကောင်းသည်ဟူ ပြောရန်မဝံ့ရဲသော်လည်းလူမှုရေးညံ့သူမဟုတ်သည်ကိုတော့ရဲဝံ့စွာအာမခံနိုင်ပါသည်။ သို့သော် ကျနော် “ကြောင်မှုရေး”တွင်ကားလွန်စွာညံ့ကြောင်းဝန်ခံရပေမည်။ နားရှုပ်သွားပါသလား? ရှင်းပါမည်။ လူ့လောကအသိုင်းအဝိုင်းတွင်ကိုယ်နဲ့အယူအဆမတူသူများနှင့်ပြောဆိုငြင်းခုံကြရသည်မှာသဘာဝပင်ဖြစ်သည်။ ဘွဲ့လွန်သင်တန်းများ၏ဆီမီနာများ၊ (Academic meeting)အကယ်ဒမစ်မီတင်များ၊ ရှေ့နေများ၏အချေအတင်ပြောဆိုငြင်းခုန် ဆွေးနွေးကြသည်မှာရန်ဖြစ်တော့မည်ထင်ရလောက်အောင်ဖြစ်တာမျိုးပင်ရှိသည် လွှတ်တော်အစည်းအဝေးများတွင်ထရိုက်ကြ ထထိုးကြ၍ပွဲဆူကုန်သည်မျိုးလည်းသတင်းများတွင်တွေ့ဘူးသည်။ အစည်းအဝေးခန်းများတွင်ဘဲဥပုံဒါမှမဟုတ်လေးထောင့်စပ်စပ်စားပွဲများခင်းထားရခြင်းမှာတယောက်နှင့် တယောက်ထမဌိုးနိုင်ရန်ဖြစ်သည်ဟုဆရာမောင်စူးစမ်း၏ စာတပုဒ်တွင်ဖတ်ဖူးသည်။ မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမှုလူအချင်းချင်းဖြစ်၍အယူအဆမတူငြင်းခုန်မှုလောက်နဲ့တော့အခင်မင်မပျက်နေနိုင်ကြပါသည်။ အငြိုးအတေးအာဃာတရှိသည်ဆိုဦးတော့မိမိကိုယ်တိုင်ဝန်ချတောင်းပန်မှုဒါမှမဟုတ်ကြားဝင်ဖြန်ဖြေပေးမှုနှင့်ပြေလည်သွားနိုင်ပါသည်။ ကျနော့မှာကား အကြောင်းတိုက်ဆိုင်၍နိုင်ငံရပ်ခြားသို့ရောက်ခဲ့ရသည်။ စရောက်ခါစဖြစ်သဖြင့်အားလပ်ချိန်မျကြည်(TV) ကြည့်သည်ကများသည်။ တနေ့(TV)အစီအစဉ်တခုမှကြောင်လေကြောင်လွင့်များအ ကြောင်းပြသည်။ (Narrator)သတင်းနောက်ခံပြောသူကလဲအပြောကောင်းလှသည်။ ဤနိုင်ငံတွင်ကြောင်လေကြောင်လွင့်တသိန်း ခွဲခန့်ရှိမည်ဟုခန့်မှန်းကြောင်းဆိုပါသည်။ သူတို့၏နေထိုင်သွားလာပုံကိုတင်ပြသောမှတ်တမ်းရုပ်ရှင်ကိုပြပါသည်။ ဘော့စ်ဟု　(Narrator)ကနာမည်ပေးထားသောကြောင်လေကြောင်လွင့်တကောင်၏နယ်မြေသတ်မှတ်ပိုင်ဆိုင်ပုံ၊ မယားယူထားပုံ၊ ကြောင်တို့၏ အသက်၁၅နှစ်ဆိုသည်မှာလူသားတို့၏အသက်၆၀ ကျော်အရွယ်နှင့်အတူတူဟုယူဆနိုင်ပုံ၊ စသဖြင့်စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းလှသည်။ ဤသို့နှင့်သထိထားကြည့်မိတော့မိမိနေသောအိမ်နားတွင်လည်းကြောင်လေကြောင်လွင့်များစွာရှိကြောင်းတွေ့ရသည်။ တပတ်နှစ်ကြိမ်အမှိုက်သိမ်းစံနစ်အရတညကြိုပစ်ထားကြသောအမှိုက်ကန်လေးထဲမှ အမှိုက်တို့ကိုမွှေနှောက်ရှာဖွေစားသောက်နေ ကြသောကြောင်အများအပြားတွေ့ရသဖြင့်စိတ်တွင်အကြံတခုဖြစ်မိသည်။ စူပါမားကက်များတွင်ကြောင်စာအိတ်များတွေ့ဖူးသည်။ အဲဒါဝယ်ကြွေးရလျှင်သူတို့လဲစားရမည်၊ အမှိုက်တွေလဲမပွနိုင်တော့ဟုစဉ်းစားမိသည်။ သို့နှင့်မိမိနေသောအခန်းက၂ ထပ်၏ကော်ရစ်ဒါထောင့် ဆုံးဖြစ်နေ၍အဆင်ပြေစွာပင်ကြောင်စာခွက်၊ ရေခွက်များချပြီးမနက်တကြိမ်၊ ညအိမ်ပြန်လာချိန်တကြိမ်အစာထဲ့ရေထဲ့ကြွေးဖြစ်တော့သည်။ ဤအိမ်တွင်(၁၂) နှစ်ကျော်နေခဲ့သဖြင့် ၁၂ နှစ် ဤအလှူခံပုဂ္ဂိုလ်တို့အားဒါနပြုခဲ့သည်။ ကြောင်များအားလုံးလာစားပုံရပါသည်။ […]