“တောင်သမန်အင်းရဲ့အရှေ့ဖက်ခြမ်းက ………………ံ”   ရတနာပုံတက္ကသိုလ်ရဲ့ရှေ့ကဖြတ်ပြီး အနောက်ဘက်လမ်းကလေးအတိုင်းလာခဲ့ကြပါတယ်။ လမ်းကလေးက သစ်ပင်တွေနဲ့အုပ်အုပ်ဆိုင်းဆိုင်း။ အချိုးအကွေ့လေး နှစ်ကွေ့လောက်ကွေ့ပြီးတဲ့အခါ စည်ကားလှတဲ့ဈေးဆိုင်တန်းတွေကိုမြင်ရ။ ကျနော်ဒီနေရာလေးကိုမရောက်တာလေးနှစ်လောက်ရှိပါပြီ။ အရင်က အကြော်ဆိုင်လေးတစ်ဆိုင်နှစ်ဆိုင်နဲ့ချောက်တီးချောက်ချက်။ အခုတော့ အလွန်အမင်းစည်ကား။ ဆိုင်ကပ်အပ်ဘို့ ဆိုင်ကလဲ အဆင်သင့်။ တစ်စီးမှာငါးရာထဲပါ။ ဆိုင်ကယ်အပ်ခကိုဘိုသော့ကပေးလိုက်ပါတယ်။ အနောက်ဘက်တံတားရှိရာကိုဆင်းလိုက်တဲ့အခါရေပြင်ကြီးကိုမြင်ရပါတယ်။ ဟိုအရင်က ကမ်းစပ်မှာထိုင်စားဘူးခဲ့တဲ့အကြော်ဆိုင်လေးတွေလဲရေမြုတ်လို့နေ။ တံတားပေါ်ရောက်ရောက်ခြင်း ရွှေရောင်လက်နေတဲ့ရေပြင်ကို တစ်ချက်ဆွဲလိုက်ပါတယ်။ တံတားပေါ်မှာလူအပြည့်။ ရေထဲမှာတော့ “ငှက်”လေးတွေက လူးလာခတ်။ ကျန်တဲ့အရပ်တွေမှာတော့ လှေလို့ခေါ်ပေမယ့် ဒီအရပ်မှာတော့  “ငှက်”လို့ခေါ်ပါတယ်။ သာမန်လှေတွေနဲ့မတူ လှေဝမ်းက ခပ်ကားကား။ လူတစ်ယောက်ထဲက လှေဝမ်းအလည်ခေါင်မှာရပ်လို့ တက်နှစ်ချောင်းနဲ့တစ်ပြိုင်တည်းလှော်ပါတယ်။ လှေသမှားကိုလဲ ငှက်သမားလို့ခေါ်ပါတယ်။ တံတားပေါ်လဲရောက်သွားရော ဘိုသော့နဲ့ကျနော် တစ်ကွဲတစ်ပြားစီ။ […]


    “တောင်သမန်အသွားလမ်းမှာလက်ဆော့ခြင်း”     ပြီးခဲ့တနင်္ဂနွေ က ဥပုဒ်နေ့နဲ့ တစ်ထပ်ထဲကျနေပါတယ်။ အဲတော့ အလုပ်ကကလေး တွေနဲ့ ဗောဓိတစ်ထောင်သွားမယ်ဆိုပြိီး စိစဉ်ထားပါတယ်။ ဖြစ်ချင်တော့ ညသုံးနာရီလောက်ကရွာတဲ့မိုး တိတ်ကိုမတိတ်တော့ဘူး။ အဲတော့ မသွားဖြစ်ဘူးပေါ့။ နေ့လည်ပိုင်းကျတော့ပျင်းလာရော။ အဲဒါနဲ့ဘိုသော့ဆီဖုန်းဆက်တော့ ညနေလေးနာရီကျော်ရင်အားပြီတဲ့။ သွားမယ်နေ့ရာကတော့ တောင်သမန်အင်းကိုပေါ့။ တောင်သမန်အင်းကို အကြိမ်ကြိမ်ဓါတ်ပုံရိုက်ဘူးပေမယ့် အရှေ့ဘက်တောင်သမန်ရွာထိပ် အရှေ့ဖက်ခြမ်းကတော့ မရိုက်ဘူးသေး။   နောက်ဘိုသော့ကလဲ တောင်သမန်နဲ့ဦးပိန်အကြိမ်ကြိမ်လာခဲ့ဘူးပေမယ့် ရတနာပုံဘက်ကနေမဝင်ဘူး သေးဘူး။ အဲတော့ 78လမ်းတိုင်းလာ။ နည်းနည်းစောသေးတော့မန်းမြို့တော်မှာလက်ဖက်ရည်ဝင်သောက်။ ကိုမိုက်တို့ကိုစွယ်တော်တို့ရဲ့ တမာတန်းလေးကိုဖြတ် တံခွန်တိုင်အဝင်လမ်းကနေရတနာပုံဘက်ကို ခရီးဆက်ခဲ့ပါတယ်။ ရတနာပုံကျောင်းနဲ့ တောင်မြို့လမ်းခွဲမှာ ငါးမျှားနေသူတွေကိုတွေ့ရပါတယ်။ အဲဒီနားကမြင်ကွင်းလှတော့ခဏရပ်လို့ရိုက်။ အရှေဘက်ကိုဆက်သွားတော့လမ်းမြောက်ဘက်မှာ ရွှေရောင်တွေဝင်းနေတဲ့စေတီတစ်ဆူ။ အဝေရာပင်တွေ ဆူူးပင်တွေကြားကရေပြင်မှာ ဘုရားအရိပ်က တစ်ဝက်တစ်ပျက်။ ဘိုသော့ကရေစက်ဝိုင်းချရအောင်ခဲရှာ။ ကျနော်က ဓါတ်ပုံရိုက်စရာရအောင် သစ်ကိုင်းတွေချိုး။ […]


              “လှေကလေး”     ငယ်ငယ်တုန်းက အဆိုတော်သန်းထွန်းလေးရဲ့ သီချင်းတစ်ပုဒ်ရှိပါတယ်။ “လှေကလေးတွေလှော်လို့ ငါးတွေဖမ်းကြသည်”လို့ဆိုတဲ့နေရာမှာ “လှော်ကလေးတွေလှေလို့ ဖမ်းတွေငါးကြသည်”ဆိုပြီးဖျက်ဆိုခဲ့ဘူးပါတယ်။ အငြိမ့်ထဲက လူပျက်တွေဆိုတာကိုလိုက်ဆိုတာပါ။ နောက်နည်းနည်းလေးကြီးလာတော့ ဘိလပ်ပြန်သန်းရဲ့ “လှေကလေးကိုလှော်မည် ဘေးမသန်းဘဲအေးချမ်းတော့မည်”ဆိုတဲ့သီချင်းလေးကို နှစ်သက်မိပြန်ပါတယ်။ ပူလောင်တာတွေများတဲ့ လောကကြီးထဲမှာနေရာတာကြာတော့ အေးချမ်းတာလေးကိုမျှော်မိတဲ့သဘောပါဘဲ။ အဲတော့ ရေပြင်မှာလှေကလေးတွေမြင်တိုင်းသတိထားကြည့်မိပါတယ်။ ဒါပေမယ့်ရေလဲမကူးတတ် ရေလဲကြောက်တော့လှေတော့ မစီးရဲပါဘူး။ အခုနောက်ပိုင်းကန်တော်ကြီးမှာ မနက်မနက်လှမ်းလျှောက်ချိန်မှာ တက်သိမ်းအင်းထဲမှာလှေကလေးတွေကို အမြဲတွေ့ရပါတယ်။ အဲတော့လဲ နွေမိုးဆောင်း လှေကလေးတွေမြင်ရင်လက်ဆော့မိပါတယ်။ တစ်ခါတစ်လေ အလင်းရိပ်ကလေးကျနေချိန်မှာ လှေကလေးအလည်ခေါင်ရောက်တဲ့အထိစောင့်ရတာလဲ အရသာတစ်မျိုးပါဘဲ။ ဘာဘဲပြောပြော လှပသော ပုံကလေးတစ်ပုံရအောင်စောင့်ရတာလဲ လှပသော နူးညံ့သောခံစားမူ့တစ်မျုးိပါဘဲ။ မတူညီသောအချိန်များမှ ာ လက်ဆော့ထားတဲ့ ကျနော့်ရဲလှေကလေးတွေပုံတွေကို မျက်စေ့ဆော့ကြည့်လိုက်ကြပါအုံးနော်     […]


      “တိမ်ရောင်စုံနံနက်ခင်းလေး”     မနက်မနက်လမ်းလျောက်တဲ့အခါ  ရောင်စုံတိမ်အဆင်နဲ့လှပတဲ့နံနက်ခင်းလေးတွေကို တွေ့ရတတ်ပါတယ်။ ကျနော်လမ်းလျောက်တာက အရှေ့ကနေ အနောက်ဖက်ကို လျောက်ရတာပါ။ အဲတော့ အရှေ့ဖက်မိုးကောင်းကင်ကြီးလှမလှကို နောက်ပြန်ကြည့်ရတာလဲအမောပါဘဲ။ ကောင်းကင်မှာ အနီရောင်အလင်းစက်တွေကိုများတွေ့ရပြီဆိုရင် မြင်ကွင်းကျယ်ကျယ်လဲရှိ ရိုက်လို့လဲလှမယ့်နေရာဆီကိုရောက်ပြေးရပါတယ်.။ တိမ်တွေလဲလှနေတာများတွေ့ရလို့ကတော့ရိုက်နေကျ နေရာလေးဆီကိုအပြေးအလွှားသွားပေါ့။ အခုမနက်မှာတော့ တိမ်လေးတွေက အဆင်အသွေးလှလှနဲ့ မြင်ရပါတယ်။ တိမ်ရယ် ရေပြင်ရယ် သစ်ပင်တွေရယ်ဆိုတော့ ပြည့်စုံသော ပုံလေးတစ်ပုံကို ရတာများပါတယ်။ ကဲ ခံစားကြည့်လိုက်ပါအုံးနော်………………..   ကိုပေါက်လက်ဆောင်မြန်မာပြည်မှအလှတရားများ 30-9-2012      


                “တိမ်တွေနဲ့အလှဆင်ထားတဲ့မြို့………………………”     ဒီနှစ်စက်တင်ဘာလကတော့ ကျနော်နှစ်သက်တဲ့ တိမ်တွေအမြဲမြင်နေရတဲ့လဖြစ်ပါတယ်။ ပြီးခဲ့တဲ့နှစ်ဒီလိုစက်တင်ဘာလမှတော့ ကျနော်တောင်ပိုင်းရှမ်းပြည်ကိုရောက်နေခဲ့ပါတယ်။ တစ်ရက်အလုပ်ကိစ္စနဲ့မြောက်ပြင်ဘက်ကိုသွားရင်း ကျုံးနံဘေးအရောက် အရှေ့ဖက်မှာ လှပသောတိမ်တောင်ထုနဲ့ လိုက်ဖက်လှတဲ့ နန်းမြို့ရိုးကို မြင်ရတဲ့အခါ ပြည့်စုံလွန်းတဲ့ အလှကိုမြင်လိုက်ရသလိုရင်သပ်ရှု့မော။ နောက်ရက် အမျုးိသားကဇာတ်ရုံကပြန်လာတဲ့ညနေခင်းလေးမှာလဲ နူးညံ့လှပတဲ့ တိမ်အဆင်နဲ့နန်းမြို့ရိုး တွေကိုတွေ့ရပြန်ပါတယ်။ ကျနော်ကလဲအနောက်ဖက်ကျုံးလမ်းကနေမြောက်ဘက်ကိုအမြဲသွားလေ့ရှိပါတယ်။ သွားတိုင်းလဲတိမ်တွေကိုတွေ့ပါတယ်။ တွေ့တိုင်းလဲ ဆိုင်ကယ်ရပ်ပြီးလက်ဆော့တတ်ပါတယ်။ လှတဲ့ပုံလေးကိုမြင်တော့ မနေနိုင်ဘူးလေ။   လွန်ခဲ့တဲ့တစ်ရက်ကတော့ မန်းလေးတောင်ခြေဘက်ကိုရောက်ပါတယ်။ ကျောင်းထိုင်ဘုုန်းကြီးကျောင်းရှိတဲ့နေရာကနေ မန်းလေးတောင်ပေါ်ကတိမ်တွေကိုလှမ်းရိုက်။ နောက်မြောက်ဘက်ကျုံးနံဘေးကနေအနောက်ဘက်ကျုံးရော တောင်ဘက်ကျူံးကိုလှမ်းရိုက်။ တိမ်တွေနဲ့လှနေတဲ့နန်ုးမြို့ရိုးကိုရိုက်။ ရိုက်လို့မဝနိုင်အောင်ပါဘဲ။ တစ်ညနေခင်းမှာ ၂၆ဘီလမ်းကနေ၈၂လမ်းအတိုင်းလာနေရင်း အရှေ့ဘက်လှမ်းကြည့်တော့ တိမ်တွေနဲ့လှ နေတဲ့ ရွှေနှလုံးတော်ချပ်ချ်ကျောင်းကိုမြင်တော့ ဆိုင်ကယ်ထိုးရပ်ပြီး လက်ဆော့ပါတယ်။ သူများတွေကြည့်နေလဲ မရှက်တော့ပါဘူး.။ […]


                        “အပျင်းပြေ အငြီးပြေ လက်ဆော့ခြင်း”     အခုရက်ပိုင်းမှာ ဓါတ်ပုံပိုရိုက်ဖြစ်ပါတယ်။ စက်တင်ဘာလထဲမှာ တိမ်တွေလှတော့ပိုရိုက်ဖြစ်ပါတယ်။ အဲလိုလှတပတ ဓါတ်ပုံတွေရိုက်ရင်းကနေ လက်ဆော့မိတာလဲအများကြီးပါဘဲ။ ဟိုတစ်ရက် ကန်ပါတ်လမ်းမှာလိပ်ပြာတွေ ပုစဉ်းတွေပျံဝဲနေတာ တွေ့တော့လိုက်ရိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မကျွမ်းကျင်တော့ စိတ်တိုင်းကျလောက်တဲ့ပုံကိုမရပါဘူး။ အောင်ပင်လယ်ဘက်မှာသွားတုံးကတော့ ချောင်းလေးထဲမှာပုစဉ်းလေးနားနေတာကို လက်ဆော့ဖြစ်ပါတယ်။ စိတ်တိုင်းကျတဲ့ပုံလေးတစ်ပုံဆိုရင်လဲမမှားပါဘူး။. နောက်ရက်မှာတော့ အလုပ်ကိစ္စနဲ့သွားရင်း သစ်ပင်ပေါ်မှာလိပ်ပြာလေးနားနေတဲ့ပုံကို မထင်မှတ်ဘဲရလိုက်ပြန်ပါတယ်။ နောက်ရက်တော့ကျုံးနံဘေးက ခိုလေးတွေ နောက်ရက်မှာရေထဲမှာဝဲပျံနေတဲ့ပုစဉ်းမောင်နှံ ရေထဲကျနေတဲ့အရိပ်ကလေးတွေ အလင်းအမှောင် လှပတဲ့အတွဲအစက်ကလေးတွေကို လက်ဆော့ဖြစ်ပါတယ်။ ကဲအပျင်းပြေ အငြီးပြေ အားပေးလိုက်ပါအုံးနော်။     ကိုပေါက်ရဲ့စနက်ရှော့မဟုတ်တဲ့လက်ဆော့ (26-9-2012)    


    “ကြက်ညီနောင်ထဲက ရွှေကြက်ကျပေါ်က လက်ဆော့မိခြင်း နှစ်”     မင်မိုရီကဒ်လဲပြီးချိန်မှာတော့ ဘုရားရဲ့အမြင့်ဆုံးနေရာလေးကိုရောက်သွားပါတယ်။ အဝေးကိုလှမ်းကြည့်မိတော့ စစ်ကိုင်းတောင်မူံပြပြ။ မော်တော်ဘုတ်ကလေးက ရေလည်မှာ။ နေရောင်တစောင်းကျနေတာလေးက လရိပ်ထုးိသလို။. (ဒီပုံလေးမျိုး မနှစ်ဆောင်းတွင်းကရိုက်ဘူးပါတယ်) အောက်ကိုငုံကြည့်တော့ကိုယ်လို လက်ဆော့နေသူတစ်ယောက်ကိုတွေ့ရပြန်ပါတယ်။ သူတို့ရှိတဲ့အနားကိုဖြတ်သွားတော့ အုန်းပွဲငှက်ပျောပွဲတွေ နံဘေးမှာအမျုးိသမီးသုံးယောက်။ တစ်ယောက်က ငှက်ပျောပွဲကိုချီမလို့ ပါးစပ်ကလဲတတွတ်တွတ်ရွတ်လို့ဆုတောင်း။ ကျန်တဲ့နှစ်ယောက်ကတော့ လက်အုပ်ကလေးချီလျက်။ သူတို့နားကနေဖြတ်ပြီး မြောက်ဘက်ခြမ်းကို ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ မြောက်ဘက်ခြမ်းအဆောင်လေးကနေ ကြည့်ရင် မန်းလေးတောင်ကို ဝိုးတဝါးမြင်ရပါတယ်။ ကျနော်အောက်ဖက်ကိုကြည့်လိုက်တော့ ရေချုးိဆိပ်ဖြစ်နေပါတယ်။ ရေချိုးဆိပ်ကို ဓါတ်ပုံရိုက်နေတုန်း တခစ်ခစ်ရီသံကြားလို့လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ အနောက်ကခုံတန်းလျားပေါ်မှာ အချစ်သဲနေတဲ့စုံတွဲတစ်တွဲ။ ရေလည်မှာစီတန်းနေတဲ့ သင်္ဘောတွေ လှေတွေကို ဓါတ်ပုံရိုက်။ နောက်တော့ ကိုစိန်သော့ကို ရုံးဆင်းရင်လာမလားလို့လှမ်းမေး။ တိမ်လှရင်လာမယ် လှရင်သူ့ဆီဖုန်းဆက်လို့ပြန်ဖြေ.။ ကျနော်ကလဲ 15မိနစ်လောက်စောင့်ကြည့်လိုက်မယ် နေက တိမ်ထုထဲရောက်လို့လှမယ်ဆို […]


kotun winlattSeptember 22, 20122min23916
  21.9.2012 ရက်နေ့တွင် ကျရောက်သော ကမ္ဘာ့ငြိမ်းချမ်းရေးနေ့ကို ဂုဏ်ပြုသော အားဖြင့် ကသာ၊ အင်းတော်၊ မော်လူး၊ မိုးညှင်း မြို့များမှ စေတနာရှင်များ စုပေါင်း၍ မိုးကောင်းမြို့ရှိ စစ်ဘေးရှောင်လာသူများအား ဆန်၊ ဆီ၊ ဆား ၊ အဝတ်အထည် အစရှိသည့် ပစ္စည်းများကို သွားရောက် ကူညီထောက်ပံခဲ့ကြပါသည်။ သွားရောက်ခဲ့သည့်နေရာများမှာ phoenix centre ( HIV,AIDS)ရောဂါသည်များကို ကူညီစောင့်ရှောက်မှုအသင်း၊ နတ်ကြီးကုန်းဘုရားရှိခိုးကျောင်း မဟောင်ဘုရားရှိခိုးကျောင်း၊ ကျွန်းတောဘုရားရှိခိုးကျောင်းများရှိ စစ်ဘေးရှောင်လာသူများအား ကူညီထောက်ပံ့ပေးခဲ့ကြပါသည်။ 20.9.2012ရက်နေ့ညပိုင်းတွင် phoenix centre တွင် HIV လူနာများနှင့်အတူ ရဟန်းသံဃာတော်များကို ပင့်ဖိတ်ပြီး ငြိမ်းချမ်းရေးတရားကို နာယူဆုတောင်းခဲ့ကြပါသည်။ အဆိုပါ မိုးကောင်းမြို့ရှိ phoenix centre (HIV/AIDS)ကူညီစောင့်ရှောက်ရေး အဖွဲ့သည် အကူအညီများစွာ လိုအပ်နေသေးကြောင်း သိရှိရပါသည်။


“ကြက်ညီနောင်ထဲက ရွှေကြက်ကျပေါ်က လက်ဆော့မိခြင်း တစ်”     ရွှေကြက်ယက်ဘုရားပေါ်ကဆင်းပြီးတဲ့အခါ တောင်ဘက်စောင်းတန်းအတိုင်းရွှေကြက်ကျပေါ်တက်ခဲ့ပါတယ်။ စောင်းတန်းအတွင်းဘက်က တက်ရင်နေအေးပေမယ့် မြစ်ကိုမမြင်ရပါဘူး။. ဒါကြောင့် စောင်းတန်းအပြင်ဘက်အနောက်ဘက်အုဌ်လှေခါးထစ်ကနေတကလို်က်ပါတယ်။ မိုးရိပ်ကြောင့် နေအပူ သက်သာပေမယ့် ပူတာကတော့ ပူတာပါဘဲ။ အနောက်ဘက်လှေခါးထစ်အတိုင်းတက်ရင်း ဓါတ်ပုံတွေကို မြင်ကွင်းအမျိုးမျိုးနဲ့ရိုက်လာခဲ့ပါတယ်။ စစ်ကိုင်းတံတားအသစ်အောက်ခြေက ဖောင်လေးတွေ။ ဖောင်ပေါ်မှာရေချုးိနေသူတွေ။ အနောက်ဘက်ကမ်းကနေ အရှေ့ဘက်ကမ်းကို လှေကလေးနဲ့ လာသူတွေ။ အမြင့်ကနေစီးပြီးမြင်ရတဲ့ မြစ်ပြင်ကို လက်ဆော့။ အဝေးမှာရှိနေတဲ့စစ်ကိုင်းတောင်ကိုလက်ဆော့။ နောက်စေတီတော်အောက်မှာရှိတဲ့ ရွှေကြက်ကျဆင်းတုတော်ကို မှတ်တမ်းယူ။ နောက်တော့အနောက်ဘက်ခြမ်းကနေပြီး စစ်ကိုင်းတောင်မြင်ကွင်းလေးကိုရိုက်ယူ။ အဲလိုရိုက်နေတုန်း သံဃာတော်တစ်ပါးဘုရားဘူးကြွလာတာကိုမြင်ရပါတယ်။ နောက်တစ်ပုံရိုက်မယ်လုပ်တုံး ကင်မရာက မင်မိုရီကဒ်ပြည့်နေတယ်လို့အချက်ပေး။ ဒါနဲ့ဘဲ လက်ဆော့တာရပ်လို့ကဒ်အသစ်လဲရပြန်ပါတယ်။   ကိုပေါက်ရဲ့စနက်ရှော့မဟုတ်တဲ့လက်ဆော့ (12-9-2012)    


      “ရွှေကြက်ယက်ဘုရားသို့တစ်ခေါက်……………”     ပြီးခဲ့တဲ့အလုပ်ပိတ်ရက်က သွားစရာနေရာစဉ်းစားလိုက်တော့ ဟိုတလောကမှ နာရေးပို့ပြန်လာခဲ့တဲ့ တောင်အင်းမြောက်အင်းဘက်သွားမယ်လို့ စိတ်ကူးရပါတယ်။ အဲဒါနဲ့ဘော်ဘော်ကြီးကိုလှမ်းဖုန်းဆက်တော့ လမ်းပေါ်ရောက်နေပြီတဲ့။ တောင်အင်းမြောက်အင်းဆိုတာ မန်းလေးနဲ့ အတော်လေးလှမ်းတော့ တစ်ယောက်ထဲသွားရမှာပျင်းပါတယ်။ အဲဒါနဲ့နီးနီးနားနားကန်ပါတ်လမ်းကိုဘဲသွားမယ်ဆိုပြီး ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ ကန်ပါတ်လမ်းရောက်တော့ လှေတွေဖောင်တွေ လိုက်ရိုက်ရင်းနဲ့ ရွှေကြက်ယက်ဆိပ်ကမ်းနားကိုနီးလာပြန်ပါတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ဒီဇင်ဘာလကုန်ခါနီးမှာ ရွှေကြက်ယက် ရွှေကြက်ကျဘုရားကနေ ဧရာဝတီမြစ်နဲ့စစ်ကိုင်းဆိပ်ကမ်းကို ရို်က်ဘူးပါတယ်။ နောက်ဒီနေ့ထွက်တဲ့တိမ်တွေကအရမ်းလှပါတယ်။ အဲဒါနဲ့ရွှေကြက်ကျဘုရားနားကိုရောက်လာပါတယ်။ ဆိုင်ကယ်ကိုအပ်။ ရွှေကြက်ယက်ဘုရားဘက်ကိုလမ်းလျောက်ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ ရွှေကြက်ယက်ဘုရားက လမ်းတောင်ဘက်မှာရှိပြီး ရွှေကြက်ကျဘုရားက မြောက်ဘက်မှာရှိပါသတယ်။     ဘုရားကိုသွားနေရင်းငယ်ငယ်က နားဆင်ခဲ့ရတဲ့ ဝင်းဦးရဲ့နာမယ်ကျော် ကြက်ညီနောင် သီချင်းကိုတောင်သတိရမိပါတယ်.။ “ကြက်ညီနောင်ရေဝယ်မျောစေ မြကျောရယ်တဲ့ရွှေမင်းဝံတောင် လွဲတော့မရှောင် အာကာဘောင်ကြယ်မြောက်ကွဲ့ မြေမှာလူးစေ သွေပါဘူးမေ…………………” ဆိုတဲ့စာသားပါတဲ့သီချင်းလေးပါ။ သူ့ချစ်သူမိန်းကလေးအပေါ်မှာ သစ္စာမဖောက်ပါဘူး။ မရွှေေ့ပြာင်းနိုင်တဲ့ […]


    “ကျနော်လက်ဆော့ခဲ့တဲ့ ညနေခင်းလေးတစ်ခု”     အောင်ပင်လယ်ရယ်တက်သိမ်းအင်းရယ်ကိုသွားခဲ့တဲ့ညနေခင်းလေးမှာ အလှပုံတွေကိုလည်းရိုက်ဖြစ်ပါတယ်။ အမှတ်တရလက်ဆော့ခဲ့တဲ့ပုံလေးတွေလဲ ပါ ပါတယ်။ အသွားတုံးကမြင်ခဲ့တဲ့ ဘဲအုပ်လေးတွေရိုက်မယ်လုပ်တော့ ငါးမျှားသူတွေက ကမ်းစပ်မှာအပြည့်။ အဲတော့ ရေထဲမှာရှိနေတဲ့အပင်လေးကိုမြင်တော့လက်ဆော့။ ရေထဲက အပင်ကြီးမြင်တော့လဲလက်ဆော့။ မြန်မာ့ပင်ကျရေ ဖြန့်ချီရေးဆိုင်ကလေးကိုသွားတဲ့လမ်းကိုလက်ဆော့။ ကျွဲတွေနဲ့အလုပ်လုပ်နေသူကိုမြင်တော့လဲလက်ဆော့၊ ငှက်ပျောရွက်ပေါ်နေရောင်ဖြာကျတော့လဲလက်ဆော့။ နောက်ဆုံးသူ့ဘာသာသူနားနေတဲ့ ပုစဉ်းကိုလဲလက်ဆော့။ ကောင်မလေးတွေရေထမ်းလာတာကိုလက်ဆော့။ ကျွဲတွေအစာစားနေတာကိုက်ဆော့။ လောကကြီးကိုနုတ်ဆက်တော့မယ်နေမင်းကြီးရဲ့အရောင်တွေကိုလက်ဆော့။ အတော်ကိုလက်ဆော့တဲ့ကိုပေါက်ပါကလားနော်………………….   ကိုပေါ်က်ရဲ့စနက်ရှော့မဟုတ်တဲ့လက်ဆော့ (10-9-2012)    


      “တက်သိမ်းအင်း……….. မုးိညနေခင်းလေးရဲ့ တိမ်အဆင်……………”     စက်တင်ဘာလ တစ်ရက်နေ့က ကျနော်အလုပ်ပိတ်တဲ့နေ့ဖြစ်ပါတယ်.။ မနက်ပိုင်းမှာတော့အောင်ပင်လယ် ဘက်ကိုသွားဖြစ်ပါတယ်။ နေ့လည်ထမင်းစားပြီးတဲ့အခါ အိမ်အနောက်ဖက်က တက်သိမ်းအင်းဘက်လှမ်းကြည့်တဲ့အခါ ကောင်းကင်ပြာကြီးအောက်မှာ တိမ်တွေအရမ်းလှနေတာကိုမြင်လိုက်ရပါတယ်။ အဲဒါနဲ့ကင်မရာယူပြီး ကန်ဘက်ကိုထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ စစခြင်းကန်အနောက်ဘက်ခြမ်းကနေ ထန်းပင်လေးရှိတဲ့ဘက်ကိုလှမ်းလို့ကြည့်။ ကန်ဘောင်အမြင့်ကနေ ရိုက်ရတာအားမရတော့ကန်ဘောင်အခြေက ရေစပ်ကိုဆင်းရိုက်ပါတယ်။ အဲဒီအခါမှ တိမ်တွေက ကျနော့်ခေါင်းပေါ်ကိုအုပ်မိုးကျလာသလို မြင်ရပါတယ်။ ဒီဘက်ကရိုက်လို့ဝတော့ အင်းရဲ့တောင်ဘက်ခြမ်းကိုသွား မြောက်ဘက်ခြမ်းကိုရိုက်။ နောက်တော့ မြောက်ဘက်ခြမ်းကားလမ်းပေါ်ကနေပြီး တောင်ဘက်ခြမ်းကိုရိုက်။ ကန့်အရှေ့ဘက်ကို သွားလို့ ကန်အနောက်ဖက်ခြမ်းကိုရိုက်။ ရိုက်………………ရိုက်………………….ရိုက်လို့ မဝနိုင်အောင်ပါဘဲ.။ ခါတိုင်းဆိုရင် တိမ်တွေက လေအဝေ့မှာခဏလေးနဲ့ပါသွားတတ်ပါတယ်။ အဲဒီနေ့ကတော့ကံကောင်းထောက်မစွာနဲ့ တိမ်တွေက အတော်နဲ့မရွှေဘဲငြိမ်နေတော့ မိုးညနေခင်းလေးတစ်ခုရဲ့လှပသော တိမ်များကို သူများတွေကြည့်ခွင့်ရအောင် မျှဝေခွင့်ကြုံ့လိုက်ပါတယ်။   ကိုပေါက်ရဲ့စနက်ရှော့မဟုတ်တဲ့လက်ဆော့ (9-9-2012)     […]