ဒီတစ်မိုးလုံး—- အလွမ်းတွေ—အိမ်မက်တွေအထပ်လိုက်ပေါ့— ငါနဲ ့သူတွေ ့ခွင့်မရခဲ့ကြဘူး အတူထိုင်ဖို ့မဖြစ်နိုင်ခဲ့ဘူး—-ခဏတာလွဲချော်မှုဘဲဖြစ်ပါစေ— သူ ့ရဲ ့ယုံကြည်မှုကြောင့်—ငါ့ချစ်ဝေဒနာ ဇာတ်ရှိန်တက်ခဲ့တယ်။ ဟိုးအဝေးက. ရေခဲမြစ်တစင်းရဲ ့နှလုံးသားထဲဝင်ကြည့်ဖို ့ခက်သလို— ရင်ခုန်နှုန်းတွေ အလေအလွင့်မဖြစ်ဖို ့ သူကငါ့ကို. တွေ ့ခွင့်ပေးပေါ့မလား——— ငါနဲ ့သူတွေ ့တဲ့ခါ ကလေးတယောက်ရဲ ့အပြံ ုးလေးနဲ ့သူပြံ ုးလိုက်ရင် ငါရင်တွေ ခုန်လွန်းလို ့နေတတ်ပေါ့မလား???? ကိုယ့်ကိုကိုယ်ယုံကြည်တတ်တဲ့ ကလေးရဲ ့သတ္တိကိုကိုငါချစ်တယ်. ငါ့အပေါ်အလိုမကျခဲ့ရင်ပြောတတ်တဲ့ “ဟွန် ့နော် ဟွန်း”ဆိုတဲ့အသံလေးကိုလဲ ငါချစ်တယ်— ငါက သူ ့ကို ချစ်တယ်လို ့ခဏခဏပြောဖူးတယ်—- သူ ့ဓါတ်ပုံကို ခိုးခိုးနမ်းဖူးတယ် မဆန်းတော့တဲ့ စကားလုံးတွေနဲ ့ငါတဖက်သတ်လွမ်းနေတယ်—- သူ ့ကိုမလွမ်းဘဲမနေနိုင်ဘူး သူနဲ ့ပတ်သက်ရင်သွေးထဲကတောင် […]