ဆန့်ကျင်ဘက် နိုင်ငံရေးပါတီ တို့၏ ချိန်ခွင်ရှာ ဒွန်တွဲပြောင်းလဲခြင်းမှ ရရှိလာမည့် ရလာဒ် ပေါ်ထွက်လာရေး (ဝါ) Partisanship

အမှန်ဆိုရလျင် ပြီးခဲ့သော ဧပြီ (၁)ရက်နေ့မှ ပေါ်ထွက်လာသော အမျိုးသားဒီမိုကရေစီ ၏ရွေးကောက်ပွဲ အပြတ်အသတ် အောင်မြင်မှုရလာဒ်သည် မြန်မာ့သမိုင်းစာမျက်နှာသစ်တစ်ရပ်ကို မြန်မာလူထုအတွက် မွေးဖွားလိုက်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ ယင်းအောင်မြင်မှု နှင့်အတူ အမျိုးသားခေါင်းဆောင် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည် ၏ သိက္ခာရှိသော အောင်မြင်မှု ကိုထိန်းသိမ်းပါ ဟူသော လမ်းညွှန်ချက်က အရွေးချယ်ခံ အမတ်အသစ်စက်စက် များ၏ ဂုဏ်ပုဒ်ကို ပိုမိုမြင့်မားသွားစေသလို၊ နိုင်ငံ၏ဒီမိုကရေစီရေး ကြိုးပမ်းမှုဂုဏ်ဒြပ်ကို နိုင်ငံတကာအလယ်တွင် မြှင့်တင်ပေးရာလည်းရောက်သွားပေသည်။

မြန်မာ့နိုင်ငံရေးကို သမိုင်းကြောင်းနှင့်ချီပြီးပြောရသော် ဥပဒေပြုလွှတ်တော်တွင် မူဝါဒချင်းမတူညီသော အတိုက်အခံပါတီ အနည်းဆုံးနှစ်ခု၏ ပါဝင်လာသော အရေးကိစ္စကား ကြီးမားသော နိုင်ငံရေးရေစီကြောင်းအပြောင်းအလဲကြီးတရပ်ဖြစ်သည်။ “ဖဆပလ” အစိုးရ လက်ထက် ရှိခဲ့သော တည်မြဲ နှင့် သန့်ရှင်း ပါတီကြီးနှစ်ရပ်၏တရားလွန်အားပြိုင်မှုက နိုင်ငံကိုစစ်အာဏာရှင်စနစ်ဆီသို့ ဆွဲယူ ဦးတည်သွားစေသော အကြောင်းတရားအရင်းခံဖြစ်ခဲ့သည်။ လွှတ်တော်တွင်း ဒီမိုကရေစီ ကျင့်စဉ်၏အနှစ်သာရတရပ်ကား မတူညီသော အတွေးမြင်များထဲမှ၊ လူထုကိုလက်တွေ့ အကြိုးပြုစေနိုင်မည့် common ground ကိုမရအရရှာဖွေတွေ့နိုင်အောင်၊ နှစ်ဦးနှစ်ဖက်ညှိနှိုင်းရခြင်းဖြစ်သည်။ ယင်း bipartisanship သဘောတူညီချက်ကို ရအောင်အဖြေရှာရသော အားထုတ်ကြိုးပမ်းမှုကို အမေရိက ကဲ့သို့နိုင်ငံကြီးများပင်လျင် လက်မြှောက်အရှုံးပေးရသည့် အချိန်များ ဒုနှင့်ဒေးပင်။ အာဃာတရှိတတ်သူတွေ တန်းစီပြပါဆိုလျင် နိုင်ငံရေးသမားများက ထိပ်ဆုံးမှ နေရာယူမည်မှာမလွဲဧကန်ပင်။ ထိုအာဃာတများက အများစုလူထုကို အတိဒုက္ခရောက်စေနိုင်သော၊ ရောက်စေခဲ့သော အခြေအနေများဖန်တီးပေးနိုင်သလို၊ လူထု၏ယုံကြည်ကိုးစားမှုကို လျောပါးပျောက်ကွယ်သွားစေနိုင်သည်။ အဆိုးဆုံးကား လူထုက အစိုးရနှင့်လွှတ်တော်အပေါ်ကြောခိုင်းသွားနိုင်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

တနှစ်သား မြန်မာအစိုးရ၏ ဒီမိုကရေစီရေးပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုများကိုကြည့်ပါက အမေရိကနှင့်ဥရောပနိုင်ငံများကပင်  ဩချရသောအခြေတွင်ရှိနေပေပြီ။ အံ့ဩဘွယ်ကောင်းသည်မှာ ငြင်သာသိမ်မွေ့သော အပြောင်းလဲများအဖြစ်ယခုတိုင်တွေ့နေရခြင်းမှာ ချီးမွန်းအံ့ဩဘွယ်ပင်။ အကြွင်းမဲ့အာဏာရှင်စနစ်ကြားထဲမှ နိုးထလာသော ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှု အရှိန်စည်းချက်မှန်ကန်လာရေးက အရေးတကြီးလိုအပ်သော ကိစ္စတရပ်လည်းဖြစ်လာသည်။

အရေးကြီးသည့်အချက်ကား အစိုးရတွင်း၊ အစိုးရနှင့်လွှတ်တော်အတွင်း၊ လွှတ်တော်တွင်းအမတ်အချင်းချင်း၊ လွှတ်တော်၊ အစိုးရ နှင့်လူထုအတွင်းအချင်းချင်း ယုံကြည်မှုတည်ဆောက်နိုင်ဘို့အရေးကြီးလှပေသည်။ တဦးနှင့်တဦး၊ တဖွဲ့နှင့်တဖွဲ့ ကြား အမြင်မစောင်းဘို့၊ မလိုလားအပ်သော အားပြိုင်မှုများ မဖန်တီးမိဘို့ လွန်စွာအရေးကြီးသောကာလတွင်းသို့ရောက်ရှိနေပေပြီ။

နောက်အရေးကြီးသောအချက်ကား မောင်မိုးညိုအပါအဝင် ပြည်တွင်းပြည်ပမြန်မာတိုင်းရင်းသားလူမျိုးပေါင်းစုံ တို့က မျက်မှောက်နိုင်ငံရေးလောကတွင်း အပြန်အလှန်ဆွေးနွေးခြင်း၊ သဘောတူညီချက်မရရှိသော အခြေအနေများကို ခွာပြဲကြပြီဟု လွဲမှားစွာအဓိပ္ပါယ်မကောက်ယူမိကြဘို့ လွန်စွာအရေးကြီးသော အချိန်အခါဖြစ်ပါသည်။ သာဓကအနေဖြင့် – ဥပဒေကြမ်းများကို ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေဆိုင်ရာခုံရုံးသို့ ပို့လွှတ်ရေး ကိစ္စ၊ ဝန်ထမ်းများလစာတိုးပေးရေးကိစ္စ၊ လွှတ်တော်ဆိုင်ရာအဖွဲ့အစည်းများကို ပြည်ထောင်စုအဆင့်အဖွဲ့အစည်းများအဖြစ်သတ်မှတ်ရေးကိစ္စ၊ စသည်တို့တွင် လွှတ်တော်အထက်အောက်အချင်းချင်း၊ လွှတ်တော်နှင့် ပြည်ထောင်စုအစိုးရအဖွဲ့ ကြားသဘောတူညီမှုမရခြင်းစသော ကိစ္စများဖြစ်သည်။ လွှတ်တော်ကိုယ်စားလှယ်အချို့တင်သွင်းလာသော ကိစ္စရပ်များပယ်ချခံရခြင်း ကိစ္စအချို့ကိုလည်းစတင်တွေ့ရှိလာရပြီဖြစ်ပါသည်။

ယင်းသာဓကများကိုလူထုနှင့်နိုင်ငံတကာက မြန်မာ့နိုင်ငံရေးလောကအတွင်းအကွဲအပြဲများအဖြစ် အဓိပ္ပါယ်မဖွင့်ဆိုမိကြရန် အလွန်အရေးကြီးသောအခ ျိန်၊ အတိမ်းအစောင်းမခံသော အချိန်သို့ရောက်ရှိနေပါသည်။

Partisanship ၏အဓိပ္ပါယ်ကား မူဝါဒချင်းမတူညီကြသော နိုင်ငံရေးအဖွဲ့အစည်းများ၊ ပုဂ္ဂိုလ်များကြား အပြန်အလှန်ဆွေးနွေးအဖြေရှာပြီး၊ လူထုအတွက် လက်တွေ့ကျကျ အကြိုးရှိမည့်အစီအမံ၊ လုပ်ငန်းရပ်များ အချိန်တိုတိုအတွင်း ဖေါ်ထုတ်ပေးနိုင်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ အချိန်ဆွဲသည်နှင့်အမျှ filibuster များအဖြစ်သို့ရောက်သွားနိုင်သော၊ ရောက်သွားသော သာဓကများ တိုးတက်ထွန်းကားသောနိုင်ငံများတွင်ရှိနိုင်လျင်၊ မြန်မာကဲ့သို့ ဒီမိုကရေစီရေးကျင့်စဉ်နုနယ်သေးသည့် နိုင်ငံများဆိုလျင်ပိုမို ပေါ်ပေါက်နိုင်ဘွယ်အခြေအနေရှိသည်။

ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်အနေဖြင့် ဥပဒေပြုရေးမဏ္ဍိုင်တွင်အခြေတကျနေရာယူပြီး၊ နိုင်ငံအတွက် မျရှိမဖြစ်အရေးတကြီးလိုအပ်သော ဥပဒေများလျင်လျင်မြန်မြန်ထွက်ပေါ်လာရေး၊ ယင်းဥပဒေများ၏အကျိုးသက်ရောက်မှု ထိရောက်ပျံ့နှံ့ရေးတို့အတွက် အားသွန်ခွန်စိုက် တာဝန်ယူသွားမည်ဟုယုံကြည်ရသည်။ အစိုးရ၏အုပ်ချုပ်ရေးမဏ္ဍိုင်တည့်မတ်ရေး ကို ထိန်းညှိပေးနိုင်မည့်မောင်းနှင်အားတခုဖြစ်လာမည့်အခြေအနေတွင်ရှိနေပါသည်။

မြန်မာ့နိုင်ငံရေး၏ နှစ်တပါတ်လည်ဒီမိုကရေစီရေးဖွံ့ဖြိုးထွန်းကားလာမှုကို နိုင်ငံသားတိုင်းရင်းသားအားလုံးက အားရကြေနပ်နေယုံဖြင့်မပြီးသေးဘဲ၊ ယင်းလမ်းစဉ်အရှည်သဖြင့်တည်တံ့ခိုင်မြဲရေးနှင့် ပိုမိုဖြစ်ထွန်းလာရေးအတွက် ဆက်လက်အားပေးကြရန်တိုက်တွန်းလိုက်ရပါသည်။