မုန်း စ ရာ ကောင်း သည့် ဦး – အ ပိုင်း(၁)

ပြော ရ မယ် ဆို ရင် တော့ ကြာ ခဲ့ ပါ ပြီ ။
အစ် မ ဖြစ် သူ မ ကြီး ကျယ် က တော့ ၊ အ ဖေ သ ဘော ကြ တဲ့ သူ ကို ၊ နည်း နည်း မှ လေး တောင် မ ကြိုက် ခြင်း ပင် ဖြစ် ပါ သည် ။

ဓါး စာ ခံ လက် သည် ရှာ ပြီး ၊ ကြား ခံ အ စား ထို းကာ ကျ မ ကို အ ကာ ကွယ် ယူ လေ သည် ။ ကျ မ အ သက် အ နေ ထား နှင့် ဆို တော့ ဦး အ ရွယ် ဖြစ် လေ သည် ။ အစ် မ ဖြစ် သူ မ ကြီး ကျယ် က ကျ မ ထက် အ သက် (၇) နှစ် ကြီး သူ ဖြစ် ၍ ၊ အစ် မ နှင့် ပေး စား မည့် သူ က လည်း ဤ မျှ လောက် ထပ် ကြီး နေ တော့ ၊ ဦး အ ရွယ် လျှင် ဖြစ် ပေ တော့ သည် ။

ဦး က အ ရပ် ပု သည် ညှပ် သည် ။ အစ် မ က အ ရပ် မြင် ့ သည် ။ လက် ညိုး နှင့် လက် ခ လယ် ဖြစ် ၍ ကျ မ က လည်း ၊ အစ် မ အ ပေါ် ကိုယ် ခြင်း စာ မိ ပါ သည် ။ တစ် ခါ တွင်….ကျ မ က အစ် မ ၏ လေ သံ ဖြင့် ဦး ရဲ ့အ ရပ် က ခွေး ပစ် တဲ့ ဒုတ် လောက် ဆို တော့ အစ် မ က ရှက် တာ ပေါ့ …ဟု ပြော ပြ မိ ပါ သည် ။ဦး အ နေ နဲ ့ က ကြိုက် စ ရာ ရှား နေ လို ့ လား ဟု လည်း ….ဦး ဖက် က နေ ခံ စား ရ သ ဖြင့် ၊ ဦး ကို မေး တတ် ပါ သည် ။

အဲ လို မေး လို ့ က တော့ ၊ ဦး က ရယ် ကြဲ ကြဲ နှင့် လုပ် နေ ပြီး လျှင် ဘာ မျှ ပြန် မ ပြော ပါ ။ ခက် သည် က…..အစ် မ ရော ၊ ဦး ကော နှစ် ယောက် စ လုံး က ကျ မ ကို ကြား ခံ တ ခု အ နေ ဖြင့် ထား နေ ခြင်း ပင် ။
တစ် ခါ တစ် ခါ သူ တို ့နှစ် ဦး လုံး က စ နောက် တတ် သေး သည် ။

အစ် မ က ဦး ကို လက် ထပ် ဖို ့ မ ရည် ရွယ် သော် လည်း ၊ ဦး က စာ ပြ အ သင် တော် လွန်း သ ဖြင့် အ လွန် ကြီး မား သည့် ၊ သံ ယော စဉ် ကြိုး တ ခု တော့ တွယ် မိ နေ ကြ သည် ဟု ကျ မ ထင် ပါ သည် ။ အစ် မ က ၊ ဦး ကို မ ချစ် ကြောင်း ပွင့် ပွင့် လင်း လင်း ပြော လျှင် လည်း ဦးက မ တုန် မ လှုပ် ကျောက် ဆစ် ရုပ် ပ မာ သာ….နေ နေ တတ် ပါ သည် ။

က မ္ဘာ လ ဆန် း ( ၁ ) ရက် နေ ့ အ ထိ ၊ လည်း စောင့် နိုင် သည် ဟု ၊ ဦး က ပြော မြဲ ပင် ဖြစ် ပါ သည် ။ အစ် မ က စိတ် မ ရှည် လျှင် ၊ အောင် သွယ် တော် နှင် ့ညား သွား နိုင် သည် ဟု ၊ ပြော ဆို ကာ စ ပြီး နှစ် ယောက် သား ရယ် မော နေ တတ် ကြ ပါ သည် ။

ကျ မ က ကြား ထဲ က နား မ လည် ၍ ပြန် မေး မိ လျှင် ..
အောင် သွယ် တော် က လည်း ကြား ခံ မ ရှိ ၊ အစ် မ က ဘယ် သူ ့ ကို ပြော တာ လည်း ဟု ဆို မိ ပါ က ၊ အစ် မ က နင့် ကို ပြော တာ ဟု ပြော ပြီး ဦး က လည်း …သ္မီး ကြီး လာ ရင် ယူ လို ့ရ လို ့စ တာ ပါ ဟု ပြော တတ် ပါ သေး သည်။

ဦး က ပြော သာ ပြော ပြီး မျက် စိ မျက် နှာ ပျက် လာ တတ် ကာ နီး ရဲ လာ တတ် ပါ သည် ။ အစ် မ က မ ချစ် မှန်း ….သိ လေ လေ ၊ ဦး ကို ကျ မ က သ နား ကာ ခင် တွယ် လာ လေ လေ ဖြစ် ပါ သည် ။

မိ ဘ တွေ က လည်း ၊ အ ချိန် ဆွဲ နေ သည့် အစ် မ ကို အ မြန် လက် ထပ် စေ ချင် ကြ ပါ သည် ။ ထို အ ခါ အစ် မ က ကြံ ရာ မ ရ ဖြစ် ခါ ၊ ဉာဏ် နီ ဉာဏ် နက် ထုတ် သုံး လာ ပါ သည်။ နောက် ဆုံး တော့ ဦး ဖက် က အ မေ တယောက် သာ ရှိ သ ဖြင့် ၊ လက် ထပ် ဖို ့ အ ရေး ဆော် ဩ ခံ လာ ပါ သည် ။

ဦး က လည်း သင်္ဘော မ တက် ခင် စေ့ စပ် ထား ချင် သည် အ ရင် ဆို ပါ သည် ။ မိ ဘ များ က မ နေ နိုင် ကြ ပါ ၊ နှစ် ဖက် မိ ဘ စေ့ စပ် စ ကား ပြော ဆို ရန် နှင့် ဦး နှင့် အ နေ ပို နီး စပ် အောင် ၊ အ ဖေ က အစ် မ အား (၁) လ တိ တိ ရန် ကုန် မှာ လာ ထား သော အ ခါ ၊ ကျ မ ပါ လိုက် လာ ရ ပါ သည် ။
အစ် မ မ ကြီး ကျယ် က အ ကြီး ကျယ် စိတ် ညစ် ပြီး ၊ ဟန် ဆောင် မျက် နှာ ဖုံး စွတ် ခဲ့ ပါ သည် ။ မူ ယာ မာ ယာ များ ကာ နည်း အ မျိုး ဖြင့် ရှောင် လို ့ရ သ မျှ ရှောင် နေ ပါ တော့ သည်။

အစ် မ နှင့် သွား ရန် နေ ရာ မှန် သ မျှ ၊ အ နီး ကပ် သွား ခါ နီး တွင် အ ရေး ပေါ် ကိ စ္စ ဆင် ခြေ အ မျိုး မျိုး လှည့် ပတ် ခါ ပေး နေ ပါ သည် ။ ဘယ် ကိ စ္စ မ ဆို တ ကယ် တန်း သွား ရ လျှင် ဦး နှင့် ကျ မ သာ ဖြစ် ပါ သည်။ ဦး က တော့ ခ လေး သာ သာ ၊ ကျ မ လက် အား ဆွဲ ခါ နေ ရာ တ ကာ သွား ခဲ့ ရ ပါ သည်။

တ ရက် တွင် ငြင်း မျိုး ပေါင်း စုံ နေ သည့် ၊ အစ် မ မ ကြီး ကျယ် မှာ တ ကယ် အ ကြောင်း ပြ စ ရာ ဂ တိ မ ဖျက် နိုင် ရ တော့ သည့် အ ခါ မျိုး ကျ ရောက် လာ သ ဖြင့် မှ သာ လိုက် မယ် ဟု ပြော ဆို ပါ သည် ။
ပြီး လျှင် မိတ် ကပ် ပါး နီ အ သေ အ ချာ လိမ်း ချယ် ပြီး လုပ် နေ တော့ ၊ ဦး က လည်း ပျော် နေ ပါ သည် ။

အ ပြင် ထွက် ခါ နီး အ လို ကျ မှ ရေ အိမ် တက် ချင် သည် ဟု ဆို ပြီး ဝင် သွား ရာဗိုက် အောင့် သည် ၊ ဟု ပြော ပြီး မ လိုက် နိုင် ဟု ဆို ခါ ငြင်း ပြန် တော့ သည် ။ ဦး က ထုံး စံ အ တိုင်း မျက် နှာ နီ ရဲ ခါ ၊ မျက် လုံး များ ပင် နီ လာ သည် ဟု ထင် ပါ သည်။

နောက် ဆုံး ကျ မ နှင် ့ သွား ရန် ပြော သော အ ခါ ဦး မှာ လက် ခံ ပြီး ၊ စကဒ် ဝတ် ၍ မ သင့် တော် ၊ မိ ဘ မေး လျှင် ဘယ် လို ပြော ရ မှာ လည်း ဟု ဆို သ ဖြင့် ၊ အစ် မ က ၊ ထ မီ ဝတ် ပေး ခါ ၊ ငွေ ကြိုး ခါး ပတ် အ သေ အချာ ချိပ် ပေး လျှက် ခေါ် သွား ခိုင်း ပါ သည် ။

ထ မီ က ရှည် နေ သ ဖြင့် အ ပေါ် သို ့ လုံး ခေါက် ပြီး ၊ ဝတ် ထား ပေး သ ဖြင့် အ ကယ် ၍ ခ လေး က ရေ အိမ် တက် လျှင် ဘယ် လို လုပ် ပေး ရ မှာ လည်း ဟု ပြော ပါ သည် ။ အစ် မ က ထ မီ အား ခါး အ တွင်း သို ့ ဆွဲ သွင်း ခါ တ ဖက် က အ စ ကို ခါး ထဲ သို ့ ပြန် လည် ခေါက် ထည့် ပြီး ခါး ပတ် ဖြင့် ပြန် ချိပ် လိုက် လျှင် ရ ပြီ ဟု ပြော ပါ သည် ။

အစ် မ နေ သော အိမ် က မြို ့ ထဲ ၊ ဦး နေ သည့် နေ ရာ က ဝင် ဒါ မီ ယာ ဖြစ် ၍ စော စော ထွက် လာ ခဲ့ သည် ။ ဒီ ရောက် တော့ အစ် မ က မ လိုက် ပြန် ၊ လွန် စွာ စိတ် ညစ် ပြီး ဘာ လုပ် ရ မယ် မှန်း မ သိ တော့ ဟု ၊ ပြော ခါ ကျ မ အား လက် ဆွဲ လျှက် ၊ မြို့ ထဲ အိမ် မှ ထွက် ခါ သ္မီး ဘယ် သွား ချင် လည်း ၊ သွား ချင်သည့် နေ ရာ ပြော ဦး လိုက် ပို ့ပေး မယ် ၊ ဟု ဆို ကာ ကြင် နာ စွာ ပြော ဆို ပြီး ရင် ဖွင့် ချင် သည် ၊ တစ် နေ ရာ သွား မည် ၊ အ မေ့ ကို မျက် နှာ ပူ သည် ၊ အစ် မ ကြောင့် ညာ ပေါင်း လည်း များ နေ ပြီ ဟု ပြော ပါ သည် ။

သ္မီး က ခ လေး ဆို တော့ ၊ ဦး ရင် ထဲ ဖွင့် ချ ပြော ပြ ချင် သော် လည်း နား လည် မှာ မ ဟုတ် ဟု ပြော ပါ သည်။ ဦး က သူ ငယ် ချင်း ထံ သွား မည် ၊ အဲ ဒီ ဘက် မှာ ရေ လယ် ဘု ရား ရှိ သည် ။
ပင် လယ် ကူး သ င်္ဘော ကြီး တွေ ကျောက် ချ သည့် နေ ရာ ၊ နောင် အ ခါ ဦး လိုက် မယ့် သ င်္ဘော က ဖော ရင်း လိုင်း ၊ ရန် ကုန် ဆိပ် ကမ်း ရေ နည်း ၍ ကမ်း မ ကပ် နိုင် သည့် အ ခါ ၊ ဒီ မှာ ကျောက် ချ ရပ် နား ရ နိုင် သည် ဟု ပြော ပြီး ၊ ကျ မ အား ပြ ချင် သည် ဟု ပြော ခါ ၊ ရေ လယ် ဘု ရား ဘက် သို ့ဦး က လိုက် ပို ့ ခဲ့ ပါ သည်။

သ င်္ဘော စီး ရ သ ဖြင့် ကား က ယူ ၍ မ ရ ၊ ကား ယူ ၍ ရ သည့် နေ ရာ က နဲ နဲ အ လှမ်း ဝေး သည် ၊ ကား တင် ရန် စောင့် လျှင် လည်း ကြာ မည် ၊ အ ပြန် နောက် ကြ က စိတ် ပူ နေ မည် ဟု ပြော ပြီး ၊ ထွက် မည့် သ င်္ဘော အား တိုး ကြပ် ညှပ် ပိတ် သိတ် နေ လျှက် စီး ရ ပါ သည် ။

အ ရေး ထဲ တက် ထ ရက် ရှန် ဟု ခေါ် ဆို သော လုံ ချည် က ကြပ် ပိတ် သိတ် တိုး စီး ရ မှု ကြောင့် လူ ကြား ထဲ တွင် ထ မီ က ကွင်း လုံး အောက် ကို ပုံ လျှက် လျှော ဆင်း ကြ သ လို ပုံ ကျ သွား သ ဖြင့် ၊ ဦး မှာ လူ ကြား ထဲ တွင် မ နည်း ပြန် လည် ဝတ် ပေး ရ သ ဖြင့် စိတ် ဒုက္ခ အ တော် ကြီး မား သွား ရှာ ပါ သည် ။

ထ မီ ဆို တာ ဘယ် လို ဝတ် ပေး ရ မယ် မှန်း မ သိ ၊ ပြော ပြ တုံး က တော့ ငှက် ပျော သီး အ ခွံ နွှာ စား တာ ထက် လွယ် သေး ဟု ဦး က ပြော ပါ သည် ။ အ ခု တ ကယ် လည်း ထ မီ ကျွတ် ရော ၊ ဘယ် လို ပြန် ဝတ် ပေး ရ မှန်း လည်း မ သ်ိ ၊ လူ တွေ ကြား ထဲ ချွေး စော် အ နံ ့က မ ခံ နိုင် ၊ ထ မီ မ ဝတ် ပေး တတ် သ ဖြင့် သေ ချင် စိတ် တောင် ခ ဏ ပေါက် သွား ရ သည် ဟု ပြော ခါ ၊ အစ် မ မ ကြီး ကျယ် အ ကြောင်း ၊ တ လမ်း လုံး တောက် လျှောက် ရင် ဖွင့် ခဲ့ ပါ တော့ သည်။

သ င်္ဘော စီး ပြီး မ ရ သေး ၊ ကား က တစ် ဆင့် ပြန် စီး ရ သည် ။ လူ ချွေး နံ ့တွေ က မ ခံ နိုင် ခေါင်း တောင် မူး သည် ဟု ပြော ပါ သည် ။
ရေ လယ် ဘု ရား သွား မည့် ကူး တို ့ဆိပ် အ ရောက် တွင် ၊ ဦး ခေါင်း မူး သ ဖြင့် ထ မင်း ဆိုင် ၌ ခ ဏ ဝင် နား ပါ သည် ။ သူ ဖြစ် နေ ၍ မ ရ ဟု ဦး က ပြော ပါ သည် ၊ ကျ မ က ပါ နေ သ ဖြင့် စိတ် တင်း ပြီး နေ နေ ရှာ ပါ သည် ။ ကျောက် တန်း ရှိ သူ ငယ် ချင်း ရှိ သ လား သိ ချင် နေ သ ဖြင့် ၊ ဦး က သူ ့ မိတ် ဆွေ အား ရှာ ပြီး မေး ကြည့် နေ ပါ သည် ။ ဦး ၏ သူ ငယ် ချင်း မှာ သည် နေ ့သူ ၏ လေ ယာဉ် ခ ရီး စဉ် ဖ လိုက် ရှိ သ ဖြင့် ၊ မ နက် (၅) နာ ရီ အ စော ကြီး ထဲ က ထွက် ခွါ သွား သည် ဟု ပြော နေ သံ ကို ၊ ကျ မ က ကြား သိ လိုက် ရ ပါ သည်။

ဦး ပြော ပြ မှ သာ သူ ငယ် ချင်း ဖြစ် သူ က ၊ တွဲ ဘက် က ပ္ပ တိန် လေ ယာဉ် မှူး ဖြစ် နေ မှန်း သိ ခဲ ့ ရ ပါ သည် ။ ပြော ပြီး မ ကြာ ပါ ချေ လေ ယာဉ် ပျက် ကြ သည့် သ တင်း ဆိုး အား ကြား သိ လိုက် ကြ ရ ပါ သည်။ တိုက် ဆိုင် လွန်း လေ စွ…….ပေ တ ကား။

ဦး ၏ သူ ငယ် ချင်း ဖြစ် သူ က ပ္ပ တိန် ဝင်း မြင့် နှင့် စာ ရေး ဆရာ မ ဒေါ် ဝင်း မြင့် ၊ မြေး ဖြစ် သူ ဖိုး ခွါး တို ့ ပါ ဆုံး သွား ပြီး ၊ ရန် ကုန် မှ လေ ယာဉ် တက် ပြီး ၊ ဘာ မျှ မ ကြာ လိုက် တ ညင် နား တွင် ပျက် ကြ သွား ခြင်း ပင် ဖြစ် ပါ သည်။ ဦး က ပြော ပါ သည် မ နက် အိမ် က စ ထွက် က တည်း က စိတ် လေး နေ သည် ။ အစ် မ လည်း ဒီ ပုံ အ တိုင်း ဆို လျှင် စေ့ စပ် ကိစ္စ …ဟု ဆို ခါ ၊ ဆက် မ ပြော နိုင် တော့ ပဲ လည် ချောင်း အ သံ ပါ ပျောက် သွား ပါ သည်။

ဒီ ခ ရီး လာ မိ ခဲ့ ခြင်း ကို က ပင် ၊ ဦး ကို သံ ယော ဇဉ် အ လွန် ပင် ဖြစ် တွယ် စ ရာ အ ကြောင်း ပေါ် ပေါက် ခဲ့ ရ ပါ သည်။ နာ ရေး သ တင်း ကြား လိုက် ရ ခြင်း အ တွက် ၎င်း ၊ အစ် မ နှင့် စေ့ စပ် လက် ထပ် ကိ စ္စ အ ဆင် မ ပြေ သည့် ကြား ထဲ မှ ပင် ၊ ကျ မ ကို ရေ လယ် ဘု ရား အား မ ရောက် ရောက် အောင် ပို ့ပေး ခဲ့ ၍ လည်း ဖြစ် ပါ သည် ။

အ မှတ် တ ရ ဟု ပြော ဆို ပြီး ၊ ကျ မ ပု ခုံး အား သိုင်း ဖက် ထား ခါ ကျောက် ဆောင် ပေါ် တွင် ထိုင် လျှက် အ မှတ် တ ရ ဓါတ် ပုံ အ ရိုက် ခံ စဉ် ၊ ကျ မ က ဦး ကို မျက် မှန် ချွတ် ထား ပါ လား ဟု ပြော လျှင် ၊ ဦး က မျက် မှန် ကို လုံး ဝ ချွတ် ခိုင်း ၍ မ ချွတ် ပါ ၊ ခ လေး ဆို တော့ ကျ မ က အ တင်း ယူ ပြီး ဦး ၏ မျက် မှန် ကို ဆွဲ ယူ ၍ ချွတ် မိ ပါ သည် ။ ဦး က လည်း ကျ မ လက် ထဲ က မျက် မှန် ကို ၊ အ တင်း ပြန် လု ယင်း နှင့် မှ ပင် ၊ ဦး က လက် ကိုင် ပု ဝါ စ ဖြင့် မျက် ရည် ဖမ်း သုတ် လိုက် တော့ မှ သာ ကျ မ က သ ဘော ပေါ က် သွား မိ ပါ သည် ။
မျက် မှန် ကြီး ကွယ် ပြီး ဦး ငို နေ သည် ကို လည်း သိ လိုက် ရ ပါ တော့ သည်။။