မုန်း စ ရာ ကောင်း သည့် ဦး- အ ပိုင်း (၄)

ကျ မ အ သက် ဆယ့် ရှစ် နှစ် စွန်း ခါ စ တွင် ၊ ရန် ကုန် သို ့ပြောင်း ရွေ ့နေ ထိုင် ခဲ့ ပါ သည် ။ ရန် ကုန် တွင် နေ ထိုင် စဉ် ၊ အ ယင် က ဦး နှင် ့ အ တူ သွား ခဲ့ သည့် နေ ရာ များ ကို စိတ် ထဲ မှ လွမ်း ဆွတ် ခါ ၊ ရင် ထဲ မှ နာ ကျင် နေ သည့် ဝေ ဒ နာ များ တ ရိပ် ရိပ် ခံ စား နေ ခဲ့ ရ ပါ သည် ။
ကျ မ နေ ထိုင် သော နေ ရာ က ၊ ဗ န္ဓု လ ပန်း ခြံ လမ်း ၊ အောက် ဘ လောက် အ ဆုံး ၌ ဖြစ် ၍ ပင် လယ် ကူး သင်္ဘော ကြီး တွေ ဆိုက် ကပ် သော နေ ရာ နှင့် အ လှမ်း နီး လှ ပါ သည် ။

ထို စဉ် က မေ ဆွိ သီ ဆို ပြီး အောင် မြင် ကျော် ကြား လူ ကြိုက် များ သည့် သီ ချင်း တ ပုဒ် ဖြစ် သည့်
“သ မီး နဲ ့ဦး” က နေ ရာ တိုင်း မှာ လွင့် ပြန် ့ နေ လျှက် ရှိ ပါ သည် ။ ထို သီ ချင်း အား ကြိုက် နှစ် သက် မိ နေ သ လို ဖြစ် ပြီး ၊ ကျ မ မှ မ ကြာ ခ ဏ ဆို သလို ပင် ဆို ငြီး နေ မိ တတ် ပါ သေး သည် ။

ဒီ ကြား ထဲ ပင် လယ် ကူး သင်္ဘော တွေ ဆိုက် ကပ် ခါ ၊ ကျောက် ချ ရပ် နား ပြီး သင်္ဘော အ ချက် ပေး သံ များ ကြား ရ သည့် အ ချိန် တိုင်း…….
အ မြဲ တမ်း လို လို ……
ဦး ကို တမ်း တ လွမ်း ဆွတ် နေ မိ တတ် ပါ သည်။
တစ် ခါ , တစ် ခါ …..
ရင် ထဲ မှာ အ မျိုး အ မည် မ သိ ဝေ ဒ နာ များ က ဝင် ရောက် ခါ ၊ နာ နာ ကျင် ကျင် ဆွတ် ပြန် ့ ကာ ၊ ခံ စား နေ ရ သ ဖြင့် လည်း ၊ ရံ ဖန် ရံ ခါ ဆို သ လို ပင် ဆိပ် ကမ်း ဖက် သို့ မ ကြာ ခ ဏ လှမ်း မျှော် ကြည့် နေ မိ တတ် ခဲ့ ပါ သည်။ စိတ် ထဲ တွင် လည်း
ဦး ကို “မုံး စ ရာ ကောင်း သည့် ဦး” ဟု တွေး တော ဖြစ် ပေါ် နေ မိ တတ် ပါ သည်။

အစ် မ ဖြစ် သူ မ ကြီး ကျယ် အ ကြောင်း စဉ်း စား မိ ပါ က ၊ စိတ် နာ နေ မိ ခဲ့ ပါ သည်။
ရန် ကုန် မှာ နေ နေ ရ သော် လည်း …..
ဦး နှင့် ပတ် သက် သည့် ပါတ် ဝန်း ကျင် က …..
ကျ မ အ တွက် တ စိမ်း တ ရံ ဆန် လွန်း နေ လှ ပါ သည်….
အစ် မ ကြီး ကျယ် လုပ် ရပ် က ၊ အ ရှက် ဂုဏ် သိ က္ခာ နှင့် ပတ် သက် နေ သ ဖြင့် လည်း…..
ဦး ပြော သ လို ပင် ….
အိုး ချမ်း ကွဲ အား ပြန် ဆက် ဖို ့ က မ ဖြစ် နိုင် ပါ ပေ။

တ ရက် တွင် …..
အစ် မ ကြီး ကျယ် တို ့လင် မ ယား ၊ ကျ မ ဆီ ရောက် လာ ကြ ပါ သည် ။
ဦး အ ကြောင်း အား ဟ ပင် မ ဟ ၊ မေး ဖို ့ မ ဆို ထား နှင့် အ ရိပ် ရောင် မျှ ပင် မ သန်း ပါ ။ ကျ မ က လွန် စွာ သိ ချင် နေ မိ ပါ သည် ။ မေး ဘို ့က လည်း မ ဖြစ် နိုင် ပါ ၊ ခဲ အို က ပါ နေ ပါ သည်။ ဦး နှင့် ပတ် သက် သည့် သ တင်း အ စ အ န အား ဘာ မျှ မ သိ ရ သ ဖြင့် လည်း ….
နေ နိုင် လွန်း သည့် ဦး ……
မုန်း စ ရာ ကောင်း သည့် ဦး……ဟု သာ ထင် နေ မိ ပါ သည်။
လွမ်း ရ လွန်း ၍ လည်း ထို သို ့ ခံ စား နေ ရ တာ ဖြစ် မည် ထင် ပါ သည် ။

အစ် မ ကြီး ကျယ် က မ မျှော် လင့် သော ရက် များ တွင် ၊ ကျ မ ထံ ပေါက် ချ လာ ခဲ့ ပြီး ၊ ဝမ်း သာ စ ရာ သ တင်း ပါ လာ သည် ဟု ပြော ကာ….
ဦး ထံ က အ ဖေ့ ဆီ သို ့ ဆက် သွယ် သော စာ တ စောင် ရ ရှိ သည်။ စာ ပါ အ ကြောင်း အ ရာ များ က နင့် အား ပြော ပြ ၍ မ ဖြစ် ဟု ဆို ပါ သည်။ ကျ မ မှာ အစ် မ ကြီး ကျယ် စ ကား အား အီ လည် လည် ကြီး ဖြစ် ခါ ပို ၍ သိ ချင် နေ မိ ပါ သည်။ အစ် မ ကြီး ကျယ် က နောက် မှ ပြော ပြ မည် ဟု ဆို ကာ ပြော ပါ သည်။

ထို စ ကား က ကျ မ အ တွက် ….
အ ရေး ကြီး လှ သည့် အ ကြောင်း အ ရာ ဖြစ် နေ ပါ လျှင်….
ကြို တင် သိ ထား သင့် သည့် စ ကား ဖြစ် နေ ပါ က…..
ကျ မ ဘ ဝ အ တွက် အ ဖိုး ဖြတ် နိုင် မည် မ ဟု တ် ပါ ……။
န မိတ် စ ကား အ ရ ကောက် လျှင် တော့ ၊ နောက် ကျ မှ သိ ရ လျှင် ၊ နောက် ကျ သွား ပြီ ဟု အ ဓိ ပ္ပါယ် ရောက် သွား နိုင် ပါ သည် ။
ကျ မ အ တွက် ရည် ရွယ် နေ သည့် စ ကား မျိုး ဖြစ် ၍ ကျ မ ဘ ဝ အ တွက် အ ဓိ ပ္ပါယ် များ စွာ မဲ့ သွား နိုင် သည် ဟု ကျ မ မှ ထင် မြင် မိ ပါ သည်။
အစ် မ ကြီး ကျယ် ကို လည်း ၊ ကျ မ ၏ စိတ် ထဲ မှ များ စွာ စိတ် မ ကောင်း ဖြစ် မိ ရ ပြီး ၊ စိတ် ထိ ခိုက် ခံ စား ရ ကာ ၊ စ ကား ပင် ဆက် မ ပြော ချင် လောက် အောင် ဖြစ် သွား ခဲ့ ရ ပါ တော့ သည်။

ဪ ….
အ ရေး ကြီး သည့် စ ကား အား ၊ မ ပြော ပဲ နှင့် နေ နိုင် လွန်း ပေ စွ ဟု ထင် ခဲ့ မိ ပါ သည်။
ဦး က ပြန် မည် ဟု ဆို ခါ နှုတ် ဆက် ပြီး မှ ၊ အ ဖေ့ အား အ ရေး ကြီး သည့် စ ကား ထပ် မံ ပြော ဆို သွား သည့် ကိ စ္စ အား ၊ မည် သည့် ကိ စ္စ ဖြစ် မည် ကို သိ နား လည် နိုင် ခြင်း မ ရှိ ခဲ့ ပါ။
အစ် မ ကြီး ကျယ် ကိ စ္စ အ တွက် ထပ် မှာ သွား သည့် အ ကြောင်း အ ရာ များ ပင် ဖြစ် နေ လား…
လား ပေါင်း များ စွာ ဖြင့် စဉ်း စား ၍ ကား မ ရ နိုင် ခဲ့ ပါ။
အစ် မ ကြီး ကျယ် က အိမ် ထောင် ပြု သွား ပြီ ….
ဦး က ကျ မ ကို ပြော သည် မှာ ၊ အစ် မ ကြီး ကျယ် က သူ ့ ဆီ ဘယ် တော့ မှ ပြန် လာ မည် မ ဟုတ် ဟု သာ ပြော ပြ ဘူး ပါ သည် ။ မည် သည့် ကိ စ္စ ဖြင် ့ ပြော စ ရာ စ ကား တို ့ ကြံ နေ ပြန် သ နည်း ။

နှစ် ဖက် ဆက် ဆံ မှု များ က ၊ အိုး ချမ်း ကွဲ လို ပြန် ဆက် နိုင် မှာ တော့ မ ဟုတ် ကြောင်း……
ထို စ ကား များ က …..
ကျ မ နား ထဲ တွင် အ ထပ် ထပ် ကြား ယောင် နေ မိ သော စ ကား များ ပင် ဖြစ် ပါ သည်။
ဦး က တော့…..
ဆို ခဲ စေ ၊ မြဲ စေ…….
ဆို သည့် လူ မျိုး ဖြစ် သည် ကို ကျ မ က အ တတ် သိ နေ ပါ သည်။ ကျ မ အစ် မ ကြီး ကျယ် က စောင့် ပါ ဆို လျှင် ၊ က မ္ဘာ လ ဆန်း (၁) ရက် နေ ့ အ ထိ စောင့် နေ မည့် လူ စား မျိုး သာ တည်း။

အစ် မ ကြီး ကျယ် ၏ ပွင့် ပွင့် လင်း လင်း မ ရှိ သော ၊ စကား များ က ကျ မ ၏ စိတ် ကို အ နှောက် အ ယှက် ပေး ရုံ မျှ သာ မ က ၊ ဝေ ခွဲ မ ရ ဖြစ် သည့် အ ပြင် စိတ် ကို ဒွိ ဟ ဖြစ် စေ ခဲ့ ပါ သည်။
ဘာ မျှ မ သိ ရ သ ဖြင့် နောက် ပိုင်း တွင် ၊ ကျ မ ၏ စိတ် ကို ကျ မ ဆုံး မ ခါ ၊ စိတ် က ဦး ကို မေ့ ပျောက် ထား နိုင် သ မျှ မေ့ မေ့ ပျောက် ပျောက် နေ ခဲ့ မိ ပါ သည် ။

မ မျှော် လင့် ထား သော တ နေ ့ တွင် ၊ ရုတ် ချည်း ဘွား က နဲ ပေါ် လာ သူ ကား ဦး ပင် ဖြစ် တော့ သည် ။
ဆုံ သည့် နေ ရာ က ဗိုလ် ချုပ် လမ်း နှင့် ဆူး လေ ဘု ရား လမ်း ဆုံ ၊ မီး ပွိုင့် ပြည် သူ ့ မုန် ့ တိုက် အ နီး တွင် တွေ ့ ဆုံ ရ ခြင်း ပင် ။ ကျ မ က အ ဖော် သူ ငယ် ချင်း များ အား မီး ပွိုင့် အ နား ၊ အ ကြာ ကြီး ရပ် စောင့် နေ သည့် အ ချိန် ၊ ဦး က လည်း သ င်္ဘော သား အ ရာ ရှိ ဝတ် စုံ အ ပြည့် ဖြင့် ၊ ကျ မ နှင့် တူ သည် ဟု စိတ် က ထင် လျှက် ၊ ဟုတ် မ ဟုတ် အား အ နောက် မှ နေ ၍ ၊ မ မှိတ် မ သုံ ရပ် ကြည့် နေ မိ သည် ဟု ဆို ပါ သည်။

မြင် တွေ ့ လိုက် သည့် မိန်း ခ လေး အား….
တူ လွန်း သည် ၊ ဒီ အ ရွယ် လောက် ရှိ နေ မည် မှာ အ မှန်..
ဒီ ထက် လည်း မ က ၊ ဒီ ထက် လည်း မ လျှော့ အောင် လှ နေ မည့် သူ ဟု ဆို ခါ ၊ ဦး က ထင် နေ မိ သည့် အ ပြင် ၊ စိတ် ထဲ တွင် လည်း တ ရင်း တ နှီး ကြီး ခံ စား ဖြစ် ပေါ် နေ သည် ဟု ဦး မှ ပြော ပြ ခဲ့ ပါ သည် ။ မေး မိ ပြန် က လည်း ၊ မ ဟုတ် ခဲ့ ပါ က မြို ့ လယ် ခေါင် ကြီး အ ကြောင် ရိုက် တာ လား ဟု အ ပြော ခံ ရ ပါ လျှင် ၊ သင်္ဘော သား ဝတ် စုံ ကြီး နှင့် ဖြစ် နေ ၍ ဣန္ဒြေ သိက္ခာ ဆည် ကာ မ မေး ရဲ ၊ ရှေ ့တည့် တည့် မှ လည်း မ ကြည့် ရဲ ၊ အ နောက် က နေ သာ ရပ် ကြည့် နေ မိ သည် ဟု ပြော ပြ ပါ သည်။

သူ ငယ် ချင်း အား ထို နေ ရာ တွင် ၊ တွေ ့ ဆုံ ရန် ချိန်း ထား သည် ဟု ထင် ရ ပြီး စိတ် ထဲ မှ လည်း မ နှစ် သက် နေ သ လို ဖြစ် နေ မိ ခါ ၊ စိတ် မ ကောင်း လည်း တ ပြိုင် တည်း ဖြစ် ပေါ် ခံ စား နေ ကြောင်း ၊ အ လွန် ဆန်း ကျယ် လှ ကြောင်း ၊ ဘာ ကြောင့် မှန်း မ သိ ၊ ဘာ ဖြစ် မှန်း မ သိ ဖြစ် နေ ကြောင်း ၊ ရင် ထဲ တွင် လည်း ဟာ တာ တာ ကြီး လို ဖြစ် ပေါ် ခံ စား နေ ရ ကြောင်း ၊ အ ဖော် များ ရောက် လာ ခါ မှ ပင် ၊ ဇတ် ဇတ် ကြဲ ကြဲ မိန်း က လေး များ ဖြစ် နေ ကြ သည် ကို သိ ခဲ့ ရ ကြောင်း ၊ အ ကြီး ကျယ် စိတ် တို ပြီး တ ယောက် ကို တ ယောက် အ ပြစ် တင် လျှက် ဆူ ညံ သွား ကြ သည် ကို ၊ အ စ အ ဆုံး မြင် တွေ ့နေ ရ သည် ဟု ပြော ပါ သည်။

လူ စု ကွဲ ပြီး ၊ ပြည် သူ ့ မုန် ့ တိုက် အ နီး တွေ ့ မြင် နိုင် သည့် နေ ရာ မျိုး ၌ သ္မီး က စောင့် နေ ခြင်း ဖြစ် သည် ကို သိ ရ ၍ ရင် အေး သွား ရ ကြောင်း ….၊ အ သံ ကြား လိုက် ရ သည့် အ ချိန် ၊သ္မီး အ သံ ဖြစ် နေ မှန်း ကို တတ် အပ် သိ လိုက် ကြောင်း ပြော ပြ ပါ တော့ သည် ။

ဦး က လည်း ခေါင်း မှာ ဆောင်း ထား သည့် ၊ နေ ဗီ ပိ ကက် ဥူး ထုတ် အား သ္မီး မြင် အောင် ဟု ဆို ခါ ၊ လှမ်း အ ချွတ် သ္မီး အား လှမ်း ခေါ် မည် အ ပြု ၊ သ မီး က လည်း သူ ငယ် ချင်း များ ၏ လက် ကို ဆွဲ လျှက် က ဦး ကို တွေ ့ ပြီး အံ့ ဩ လွန်း သည့် ဟန် အ မူ အ ယာ က ၊ သ္မီး မျက် နှာ မှာ အ ထင်း သား အ တိုင်း သား ပေါ် လွင် နေ သည် ကို လှမ်း မြင် လိုက် ရ ကြောင်း ဦး က ပြော ပြ ပါ သည် ။

ခ ဏ အ တွင်း ဦး နှင့် အ ကြ ည့် ခြင်း ဆုံ မိ အ ခိုက် တွင်
ကျ မ ၏ ခြေ လှမ်း များ က ၊ ရုတ် တ ရက် ရှေ့ ဆက် မ လှမ်း နိုင် တော့ ပဲ ဖြစ် မိ သွား ပါသည် ။
ကျ မ မှ လည်း ရုတ် တ ရက် ၊ ဝမ်း သာ အယ် လည်း ဖြစ် မိ သွား ရ ခါ
“ဦး”……………ဟု
အာ မေ ဋိက် အ သံ ဖြင့် အား ပါး တ ရ ၊ ဝမ်း သာ အား ရ စွာ နှင့် လှမ်း အော် ခေါ် မိ လိုက် ပါ သည်။
သူ ငယ် ချင်း များ က လည်း ၊ အံ့ အား သင့် ကုန် ကြ ခါ
ကျ မ အား ၊ အား လုံး က ဝိုင်း ဝန်း မေး မြန်း စပ် စု ခြင်း ခံ ရ ပါ တော့ သည် ။
အသိ လား…
မိတ် ဆွေ လား….
ဘ င်္ဂ လား မောင် နှ မ လား…
ငါ တို့ ကို လည်း မိတ် ဆက် ပေး ဦး လေ , ……
ဟု ဆို သည့် အ သံ များ ဖြင့် ဆူ ညံ သွား ပါ သည် ။
ဦး က လည်း …..
ကျ မ အား ၊ သူ ငယ် ချင်း များ က လက် ပံ ပင် ၌ ဇ ရက် တ အုပ် ကျ နေ သည့် အ တိုင်း ပဲ ဟု ၊ ပြော ဆို ပြီး
ထို စ ကား သံ များ ကြား ကြား ခြင်း ၊ ဘာ ပြော ရ မှန်း ပင် မ သိ အောင် ပင် ဖြစ် ရ သည် ဟု ဦး က ဆို ပါ သည် ။

ဦး က များ စွာ ရှက် စိတ် ဖြစ် သွား ရ ပြီး ၊ သ္မီး ၏ သူ ငယ် ချင်း များ အား ၊ ခု ချက် ခြင်း သ င်္ဘော ပေါ် ပြန် တက် ရ မည် ။ သ မီး အ ဖေ အား အ လွန် အ ရေး ကြီး သည့် မှာ စ ရာ စ ကား ရှိ သည် ။
အ ရေး ကြီး ကိစ္စ အ သဲ အ သန် ပြော စ ရာ ရှိ သည် ဟု ၊ ဆို ပြီး နား လည် သ ဘော ပေါက် အောင် ပြော ဆို ရှင်း ပြ နေ သည့် အ ခိုက် ၊ စီး မည့် ဘတ် စ ကား က လည်း ၊ ကား မှတ် တိုင် မှာ လာ ရပ် သည် ဖြင့် ၍ ၊ သူ ငယ် ချင်း များ အား လုံး က လှမ်း မြင် တွေ ့ ပြီး ၊ လိုက် ၍ တက် စီး သွား ကြ တော့ မှ သာ ရင် ထဲ တွင် ၊ အ လုံး ကြီး ကျ သွား ရ သည် ဟု ဦး က ပြော ပြ ပါ တော့ သည် ။

ဦး ပြော သော စ ကား များ အား…
ရုတ် တ ရက် သ္မီး က သ ဘော ပေါက် နား လည် မည် မ ဟုတ် ၊ သ္မီး နှင့် သာ သီး သန် ့ တွေ ့ ချင် ပြီး စ ကား ပြော ချင် သ ဖြင့် ၊ သူ ငယ် များ အား တ ဖက် လှည့် နှင့် ပ ထုတ် ခဲ့ ရ ခြင်း သာ ဖြစ် ကြောင်း ဦး က စီ ကာ ပတ် ကုန်း ပြော ပြ ပါ နေ သည် ။

ပြီး လျှင် ဦး က….
မ ထင် မှတ် ပါ ပဲ …
ကျ မ ၏ လက် ကို လှမ်း ဆွဲ ၍ ဖမ်း ဆုတ် ခါ ၊ ပြည် သူ ့ မုန် ့တိုက် ထဲ ခ ဏ ဝင် ထိုင် ကြ ရ အောင် ဟု ပြော ပါ သည် ။
ကျ မ မှ ဦး ဖမ်း ဆွဲ ထား သော လက် အား ၊ ရုတ် တ ရက် ချက် ခြင်း ဆို သ လို ပင် ပြန် ရုတ် သိမ်း ခဲ့ လိုက် မိ ပါ သည် ။

ဦး နှင့် အ တူ ပြည် သူ ့ မုန် ့ တိုက် ထဲ ရှိ ၊ စား ပွဲ အ လွတ် ၌ ဝင် ထိုင် စဉ် တွင် ၊ နာ ရင်း တွေ ထူ ပူ ပြီး ဦး အား ခေါင်း ပင် မ ဖော် နိုင် အောင် ၊ မ ကြည့် ရဲ လောက် အောင် ဖြစ် သွား မိ ခဲ့ ရ ပါ သည်။ စား ပွဲ ပေါ် ခုံ တွင် ခေါင်း ငုံ ့ ထိုင် နေ သ ဖြင့်
ဦး က လည်း စိတ် မ ကောင်း တော် တော် လေး ဖြစ် သွား ရှာ ပါ သည် ။

သ္မီး က အ ပျို ကြီး ဖား ဖား ဖြစ် နေ ၍ ၊ ရှက် တတ် နေ ပြီ ဆို တာ သိ လိုက် ရ ကြောင်း..
မျက် နှာ လည်း ရှက် သွေး ဖြာ ပြီး ၊ ချက် ခြင်း ရဲ တွတ် သွား သ ဖြင့် ၊အ ရင် က နှင့် မ တူ တော့ ကြောင်း ၊ ငယ် ငယ် က မြို ့ ထဲ သွား လျှင် ဦး ၏ လက် အား ဖမ်း ဆုတ် ခါ မြဲ မြဲ ကိုင် ထား တတ် ကြောင်း ၊ဦး က လည်း လက် ဆွဲ ပြီး နေ ရာ တ ကာ ခေါ် သွား ခဲ့ ကြောင်း ၊ အ ယင် က လို မျိုး ပင် စိတ် က ထင် မှတ် နေ မိ တာ ၊ ဦး မှား သည် ဟု ပြော ဆို ပြီး တောင်း ပန် သည် ဟု ဆို ခါ ၊ ပြန် ရှင်း ပြ နေ ပါ တော့ သည်။
နိုင် ငံ ခြား နှင့် လည်း အ ရမ်း ကွာ ခြား နေ သည် ဟု ၊ ကျ မ အား ဦး က ပြော ပြ နေ ပါ သည် ။
အ ခု သ မီး က လုံး လုံး ပြောင်း လဲ သွား သ ဖြင့် ၊ သ္မီး က ယော င်္ကျား လေး ဖြစ် ရင် အ ရမ်း ကောင်း မှာ ပဲ
ညီ အ ငယ် ဆုံး လေး လုပ် မ လား ၊ ယော င်္ကျား လေး အ င်္ကျီ ပေး ဝတ် ပြီး ၊ ယော င်္ကျား လေး လို နေ မ လား ဟု ဦး က ပြော ပါ တော့ သည် ။

ဦး ဘာ ကို ဆို လို ချင် နေ တာ လည်း ၊ ဦး ပြော နေ တာ တွေ ၊ ကျ မ တ ခု မှ နား မ လည် ဟု သာ တွင် တွင် ဆို နေ မိ ပါ သည် ။
ဦး ပြော နေ သည့် သ ဘော တ ရား တွေ ၊ လိုက် လည်း မ မှီ နား လည်း မ လည် ပါ ၊ ဘာ တွေ လာ ပြော နေ မှန်း မ သိ ၊ “ မုန်း စ ရာ ကောင်း သည့် ဦး ”ဟု ကျ မ က ဆို ခဲ့ မိ ပါ သည် ။။