အိ်မ်ဝေးညများ(၄)

ယိုင်နဲ့နဲ့အိမ်အိုလေး

အဖေ့ချွေးနဲ့တည်ဆောက်ခဲ့တယ်

ကျွန်တော်တို့ဘဝတွေ

အဖေ့သွေးနဲ့ဖန်တီးပေးခဲ့တယ်

အဖေတည်ဆောက်သမျှ

ကျွန်တော်တို့ဘဝ

လှပခဲ့ပါတယ်  … ။

အခု ..

ကျွန်တော်တို့တည်ဆောက်တဲ့အလှည့်မှာ

အဖေ့ဘဝ

မလှပတာကို

သား ….

စိတ်မကောင်းဘူးအဖေ .. ။

အဖေခင်းခဲ့တဲ့လမ်းကို

ဖြောင့်တန်းအောင် သားမလျှောက်နိုင်ခဲ့ဘူးအဖေ

အခုတော့

အဖေနဲ့ဝေနေတဲ့ဘဝမှာ

သား ..

နေသားကျအောင်ကြိုးစားနေပြီအဖေ

အိမ်ရှေ့က စာဗူးတောင်းငှက်ကလေးတွေ

အိမ်ပြန်ချိန်မှာ သားကိုကြိုနေဆဲပဲလားဟင် ..

မနက်နဲ့ည

မကွဲပြားပဲအသက်ဆက်နေရတဲ့ဘဝမှာ

တစ်ခါတစ်လေ

အဖေ့စကားသံတွေကြားယောင်မိတယ်

`………………………………´

လျှပ်လက်တာကို

တိမ်ခွပ်တယ်လို့သုံးနှုန်းတတ်တဲ့

ကျွန်တော်တို့ဒေသလေး

အေးချမ်းဆဲပဲလားအဖေ … ။

ဒီချိန်ဆိုရင်

မိုးအေးအေးနဲ့

သားလေ …

ကလေးလေးဖြစ်ချင်လိုက်တာ အဖေရယ် …. ။     ။

One comment

  • သန်းထွဋ်ဦး

    July 27, 2012 at 5:52 pm

    မိဘ ဖြစ်စေချင်တဲ့ အတိုင်းလေး မဖြစ်ခဲ့တာ ကျနော်လဲပါ ပါတယ်ဗျာ။

Leave a Reply