Customize Consent Preferences

We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.

The cookies that are categorized as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ... 

Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

No cookies to display.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

No cookies to display.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

No cookies to display.

Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

No cookies to display.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.

No cookies to display.

ငါတို့မှာလဲ အဘိုးရှိတယ်

ဦးသုOctober 15, 20121min41319

တစ်ခါက မြို့တစ်မြို့မှတစ်မြို့ အထမ်းနဲ့ လည်ပြီး ဦးထုုပ်ရောင်းသူတစ်ဦး
လမ်းခုလတ်မှာ သစ်ပင်ကြီးအောက် အနားယူရင်းအိပ်ပျော်သွားတယ်။
ပြန်နိုုးလာတော ့သူ့ရဲ ့ ဦးထုပ်တွေ ပျောက်နေလို့ လိုက်ကြည် ့တော ့
သစ်ပင်ပေါ်က မျောက်တွေက တစ်လုုံးစီယူထားတာတွေ ့ရတော ့
ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်ပြီး စိတ်ညစ်လိုု ့သူဆောင်းထားတဲ့ ဦးထုပ်ကိုု

ချွတ်လိုုက်တာ သစ်ပေါ်မျောက်တွေလဲ လိုက်ချွတ်တယ် ။ သူပြန်ဆောင်းရင်လဲ
လိုက်ဆောင်းတယ်။ ဒီမှာတင် သူသတိထားမိပြီး သူဆောင်းထားတဲ ့
ဦးထုပ်ကိုုမြေပြင်ကိုချလိုက်တော ့မျောက်တွေအားလုုံးလဲ လိုက်ချတယ်။
ဒီတော ့မှသူ ့ရဲ ့ဦးထုပ်တွေကိုု ပြန်ကောက်ပြီးခရီးဆက်ခဲ့တယ်။
ဒီလိုနဲ့ နှစ်ပေါင်းအတော်ကြာပြီးထိုုသူရဲ့မြေးလက်ထက်ထိဒီအလုုပ်နဲ့ဘဲ
အသက်ဆက်မွေးခဲ့တယ် ။ သူ ့မြေးကိုုသူ့ရဲ့အတွေ့အကြုံတွေလဲပြောထားတယ် ။
မြေးအလှည့်ရောက်တော့လဲ အထက်မှာဆိုုခဲ့တဲ့အတိုုင်း ထပ်ဖြစ်တယ်လေ။
ဒီတော့အဘိုုးပြောထားတဲ့အတိုုင်းလိုက်လုပ်တော ့မျောက်တွေလဲသူလုပ်သလိုု
လိုုက်ပြီးလုုပ်ကြတယ်။ နောက်ဆုုံးကျတော့မှဆောင်းထားတဲ့ဦးထုပ်ကိုုပစ်ချလိုက်တော ့မှ
သစ်ပင်မှာကွယ်ပြီးစောင့်နေတဲ့မျောက်တစ်ကောင်က သူပစ်ချလိုုက်တဲ့
ဦးထုုပ်ကိုပြေးကောက်လိုက်ပြီး စကားတစ်ခွန်းပြောလိုက်တာက

“ ငါတို ့မှာလဲအဘိုးရှိတယ် ” တဲ့

19 comments

  • etone

    October 15, 2012 at 12:23 pm

    အဟီးးးးးးးးးး ရယ်ရတယ် …. :harr:
    ကိုThu Waiရေ …. သူတို့ အဘိုးတွေတိုင်းက တာဝန်ကျေပြီး … လက်ဆင့်ကမ်း သင်ပေးသွားတယ် … တချို့ တချို့တွေကျတော့လည်း … ဆရာစား ချန်လွန်းလို့ နောင်လာ နောက်သားတွေခေတ်မှာ ခြေမကိုင်မိ လက်မကိုင်မိနဲ့ …. မလုပ်တတ်မကိုင်တတ်ဖြစ်နေရရှာတယ် …. ဟီး :mrgreen:

  • Thu Wai

    October 15, 2012 at 12:32 pm

    ဒေါ်အိတုံး ရေ အဘိုးတွေဘာတွေရှိသေးရင်မေးစရာရှိတာမေးထားနော်

  • တကယ်ဆို ဦးထုပ်သည်အဘိုးက အိပ်မပျော်ခင်မှာ ဦးထုပ်တွေကို မျောက်တွေမခိုးအောင် ဘယ်လိုကာကွယ်ရမလဲဆိုတာ သင်ပေးခဲ့သင့်တာ… ခိုးရာလက်က ပြန်လုတာထက်စာရင်ပေါ့….

    • Thu Wai

      October 15, 2012 at 1:16 pm

      အော် ဟာသ ပါဆိုမှ သူကလဲ တစ်မျိုး အတည်ပေါက်နဲ့လာမစားနဲ့နော်

      • တိဝူးလေ… ပို့စ်တွေထဲမှာက ဟာသလိုလိုနဲ့ သဘောတရားလေးတွေ ထည့်ထားတတ်တော့ ကိုယ်က ဟာသထင်ရင် ဟာသမဟုတ်လိုက် ဆိုတော့ အဲ့လိုပဲ ထင်တာပေါ့.. ဟာသဆိုတော့လည်းပြုံးသွားပါတယ်ရှင်… :kwi:

  • အံစာမျောက်ဂျီးဂဒေါ့ ခုလို အော်လိက်ဒယ်ဒဲ့ …
    နာ့မှာ ..
    မောင်ပေနဲ့ စိန်ဗိုက် ချိဒယ် ….
    :kwi:

  • ကိုခင်ခ

    October 15, 2012 at 1:32 pm

    အော် ဟာသ ပါဆိုဘဲ ဒါဆိုထင်မြင်ယူဆချက်တွေ မမန့်တော့ဘူး ကိုသုဝေရေ။
    ပြုံးမိပြီး သွားပြီ။

  • ရွှေ ကြည်

    October 15, 2012 at 2:21 pm

    မိရွှေကြည်မှာ အဘရှိတယ် (အရင်က) :byae:

    ရယ်မောသွားပါတယ်ကိုသုဝေရေ။

  • jullies cezer

    October 15, 2012 at 2:53 pm

    ဒါဆို လူကမျောက်ကဆင်းသက်လာတာ ဟုတ်နေပြီပေါ့ လူထက်က မျောက်ကပိုသိနေတယ်ဆိုတော့ 😀

  • မောင်ပေ

    October 15, 2012 at 4:40 pm

    ကျုပ်မှာတော့ အဘိုးအရင်း အဖွားအရင်းတွေ မရှိကြတော့ဘူး

  • ကြောင်ဝတုတ်

    October 15, 2012 at 4:48 pm

    ရယ်စရာဆိုတော့ ရယ်စရာလိုပဲတွေးဖတ်ပါတယ်… ဒါပေမယ့် နောက်ကွယ်ကအနှစ်သာရကိုတော့ဖြင့်… ဖုန်းကွယ်မရနိုင်ပေဘူး…
    မျောက်ဟုပင်ဆိုစေကာမူ… အဘိုးလက်ထက်က အမှားတစ်ခုကို၊ တနည်းအားဖြင့် သမိုင်းရဲ့အမှားတစ်ခုကို သိပြီးပြင်နိုင်ရင်…
    တိုးတက်မှုကို ဖြစ်စေတယ်… အဲဒီတော့ မျောက်ကို ချီးကျူးပါတယ်…
    ဦးထုပ်ရောင်းသူကိုတော့ဖြင့် အတိတ်ကရွှေထီးဆောင်းခဲ့တာတွေကို သတိရပြီးတိုးတက်အောင်မကြိုးစားခဲ့သူလို့ပြောချင်ပါတယ်…
    အဘိုးသင်ပေးခဲ့တဲ့နည်းလမ်းကို ပိုတိုးတက်အောင် မဆောင်ရွက်နို်င်တဲ့အတွက် သမိုင်းပေးတာဝန်မကျေသူလို့ ခံစားရကြောင်း…

    ကျောင်းသင်ခန်းစာတွေကို အဲလိုဝေဖန်ဖူးသူတစ်ယောက်-
    ကြောင်ဝတုတ်

    • အရီးခင်လတ်

      October 15, 2012 at 5:32 pm

      ကြောင်ဝလေး ရေ ဒီ မှတ်ချက်လေး အတွက် ဦးညွတ် သွားပါတယ်ဟေ့။ :hee:
      သမိုင်း ဆိုတာ သင်ခန်းစာယူဖို့။
      အသေအချာပါဘဲ။
      နောက် တစ်ခု ချီးခြောက်ရေနူးဖို့လဲ မဟုတ်။ 😆

    • Guest

      October 16, 2012 at 11:27 pm

      မျောက်လည်းတော်သလို ဦးထုပ်ရောင်းတဲ့ လူလည်း မဆိုးပါဘူးဗျ.. ခုရောင်းနေတာက ဂျော်ဒါးနိုး၊ နိုက်ခ်၊ အက်ဒီးဒက်စ် ဦးထုပ်တွေလေ.. ဟုတ်တယ်နော် ဦးသုဝေ.. 😀

  • padonmar

    October 16, 2012 at 7:17 am

    ကြောင်ဝတုတ်ပြောတဲ့အတိုင်းပါဗျို့(အပါးခိုတာ)
    Who move my cheese ?တောင် သတိရမိတယ်။

    • လယ်ထွန်Z

      October 16, 2012 at 7:32 am

      အိုင် မုဗ် ယွာ ချိစ့်
      http://www.amazon.co.jp/Moved-Your-Cheese-Darrel-Bristow-Bovey/dp/1843301652
      ခိခိ

      ပျောချင်ပါဝူးဂျာ ..သဂျီးတို့ဆီက လူလည်ရီးတေ တော်ကီ ကောင်းပုံများ…
      သများတို့လို ငတိတေများ မျက်ချိကို လည် … လို့ …

      :kwi:

  • ကြောင်ကြီး

    October 16, 2012 at 9:51 am

    အဖိုး
    ပုဆိုး
    ကတိုး
    မရိုး
    တံပိုး
    အကျိုး
    နွားသိုး
    သူခိုး..။

  • Mobile

    December 12, 2012 at 5:08 pm

    သင်ခန်းစာ ယူမိပါတယ်။
    လူတိုင်းမှာ အဖိုးရှိတာ မှန်ပေမယ့်
    အခုလို ပညာပေးခဲ့တဲ့ အဖိုးရှိဖို့ လိုအပ်ပါကြောင်း ………

Leave a Reply