Photographyအိုကီနာဝါ သို့ ခရီး ムラカミOctober 31, 20123min51421အိုကီနာဝါ ထရစ်ပ် အိုကီနာဝါ နဟ လေဆိပ် ချူလအုမိ ငါးပြတိုက် နီမို whale shark ငါးပြတိုက် အပြင်ဘက် အဆိပ်ပြင်းသည် ရှူလိရဲတိုက် ရဲ့ ဂိတ်တခု ရှုလိ ရဲတိုက် ညီလာခံ ကွင်းပြင် ရာဇပုလ္လင် Post Views: 514
အရီးခင်လတ်November 1, 2012 at 5:37 am ဂီဂီ တကဲ့ ကို မဲဇာ ရောက်နေတော့တာပါလား။ အလုပ်များတာလဲ များတာဘဲ။ ဒါပေမဲ့ ကျန်းမာရေးကို ပေါ့ပေါ့ဆဆ မနေဘဲ ဂရုစိုက်ရန် အရီးမှ အသေအချာ သတိပေးသည်။ အစာအိမ် ရောဂါ ဆိုတာ ကိုယ်က ဂရုမစိုက်လို့ ဖြစ်တာ။ ငါးပြတိုက်က အတော်လှတာဘဲ။ နီမို တစ်ကောင် က ရှူသိုးသိုး နဲ့။ ဒီလို နေရာမှာ တစ်ခြားကတိုးရစ်စ် တွေရောလာကြလား။ ရှုခင်းအဆန်းလေးတွေ ပြပါဦး။ Log in to Reply
မိဂီNovember 1, 2012 at 7:28 am ဒီလို အရီးရေ … နဂိုယွာ က လူတွေက သောကြာညနေ ထွက်တယ်… တိုကီယိုက လူတွေက စနေမနက် လာမယ်.. သို့သော် သောကြာည သန်းခေါင်မှာ အိုကီနာဝါကို မုန်တိုင်း ဝင်မွှေတယ်. စူပါတိုင်ဖုန်း ဆိုပဲ ..နှစ် ၄ဝလောက်အတွင်း အပြင်းဆုံးတဲ့ … ဆိုတော့ ..ကြိုသိရပေမယ့် ကျနော်တို့ လွတ်တယ်ဆိုပြီး ထွက်လာခဲ့တာ.. (မထွက်လို့လည်းမရ … ခရီးသွားကန်ပနီက ငွေပြန်မအမ်း) ရောက်တဲ့ညက အိပ်ချိန်ဝင်တာဆိုတော့ မသိသာဘူး .. စနေမနက်မှ ပွဲကြမ်းတာ … တိုကျိုက လေယာဉ်မပျံလို့ .. တိုကျို မန်ဘာတွေ မလာနိုင်တော့ .. နဂိုယွာက ၄ယောက်ထဲ ကျဲရတာပ …. ကျနော်တို့လည်း စနေ တနေကုန် ဘယ်မှ မရွေ့ရဘူး ဟိုတယ်က မီးပျက်သွားပြီး အားလုံး လော်ဘီ ဆင်းထိုင်နေရတာ ဒုက္ခသယ် စခန်း ကြီးနဲ့ တောင် တူသေး… အဲ့လာ ဆန်းဒေးကျတော့ သာယာလိုက်တာ .. ငါးပြတိုက် သွားတဲ့နေ့ပေါ့ .. မနေ့က ကားပိစိပေါက်စတွေ ရွေ့ကုန်လောက်အောင် မုန်တိုင်းဝင်တယ် မထင်ရအောင် ကြည်လင်လို့ … ဂလိုနဲ့ အဲ့သည့်ည ပြန်မယ် ပေါ့ … မပြန်ဖြစ်ဘူး ဘာလို့လဲဆို မုန်တိုင်းက တောင်က မြောက်ကို ရွှေ့တာဆိုတော့ (အိုကီနာဝါက တောင်ဘက် အစွန်းဆုံးမှာပါ.. တိုင်ဝမ် နားတောင် နီးနေပြီ) မုန်တိုင်းက အဲ့သည့်အချိန် တိုကျို-နာဂိုယာ ဘက်မှာ တည့်တည့်ကြီး ကျနေတာလေ.. ဆိုတော့ လေယာဉ်တွေ မပျံပြန်ဘူး …တရက်ထပ်နေပေါ့ … ထပ်နေလိုက်ရတော့ .. ပုံထဲပါတဲ့ ရှူလိ ရဲတိုက်ကို လည်ခွင့်ရခဲ့တာပါပဲ အတော်လှပြီး ယူနက်စကို အသိမှတ်ပြု နေရာတခုဖြစ်တာ ပါပဲ ထူးခြားမှုအနေနဲ့က အဲ့.. တချိန်က အိုကီနာဝါ ဆိုတာ ဂျပန်မဟုတ်တဲ့ တိုင်းပြည်သပ်သပ် တခု ဖြစ်ခဲ့ဖူးသတဲ့.. တိုင်းပြည်ကသေးပေမယ့် ကူးသန်းရောင်းဝယ်ရေး အချက်အခြာကျပြီး စည်ကားဖူးသတဲ့ .. တရုတ်ပြည် လက်အောက်ခံ တိုင်းပြည်ဖြစ်ဖူးသတဲ့.. (စာအုပ်ဝယ်လာတယ်ဗျို့ .. သေချာမဖတ်ဖြစ်သေးလို့..) စိတ်ဝင်စားဖို့တော့ အတော်ကောင်းပါရဲ့ဗျာ .. (ဒါတောင် ကမာ္ဘစစ်တုန်းကအကြောင်းတွေ မပါသေး.) အဲ့လို ..အဲ့လို… အဲ့ခရီးမှာ မိဂီ စိတ်ထိခိယက်တာ၂ခုတောင်ရှိသဗျ.. တခုက ကျိကျိ မလာနိုင်ခဲ့တာနဲ့ နောက်တခုက ၂ပါတ်လောက် စောသွားလို့ … နန်းချင်ဇယာလေးနဲ့ မဆုံလိုက်ရတာပဲ… သူရို့ အဲ့သည့် ရှူလိ ရဲတိုက်ကြီးမှာ ဒင်နာတွေဘာတွေ ပေးသတဲ့… (ထှောက်ခ်…မုန်တိုင်းနဲ့ကျ ဆုံတယ်…ဒင်းကလေးနဲ့မှ လွဲရတယ်လို့) အစာအိမ်က … ဘရိတ်ဖတ် စားလိုက် မစားလိုက် အကျင့်ပျက်တာကနေ စတာပါပဲဗျာ … မိုးလင်း-ရုံးထပြေး လန့်ချ် က ထိပ်ဆုံးစ စား ဒင်နာစား…. ညလည်စာ စား-၃နပ် ပေါ့ .. ဘုန်းကြီးတွေနဲ့ ပြောင်းပြန် လွှဲထားသလို စားလာလိုက်တာ ..တိုကီယို မှာ တုန်းက အဆင်ပြေခဲ့တယ် … ချက်စား တာကိုး .. နဂိုယွာ ပြောင်းတော့မှ …တိုင်ပါတ်တော့တာ.. မသယ်နိုင်ဘူး ဆိုပီး မီးဖိုချောင်သုံး ပစ္စည်းတွေ အကုန် ပေးပစ်ခဲ့ပြီး ဝယ်ပဲစားနေခဲ့တာ .. လန့်ချ်က ရုံးကိုလာပို့တဲ့ ထမင်းဗူးစားတယ်… မီနျူးက နေ့တိုင်းပြောင်းတယ်.. တလစာ ကလင်ဒါထွက်ပေးထားလို့ ဘယ်နေ့ ဘာဟင်းဆိုတာ သိရလို့ အဆင်ပြေပါတယ်ဗျာ.. တကယ်တော့ ယန်း-၃၀ဝ နဲ့ စားရလို့ အတော်တန်ပါတယ်.. (တခါက တင်ဖူးပါတယ်..) အဟတ် ..လှောင်ကြတယ်.. အရီးတို့ သဂျီးတို့ သိပါတယ်.. ယန်း-၃၀ဝ နဲ့ ထမင်းစားဖို့ ဆိုတာ … ထားပါတော့လေ… ညဘက်ကျတော့ ..အိမ်နားက စူပါကနေ ထမင်းဗူးဝယ်စားတယ်.. တောမို့ ဆိုင်တွေ စောစောပိတ်လေ့ရှိတာမို့ ပြန်ရောက်တဲ့ ၈နာရီလောက်ဆိုရင် ထမင်းဗူးတွေက ၃၀% ဒစ်စကောင့်တို့ တဝက်ဈေးတို့ ဖြစ်နေလို့ ညဘက်လည်း ၃၀၀-၄၀ဝ လောက်နဲ့ ကိစ္စပြတ်တယ် ပေါ့ဗျာ … ရေဖိုး-မီးဖိုး-ဂက်စ်ဖိုး မကုန်တာရယ် …အလုပ်ချိန်ပြင်ပ ဓါတ်ပုံရိုက်-စာရေး လုပ်နိုင်တာရယ်ကြောင့် အတော်ကလေး တန်ပါတယ် (ရေခဲသေတ္တာတောင် အန်ပလပ်ဂ် လုပ်ထားသတော့ကိုး…) အင်း .. ပြဿနာက ၃နပ်စာမှာ ညလည်စာ မစားဖြစ်တော့တာပါပဲ… ဒီတိုင်း ထိုးအိပ်ပလိုက်တတ်တဲ့အကျင့် ဆိုပါတော့ ..တကယ်က ဘရိတ်ဖတ်မစားရင် ညလည်စာ စားသင့်ရဲ့လေ.. ချက်မစားတဲ့အိမ်ဆိုတော့ စားစရာမရှိလို့ မစားဖြစ်တာပါပဲဗျာ.. အဲ့လိုနဲ့ ခုတော့ ဆေးသောက်နေရပြီ … ဆေး၁ပါတ်စာတဲ့ဂျာ …. နည်းနည်းချက် ကြည့်လိုက်တော့ ၁ဝမီလီ ဆေးတွေ …ကျနော်တို့ဆီမှာဆို ၅၀-၁၀ဝ မီလီ ဆေးလောက်ပေးပြီး ၃ရက်လောက်နဲ့ အပြတ်ကုတာ.. ဒမှာကတော့ ဆေးပျော့ပျော့ကို ကြာကြာဆွဲသောက်ခိုင်းတာ ထုံးစံ ထင်ပါရဲ့… ခွင့်ရက်လည်း မကျန်သလို ဘိုးတော်များ အိပ်ဇစ်ဘင်းရှင်း ပွဲ လုပ်နေလို့ ရုံးချုပ်မှာ ချန်နေပြီး ဘက်ကပ် လုပ်ပေးနေရလို့ ခွင့်မယူနိုင်ဘူးဗျာ… တဖြည်းဖြည်းတော့ သက်သာလာပါပြီ … ထမင်းလည်း ချက်စားဖို့ စ-ပြင်နေပါပြီ…. (ဘက်ဂျက်လိုငွေပြနေလို့လည်း ..အရပ်ကူပါ-လူဝိုင်းပါ လည်း လုပ်နေပါသည် ဟီဟိ) နောက်ဆုံးပြောပြချင်တာကတော့ ဒီပိုစ့်အကြောင်းပါပဲ … တလောက သဂျီးဆီ ဂျပန်လို စာပို့တာလေ… ဟီး ..တကယ်က အိုင်အိုအက်စ်-၆ ကို စမ်းလိုက်လို့ မြန်မာလို ရိုက်မရတာရယ်… မီးကျိုးမောင်းပျက် အင်ဂလိကန်စာ နဲ့ မရေးချင်လို့ ..ဖော်မယ်ဂျပနိဇ် သုံးလိုက်တာပါ. … အကြောင်းအရာကတော့ တက်ဘလွတ်ကနေ ဝေါ့ဒ်ပရက်ဇ် အပ္ပလီ သုံးပြီး လော့ဂင် ဝင်ဖို့ ဆားဗစ်တခု ဖွင့်ပေးဖို့ပူဆာတာပါဗျာ.. အကြောင်းကတော့ ဒါ့ပုံမတင်ရတာ ကြာလာလို့ တင်ချင်လို့ပါ ဘရောက်ဇာက ဝင်ရင် အိုင်အိုအက်စ်ပေါ်မှာဆို မီနျူး ဘတ္တန်တွေက ပြားချပ်နေတာရယ်.. ဆိုတော့ … အပ္ပလီ သုံးပြီး ဒါ့ပုံတင်တဲ့ ထိပ်ဆုံးပိုစ့်ပါ… ကယွဲစည် တို့လို တက်ဘလွတ် ယူဇာတွေကိုလည်း သံချောင်းခေါက်ပါတယ်… အပ္ပလီ သုံးပြီး ဂဇက် လော့ဂင် ဝင်လို့ရကြောင်းကို (အန်းဒွိုက်မှာ မရရင်တော့ ကိုယ့်ဒေါသနဲ့ကိုယ် ..ဟိ) ဒီပိုစ့်မှာ ပုံပဲပါပြီး စာ မထည့်ထားတာကတော့ အပ္ပလီ ကို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် မသုံးတတ်သေးလို့ပါ လို့ ဝန်ခံပါတယ် ဗျာ ..ပုံကို အပ္ပလီနဲ့ တင်ပြီး စာကို ဆာဖာရီပေါ်တက်ရေး ရင် ရတယ် ဆိုတာလေး မေ့သွားလို့ပါ..။ စာပိုရေး ပိုဖတ်ဖို့ ကြိုးဇားနေပါတယ်ခီညား …။ ကျေးကျေးပါ။ P.S ကျိကျိ ရဲ့ ကျိကျိ မင်ဂါဆောင်တော့မှာမို့ ..ကျိကျိက အစ်မအကြီးဆုံးဖစ်လာတာမို့ ညီမငယ် ၂ယောက်ကို စောင့်ရှောက်ဖို့ စိတ်ကူးတာကြောင့် …ဂီ့ကို ကြိုးအရှည်ကြီးနဲ့ လှန်ထားတာကြောင့် လက်ဝဲဘက်ရင်အုံက တခါတခါ အောင့်တဲ့ ရောဂါ တော့ ပျောက်မယ် မထင်ပါဝူး အရီးရယ်. .အဟင့်…။ Log in to Reply
poochNovember 1, 2012 at 1:38 pm တကွက် ချန်သွားတာ သတိထားမိလား အရီး ။ ညစာ မနက်စာ နေ့လည်စာ အကြောင်းတွေပဲ ပြောသွားတယ်။ အစာမရှိပဲ သောက်တာ မပါဘူး။ ဆေးလိပ် သောက်တာလဲ မပါဘူး ။ တခါက အမျိုး ဦးကြီးတယောက် အစာအိမ်ဖြစ်လို့ မှန်ပြောင်းကြည့်တော့ လိုက်သွားဖူးတယ် ။ အခန်းထဲထိ ဝင်ကြည့်လို့ ရတယ်။ ပြီးတော့ တီဗွီမှာ ပြန်ပြပြီး တွေ့လား အနာတွေ ဆေးလိပ်သောက်သရွေ့ကတော့ ပျောက်မှာ မဟုတ်ဖူး။ အသေခံမလား ဆေးလိပ်သောက်မလား မေးတယ်။ ဆိုတော့ အစာအိမ်သမား ဆေးလိပ်သောက်ရင် “The Debt All We have to pay ” ဆိုတဲ့ အကြွေးကို အစောကြီး သွားဆပ်နေရအုန်းမယ်။ ဆိုတော့ အသက်ကို ဉာဏ်စောင့်သတဲ့။ ဒါကြောင့်မို့ ကျိကျိက ကြိုးရှည်ရှည်နဲ့ လှန်ထားတာနေမှာ ။ ကျန်းမာရေးက စိတ်မှ မချရတာ ။ နူပြီး ထွဋ်နေတာ။ ဒါကြောင့်မို့ ဒီမတိုင် ခင် ပါနုတွေ ပေတံတွေ လာပြောနေတာ ။ ဖြစ်တာတောင် နည်းသေး။ 😆 အဆိပ်ပြင်းသည်ဆိုတဲ့ ပုံကို သဘောကျတယ်။ တရုတ်လက်အောက်ခံ ဖြစ်ဖူးတဲ့ အိုကီနာဝါ သမိုင်းကို ညည်းရဲ့ မော်ဒန်ရေးနည်းနဲ့ ရေးမှာကို မျှော်နေမယ် ။ နည်းနည်းတော့ မျှပါအေ။ candid တွေ မရိုက်ခဲ့ဖူးလား ။ ချောကြတယ် ဆို Log in to Reply
Foreign ResidentNovember 1, 2012 at 6:58 am မေါင်ဂီ ရယ် ၊ ဓါတ်ပုံလေးတွေလှလိုက်တာ ၊ အဘပုံတွေနှင့်တစ်ခြားစီပဲ ။ အဘမှာ Auto Focus နှင့်ရိုက်ရ ။ Lens Cover လဲကျပျောက် ။ ညမှောင်ရင် Auto Focus က အဆင်မပြေနှင့် ။ ဒုက္ခမျိုးစုံကို ရောက်နေတာပဲ ။ စကားမစပ် ။ Full Frame ကိုရော Auto Focus နှင့် ရိုက်လို့ရလားဟင် ။ Log in to Reply
မိဂီNovember 1, 2012 at 7:42 am ဒီလိုအဘရေ focus ကိုတော့ auto focus ထားပါတယ်ဗျ shooting mode မှာ များသောအားဖြင့် AV Mode ဒါမှမဟုတ် TV mode ထားပါတယ်။ ဘယ်လိုမှ အလင်း အဆင်မပြေတဲ့အခါတော့ manual mode ထားပြီး ရိုက်ပါတယ် aperture x shutter speed x ISO ဆိုတဲ့ တြိဂံ ကိုပဲ ကစားသွားတာပါ shutter speed ကို 1/30s လောက် အနည်းဆုံးနဲ့ 1/200s အများဆုံးပဲသုံးပါတယ် ငါးပြတိုက်ပုံတွေက အလင်းနည်းလေတော့ အလင်းများများဝင်အောင် f/2.8 အပေါက်ကျယ် သုံးပါတယ်။ ISO လည်း 6400 လောက်ထိမြှင့်ပါတယ်။ ရှူလိရဲတိုက်ပုံတွေကတော့ နေသာတဲ့ နေ့ အလင်းလည်း လုံလောက်တာမို့ f/16လောက် အပေါက်ကျဉ်းနဲ့ ISO100 လောက်သုံးပါတယ်။ ဒီပုံတွေမှာ တခု ထူးထူးခြားခြား လုပ်ဖြစ်တာကတော့ PC မသုံးထားတာပါပဲ အကုန်လုံးကို တက်ဘလက်ထဲထည့်ပြီး အပ္ပလီ သုံးပြီး ပြင်တာပါ အဓိက ပြင်တာတော့ Cropping, ရယ် ရေချိန် ရယ် နဲ့ တချို့နေရာမှာ ambiance ဆိုတဲ့ local light ကို မြှင့်တင်တာပါ။ ဒီနည်းက histogram အကြောင်း မလေ့လာချင်ဘူး ဆိုရင် အတော်လေး အဆင်ပြေတဲ့ နည်းပါ။ အလွယ်လမ်း ပေါ့။ full-frame အတွက် ဖြေပါဆိုရင်တော့ နဂို ဝိုက်ပြီးသားမို့ 18mm လောက်နဲ့ ဆိုရင်တောင် အတော်လေး မြင်ကွင်းကျယ်သမို့ focal point များများမိအောင် auto ထား ရိုက်နိုင်ပါရဲ့ဗျာ .. စကားမစပ် ကတ်သီဒရယ် ကြည့်ချင်လှပြီ အဘရေ …။ Log in to Reply
Mလုလင်November 1, 2012 at 9:18 am “အလင်းများများဝင်အောင် f/2.8 အပေါက်ကျယ်” ဆိုလို့ .. ကျုပ်တော့ 85mm prime lens ဝယ်ထည့် လိုက်ပြီဗျို ့ … IS မပါတာ ဆိုတော့ … တော်တော် ကျင့် ယူရတာ ကလား … Log in to Reply
မဟာအကျော်ဇေယျသင်္ခ (ဘီယာ) သရေစည်သူမင်းကြီး မဟာ မောင်အာဂNovember 1, 2012 at 4:12 pm ဂီဂီ ရိုက်ရင် တိမ်တွေအမြဲတမ်းပါ။ နောက် ကျွန်တော်တော့ နားမလည်း ဘူး ဝိုက် ပုံစံလေးတွေရိုက်ထားတာများ။ အဟိ..။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကြည့်လို့တော့ကောင်းတယ်။
Shwe Tike SoeNovember 1, 2012 at 9:12 am ဟိဟိ ရာဇ ရာဇပုလ္လင် တဲ့ တေးတေးရေး တူညားတို. ရာဇပုလ္လင် ဆို အကြီးကြီးပဲ… ဒတ်ပုံဒွေ မိုက် သဗျာ…….. အဲဒီ ငါးပြတိုက်တွားချင်လိုက်ထာအေ……….. Log in to Reply
Mon KitNovember 1, 2012 at 9:31 am ဒါ့ပုံတွေ ကြည့်ပီး ရောက်ဘူးချင်လိုက်တာ မိဂီရယ်…. ငါးကလေး တစ်ကောင်က သူ့ဒါ့ပုံ ရိုက်လို့ မဲ့ပြနေဒယ်…. Log in to Reply
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပုNovember 1, 2012 at 9:55 am လအုမိ ငါးပြတိုက်ကို စိတ်ဝင်ဇားဒယ် ကျုပ်တို့ မြန်မာဘုရင်တွေဘဲ ရာဇပုလ္လင်မြင့်မြင့်ကြိုက်တယ်ထင်တာ သူတို့နီပွန်းဘုရင်လည်း ဖင်မြင့်တာကြိုက်သကိုး Log in to Reply
သကြားလုုံးကြော်November 1, 2012 at 11:13 am အပ္ဗလီ ဆိုုတာဘာလဲဟင်။ ကပ္ဗလီ နဲ့ အမျိုးတော်လား Log in to Reply
ရွှေ ကြည်November 1, 2012 at 11:26 am ပုံလေးတွေကြည့်ရတာ သဘောကျစရာကောင်းလိုက်တာ။ မုန်တိုင်းဝင်ထားတယ်လို့မထင်ရအောင် တကယ်ကို ကြည်လင်သာယာနေတာပါပဲ။ အိုကီနာဝါက တရုတ်လက်အောက်ခံဖြစ်ခဲ့ဘူးတယ်ဆိုတာစိတ်ဝင်စားစရာပဲ..။ Log in to Reply
မိဂီNovember 1, 2012 at 12:37 pm အပ္ပလီလေကွယ် တိဝူးလား Appli(-cation) စကားမစပ် အိုကီနာဝါသူလေးဒေက လှသကွယ့်. … အိုကွယ်.. အမေဒစ်ကင်န် မုဒိန်းတပ်သားတွေကို အပြစ်မတင်ရက်တော့ပါဘူး jk: :harr: Log in to Reply
nozomiNovember 1, 2012 at 5:39 pm လှတဲ့ အိုကီနာဝါသူလေး ရေနွေးစိမ်နေတဲ့ ပုံလေး တစ်ပုံလောက် ရိုက်ပြပါလား တစ်ပုံတည်းပါ Log in to Reply
blackchawNovember 1, 2012 at 12:37 pm မရောက်ဖူးတဲ့… ရောက်ဖို့လည်း မလွယ်တဲ့… နေရာလေးတွေကိုရိုက်ပြထားတဲ့… ဓါတ်ပုံလေးတွေကို ကြည့်ပြီး မနာလို ဖြစ်မိသည်အထိ အားကျသွားပါတယ် ညီလေးရေ…။ လေးစားခင်မင်စွာ… ဘဘဘလက်…။ Log in to Reply
kyeemiteNovember 1, 2012 at 12:58 pm ဓါတ်ပုံချာဂျီးဆိုတော့လည်း ပုံဒွေကောင်းတော့ဒါပေါ့… :hee: Log in to Reply
မမလေးNovember 8, 2012 at 1:58 am တို့ရွာထဲမှာ ဓါတ်ပုံပညာရှင်ကြီးတွေ တယ်များပါ့လားဟေ့ … ဂုဏ်ယူပါတယ် Log in to Reply
Shwe EiNovember 8, 2012 at 11:53 am Whale Shark ကျီးချစ်စာရီးအေ။ ခရီးထွက်တုန်း လွတ်သွားသမျတွေ သူများတူးဆွမှဘဲ ပြန်ကြည့်မိတေ့ာတယ်။ ကောင်းပါလေ့။ Log in to Reply
ムラカミ
21 comments
Pye Kun Zaw
October 31, 2012 at 8:57 pm
နန်းခင်ဇေယျာနှင့် လွဲခဲ့တာပေါ့..
အရီးခင်လတ်
November 1, 2012 at 5:37 am
ဂီဂီ
တကဲ့ ကို မဲဇာ ရောက်နေတော့တာပါလား။
အလုပ်များတာလဲ များတာဘဲ။
ဒါပေမဲ့ ကျန်းမာရေးကို ပေါ့ပေါ့ဆဆ မနေဘဲ ဂရုစိုက်ရန် အရီးမှ အသေအချာ သတိပေးသည်။
အစာအိမ် ရောဂါ ဆိုတာ ကိုယ်က ဂရုမစိုက်လို့ ဖြစ်တာ။
ငါးပြတိုက်က အတော်လှတာဘဲ။
နီမို တစ်ကောင် က ရှူသိုးသိုး နဲ့။
ဒီလို နေရာမှာ တစ်ခြားကတိုးရစ်စ် တွေရောလာကြလား။
ရှုခင်းအဆန်းလေးတွေ ပြပါဦး။
မိဂီ
November 1, 2012 at 7:28 am
ဒီလို အရီးရေ …
နဂိုယွာ က လူတွေက သောကြာညနေ ထွက်တယ်…
တိုကီယိုက လူတွေက စနေမနက် လာမယ်..
သို့သော် သောကြာည သန်းခေါင်မှာ အိုကီနာဝါကို မုန်တိုင်း ဝင်မွှေတယ်.
စူပါတိုင်ဖုန်း ဆိုပဲ ..နှစ် ၄ဝလောက်အတွင်း အပြင်းဆုံးတဲ့ …
ဆိုတော့ ..ကြိုသိရပေမယ့် ကျနော်တို့ လွတ်တယ်ဆိုပြီး ထွက်လာခဲ့တာ..
(မထွက်လို့လည်းမရ … ခရီးသွားကန်ပနီက ငွေပြန်မအမ်း)
ရောက်တဲ့ညက အိပ်ချိန်ဝင်တာဆိုတော့ မသိသာဘူး ..
စနေမနက်မှ ပွဲကြမ်းတာ …
တိုကျိုက လေယာဉ်မပျံလို့ .. တိုကျို မန်ဘာတွေ မလာနိုင်တော့ ..
နဂိုယွာက ၄ယောက်ထဲ ကျဲရတာပ ….
ကျနော်တို့လည်း စနေ တနေကုန် ဘယ်မှ မရွေ့ရဘူး
ဟိုတယ်က မီးပျက်သွားပြီး အားလုံး လော်ဘီ ဆင်းထိုင်နေရတာ
ဒုက္ခသယ် စခန်း ကြီးနဲ့ တောင် တူသေး…
အဲ့လာ ဆန်းဒေးကျတော့ သာယာလိုက်တာ ..
ငါးပြတိုက် သွားတဲ့နေ့ပေါ့ .. မနေ့က ကားပိစိပေါက်စတွေ ရွေ့ကုန်လောက်အောင်
မုန်တိုင်းဝင်တယ် မထင်ရအောင် ကြည်လင်လို့ …
ဂလိုနဲ့ အဲ့သည့်ည ပြန်မယ် ပေါ့ … မပြန်ဖြစ်ဘူး
ဘာလို့လဲဆို မုန်တိုင်းက တောင်က မြောက်ကို ရွှေ့တာဆိုတော့
(အိုကီနာဝါက တောင်ဘက် အစွန်းဆုံးမှာပါ.. တိုင်ဝမ် နားတောင် နီးနေပြီ)
မုန်တိုင်းက အဲ့သည့်အချိန် တိုကျို-နာဂိုယာ ဘက်မှာ တည့်တည့်ကြီး ကျနေတာလေ..
ဆိုတော့ လေယာဉ်တွေ မပျံပြန်ဘူး …တရက်ထပ်နေပေါ့ …
ထပ်နေလိုက်ရတော့ .. ပုံထဲပါတဲ့ ရှူလိ ရဲတိုက်ကို လည်ခွင့်ရခဲ့တာပါပဲ
အတော်လှပြီး ယူနက်စကို အသိမှတ်ပြု နေရာတခုဖြစ်တာ ပါပဲ ထူးခြားမှုအနေနဲ့က
အဲ့..
တချိန်က အိုကီနာဝါ ဆိုတာ ဂျပန်မဟုတ်တဲ့ တိုင်းပြည်သပ်သပ် တခု ဖြစ်ခဲ့ဖူးသတဲ့..
တိုင်းပြည်ကသေးပေမယ့် ကူးသန်းရောင်းဝယ်ရေး အချက်အခြာကျပြီး
စည်ကားဖူးသတဲ့ .. တရုတ်ပြည် လက်အောက်ခံ တိုင်းပြည်ဖြစ်ဖူးသတဲ့..
(စာအုပ်ဝယ်လာတယ်ဗျို့ .. သေချာမဖတ်ဖြစ်သေးလို့..)
စိတ်ဝင်စားဖို့တော့ အတော်ကောင်းပါရဲ့ဗျာ ..
(ဒါတောင် ကမာ္ဘစစ်တုန်းကအကြောင်းတွေ မပါသေး.)
အဲ့လို ..အဲ့လို…
အဲ့ခရီးမှာ မိဂီ စိတ်ထိခိယက်တာ၂ခုတောင်ရှိသဗျ..
တခုက ကျိကျိ မလာနိုင်ခဲ့တာနဲ့
နောက်တခုက ၂ပါတ်လောက် စောသွားလို့ …
နန်းချင်ဇယာလေးနဲ့ မဆုံလိုက်ရတာပဲ…
သူရို့ အဲ့သည့် ရှူလိ ရဲတိုက်ကြီးမှာ ဒင်နာတွေဘာတွေ ပေးသတဲ့…
(ထှောက်ခ်…မုန်တိုင်းနဲ့ကျ ဆုံတယ်…ဒင်းကလေးနဲ့မှ လွဲရတယ်လို့)
အစာအိမ်က … ဘရိတ်ဖတ် စားလိုက် မစားလိုက် အကျင့်ပျက်တာကနေ
စတာပါပဲဗျာ … မိုးလင်း-ရုံးထပြေး လန့်ချ် က ထိပ်ဆုံးစ စား ဒင်နာစား….
ညလည်စာ စား-၃နပ် ပေါ့ .. ဘုန်းကြီးတွေနဲ့ ပြောင်းပြန် လွှဲထားသလို
စားလာလိုက်တာ ..တိုကီယို မှာ တုန်းက အဆင်ပြေခဲ့တယ် …
ချက်စား တာကိုး .. နဂိုယွာ ပြောင်းတော့မှ …တိုင်ပါတ်တော့တာ..
မသယ်နိုင်ဘူး ဆိုပီး မီးဖိုချောင်သုံး ပစ္စည်းတွေ အကုန် ပေးပစ်ခဲ့ပြီး
ဝယ်ပဲစားနေခဲ့တာ .. လန့်ချ်က ရုံးကိုလာပို့တဲ့ ထမင်းဗူးစားတယ်…
မီနျူးက နေ့တိုင်းပြောင်းတယ်.. တလစာ ကလင်ဒါထွက်ပေးထားလို့
ဘယ်နေ့ ဘာဟင်းဆိုတာ သိရလို့ အဆင်ပြေပါတယ်ဗျာ..
တကယ်တော့ ယန်း-၃၀ဝ နဲ့ စားရလို့ အတော်တန်ပါတယ်..
(တခါက တင်ဖူးပါတယ်..) အဟတ် ..လှောင်ကြတယ်..
အရီးတို့ သဂျီးတို့ သိပါတယ်.. ယန်း-၃၀ဝ နဲ့ ထမင်းစားဖို့ ဆိုတာ …
ထားပါတော့လေ… ညဘက်ကျတော့ ..အိမ်နားက စူပါကနေ ထမင်းဗူးဝယ်စားတယ်..
တောမို့ ဆိုင်တွေ စောစောပိတ်လေ့ရှိတာမို့ ပြန်ရောက်တဲ့ ၈နာရီလောက်ဆိုရင်
ထမင်းဗူးတွေက ၃၀% ဒစ်စကောင့်တို့ တဝက်ဈေးတို့ ဖြစ်နေလို့
ညဘက်လည်း ၃၀၀-၄၀ဝ လောက်နဲ့ ကိစ္စပြတ်တယ် ပေါ့ဗျာ …
ရေဖိုး-မီးဖိုး-ဂက်စ်ဖိုး မကုန်တာရယ် …အလုပ်ချိန်ပြင်ပ ဓါတ်ပုံရိုက်-စာရေး
လုပ်နိုင်တာရယ်ကြောင့် အတော်ကလေး တန်ပါတယ်
(ရေခဲသေတ္တာတောင် အန်ပလပ်ဂ် လုပ်ထားသတော့ကိုး…)
အင်း .. ပြဿနာက ၃နပ်စာမှာ ညလည်စာ မစားဖြစ်တော့တာပါပဲ…
ဒီတိုင်း ထိုးအိပ်ပလိုက်တတ်တဲ့အကျင့် ဆိုပါတော့ ..တကယ်က
ဘရိတ်ဖတ်မစားရင် ညလည်စာ စားသင့်ရဲ့လေ..
ချက်မစားတဲ့အိမ်ဆိုတော့ စားစရာမရှိလို့ မစားဖြစ်တာပါပဲဗျာ..
အဲ့လိုနဲ့ ခုတော့ ဆေးသောက်နေရပြီ …
ဆေး၁ပါတ်စာတဲ့ဂျာ …. နည်းနည်းချက် ကြည့်လိုက်တော့
၁ဝမီလီ ဆေးတွေ …ကျနော်တို့ဆီမှာဆို ၅၀-၁၀ဝ မီလီ
ဆေးလောက်ပေးပြီး ၃ရက်လောက်နဲ့ အပြတ်ကုတာ..
ဒမှာကတော့ ဆေးပျော့ပျော့ကို ကြာကြာဆွဲသောက်ခိုင်းတာ
ထုံးစံ ထင်ပါရဲ့… ခွင့်ရက်လည်း မကျန်သလို
ဘိုးတော်များ အိပ်ဇစ်ဘင်းရှင်း ပွဲ လုပ်နေလို့
ရုံးချုပ်မှာ ချန်နေပြီး ဘက်ကပ် လုပ်ပေးနေရလို့ ခွင့်မယူနိုင်ဘူးဗျာ…
တဖြည်းဖြည်းတော့ သက်သာလာပါပြီ …
ထမင်းလည်း ချက်စားဖို့ စ-ပြင်နေပါပြီ….
(ဘက်ဂျက်လိုငွေပြနေလို့လည်း ..အရပ်ကူပါ-လူဝိုင်းပါ လည်း လုပ်နေပါသည် ဟီဟိ)
နောက်ဆုံးပြောပြချင်တာကတော့ ဒီပိုစ့်အကြောင်းပါပဲ …
တလောက သဂျီးဆီ ဂျပန်လို စာပို့တာလေ…
ဟီး ..တကယ်က အိုင်အိုအက်စ်-၆ ကို စမ်းလိုက်လို့
မြန်မာလို ရိုက်မရတာရယ်… မီးကျိုးမောင်းပျက် အင်ဂလိကန်စာ နဲ့
မရေးချင်လို့ ..ဖော်မယ်ဂျပနိဇ် သုံးလိုက်တာပါ. …
အကြောင်းအရာကတော့
တက်ဘလွတ်ကနေ ဝေါ့ဒ်ပရက်ဇ် အပ္ပလီ သုံးပြီး
လော့ဂင် ဝင်ဖို့ ဆားဗစ်တခု ဖွင့်ပေးဖို့ပူဆာတာပါဗျာ..
အကြောင်းကတော့ ဒါ့ပုံမတင်ရတာ ကြာလာလို့ တင်ချင်လို့ပါ
ဘရောက်ဇာက ဝင်ရင် အိုင်အိုအက်စ်ပေါ်မှာဆို မီနျူး ဘတ္တန်တွေက
ပြားချပ်နေတာရယ်.. ဆိုတော့ … အပ္ပလီ သုံးပြီး ဒါ့ပုံတင်တဲ့
ထိပ်ဆုံးပိုစ့်ပါ… ကယွဲစည် တို့လို တက်ဘလွတ် ယူဇာတွေကိုလည်း
သံချောင်းခေါက်ပါတယ်… အပ္ပလီ သုံးပြီး ဂဇက် လော့ဂင် ဝင်လို့ရကြောင်းကို
(အန်းဒွိုက်မှာ မရရင်တော့ ကိုယ့်ဒေါသနဲ့ကိုယ် ..ဟိ)
ဒီပိုစ့်မှာ ပုံပဲပါပြီး စာ မထည့်ထားတာကတော့ အပ္ပလီ ကို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်
မသုံးတတ်သေးလို့ပါ လို့ ဝန်ခံပါတယ် ဗျာ ..ပုံကို အပ္ပလီနဲ့ တင်ပြီး
စာကို ဆာဖာရီပေါ်တက်ရေး ရင် ရတယ် ဆိုတာလေး မေ့သွားလို့ပါ..။
စာပိုရေး ပိုဖတ်ဖို့ ကြိုးဇားနေပါတယ်ခီညား …။
ကျေးကျေးပါ။
P.S ကျိကျိ ရဲ့ ကျိကျိ မင်ဂါဆောင်တော့မှာမို့ ..ကျိကျိက အစ်မအကြီးဆုံးဖစ်လာတာမို့
ညီမငယ် ၂ယောက်ကို စောင့်ရှောက်ဖို့ စိတ်ကူးတာကြောင့် …ဂီ့ကို ကြိုးအရှည်ကြီးနဲ့ လှန်ထားတာကြောင့်
လက်ဝဲဘက်ရင်အုံက တခါတခါ အောင့်တဲ့ ရောဂါ တော့ ပျောက်မယ် မထင်ပါဝူး အရီးရယ်. .အဟင့်…။
P chogyi
November 1, 2012 at 9:02 am
ပို့စ်နဲ့ မန့်နဲ့ လွဲနေပြီ၊ မန့်တာကပိုရှည်တယ်။
pooch
November 1, 2012 at 1:38 pm
တကွက် ချန်သွားတာ သတိထားမိလား အရီး ။ ညစာ မနက်စာ နေ့လည်စာ အကြောင်းတွေပဲ ပြောသွားတယ်။
အစာမရှိပဲ သောက်တာ မပါဘူး။ ဆေးလိပ် သောက်တာလဲ မပါဘူး ။
တခါက အမျိုး ဦးကြီးတယောက် အစာအိမ်ဖြစ်လို့ မှန်ပြောင်းကြည့်တော့ လိုက်သွားဖူးတယ် ။ အခန်းထဲထိ ဝင်ကြည့်လို့ ရတယ်။ ပြီးတော့ တီဗွီမှာ ပြန်ပြပြီး တွေ့လား အနာတွေ ဆေးလိပ်သောက်သရွေ့ကတော့ ပျောက်မှာ မဟုတ်ဖူး။
အသေခံမလား ဆေးလိပ်သောက်မလား မေးတယ်။
ဆိုတော့ အစာအိမ်သမား ဆေးလိပ်သောက်ရင် “The Debt All We have to pay ” ဆိုတဲ့ အကြွေးကို အစောကြီး သွားဆပ်နေရအုန်းမယ်။
ဆိုတော့ အသက်ကို ဉာဏ်စောင့်သတဲ့။
ဒါကြောင့်မို့ ကျိကျိက ကြိုးရှည်ရှည်နဲ့ လှန်ထားတာနေမှာ ။ ကျန်းမာရေးက စိတ်မှ မချရတာ ။ နူပြီး ထွဋ်နေတာ။ ဒါကြောင့်မို့ ဒီမတိုင် ခင် ပါနုတွေ ပေတံတွေ လာပြောနေတာ ။
ဖြစ်တာတောင် နည်းသေး။ 😆
အဆိပ်ပြင်းသည်ဆိုတဲ့ ပုံကို သဘောကျတယ်။ တရုတ်လက်အောက်ခံ ဖြစ်ဖူးတဲ့ အိုကီနာဝါ သမိုင်းကို ညည်းရဲ့ မော်ဒန်ရေးနည်းနဲ့ ရေးမှာကို မျှော်နေမယ် ။ နည်းနည်းတော့ မျှပါအေ။
candid တွေ မရိုက်ခဲ့ဖူးလား ။ ချောကြတယ် ဆို
Foreign Resident
November 1, 2012 at 6:58 am
မေါင်ဂီ ရယ် ၊
ဓါတ်ပုံလေးတွေလှလိုက်တာ ၊
အဘပုံတွေနှင့်တစ်ခြားစီပဲ ။
အဘမှာ Auto Focus နှင့်ရိုက်ရ ။
Lens Cover လဲကျပျောက် ။
ညမှောင်ရင် Auto Focus က အဆင်မပြေနှင့် ။
ဒုက္ခမျိုးစုံကို ရောက်နေတာပဲ ။
စကားမစပ် ။
Full Frame ကိုရော Auto Focus နှင့် ရိုက်လို့ရလားဟင် ။
မိဂီ
November 1, 2012 at 7:42 am
ဒီလိုအဘရေ
focus ကိုတော့ auto focus ထားပါတယ်ဗျ
shooting mode မှာ များသောအားဖြင့် AV Mode ဒါမှမဟုတ် TV mode
ထားပါတယ်။
ဘယ်လိုမှ အလင်း အဆင်မပြေတဲ့အခါတော့ manual mode ထားပြီး ရိုက်ပါတယ်
aperture x shutter speed x ISO ဆိုတဲ့ တြိဂံ ကိုပဲ ကစားသွားတာပါ
shutter speed ကို 1/30s လောက် အနည်းဆုံးနဲ့ 1/200s အများဆုံးပဲသုံးပါတယ်
ငါးပြတိုက်ပုံတွေက အလင်းနည်းလေတော့ အလင်းများများဝင်အောင် f/2.8 အပေါက်ကျယ်
သုံးပါတယ်။ ISO လည်း 6400 လောက်ထိမြှင့်ပါတယ်။
ရှူလိရဲတိုက်ပုံတွေကတော့ နေသာတဲ့ နေ့ အလင်းလည်း လုံလောက်တာမို့
f/16လောက် အပေါက်ကျဉ်းနဲ့ ISO100 လောက်သုံးပါတယ်။
ဒီပုံတွေမှာ တခု ထူးထူးခြားခြား လုပ်ဖြစ်တာကတော့ PC မသုံးထားတာပါပဲ
အကုန်လုံးကို တက်ဘလက်ထဲထည့်ပြီး အပ္ပလီ သုံးပြီး ပြင်တာပါ အဓိက ပြင်တာတော့
Cropping, ရယ် ရေချိန် ရယ် နဲ့ တချို့နေရာမှာ ambiance ဆိုတဲ့ local light ကို
မြှင့်တင်တာပါ။ ဒီနည်းက histogram အကြောင်း မလေ့လာချင်ဘူး ဆိုရင်
အတော်လေး အဆင်ပြေတဲ့ နည်းပါ။ အလွယ်လမ်း ပေါ့။
full-frame အတွက် ဖြေပါဆိုရင်တော့ နဂို ဝိုက်ပြီးသားမို့ 18mm
လောက်နဲ့ ဆိုရင်တောင် အတော်လေး မြင်ကွင်းကျယ်သမို့
focal point များများမိအောင် auto ထား ရိုက်နိုင်ပါရဲ့ဗျာ ..
စကားမစပ် ကတ်သီဒရယ် ကြည့်ချင်လှပြီ အဘရေ …။
Mလုလင်
November 1, 2012 at 9:18 am
“အလင်းများများဝင်အောင် f/2.8 အပေါက်ကျယ်” ဆိုလို့ .. ကျုပ်တော့ 85mm prime lens ဝယ်ထည့် လိုက်ပြီဗျို ့ … IS မပါတာ ဆိုတော့ … တော်တော် ကျင့် ယူရတာ ကလား …
မဟာအကျော်ဇေယျသင်္ခ (ဘီယာ) သရေစည်သူမင်းကြီး မဟာ မောင်အာဂ
November 1, 2012 at 4:12 pm
ဂီဂီ ရိုက်ရင် တိမ်တွေအမြဲတမ်းပါ။ နောက် ကျွန်တော်တော့ နားမလည်း ဘူး ဝိုက် ပုံစံလေးတွေရိုက်ထားတာများ။ အဟိ..။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကြည့်လို့တော့ကောင်းတယ်။
Shwe Tike Soe
November 1, 2012 at 9:12 am
ဟိဟိ ရာဇ ရာဇပုလ္လင် တဲ့ တေးတေးရေး တူညားတို. ရာဇပုလ္လင် ဆို အကြီးကြီးပဲ…
ဒတ်ပုံဒွေ မိုက် သဗျာ…….. အဲဒီ ငါးပြတိုက်တွားချင်လိုက်ထာအေ………..
Mon Kit
November 1, 2012 at 9:31 am
ဒါ့ပုံတွေ ကြည့်ပီး ရောက်ဘူးချင်လိုက်တာ မိဂီရယ်….
ငါးကလေး တစ်ကောင်က သူ့ဒါ့ပုံ ရိုက်လို့ မဲ့ပြနေဒယ်….
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
November 1, 2012 at 9:55 am
လအုမိ ငါးပြတိုက်ကို စိတ်ဝင်ဇားဒယ်
ကျုပ်တို့ မြန်မာဘုရင်တွေဘဲ ရာဇပုလ္လင်မြင့်မြင့်ကြိုက်တယ်ထင်တာ
သူတို့နီပွန်းဘုရင်လည်း ဖင်မြင့်တာကြိုက်သကိုး
စိန်ဗိုက်ဗိုက်
November 1, 2012 at 10:41 am
စပိုဒ်ဒါကြီး ကြိုက်သဗျ
သကြားလုုံးကြော်
November 1, 2012 at 11:13 am
အပ္ဗလီ ဆိုုတာဘာလဲဟင်။ ကပ္ဗလီ နဲ့ အမျိုးတော်လား
ရွှေ ကြည်
November 1, 2012 at 11:26 am
ပုံလေးတွေကြည့်ရတာ သဘောကျစရာကောင်းလိုက်တာ။
မုန်တိုင်းဝင်ထားတယ်လို့မထင်ရအောင် တကယ်ကို ကြည်လင်သာယာနေတာပါပဲ။
အိုကီနာဝါက တရုတ်လက်အောက်ခံဖြစ်ခဲ့ဘူးတယ်ဆိုတာစိတ်ဝင်စားစရာပဲ..။
မိဂီ
November 1, 2012 at 12:37 pm
အပ္ပလီလေကွယ် တိဝူးလား Appli(-cation)
စကားမစပ်
အိုကီနာဝါသူလေးဒေက လှသကွယ့်. …
အိုကွယ်..
အမေဒစ်ကင်န် မုဒိန်းတပ်သားတွေကို အပြစ်မတင်ရက်တော့ပါဘူး
jk:
:harr:
nozomi
November 1, 2012 at 5:39 pm
လှတဲ့ အိုကီနာဝါသူလေး
ရေနွေးစိမ်နေတဲ့ ပုံလေး တစ်ပုံလောက် ရိုက်ပြပါလား
တစ်ပုံတည်းပါ
blackchaw
November 1, 2012 at 12:37 pm
မရောက်ဖူးတဲ့…
ရောက်ဖို့လည်း မလွယ်တဲ့…
နေရာလေးတွေကိုရိုက်ပြထားတဲ့…
ဓါတ်ပုံလေးတွေကို ကြည့်ပြီး
မနာလို ဖြစ်မိသည်အထိ အားကျသွားပါတယ် ညီလေးရေ…။
လေးစားခင်မင်စွာ…
ဘဘဘလက်…။
kyeemite
November 1, 2012 at 12:58 pm
ဓါတ်ပုံချာဂျီးဆိုတော့လည်း ပုံဒွေကောင်းတော့ဒါပေါ့… :hee:
မမလေး
November 8, 2012 at 1:58 am
တို့ရွာထဲမှာ ဓါတ်ပုံပညာရှင်ကြီးတွေ တယ်များပါ့လားဟေ့ … ဂုဏ်ယူပါတယ်
Shwe Ei
November 8, 2012 at 11:53 am
Whale Shark ကျီးချစ်စာရီးအေ။ ခရီးထွက်တုန်း လွတ်သွားသမျတွေ သူများတူးဆွမှဘဲ
ပြန်ကြည့်မိတေ့ာတယ်။ ကောင်းပါလေ့။