မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု နှင့် သိမ်မွေ့နက်နဲခက်ခဲသော ဓမ္မ တရားတော်မြတ်

လေပြေညှင်းသည် သုန်သုန်တိုက်လျှက်ရှိ၏
ရွာအဝင်လမ်းမသည် မချောမွေ့ မဖြောင့်ဖြူးသည့်တိုင် ကြမ်းတမ်း ကွေ့ကောက်ခြင်းအလျှင်းမရှိ
လူနေအိမ်ခြေတို့သည် ပြည့်သိပ်ကြပ်ညှပ်ခြင်းမရှိသော်လည်း ဟိုတစ်အိမ်သည်တစ်အိမ် ကျိုးတိုးကျဲတဲမတည်ရှိကြ
ရွာအတွင်းရှိ ကျွဲနွားတိရိစ္ဆာန်တို့၏အသံဗလံတို့သည်လည်း ဆူညံသည်မရှိလှ
လူတို့သည် ဟိုမှသည် ဥဒဟိုသွားလာနေကြပါသော်လည်း ကြက်ပျံမကျ ပျားပန်းခတ်မရှုတ်ထွေးလှ

ဒက်ဂလောက် ဒက်ဂလောက် ဒက်ဂလောက်

အလွန်ကြီးမားသန်စွမ်းသည့် မြင်းအနက်ကြီးတစ်ကောင်ကို အလွန်ကြံ့ခိုင်သန်မာသည့် ယောက်ျားတစ်ယောက်သည်
ရွာလမ်းအတိုင်း စီးနှင်လာခြင်းဖြစ်ပေတော့သည်။

ကတော်…ကတော်…ကတော်

တစ်ခုသောအိမ်၏ ဥကြင်းတွင် ဥဝပ်နေသော ကြက်မတစ်ကောင်သည် ဥကြင်းအတွင်းမှ ကတော်သံဖြင့် ပျံထွက်လာပြီးလျှင်
အဆိုပါ မြင်းစီးလူထွားကြီးလာရာလမ်းရှေ့ရှိ ဖုံထဲတွင် ဝပ်လိုက်ပြီးနောက် အတောင်တို့ကိုဖျန့်ကားကာ ဖျန့်ကားကာဖြင့်
သူမ ခန္ဓာကိုယ်ရှိ ကြက်သန်းတို့ကို သန့်စင်လျှက်ရှိနေလေတော့၏
ခပ်လှမ်းလှမ်း လမ်းသွယ်၏အတွင်းသို့ ဝင်ရောက်လုခင်ဖြစ်နေသော ဆွမ်းဆံစိမ်းခံကြွလာသည့် သီလရှင်အတန်းအဖွဲ့အတွင်းရှိ
ဥပဓိတည်ကြည်သော ကြည်ညိုဖွယ်ရှိသော မယ်သီလရှင်ငယ်တစ်ပါးသည် ထိုမြင်းစီးလာသော လူထွားကြီးကို
လှမ်း၍ ငေးကြည့်လိုက်သည်တွင် ခလုတ်တိုက်၍ ဆန်ဗန်းသည်မြေသို့ခလေ၏ ( ဟဲ့ အနိစ္စ )
ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီတွင်ရှိသော နေရာဌာနတို့မှ  ဣတ္ထိယအမျိုးသမီး ပျိုပျိုအိုအို တို့သည် တစ်စုံတစ်ခုသော
ဇဝေဇဝါစိတ်ဖြင့် လမ်းဖက်သို့မျှော်၍ကြည့်ကြလေကုန်၏။
 အထီးမဟုတ်သော တိရိစ္ဆာန် အမတို့သည်လည်း ၎င်းတို့၏ သက်ဆိုင်ရာဘာသာအသံဗလံတို့ဖြင့် အော်မည်ကြလေကုန်၏။

မြင်းစီးလူထွားကြီးမှာကား လာရာလမ်းမှ အရှေ့ဦးတည်တူရှူရာကိုသာ မှန်မှန်နှင်လေနေတော့၏။
အကယ်စင်စစ် ထိုလူထွားကြီးလာရာလမ်းမှာ မြင်သာအောင် ပြောရပါမူ ရွာနောက်ဖက်လမ်းမှဝင်လာခြင်းဖြစ်ပြီး
ရွာဦး ( ရွာအဝင် ) လမ်းရှိဘုရားကုန်းကို ဦးတည်သွားနေခြင်းဖြစ်ပေတော့သည်။
( ထိုရွာ၏ ဘုရားကုန်းတည်ရှိပုံကို တစ်ခုသော ပိုစ့်တွင် ရေးသားပြီးဖြစ်ပါသည်)
ဤနေ့သည်ကား တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်နေ့ဖြစ်လေတော့၏။

ရွာဦး ( ရွာအဝင်ဝ ) ဘုရားကုန်းနားသို့ရောက်သောအခါ လမ်းဘေးဝဲယာတွင် စီတန်းကာ ရှိသော
အနမ်းပင်တန်းကြီးကိုဖြတ်၍ နှင်လာနေသော မြင်းစီးလူထွားကြီးအား လူတစ်စုသည် မျှော်ကြည့်နေကြလေကုန်၏။
( ထို အနမ်းပင်ကြီးများသည် လူတို့စိုက်ထားသည်လား သဘာဝအရပေါက်နေသည်လားကိုမူ အတိကျမသိပါ )
မြင်းစီးလူထွားကြီးသည် ဘုရားကုန်းရှိ လူစုထံသို့ရောက်လတ်သော် မြင်းပေါ်မှဆင်းလေလျှင် လူတို့သည်
ထိုလူထွားကြီးအား ခရီးဦးကြိုပြုကြလေကုန်ပြီး ထိုလူကြီးစီးလာသောမြင်းကို ဘုရားကုန်းအတွင်းရှိ
သစ်တစ်ပင်တွင်ခြည်နှောင်ပေးကြခြင်းနှင့် မြင်းအတွက်ရေ၊ မြက်တို့ကို ကျွေးမွေးခြင်းအမှု့ကိုလည်း ပြုကြလေကုန်၏။
”လူတွေစုံကြပြီးလား” ( မေးသည် the မြင်းစီးလူထွားကြီး )
”စုံပါပြီဆရာကြီး” ( ပြန်ဖြေသည် the people )

ဤနေ့သည်ကား တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်နေ့ဖြစ်သဖြင့် ထိုဒေသ၏ ဂမ္ဘီရ ပညာရှင်တို့သည် မိမိတို့နှစ်သက်ရာအရပ်တွင်
ဂိုဏ်တူရာစုဖွဲ့၍ မိမိတို့၏ ပညာရပ်များကို နှီးနှောဖလှယ်ဆွေးနွေးတိုင်ပင်ကြခြင်းအမှု့ကိုပြုလုပ်ကြမည်ဖြစ်ကာ
ဘုရားကုန်းသို့စုဝေးရောက်ရှိနေကြခြင်းဖြစ်ရလေတော့သည်။
………………………………………………………………..
ထိုလူထွားကြီးနှင့် လူုစုတို့သည် စေတီဘေးဖက် ခပ်လှမ်းလှမ်း ထန်းပင်အောက်ရှိ ကန်တော့ပွဲ ဆီမီးဖရောင်းတိုင်
အမွှေးနံ့သာများ ထွန်းညှိထားပြီး စားသောက်ဖွယ်ရာများပြည့်နှက်လျှက်ရှိနေသော သစ်သား ခုံရှည်တစ်ခုံကို
စူစိုက်ကြည့်နေကြလေကုန်၏။
စားသောက်ဖွယ်ရာ အသား တစ်မည်ခြင်းကိုလည်း သုံးပေလုံးပတ်ခန့်ရှိ မြေအိုးများဖြင့် ထည့်ထားသည်ဟု သိရှိကြစေ။
ထိုသောအကြောင်းမှာ တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်နေ့အခါသမယတွင် ဂမ္ဘီယ ပညာရှင်တို့သည် ဆိုခဲ့ပြီးပါသကဲ့သို့
တိုင်ပင်ဆွေးနွေးနှီးနှောဖလှယ်ပွဲတွင် ၎င်းတို့သက်ဝင်ယုံကြည်ရာ ဆိုင်ရာပိုင်ရာများကို စားသောက်ဖွယ်ရာများ
ကန်တော့ပွဲ ဆီမီးဖရောင်းနံ့သာများဖြင့် ပသထားကြခြင်းဖြစ်လေတော့၏။

ထိုစဉ်တွင် လူယောက်ျားတစ်ယောက်သည် ထိုခုံရှည်စီသို့ လျှောက်သွားလေပြီးလျှင် စားဖွယ်တို့ကိုကောက်ယူစားသောက်
လေသော် လူအချို့တို့သည် ကျယ်လောင်သောအာမေဋိတ်အသံတို့ကို ပြုကြလေကုန်ပြီး လူအချို့တို့သည်
ကြိမ်းမောင်းအော်ငေါက်ကြပြီး လူအချို့သည် ထိုနေရာသို့အလောတစ်ကြီး ပြေးသွားရန်ဟန်ပြင်ခိုက်
စာဖြင့်ရေးပြရန်ခက်ခဲသောအသံဖြစ်သည့် ချောင်းဟန့် အချက်ပေး ဟန့်တားသံ တစ်သံသည် ထွက်ပေါ်လာရ၏။
အသံပိုင်ရှင်မှာ မြင်းစီးလူထွားကြီးပင်ဖြစ်လေသည်။
( တစ်ခါသော် တစ်ခုသော အိပ်မက်တွင် ထိုသောအသံကို ကျွန်ုပ်သည်ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ပြုဘူး၏ဟု အမှတ်ရဘူးပါသှ်။ )
 
လူတို့၏ မျက်နှာများပေါ်တွင် စိုးရိမ်ခြင်းပူပမ်ခြင်းများလည်းအထင်သားဖြစ်သွားသည်ကို မြင်သာကြစေကုန်။
လူတို့သည် တိတ်ဆိတ်သွားကြပြီး မြင်းစီးလူထွားကြီးကိုဝိုင်း၍ ကြည့်ကြလေကုန်သည်တွင်
အဲ့ဒါဘယ်သူလည်း ( the မြင်းစီးလူထွားကြီး ask to the လူစု )
ရွှေဘို ဖက်ကလို့ပြောတယ် He is the သူစိမ်းတစ်ယောက် ( one man ဖြေလိုက်သည်  )
The မြင်းစီးလူထွားကြီး Was ခေါင်းတစ်ငြိမ့်ငြိမ့်ဖြင့် ခပ်ပြုံပြုံးလေးရှိလိုက်သည်တွင် စိုးရိမ်ခြင်းပူပမ်ခြင်းများဖြစ်သွားကြသော
လူတို့၏ မျက်နှာများသည် ပျော်ရွှင်ခြင်းအသွင်ကို တစ်မုဟုတ်ခြင်းပြောင်းလွဲသွားကြရလေတော့သည်။

တော်တော်စားကောင်းတာဘဲ (  the stranger man မှ ဆိုလေ၏ )
ဝုန်း …………. ( The stranger man ကိုင်ပေါက် to the ကန်တော့ပွဲ )

လူတို့သည် ထိုသောလူစိမ်းကိုတစ်လှည့် မြင်းစီးလူထွားကြီးကိုတစ်လှည့် ကြည့်နေကြလေကုန်ပြီး မည်သူမျှတို့သည်
မည်သည်ကိုမျှ မပြောဘဲ တိတ်ဆိတ်၍သာနေကြကုန်သည့်အခိုက်တွင် မြင်စီးလူထွားကြီးသည် တင်ပျဉ်ခွေ ထိုင်လျှက်
မျက်လုံးအစုံကိုမှိတ်၍ ငြိမ်သက်စွာပင် ရှိနေလေတော့၏။
ဖလပ်..ဖလပ်..ဖလပ်..အောက်အီးအီးအွတ်
ဟာ !!!!
ဟင် !!!!!!!!
………………………..
ဖလပ်..ဖလပ်..ဖလပ်..အောက်အီးအီးအွတ် ဟူသောအသံမှာ
အဆိုပါ ပသထားသည့်စာသောက်ဖွယ်ရာများအတွင်းရှိ တစ်မည်သော ကြက်သားဟင်းအိုးအတွင်းမှ
တစ်ကောင်သောကြက်ဖသည် ခုန်ထွက်လာပြီး အတောင်ပံခတ်ကာ တွန်ခြင်းဖြစ်ပြီး ထိုအခြင်းအရာကို မျက်ဝါးထင်ထင်
တွေ့ကြသော လူတို့သည်
 ဟာ !!!!
ဟင် !!!!!!!!
အာမေဋိတ်အသံများ ပြု၍ ပြု၍ ဖြစ်ကုန်ကြသည့်အခိုက်
ဂီး..ဂီး…ဂီးးးး
( အကယ်စင်စစ် သက်ဆိုင်ရာ အသံဗလံတို့သည် ပါရှိသည်ဖြစ်သော်လည်း စာဖတ်သူတို့ စာဖတ်ရာ၌ အဆင်ပြေစေရန်
အာမေဋိတ်အသံဗလံများ ကိုဖယ်ကျဉ်း၍ ရေးပါမည်။ ဤတွင် မြင်သာတတ်ကြပါရန် ပြောလိုသည်မှာ
သက်ဆိုင်ရာဟင်းအိုးအတွင်းမှ ထွက်လာသော သတ္တဝါတို့သည် ခုန်ထွက်လာသည့် လျှပ်တစ်ပြင်၌ပင်
ရုတ်ခြည်ဆိုသလို အကောင်အလုံးထည်ပေါ်လာသည့်သဘောဖြစ်ခြင်းပင် ) 
                                                                                              စာရေးစယာ 
 
ကြက်သားဟင်းအိုးထဲမှ ကြက်ဖတစ်ကောင်သည် ခုန်ထွက်လာပြီးတောင်ပံခတ် တွန်ကျူးလိုက်သည့်အချိန်တွင်ပင်
ငှက်သားဟင်းအိုးထဲမှ သိန်းငှက်ကြီးတစ်ကောင်သည် ခုန်ထွက်လာပြီး အဆိုပါ ကြက်ဖအား သုတ်ချီ၍ ကောင်းကင်သို့
ပျံတက်သွားလေတော့၏။
ထိုစဉ်တွင်ပင် ဝက်သားဟင်းအိုးထဲမှ တောဝက်တစ်ကောင်သည် ခုန်ထွက်လာလေပြီး ဘုရားကုန်းဘေးရှိ မှည့်ရင့်နေသော
စပါးတောသို့ဝင်ကာ စပါးပင်တို့ကို ကိုက်ဖျက်စားသောက်လတ်သော်
တစ်မည်သော တောကြောင်ဟင်းအိုးအတွင်းမှ
ကျားကြီးအလား အလွန်ကြီးသောကြောင်နက်ကြီး တစ်ကောင်သည်ခုန်ထွက်လာကာ အဆိုပါတောဝက်အား ကိုက်ချီ၍
စပါးတောတို့ကိုဖြတ်ကာ တောင်ပေါ်သို့တက်ရောက်သွားလေတော့သည်။
ထိုစဉ်အချိန် ထိုဌာနတွင် ရှိကြကုန်သော တစ်ယောက်ပင်မျှတွင်လျှင်လည်း လက်ပတ်နာရီ ဟူသည်မရှိရပါသောကြောင့်
မိနစ်ပိုင်းအတွင်းဟု သာဆိုပါမည် အပရောစိမေ့တလီ ( အနီးစပ်ဆုံး ) ဆိုရသော် နှစ်မိနစ်ထက်လွန်မည်မထင်။
ဇတ်လမ်းကိုချုပ်သော် လူစိမ်းသည် ကြက်ဖတစ်ကောင်အလား စိန်ခေါ်သောအခါ စွန်ရဲ၏ ထိုးသုတ်ခြင်းကိုခံရပြီး
တောဝက်တစ်ကောင်အလား လူတို့၏ အစီးပွားကိုဖျက်သောအခါ ကျားနက်တစ်ကောင်၏ ခြေမှုန်းခြင်းကိုခံရလေ၏။
……………………………….
………………………………..
ထိုမြင်းစီးလူထွားကြီးသည် သူ၏ ချစ်သောဇနီးကို အကြောင်းပြု၍ တစ်ဦးသောသားကို မွေးဖွားလေ၏
သူ၏ တစ်ဦးသောသားသည် တစ်ယောက်သော အမျိုးသမီးကို ချစ်ကြိုက်သည်မှ ကြင်ဖက်စုံပြီး တစ်ဦသောသားကို မွေးဖွား၏
ထို တစ်ဦးသောသားသည် အိမ်ထောင်အမှု့ပြုသောအခါ ငါးဦးသောသားတို့ကိုမွေးဖွားလေ၏
ထိုထို ငါးဦးသောသားတို့မှ လေးဦးမြောက်သားသည် တိုင်းရင်းသား လူမျိုးခြား အမျိုးသမီးတစ်ဦးနှင့် ဘာညာကွိကွဖြစ်ပြီး
လူယောက်ျား တစ်ယောက်ကို မွေးဖွားလေ၏
ထိုသူမှာ
www.myanmargazette.net မှ စာရေးစယာ မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု ဖြစ်လေတော့သတည်း။
……………………………….
တစ်နေ့သ၌ ကျွန်ုပ် မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု သည် လက်အတွင်းဝယ် ငွေကြေးများ အနည်းငယ်လျှော့ပါးလာသောအခါ
ဖတ်ဘူးမှတ်ဘူးသည့် ပိဋကတ်စာပေများကို ပြန်လည် နှလုံးသွင်းမိသည့်အခိုက် အောက်ပါ ဓမ္မ သဘောတရားတစ်ခုကို
ပြန်ပြောင်း သတိရမိပါတော့၏။ ( ပိုက်ဆံမရှိလို့ တရားအားထုတ်သည်ကို နားလည်ကြစေ )
…………………………………………………………………….
သံယုတ္တနိကာယ်
ခန္ဓဝဂ္ဂသံယုတ်ပါဠိတော်
( ၁ဝ ) ၅ .. ပုပ္ဖဝဂ်
၁ဝ – အနိစ္စသညာသုတ် ( စာ ။ ၁၅ဝ )
၁၀၂။ သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့ မမြဲဟူသော အမှတ် အနိစ္စသညာ ကို ပွားများအပ် လေ့လာအပ်သော်
ကာမဂုဏ် တို့၌ စွဲမက်မှု ( ရာဂ )  အားလုံးကို ကုန်စေနိုင်၏၊
ရုပ်၌ စွဲမက်မှု ( ရူပရာဂ )  အားလုံးကို ကုန်စေနိုင်၏၊
ဘဝ၌ စွဲမက်မှု ( ဘဝရာဂ)  အားလုံးကို ကုန်စေနိုင်၏၊
အဝိဇ္ဇာအားလုံးကို ကုန်စေနိုင်၏၊
ငါ ဟူသော မာနအားလုံးကို နုတ်ပယ်နိုင်၏။
……………………………………………………………………..
ဓမ္မ တရား သည် သိမ်မွေ့နက်နဲ ခက်ခဲသည်ဟု ဆိုခြင်ပါသည်
ရံခါ ဓမ္မစာပေ တို့ကို ဖတ်ရှု့မိပါသောအခါ ဆိုလိုရင်းကိုနားမလည်နိုင်သော်လည်း ရံခါ နားလည်မိပါသည်။
ရံခါ ဓမ္မ တရား တို့ကို နာကြားမိသောအခါ ဆိုလိုရင်းကို နားမလည်နိုင်သော်လည်း ရံခါ နားလည်မိပါသည်။
နားလည်သည် ဆိုသော်လည်း သိသည်ဟု မဆိုသာခဲ့သလို
သိသည် ဆိုသော်လည်း နားလည်သည်ဟု ဆိုရန် ခက်လှချေ၏။

နားလည်သည် သိသည်ဟု ဆိုသော ထိုသော ဓမ္မ တရားတော်မြတ်ကို ကျင့်ကြံအားထုတ်နိုင်ခဲလှ၏။

နားလည်သည် သိသည်ဟု ဆိုသော ထိုသော ဓမ္မ တရားတော်မြတ်ကို ကျင့်ကြံအားထုတ်မိသောအခါ
အချို့သော အကြောင်းကို ကိုယ်တွေ့သိလေ၏ ( သိသော်ငြား ရှင်းပြနိုင်စွမ်းမရှိပါ )
အချို့သော အကြောင်းကိုမူကား လုံးဝမသိပါ ( မသိဟု ဆိုသော်ငြား လုံးဝနားမလည်ဟု မမည် )

ဆိုလိုသည်မှာ

ဓမ္မ တရားတို့သည် ဖတ်ရှု့၊သင်၊ အံ၊ ကြားနာယုံ ဖြင့် အလွယ်တစ်ကူမသိနိုင်
သိနိုင်သော်လည်း ကျင့်ကြံအားထုတ်နိုင်ရန်ခဲ၏
ကျင့်ကြံအားထုတ်နိုင်သော်လည်း ကိုယ်တွေ့သိရန် ခက်ခဲလှချေတော့၏။

ထိုသောအကြောင်းသည် ဓမ္မ ၏ အပြစ်မဟုတ် ကိလေသာတို့ဖုံးလွှမ်းသော ဘဝ(ခန္ဓာ )  ၌ အနိစ္စ ဟု မမှတ်ရှု့နိုင်သော
ငါ၏ အကြောင်းသည်သာ အပြစ်ဖြစ်ခြေတော့သည်တကား။
ဤ ကို ဥဒါန်းအဖြစ်ငါရင့်ကျူး၏
ထိုကို သစ္စာဟု ငါမှတ်ယူ၏
ထိုမှန်သော အယူ ( သစ္စာ ) သည် ငါ့အား လွှမ်းမိုးခြင်းဖြစ်တုံခြေသတည်း။

ဗုဒ္ဓံသရဏံ ဂစ္ဆာမိ
ဓမ္မံသရဏံ ဂစ္ဆာမိ
သံဃံသရဏံ ဂစ္ဆာမိ