မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု နှင့် ပေါက်တတ်ကရ တောင်တစ်လုံးမြောက်တစ်လုံး

တစ်နေ့ကုန်ပြန် ငါ့ရုပ်နာမ်သေရန် တစ်ရက်နီးခဲ့လေပြီ
မောင်ဇော်ဂျီ
ကိုဇော်ဂျီ
ဦးဇော်ဂျီ
ဘကြီးဇော်ဂျီ
ဘိုးဇော်ဂျီ
အဲ့ဒါကြီးထက်ပိုကြီးလာဘို့ကတော့ ဘိုးဘိုးကြီးဇော်ဂျီ ဆိုပြီး နတ်ကတော်နပုန်းပတွေ သနပ်ခါးဖွေးနေအောင်လူးပြီး
ဆိုင်းတွေဗုံတွေနဲ့ ပူးနောင်းဂျိမ်းဂျိမ်း ပူးဂျိမ်ဂျိမ် ဆိုပြီးအလုပ်ခံရဘို့ဘဲရှိတယ်
အဲ့သလိုများအလုပ်ခံရလို့ကတော့ မချောင်။
တစ်နှစ်တော့ကုန်သွားပြန်ပြီ
စာရေးဆရာဖြစ်ရတာမလွယ်ကြော ဘုန်းကျော် ( ဩစတေးလျှ ) ကတော့ ပြောတာဘဲ စာရေးဆရာတွေဆိုတာ
လက်ကြောတင်းတဲ့လူတွေမဟုတ်ဘူးဆိုပြီး။
ပြောခြင်တာပြာ ဘယ်ကနေစပြီးရေးရမယ်မသိလို့ ဘာမှမရေးတော့ဘူးလို့တော့တွေးမိသား
ဒါပေသိ မန်ဘာတစ်ယောက်အနေနှင့် လူရှိန်အောင်တစ်ပုဒ်လောက်တော့ ရေးဦးမဟလို့ အစဖေါ်ခါမှ
ဘယ်ကနေလို့ဘာကိုရေးရမှန်းးးးးးးးးးးးးး ကိုအဟုတ်အတွေးထဲမထင်
သို့နှင့်ပင် ဤ မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု နှင့် ပေါက်တတ်ကရ တောင်တစ်လုံးမြောက်တစ်လုံး ဟူသော
ပို့စ်လားဘာလားမသိသောအကြောင်းအရာတို့ကိုရေးချလိုက်ရပေတော့သည်။
………………………………………………………………………………………………………………………..
………………………………………………………………………………………………………………………..
ငယ်ငယ်က စာတစ်ပုဒ်အမှတ်ရမိသည်
လေးတန်းအောက်မူလတန်းကျောင်းစာဘဲမှတ်တယ်။ သည်။ ၏။ လွဲပေလိမ့်မည်။
တစ်ခါသောဝ် သာလွန်မင်းတြားကြီးသည် စစ်ကိုင်းဖက်သို့ ဆင်စီး၍ထွက်တော်မူ၏
လမ်းဘေးတွင်သူဆင်းရဲမတစ်ဦးသည် ထမင်းရည်ငှဲ့နေ၏ ထမင်းရည်သည် လမ်းပေါ်သို့ စီးဆင်းလာ၏
မင်းကြီးမြင်သောအခါ ထိုမိန်းမကိုခေါ်ပြီးလျှင်
ထမင်းရည်သည်ခွန်အားကိုဖြစ်စေသည် ထမင်းရည်ကိုဆားခတ်၍ သားသမီးတို့ကို အစာပြောတိုက်ကြွေးနိုင်သည်
အိမ်ရှိခွေးဝက်တို့ကို ကြွေးမွေးနိုင်သည်
သင်သည် အဆင်းစားနည်းလှသည် ထမင်းရည်ကိုသက်သက်မဲ့ ဖြုံးတီးနေသည် ဟု ဆိုဆုံးမ၏။
………………………………………………………………………………………………………………………..
လွန်ခဲ့တဲ့ရက်ပိုင်းနှစ်ကုန်ခါနီး ရွှေတိဂုံစေတီမှာ လင်းဠ ခြောက်ကောင်နားတာ ဘယ်သူဘာပြောပြော ကိုယ့်ဖါသာ
အတိတ်ကောက်ပြီး ချဲထိုးတာ ပေါက်ဘူး။
………………………………………………………………………………………………………………………..
ကချင်ပြည်နယ်မှာ ထိုးစစ်တွေရပ်ဆိုပြီး သမ္မတကြီးက အမိန့်ပေးတယ်လားညွှန်ကြားတယ်လားမသိ
လိင်ဗျံနဲ့သွားဆော်နေကြတယ်လို့ပြောကြတာဘဲ
ဟိုဒါသွားသတိရတယ် နယ်စပ်ဂိတ်တွေမှာစစ်ဆေးရေးလားဘာလားထားပါတော့ အဲ့သည်ဂိတ်က တာဝန်ကျတွေ
ခရီးသွားတွေကိုလုပ်စားကြသလိုဘဲ
ခရီးသွားတစ်ယောက်ယောက်က မှတ်ပုံတင်တွေဘာတွေမရှိဘူးဆိုပါတော့ အဲ့သည်အခါကြရင် စစ်ဆေးတဲ့လူတစ်ယောက်က
ဘေးနားကနေတစ်တွတ်တွတ်နဲ့ ကပ်ညှစ်နေမယ်
ဂိတ်ထဲကတစ်ယောက်က ” ဟေ့ကောင်ဘာဖြစ်တယ်ညာဖြစ်တယ် ဆွဲစေ့ပလိုက်” ဆိုပြီး
ဟိန်းဟောက်နေမယ် နောက်ဆုံးတော့ပေးလိုက်ရတာဘဲ ကိုယ်လည်းပေး သူ့ကိုလည်းကျေးဇူးတင်ကြောင်ဆလံအခါခါပေါ့
ခုလည်းဒီလိုဘဲလားမသိ သမ္မတကြီးက ထိုးစစ်တွေရပ်လို့ပြောပေမယ့် ချတဲ့ကောင်ကချ
ခြောက်နေတာပါဆိုပြီးလုပ်တဲ့ကောင်ကလုပ်
စစ်ပွဲဆိုတာကတော့ ဘယ်စစ်ပွဲမှမကောင်းပါဘူး စစ်ပွဲဆိုတာကြီးကိုရပ်လို့ပြောရအောင် သူတို့လိုခြင်တဲ့ အာဏာတွေ
ပါဝါတွေ ကျုပ်လည်းပေးနိုင်တာမှမဟုတ်တော့
ချကြလို့………..ပြောတော့ပါဘူး
တိုင်းရင်းသားလို့ခေါ်မလား ပြည်သူလို့ခေါ်မလား ဒေသခံလို့ခေါ်မလား အဲ့သည်လူသားတွေကအရိုးခံတွေ
လူလယ်တွေ အရည်ချင်းရှိတဲ့ကောင်တွေ ခြမ်းသာခြင်တာတွေ အာဏာလိုခြင်နေတာတွေအတွက်
အပြစ်မဲ့သူတွေ မသိနားမလည်သူတွေ အူကြောင်ကြောင်နဲ့ သေနေကြတာ ဒုနဲ့ဒေး
………………………………………………………………………………………………………………………..
တစ်နှစ်ဆိုတာကုန်ဆုံးသွားတဲ့အခါ တိုင်းပြည်တစ်ပြည်ရဲ့ စီးပွားရေးအတက်အကျတွေကို သွင်းကုန်ထုတ်ကုန်
ကိန်းဂဏန်းတွေနဲ့ တွက်ချက်ပြီး သွင်းကုန်ကဘာ ထုတ်ကုန်ကဘာ
ဥပမာ
ရော်ဘာစေးတွေကို တရုပ်နိုင်ငံလိုကိုတင်ပို့ရောင်းချ ကိုယ့်နိုင်ငံထဲ မော်တော်ကားတာယာတွေပြန်သွင်း
ဟော ထိုင်းနိုင်ငံက ငါးဖမ်းလှေတွေကို လာဘ်စားပြီးငါးဖမ်းခွင့်ပေး ပြီးရင် သူတို့စီက ငါးသေတ္တာတွေပြန်သွင်း
ဘောဇိတွေခံတွင်းတွေ့တဲ့ စီးဖု့ ဆိုတာ တွေကတော့ စားခြင်ရင် ရန်ကုန်ကနေ ထိုင်းကို လိင်ဗျံနဲ့သွားစားရသပေါ့
အပိုအနေနှင့်ကတော့ ကမြင်းကြောထခြင်ရင် ဇာတ်မင်းသမီးတွေ မော်ဒယ် ဖော်ဒယ် ချွတ်ဒယ် စုတ်ဒယ်မှုတ်ဒယ် တွေကို
အပ်ဒိတ်လုပ် တူနယ်တေးကြ ပျော်စရာကြီးပိုက်ဆံရှိတဲ့လူတွေရဲ့ဘဝ။
ဘယ်ရောက်သွားပါလိမ့် နိုင်ငံတော်စီးပွါးရေးကိုတွက်ချက်နေတာ
ဝါဂွမ်းတွေကို သေခြာထုတ်ပိုးပြီး နိုင်ငံခြားကိုပို့
နိုင်ငံခြားကနေ အိပ်ယာလိပ်တွေစောင်တွေခြင်ထောင်တွေ ခေါင်းအုံးတွေပြန်ဝင်လာ
သစ်လုံးတွေဘာတွေကတော့ ပြောစရာမလိုတော့ပါဘူး
တစ်လောကတောင်ပြောနေသေးတယ် လူမသားလို့တော့ထင်တာဘဲ
လျှပ်စစ်မီးတွေကို နိုင်ငံခြားအိပ်စပို့ ပို့ပြီး ဟိုဖက်ကမ်းကနေ ကြိုးသွယ်ပြီး ပြန်ဝယ်မယ်လားဘာလား ထားပါ
ဒါက တိုင်းသိပြည်သိ
ဒီလိုကောင်ဒီလိုပြောတာတောင် ဘာမှမဖြစ်မှတော့
ဟေ့ ကျုပ်လည်းသဂျားမင်းဖြစ်ရင် နတ်ရောင်ခြည်တွေရောင်းစားမယ် လာထားဂျစရံ ဒစ်ပိုဇစ်
ဒါနဲ့စာရင်းချုပ်လိုက်တော့ အံမယ်……..မယ် တွင်းထွက်ပစ္စည်းကရတဲ့ငွေနဲ့ဖါလိုက်ရင်
သွင်းကုန်ထုတ်ကုန်မှာ ထုတ်ကုန်က အသာစီးဗျာ ( ဂက်စ်တွေ အိပ်စပို့ ပို့တာ )
ဘယ်လောက်ရလို့ဘယ်လောက်ကုန်လည်းတာ့သိဘူး သိလည်းဘာမှမဖြစ်ဘူး မသိလည်းဘာမှမဖြစ်ဘူး
ဘယ်ကောင်မှကို သောက်ဂရုစိုက်စရာမလိုဘူး
ဘာပညာရှင်တွေဆိုလား
အဲ့သည်ကိန်းဂဏန်းတွေကို တွက်ချက်ပြီး ဗမာပျီစီးဘွားရေးဂျီးဂဖြင့် ဘယ်ကဲ့သို့ ဘယ်ခြမ်းသာ
သူတို့တွက်ချက်ပြမှ သိရတာကိုး
ကျုပ်ကတော့ ဗမာပြည် စီးပွားရေးတိုးတက်တယ်မတိုးတက်ဘူးဆိုတာကို ဒီလိုတွက်တယ်
မြို့နယ်တစ်ခွင် ပျဲပျဲစင်အောင်လိုက်လျှောက်ပတ်ကြည့်တယ် ဈေးဆိုင်တွေကို
ဈေးဆိုင်တွေမှာ ဘုရားပုံတော် ဘိုးတော်ပုံတော် ဟိုနတ် ဒီနတ် ဟိုဇာတ်မင်းသမီး ဒီဇာတ်မင်းသမီး
ဟိုဇာတ်မင်းသား ဒီဇာတ်မင်းသား
စာရင်းချုပ်လိုက်တော့ ဟိုပုံဒီပုံတွေနဲ့ ပြက္ခဒိန်တွေလုပ်ရောင်းနေကြသေးရင် ဒါ တိုင်းပြည်စီးပွားရေးမကောင်းသေးဘူးလို့
တွက်တယ်
အင်မတန်ရိုးရှင်းတဲ့ တွက်ချက်နည်းတစ်ခုဘဲ
ပြက္ခဒိန်ဆိုတာ ဒီနေ့ခေတ်ကြီးမှာ ရောင်းကုန်တစ်ခုမဟုတ်တော့ဘူး အဲ့သည်ရောင်းကုန်မဟုတ်တာကို
ရောင်းဝယ်နေကြတာကိုကြည့်တာနဲ့ကို နိုင်ငံတော်စီးပွားရေးတွက်ချက်ဘို့ လေးတန်းအောင်စရာမလိုဘူး
လိုက်လျှောက်ပတ်တတ်ဘို့ဘဲလိုဒယ်
နည်းနည်းလေး ထပ်ကြပ်ပေးရရင် ဘုရားပုံတော်တွေကိုပြပြီး ဂေါပဂတွေ အလှူခံနေကြရင်တော့
အဲ့သည်သာသနာရင်လေးစရာဘဲ
ဒါက နိုင်ငံစီးပွားရေးနဲ့မဆိုင်တဲ့အတွက် ပလပ်ပါတယ်
ကြုံလို့ပြောရရင် ဂေဇက်လည်းပြက္ခဒိန်မထွက်တော့ နိုးဂွတ်ဘစ်ဇနစ်ဘဲ
………………………………………………………………………………………………………………………..
ဝါးပြီးထွေးတဲ့ အရည်မရအဖတ်မရ ကွမ်းဘစ်ဇနစ်။ မီးရှို့ပြီးရှူတဲ့စမုတ်ကီးဘစ်ဇနစ်။ သောက်ပြီးသေးပေါက်မူးရမ်းတဲ့
ဒရင့်ကင်းဘစ်ဇနစ် တွေ လူငယ်တွေကြားသိပ်ခေတ်စားလာတယ်။
………………………………………………………………………………………………………………………..
အင်းအင်းအင်း သူများဟက်ပီးနယူးယီးယားတော့ ကိုယ်လည်းရောပြီးဟက်ပီးနယူးယီးယားရတာပေါ့
ဒါနဲ့ဘဲ စုရပ်လေးတစ်ခုကိုသွား သုံးလေးယောက်စုပြီး အပျင်းပြေဘီယာလေးဆော်နေကြတာ
ပုလင်းနှစ် ဆယ်ကျော်ကျော်လောက်လေးအကုန်
ဘေးနားက ဇာတ်လိုက်က ဘာဇာတိပြလိုက်တယ်မသိ မဒမ်ဇာတ်လိုက်က ခုနစ်သံချီနဲ့ ဟစ်ပါလေရော
ဟင် !!!!!!!!!!
ကို …ရှိနေလို့ ( ကျုပ်ကိုမေးငေါ့ပြ ) မပြောခြင်လို့ကြည့်နေတာ မသိရင်ငါက နင့်သောက်လုပ်စာထိုင်စားနေသလိုပုံစံနဲ့
သောက်ခွက်ကိုဖြတ်ရိုက်လိုက်မယ်
နင်ရှာတာနဲ့ နင်သောက်တာ ဘာကျန်လဲ
ကိုယ့်ဖါသာအေးဆေးမနေဘူး
အဲ့သည်ငါ့ သောက် ( ဆင်စာ ) ရည်တွေသောက်ပြီး ငါ့ကို  %$#@*&^%$#@!
အမှန်ပြောရရင်တော့ ကျုပ်ကလည်းအဲ့သည်နေရာကို မသွားတာကြာလှပေါ့လို့ အမှတ်မထင်သွားမိပြီး
ဥပဿကာတို့ရောက်လေရာ ဘုရားတည်ကျောင်းဆောက်လုပ်ကြသလို ကျုပ်လည်းရောက်လေရာ
အပျင်းပြေလေးလုပ်တာပါ
ဘေးကဇာတ်လိုက်သေနာကလည်း မိန်းမဆဲတဲ့အခါကျတော့ တေမိမင်း မေ့ဆေးအပေးခံထားရသလို ဆိုတာမျိုး
နှုတ်ပိတ်ကိုယ်တော်ကြီး။
ဪငါ့မှာ ဤမည်သောအကျင့်စရိုက်တို့ရှိကုန်သော အသိတို့သည် ရှိပါပေါ့လား တရားတွေရ
………………………………………………………………………………………………………………………..
အရက်ဆိုလို့ ကျုပ်တို့ရွာမှာ ခြောက်ပြား ဆိုတဲ့ ထန်းလှီးသမားတစ်ယောက်ရှိတယ် အများသူငှာကတော့
ထန်းကိုင်ကောင်းတဲ့လူတစ်ယောက်လို့ မှတ်ချက်ချကြသပေါ့
အချို့မြို့ကနေလာတဲ့လူရည်လည်တွေ ထန်းရည်စစ်စစ်သောက်ခြင်လို့ ခြောက်ပြား ထန်းပင်ပေါ်က လွယ်ချလာတဲ့
ထန်းရည်ကျည်ထောက် ကို ပင်ကျရည်ဆိုပြီးစီးယူပြီးသောက်ကြတယ်
နည်းနည်းပိုလည်တဲ့ကောင်က ခြောက်ပြားထန်းပင် စ တက်တာနဲ့ ဝါးကျည်ထောက်ကို သေခြာစစ်တယ်
ပြီးရင်တိုးတိုးလေးကပ်ပြောနေကြသေးတယ်အချင်းချင်း ဒီလိုအပင်ပေါ်က ဆင်းတာကို စောင့်ဖမ်းပြီးယူမှ
မဟုတ်လို့ကတော့ တဲရောက်တာနဲ့ ရောပြီသာမှတ် ဆိုပြီး ကျိတ်ပြီးသဘောကျနေကြတာပေါ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်
( ကျုပ်တို့ရွာမှာက ထန်းရည်ကို အညာမှာလို မြူအိုးတွေနဲ့မခံဘူး ဝါးပိုးဝါးကို ဝါးကျည်ထောက်လုပ်ပြီးခံတယ် )
ခက်တာက ခြောက်ပြားက အပင်ပေါ်တက်သွားကတည်းက လူလစ်ရင်လစ်သလို ရေကိုဝါကျည်ထောက်နဲ့
အပီလွယ်တက်သွားပြီးသုံးမကုန်ရင် အပေါ်မှာသိမ်းထားတာ
ခင်ဗျားတို့ကြားဘူးမြင်ဘူးမလားမသိ လှော်စာဖေါက်တဲ့အခါမှာသုံးတဲ့ ဘာလို့ခေါ်သလဲတော့သိဘူး
လှော်စာဆေးလားဘာလား အဖြူရောင်အတုံးတွေ အဲ့ဒါကို ဆိုဒါမှုန့်နဲ့ ဘယ်လိုရောသမပြီး
ခြောက်ပြား ပညာပြထားလဲမသိ သောက်လို့ကောင်းမှကောင်း
တစ်ခါတစ်လေ ခြောက်ပြားဘဲဒီးအကျင့်ယုတ်တယ် ဘလက်ဒီဖူးခြောက်ပြား
သူ့ထန်းရည်တွေအခိုးခံရတာများရင် အခိုးခံရလောက်နိုင်လောက်တဲ့ထန်းပင်က ထန်းရည်ကျည်ထောက်တွေထဲကို
သေးပေါက်ထည့်ထားတယ်
ပြီးရင်စပ်ဖြဲဖြဲနဲ့
………………………………………………………………………………………………………………………..
ပြောရဦးမယ် ရွာကအကြောင်း ပျားဖွတ်ဆရာကြီးတစ်ယောက်ရဲ့အကြောင်း နာမည်က ဦးမောင်ကျော်တဲ့
ကရင်တိုင်းရင်းသားကြီး ”ရွှေကရင်” လို့ခေါ်ရင်အားကြီးသဘောကျတယ်
ဒီလိုပါဘဲသူ့အလုပ်က ပျားဖွတ်တဲ့အလုပ်
တော်ယုံ ယင်ပျားတွေလောက်ကတော့ ဆေးပေါ့လိပ်အကြီးတစ်လိပ်နဲ့တင်ကိစ္စပြတ်တယ်
အချို့ ဖွတ်လို့လွယ်တဲ့အကြောင်းလေးပေါ့
သစ်ကိုင်းမှာပျားစွဲနေပြီဆိုပါစို့ ဖွတ်တော့မယ်ပေါ့ ပျားအုံကို။ ဖွတ်တဲ့အခါ လပြည့်နေ့ကိုရွေးလေ့ရှိတယ် အဲ့သည်နေ့မှာ
ပျားရည်ပြည့်တယ်လို့တော့ပြောတာဘဲ ဥပုသ်နေ့ကြီး
ပျားအုံဘေးသစ်ကိုင်းမှာ ငုတ်တုတ်ထိုင်ပြီးဆေးလိပ်ဖွာလိုက် ဆေးလိပ်မီးခိုးနဲ့ ပျားအုံကိုဘေးတိုက်မှုတ်တယ်
ဆေးလိပ်မီးခိုးနဲ့အမှုတ်ခံရတဲ့ပျားတွေဟာ တဖြည်းဖြည်းဘေးဖက်ကိုရွှေ့သွားတယ် အဲ့သည်အခါကြရင်
အရည်ရှိတဲ့ပျားလဘို့ကို ဓါးနဲ့လှီးယူတယ် ပျားအုံလည်းမပျက်ဘူး ပျားရည်လည်းရတယ်
ပျားကြီးလို့ခေါ်တဲ့ပျားအကောင်အကြီးကြီေးတွကိုတော့ မီးတုတ်နဲ့ဆော်တာဘဲ
သူ့ဖါသာဆော်ခြင်သလိုဆော်လေ ပြောခြင်တာက သူ့ရဲ့ ပျားရည်ရောင်းဝယ်ဖေါက်ကားခြင်းအကြောင်း
ဒီလိုဘဲလူလည်တွေက သူများထက်လည်တော့ တောပစ္စည်းတွေကို ရွာထိပ်ကနေတဲထိုးပြီးစောင့်ဝယ်တယ်
အိမ်အရောက်မခံဘူးလေ အိမ်ရောက်သွားရင်ဘယ်လွယ်မလည်းနော
တစ်နေ့ကျုပ်ချောင်းဖြားမှာခြံတိုင်သွားခုတ်တာ အနံ့တစ်မျိုးရလို့ ဘာနံ့ဘာလိမ့်ပေါ့ ဒီအနံ့မျိုးငါရဘူးပါတယ်ဆိုပြီး
ပတ်ဝန်းကျင်ကိုစူးစမ်းကြည့်တာ
ရွှေကရင်ထန်းလျှက်နဲ့သကြားကို ရောပြီးကြိုနေတာကိုးးး
သူကပျားရည်ကို တောထဲမှာအပီရောနေတာ
ဘာလုပ်နေတာလဲလို့တော့သွားမမေးတော့ပါဘူး တောတောင်ထဲ သူ့လျှို့ဝှက်ချက်သိသွားတယ်ဆိုပြီး
ကျုပ်ကိုဆော်ထည့်လိုက်မှ
………………………………………………………………………………………………………………………..
တစ်လောက နေမကောင်းသလိုဖြစ်ပြီးဝမ်းချုပ်တာလေးငါးရက်လောက်ရှိမယ် ဝမ်းချုပ်တယ်ဆိုတော့ ချာမပီးဘူးပေါ့ဗျာ
ဒီလိုနဲ့တစ်နေ့ ချီးပါခြင်တာနဲ့ ချီးပါတာပေါ့လေ
လက္မထက်နည်းနည်းကြီးမယ် ခြေမလောက်မရှိဘူး
လက္မထက်အနည်းငယ်ကြီးပြီး ခြေမနီးပါးအရွယ်ပမာဏ ချီးတစ်တုံးပါတာ ( တစ်တုံးတည်း )
တစ်ထွာကျော်ကျော်လောက်ရှိလိမ့်မယ်အဟုတ်
အမှန်တော့ အဲ့သလောက်ရှည်သွားရင် ချီးတစ်တုံးလို့ပြောလို့မရတော့ဘူး ချီးတစ်ချောင်းလို့ပြောရမလို။
ချီးပါနေတုန်းနံပါတယ်ဆိုခါမှ လေထုတ်တဲ့ပန်ကာက ခေါင်းပေါ်တည့်တည့်မှာ ဖြစ်ပုံ။
………………………………………………………………………………………………………………………..
ချီးပါတယ်ပြောလို့ တစ်ခုခေါင်းထဲဝင်လာတယ် ရွာမှာ ကျုပ်ငယ်ငယ်တုန်းက
ခင်ဗျားတို့သိကြတဲ့အတိုင်း ကျုပ်တို့တောသားဆိုတာက ချီးပါရင် ခြုံပုတ်တို့ ချောင်းဘေးမြောင်းဘေးတို့ပါတာ
ကျုပ်တို့တောသားတွေက ချီးဆိုသိပ်ရွှံတာ
ပြောကြသေးတယ်
” တောသားချီးကြောက် မြို့သားချီးမကြောက် ”
” တောသား ကျားမကြောက် မြို့သား ကျားကြောက် ” ဆိုပြီး စကားပုံလား ကိုယ့်ဖါသာအကြံဖန်လုပ်ပြောလားမသိ။
အမှန် ကျား က တောသားလည်းမကြောက်ဘူး မြို့သားလည်းမကြောက်ဘူး သူကြောက်တာ တရုပ်။
ချီးပါတယ်ပေါ့နော ဆိုခဲ့ပြီးသလို ကျုပ်ငယ်ငယ်တုန်းကပေါ့
ကျုပ်တို့တွေ ချီးပါကြတဲ့အခါ ချီးပုံအလှပြိုင်လေ့ပြိုင်ထရှိကြတယ် ယုံမလားတော့သိဘူး ဒီလိုဗျ
ကျုပ်တို့ရွာမှာ ဦးရှောင် ဆိုတဲ့လူကြီးရဲ့ တောင်ယာလယ်တောမှာ လူကြီးတစ်ဖက်ကြော်ကြော်လောက်ရှိတဲ့
ဥသျှစ်ပင် ကြီးတစ်ပင်ရှိတယ် ဥသျှစ်ပင် ဆိုမှတော့ ဥသျှစ်သီးတွေသီးတာပေါ့ဗျာ
အဲ့သည်အပင်ကအသီးတွေက အခြားအပင်ထက်ကို အသားတော်တော်များတယ်ဆိုနိုင်မလားဘဲ 
ဘယ်လလည်းတော့ကျုပ်လည်း ဝါးတားတားဖြစ်သွားပြီ မိုးတွင်းတော့မဟုတ်ဘူး ဥသျှစ်သီးတွေမှည့်ပြီဆို
ကျုပ်တို့ ချီးပုံအလှပြိုင်ကြတာဘဲ
ကိုယ့်ချီးပုံလှဘို့ ထမင်းအငတ်ခံရတယ်ဗျ ညနေလိုကြရင် ထမင်းကိုစားတယ်ဆိုရုံလေးဘဲ ညအိပ်ခါနီး ဥသျှစ်သီးစားတယ်
မိုးလင်းတာနဲ့ ချီးပါတယ် မပြိုင်သေးဘူး တစ်နေ့လုံး ဥသျှစ်သီးတွေအပီဝါးရတာ
ကိုယ်စားမယ့်ဥသျှစ်သီးမှည့်မှည့်ကိုလည်း သေခြာရွေးထားရသေးတယ် အသီးမှည့်မှ အသားဝါတာကလား။
ညနေစောင်းလောက်ကြရင်ချီးပါကြပြီ ပြိုင်ပွဲဝင်ရတာပေါ့
တစ်ချို့ကောင်တွေကြတော့ ချီးမထွက်ဘူး အဲ့သည်အခါကြရင် ဖင်ပူးတောင်းထောင်ပြီး သူ့ဖင်ကိုသူ့လက်နဲ့သူပြန်ထု
ချီးမထွက်ဘဲ အီးဘဲထွက်တဲ့ကောင်လည်းရှိပေါ့ ဘူ ဗစ်ဆိုပြီး။
နောက်တာမဟုတ်ဘူး မယုံရင်စမ်းကြည့် ဥသျှစ်သီးတွေအပီစားပြီးရင် ချီးပုံဆိုတာ ဝါထိန်နေပြီးတော့ လှမှလှ မနံဘူးဗျ
တစ်ချို့ခပ်နောက်နောက်ကောင်ကြတော့ ကောက်ညှင်းငချိပ်တွေစားလာပြီး လာပြိုင်တဲ့အခါ ချီးမဲမဲကြီးတွေ နံနေရော
ရီရတာပေါ့ဗျာ ငယ်ငယ်တုန်းကပါ
အဲ့ဒါကလည်းပုံပြင်လားတစ်ကယ်လား အကြောင်းတစ်ခုရှိခဲ့ဘူးတယ်လို့ပြောစမတ်ကြတာဘဲ
လူစည်ကားရာအရပ်တစ်ခုမှာ ဘယ်သူပေါက်လိုက်မှန်းမသိ အီးနံတာကို သူဌေးတစ်ဦးက သူဆင်းရဲတစ်ဦးကို ယိုစွတ်တော့
သူဆင်းရဲက မခံဘဲ ချီးအလှပြိုင်ကြသတဲ့
သူဌေးကစားကောင်းသောက်ဖွယ်တွေစားပြီး သူဆင်းရဲက ဥသျှစ်သီးတွေစားပြီးပြိုင်တာ နောက်ဆုံး သူဆင်းရဲနိုင်ပြီး
သူဌေးသမီးကိုရတယ်လို့ဆိုတာဘဲ
ကျုပ်တို့တော့ ဘာမှမရဘူး စားပြီးဗိုက်နာရင်ကြိတ်ခံဘဲ ခံစားမနိုင်လို့ လူကြီးတွေကိုပြောပြရင် အဆော်ခံရတယ်
………………………………………………………………………………………………………………………..
ပုံပြင်လို့ပြောလိုက်မှ သတိရတယ် အဟုတ် အီကိုကျောင်းသားတွေနမူနာယူစရာဘဲ
လူတစ်ယောက်ရှိတယ်ပေါ့နော ဆား တစ်ခြင်းကိုလွယ်ပြီးခရီးထွက်ပါလေရော
လမ်းတစ်ခုရောက်တော့ လူတစ်ယောက်ကိုတွေ့တယ် အဲ့သည်လူစီမှာ ဖားတစ်ကောင်ရှိတယ် သူ့မှာပါတဲ့ ဆားတစ်ခြင်းနဲ့
အဲ့သည် ဖါးကို အလဲလှည်လုပ်ပြီးခရီးဆက်သွားတယ်
တစ်နေရာရောက်တော့ သူဟာ တိုက်ကြက်တစ်ကောင်ကိုတွေ့တယ်
သူဟာ သူ့ရဲ့ဖါးကိုသတ်ပြီး တိုက်ကြက်ရှေ့ကိုလှမ်းပြစ်ချထားလိုက်တယ် နောက်ပြီးသူဟာ ကြက်ပိုင်ရှင်ဆီကိုသွားပြီး
ခင်ဗျားကြက်ကကျုပ်ရဲ့ဖါးကိုကိုက်သတ်လိုက်တယ်ဆိုပြီး အဲ့သည်ကြက်ကို ဖါးအစား အလျှာ်ယူပြီး ခရီးဆက်သွားတယ်
တစ်နေရာရောက်တော့ ဇရပ်တစ်ခုမှာ လူသေတစ်လောင်းကိုတွေ့တယ်။ အလောင်းနားကလူကိုမေးကြည့်တော့
ရွှေမျိုးမရှိတဲ့လူပေါ့နော သေသွားတာ မသာချမလို့ပေါ့။ ဒါနဲ့သူဟာ သူ့ရဲ့ တိုက်ကြက်နဲ့ လူသေကိုအလဲလှည်လုပ်ပြီး
လူသေကြီးထမ်းပြီးခရီးဆက်တယ်။
တစ်နေရာရောက်ပြန်ရော ( ဘယ်နေရာလည်းတော့တိဝူး )
ဆင်တစ်ကောင်လာနေတာကိုတွေ့တော့ ဆင်လာတဲ့လမ်းမှာ လူသေကိုချပြီး ဆင်နင်းလို့လူသေသလိုလုပ်ပြီး
ဆင်ပိုင်ရှင်နဲ့သွားတိုင်တယ် သူ့ဘကြီးဆင်နင်းလို့သေပြီပေါ့။ ဒါနဲ့ဘဲ အဲ့သည်ဆင်ကြီးအလျှော်ရခဲ့တယ်ပေါ့။
ဆင်စီးပြီးခရီးဆက်တာပေါ့နော။ လူတစ်ယောက်စီမှာ ထူးဆန်းတဲ့ငှက်တစ်ကောင်ကိုတွေ့တယ်
အဲ့သည်ငှက်ဟာ ကွှပ်ကွှပ် ကွှပ်ကွှပ် လို့တစ်ချိန်လုံး အော်တတ်တယ် ” ကွှပ်ကွှပ်ငှက် ” ပေါ့။
သူဟာ အဲ့သည်ငှက်ကို သဘောကျသွားပြီး သူ့ဆင်နဲ့ လဲလိုက်ပြီးခရီးဆက်တယ်
အလွန်စည်ကားသိုက်မြိုက်တဲ့ မြို့ကြီးတစ်မျှစည်ကားတဲ့ရွာကြီးတစ်ရွာကိုရောက်ခဲ့တယ်
အဲ့သည်ရွာကြီးကိုအုပ်ချုပ်တဲ့ သူကြီးဟာ ငထောကြီးတစ်ဦးဖြစ်ပြီး သူ့မှာအလွန်လှတဲ့ သမီးတစ်ကောင်မရှိတယ်
အဲ့သည်ကောင်မဟာ ယက်ကမ်းခတ်တာအလွန်ဝါသနာပါပြီးအလွန်တော်တယ် မာနလည်းကြီးပြီး ယက်ကန်းမခတ်ရရင်
စားမဝင်အိပ်မပျော်ဖြစ်တတ်တယ်
အဲ့သည်လူဟာ အဲ့သည်ကောင်မကိုတွေ့တော့ကြိုက်သွားတယ် ဒီလိုနဲ့ တစ်ညမှာ
အဲ့သည်ကောင်မယက်ကန်းစင်ထဲကိုခိုးဝင်ပြီး သူ့ရဲ့ ” ကွှပ်ကွှပ်ငှက် ” ကိုသတ်ပြီး အဆီထုတ်ထားတဲ့ ” ကွှပ်ကွှပ်ငှက်ဆီ”
တွေနဲ့ ယက်ကန်းစင်ကို လိုက်သုတ်ထားလိုက်တယ်။
နောက်နေ့ အကောင်မ ယက်ကန်းယက်တော့ ယက်ကန်းစင်က ဒေါက်ဒက်မမြည်ဘဲ ကွှပ်ကွှပ် ကွှပ်ကွှပ် ဘဲမြည်တော့
အကောင်မလည်း လေသွားတယ် ဘယ်လိုမှ ပြင်လို့မရဘူး။ ဒါနဲ့ ယက်ကန်းခတ်လို့မရတော့ဘူး။
ယက်ကန်းခတ်လို့မရတော့ အကောင်မလည်းစားမဝင်အိပ်မပျော်ဖြစ်ပြီး ဖျားတာပေါ့နော
အကောင်မဖျားတော့ သူ့အဘ သူကြီးပျာသွားတယ် အကြောင်းစုံသိတော့ မောင်းထုတယ်
” ငါ့သမီးတော့်ယက်ကန်းစင်က ကွှပ်ကွှပ်အသံကိုပျောက်အောင်လုပ်ပေးနိုင်တဲ့ကောင် ငါ့သမီးကိုရမယ်ပေါ့ ”
အဲ့သည်အခါကြတော့ အဲ့သည်လူလည်း သူကြီးသမီးကို ဆပ်ပြာနဲ့သေခြာဆေးးးးးးးးးးးပြီး
သူကြီးသမီးရဲ့ယက်ကမ်းစင်ကိုပေါ့နော သေခြာရေဆေးလိုက်တဲ့အခါ ကွှပ်ကွှပ်သံတွေပျောက် သူကြီးသမီးနဲ့ညား
ကလေးတစ်ယောက်ရပါလေရော
တစ်နေ့ကလေးကလည်းငိုလိုက်တာ လက်ကုန်ဘဲ ဘယ်လိုမှချော့လို့မရဖြစ်နေတော့ အဲ့သည်လူက
ကလေးကိုချီပြီး သီချင်းလေးတစ်ပုဒ်ဆိုပြီးချောသိပ်လိုက်သတဲ့
ဆားတစ်ခြင်းနဲ့ဖါးတစ်ကောင်
ဖါးတစ်ကောင်နဲ့ကြက်ထီးကောင်
ကြက်ထီးကောင်နဲ့လူသေကောင်
လူသေကောင်နဲ့ဆင်တစ်ကောင်
ဆင်တစ်ကောင်နဲ့ ကွှပ်ကွှပ်ကောင်
ကွှပ်ကွှပ်ကောင်နဲ့ မငိုပါနဲ့သား
နင့်အမေသဂျီးသမီးငါနဲ့ညား
………………………………………………………………………………………………………………………..
ခင်ရာဆွေမျိုး မြန်ရာဟင်းကောင်းလို့ပြောကြတာဘဲ
ကျုပ်လည်းခင်ဗျားတို့ကိုခင်လို့ပြောပြတာ
ဇာတ်ပွဲထဲက လူရွှင်တော်ကြီးတွေပြောသလိုဘဲ ရှက်လို့ ဘယ်သူ့မှမပြောဘဲနေတာ ခုမှလူစုံလို့ဆိုသလိုမျိုးဘဲဗျ
ဆောင်ရန်ရှောင်ရန် သင်္ခန်းစာရအောင်လို့ပါ
ရှေ့မျက်နှာနောက်ထားပြီးပြောရမှာပါဘဲ
နားနဲ့မနာဖဝါးနဲ့နာပါဗျာ
ကျုပ် ဖင်ကွဲသွားတယ်သိလား
ဖင်ကွဲတာတောင်ရိုးရိုးကွဲတာမဟုတ်ဘူး ရှက်လိုက်တာမပြောနဲ့
မပြောရဲလို့ ဓာတ်ပုံရိုက်ပြီးတင်ပေးလိုက်ပါတယ်
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

.

.

.

.

.

.

.

.

ဖြစ်ပုံက မော်ဒယ်ဘွိုင်းတွေ ဖစ် ဖြစ်အောင်ဝတ်တာသဘောကြပြီး ခပ်ဖစ်ဖစ်လေးဝယ်လာတာ
ဝတ်ကြည့်တော့ဖစ်ဘဲဗျ
အမှတ်မထင်ထိုင်ချလိုက်တာ
ကြားဘူးကြမလားဘဲ ကံကြမ္မာဂြိုလ်စီး
အမလေးမြွေကြီးမြွေကြီးဆိုပြီး ဘေးနားက စာအုပ်ထူကြီးနဲ့ ကောက်ထုလိုက်တာ
ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ဖင်က နောက်ဆုတ်လိုက်လို့သာပေါ့
ဖင်ကယ်တာဖင်ကယ်တာ။
မဟုတ်လို့ကတော့။
ပြောရရင်တော့ အောလပုံပေါ့ ရေးခြင်ပါသေးတယ် ဆာဗာကြီးအားနာလို့။