ဆောင်းနှင်းလေ

မိုးစက်ကလေးတွေနဲ့ ငါက ချစ်သူမရှိတဲံ့

ဆောင်းတွင်းကာလတစ်ခုကို ခရီးဆက်နေလေရဲ့  ။

ဘာကိုမှ မသိတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်လိုများ

မိုးရေထဲမှာ ကစားခွင့်ရမယ် ဆိုရင်တောင်

ငါက အအေးမိ ချောင်းဆိုးမှာ ကို ကြောက်ဖို့  စိတ်တွေရှိမှာ မဟုတ်ဘူး၊

နေရာတကာ အချုပ်အချယ်တွေနဲ့

ဘဝတစ်ခုကို ရှင်သန်လာခဲ့တဲ့

မိုးရာသီရဲ့  တိမ်စိုင်တွေလို ဟိုရွေ့လိုက် ဒီရွေ့လိုက်နဲ့ ။

ကျဆုံးမူတွေနဲ့ ဘဝက

ဘယ်တောအခါမ မရှင်သန်လာခဲ့ရင်တောင်

ငါကတော့

ချစ်သူအတွက် နှင်းတောထဲကို သွားရဦးမှာပါ။   ။

One comment

  • kopauk mandalay

    August 3, 2010 at 10:23 am

    မိုးစက်ကလေးတွေကနေဘဝပြောင်းလာတဲ့
    နှင်းရည်စက် ချစ်မြဲချစ်လျက်
    ချစ်နေအုံးမယ်ထင်ပါတယ်။

Leave a Reply