“ကျောက် မဲ ဂုတ် တွင်း နောင် ချို …………………..” (သီပေါ် ခရီ း စဉ် အမှတ် သုံး)

“ကျောက် မဲ ဂုတ် တွင်း နောင် ချို  …………………..”

(သီပေါ် ခရီ း စဉ် အမှတ် သုံး)

 

အိပ် ကောင်း ကောင်း နဲ့ အိပ် လို်က် တာ နား ထဲ မှာ ဘုရားရှိ ခိုး သံ ကြား လို့ နာ ရီကြည့်

လိုက်တော့ မ နက် လေးနာ ရီ ခွဲ။

ဒါ ပေမယ် စော သေး တော့ အိပ် ယာ ထဲ က မ ထ ဘဲ နေရင် းကျနော် ပြန် အိပ် ပျော် သွား ပါတယ်။

“ဆရာေ ပါက်  ထ တော့ “ လို့ အကိုေ အးကျော် နုူိး သံ ကြာ း လို့ နာ ရီ ကြည့် လိုက် တော့

မနက် ငါး နာ  ရီခ ွဲ။

အိပ် ယာ ထ အ ဝတ် အစား လဲ ပြီး ချိန ်မှာ အကို အေးေ ကျာ် ရုံးက ကောင် လေးနှစ် ယောက်

ရောက် နေ ပါ ပြီ။

မ သွား ခင် မှာ အကို အေးကျော် ရဲ့ ကိုယ် ပိုင်ပန်းဥယျာဉ် လေး ထဲ က သစ်ခွ ပန်း တွေကို

အ မိ အရ ရိုက်လိုက် ကြ ပါသေးတယ်။

နောက် တော့ အကို အေး ကျော် အိမ် နဲ့ သိပ် မဝေး တဲ့ လက် ဘက် ရည် ဆိုင် လေး ကို

သွား ပြီး မနက် စာ စား ကြ  တယ်။

ကျ နော် တို့ မနက်စာ စား လို့ ပြီး ခါ နီး အချိန် မှာ အမျုးိ သမီး တစ် ဦး ဆိုင် ကယ် နဲ့

ရောက် လာ တဲ့ အခါ  အကို အေး ကျော ်က

“  မ နန်း ဘယ် လာ တာ လဲ” လို့ မေးရင်း

“ဆရာပေါက် လာ မ နန်း နဲ့ မိတ် ဆက် ပေး မယ်” လို့ ပြော နေ တုန်း

“ ကိုပေါက် ရောက်နေ တယ်ေ ပြာ လို ့ လာ တာ

အိမ်ရောက်တော့ လဲ ထွက်သွား ပြီ ပြော တာနဲ့

အ နီး အနား က လက် ဖက် ရည် ဆို်င ် တွေ ကို လိုက် ကြည့် တာ”

လို့ပြော ပါ တယ်။

သူ့ လက် ထဲ မှာလ ဲ ဒေသ ထွက ်ဝါးယပ ်တောင် လေး တွေ ရယ်

တို ့ဟူး ကြော်ေ တွ ရယ်။

ဖေစ် ဘုတ် က ဓါတ်ပုံဝါသ နာ ရှင်  မိတ် ဆွေ မ နန်း လွင် လွင် အောင်ဖြစ်ပါတယ်။

ကျ နော် လဲ သူ နဲ့ စကား တွေ ပြော ဖြစ် ပါ တယ်။

ရောက် နေ တယ် အသံကြား လို့  မ တွေ့ တွေ့ အောင် လိုက် ရှာ တဲ့

မနန်း ရဲ့ မိတ် ဆွေ အ ပေါ် အလေး ထား စိတ် ကို လဲ လေးစားခင် မင် မိ ပါ တယ်။

 

အင် တာ နက် လိုင်း ပေါ်က  စာ လုံး လေးများ မှ တစ်ဆင့်သာ

အ သိ မိတ်ဆွေဖြစ် ခဲ့ ကြ ပါတယ်။

ဓါတ် ပုံ လေး တွေ တင် ထား တာ ကြိုက်ရင် like လုပ် မယ်။

ကော် မင်း တွေ ပေး ကြ မယ်။

တစ်ခါ တစ်ရံ ချက် ဘောက် မှာ တွေ့ လျင ်နေ ကောင်း ကျန်း မာ အဆင် ပြေ မပြေ

နုတ်ခွန်း ဆက် ကြ မယ်။

ကျ နော် တို့ တ တွေ က တစ် ခါ မှ မမြင်  မတွေ့ ဘူးကြ။

ဒါ ပေမယ့် စိ် တ် ထဲ မှာ အင် မ တန် ရင်း နှီး တဲ့ မိ တ် တွေ ဖြစ ်နေ ပါ တယ်။

 

ဒါ ကြောင့် အင် တာ နက် သုံး ရင် ဖေစ် ဘုတ် သုံး ရင်  လူလိမ်တွေ တွေ့ မယ်။

ဒုက္ခ ရောက် မယ် ဆို တဲ့ စကား  က အပြည့် အဝ မ မှန် ဘူး  ဆို တာ ကို ဒီ သီပေါ ခရီး စဉ်က

သက် သေ ပြ လိုက် ပါတယ်။

ဂျို ကုတ် ရှိ ရာ ဂျို ထောင် မ လာ ဘူး ဆို တဲ့ အတိုင်း ပါ ဘဲ။

ကိုယ် တို်င် က မှန် ကန် စွာ ရိုး သား စွာ နေ ထိုင် ရင် ကိုယ့် နဲ့ အလား တူ တဲ့ မိတ် ဆွေ

တွေ ဘဲ ကိုယ့် ဆီ ရောက် လာ မှာ အသေ အချာ ဘ ဲ လို ့ ဆို ချင် ပါ တယ်။

မနန်း က လဲ ဆိုင် ဖွင့် ရ  အုံးမ ယ် ဆို တော့  မိုး တိုး မတ် တပ် ဘဲ ရပ် စ ကား ေ ပြာ နုတ် ဆက် လို့

ပြန် သွား ပါတယ်။

 

အဲ တော့ ကျနော် တို့ လဲ မုန့်စား ပြီး  ရှေးဘုရားေ တွရှိ တယ် ဆို တဲ့ “ကန်သာ  “ကို သွား ဘို့ ပြင် ကြ ပါတယ်။

ဒီ ဘုရား တွေ က ပု ဂံ ခေတ် က တည်း က တည် ရှိ ခဲ့ တယ် လို့ သိရ ပါတယ်။

မြန် မာ ပြည် ခရီး သွား မှတ် တမ်း တွေ ထဲ မှာ ဒီ ဘု ရား တွေ အကြောင်း ကို

သိပ် မ တွေ့ ရ ပေ မယ့် နိုင် ငံခြား က မှတ် တမ်း တွေ ထဲ မှာ

ခ ရီး သွားလုပ်ငန်းက လူ တွေ ရဲ့ သွား စရာ နေ ရာ စာရင်းထဲ မှာပါ တော့

နိင် ငံခြား ခရီး သွား တွေ သီ ပေါ ကို လာ ရင် ဒီ ဘုရား တွေဆီကိုလာပြီး

မှတ် တမ်း တင် တယ် လို့ သိရ ပါတယ်။

သီ ပေါ မြို့ ရဲ့ အနောက် မြောက် ဘက် ခြမ်း မှာ ရှိ ပါ တယ်။

ကျ နော် အတော် လေး သွား ပြီ းတဲ့ အခါမှာေ တာ့

“ မ ဟာ နန္ဒာ ကန် သာ ကျောင်း” လို့ ဆိုင်း ဘုတ် ကို မြင် တွေ့ရ ပါတော့ တယ်။

တ ကယ် လဲ ပြု ပြင်   ပြောင်း လဲ ခြင်း မ ရှိ တဲ့ ရှေး မူ မပျက် ရှေးဘုရားတွေကို ဖူး မြင် ရ  ပါ တယ်။

ဘုရား နဲ့ မျက် နှာ ခြင်း ဆိုင် မှာ တော့ ဘုန်း ကြီး ကျောင်း ဝင်း ။

ဘုန်း ကြီး ကျောင်း အရှေ့ ဘက် ကမြေ လမ်း လေး အတိုင်း ဝင် သွား တဲ့လမ်း အဆုံးမှာ တော့

ဘု ရား အထက် မှာ ညောင် ပင် ကြီး တစ် ပင် ပေါက် နေတဲ့ ဘု ရား တစ် ဆူ ကို ထပ် မံ

မြင် တွေ့ ရ ပြန် ပါ တယ်။

စနစ် တကျ ထိန်း သိမ်း စောင့် ရှောက် ခြင်း မ ရှိ တဲ့ ရ လာဒ် တွေဘဲ လို့ တွေး မိ ပါတယ်။

 

ကန် သာေ ကျာင်း ရောက် တော့ အကို အေး ကျော် နဲ့ ကလေးေ တွ က တ နေ ရာ၊

ကို တင်ေ အာင် ကြိး နဲ့ မောင်ယဉ် အောင် က တ နေရာ

ကျ နော် က တနေ ရာ ဖြစ ်သွား ပါတယ်။

ခဏ နေ တော့ ဝုန်း ကန ဲ့ အသံ ကြာ းလို့ မေး ကြည့် တော့ မောင် ယဉ် အောင် ချော် လဲ တာပါ တဲ့.။

ကို တင် အောင် ကြိး က တော့ ေ ချာင်း ထဲ ကို သူ့ ကင် မ ရာ ပစ္စည်း ပါ တဲ့ အိတ်မျောသွား ပါ သတဲ့။

ချောင်း လေး က သေး ပြီး ရေ စီးသန် ပါ တယ်။

ရေ လုံ အိတ် ဆို တော့ ပစ္စည်း တွေ ရေ မစို။

မောင်ယဉ် အောင် ကတော့ လဲ ကျ တဲ့ အရှိန် က ဘာ မှ မဖြစ် ပေမ ယ့် ကင် မရာ မှန် ဘီ လူး က တော့

နည်း နည်း လေး ထစ် သွား တယ် ဆို ပါ တယ်။

ကန်သာကျောင်း က နေ  မ နက် ၈ နာ ရီ လောက်မှာ ကျ နော် တို့ ပြန် လာ ခဲ့ကြပါတယ်.။

ဘုရား က နေ အကို အေး ကျော် တို့ အိမ် ကို ပြန် လာ ခဲ့ ကြ ပါတယ်။

အကို အေးကျော် အိမ် ရောက် တဲ့ အခါ ကျ နော် တို့ ရဲ့ မသုံးတော့ မယ့်

အသုံးအဆောင်တွေ ထရိုင်ပေါ့ တွေကို ပုံး ကြီး တစ်ပုံးထဲ စု ထည့် လိုက်ပါတယ်။

အ ဝတ် အစား အိတ် တွေ ရော  မသုံးတာမှန် သမျှ ကို ထည် ့ လိုက် ပါတယ်။

အကို အေးကျော် ရဲ့ ညီ မ က ကား ဂိတ်ကိုဒီပစ္စည်းတွေ သွား ပို့ ထား ပေး မှာပါ။

ကျ နော် တို့ ကဆိုင် ကယ် သုံး စင်းန ဲ့ ကျောက် မဲ  ကို ဆင်း ကြ မှာ ပါ။

အဲဒီ က မှ ဂုတ် တွင်း ။

ဂုတ်တွင်းက မှ နောင် ချို ကို သွား ပြီ း သီ ပေါက လာ မယ့် ကားကို စောင် ့ စီး ကြ မှာပါ။

ဒါ တွေ အားလုံး အကိုေ အးေ ကျာ် က စီ စဉ် ပေး တာ ပါ။

 

မ နက် ( ၈) နာရီ ကျော် ကျော် မှာ တော့ အကို အေးကျော် အိမ် ကေ န ထွက် လာ ကြ ပါတယ။်

မြို့ထဲ ကနေ မြို့ ပြင် အရောက် လမ်း မှာ ဆိုင် ကယ် ဓါတ်ဆီ ဝင် ဖြည့် ချိန် မှာ တော့

ကျ နော် က ထိုင် မ လိုက် ခြင် တော့ ဆိုင် ကယ် ကို ကျ နော် မောင်း လာ ခဲ့ ပါ တယ်။

သီ ပေါ နဲ့ ဘော် ကြို ဘုရားက ၅ မိုင် ဘဲ ဝေး ပါ တယ်။

သီ ပေါ နဲ့ ကျောက် မဲ ကတော့ မိုင် လေး ဆယ် နီး ပါး ဝေး ပ ါတယ်။

လမ်း က ကောင်း တော့ မောင်း ရ တာအ ခက် အခဲ မရှိ ပါ ဘူး။

လမ်း ခရီးက လဲ သာ သာ ယာ ယာ ပါ ဘဲ။

ကျောက် မဲ မ ရောက် ခင် မှာ တော့ မြန် မာ ရုပ် ရှင် သ မိုင်း မှာ

နာမယ် ကျော် ခဲ့ တဲ့ ကျောက် မဲ အကျဉ်း သား ဇာတ် ကား ထဲက

ဝင်း ဦး ခုန် ကျ ခဲ့ တဲ့ တံ တား နား ကို ရောက် လာ ပါ တယ်။

အဲ ဒီ တံ တား ပေါ် တက် ဓါတ်ပုံ တွေရိုက်ပြီးတဲ့အခါမှာတော့ ခရီး ဆက် ခဲ့ ကြ ပါတယ်။

ကျောက် မဲ မြို့ အဝင် နား က ဆိုင ်လေး တွေမှာ အများ ဆုံး မြင်ရ တာကတော့

နွား နို့ ခြောက် အပြား လေး တွေ ပါ။

ကြော် ပြီး တော့ သကြား နဲ့ တို့ စားရင် အင် မတန်အ ရ သာ ရှိ လှ ပါတယ်။

 

 

ဒီ ခရီး အသွား မှာ အရင် ထက် ထူး ခြား တာ တွေ့ ရ တာတော့ ပုဂ္ဂလိက

ဓါတ် ဆီ ဒီ ဇယ်အ ရောငး ်ဆိုင် လေး တွေကို လမ်းမှာ စဉ် ဆက် မပြတ်တွေ့ ရ တာပါဘဲ။

အင် မ တန် အဆင် ပြေ လှ ပ ါတယ်။

ဟို အရင် ခေတ်က ဆို ရင်  ခရီး သွား တဲ့ အ ခါ ဓါတ်ဆီ ဆိုင် မပိတ်ခင် မှီ အောင်

ကား ကို အပြေး အ လွှား မောင်း ရ တာ၊

လမ်း ခု လတ် မှာ ဆီ ပြတ ်လို့ ကား ကြုံ့ လိုက် စီးပြီး ဆီ ဝယ် ရ တာ ဆို တဲ့

မလို လား အပ် တဲ့ ဒု က္ခ တွေ ကေ တာ့ ကင်း ဝေး တာ အမှန် ပါ ဘဲ။

နောက် တိုး ဂိ တ် တွေ ပေါ လာ တော့ လဲ  လမ်း ကြေး အခွန် ဆောင် ရ တာ မသ က် သာပါဘူး။

လမ်း ပျက် စီး တာ ကို အချိန် မီ ပြင် ဆင် ပေး မယ်  အမြဲ ဂရု တ စိုက် နဲ့ ပြင် ဆင် ပေး မယ်

ဆိုရင် တော့ လမ်းဖြတ် သန်း ခ ပေး ရ တာ ထိုက် တန် တယ် လို ့ ထင် မိ ပါတယ်။

နောက် တစ ်ချက် က တိုး ဂိတ် ဝင် ရ တာ များ တော့ လမ်း ခရီး အချိန် ဖင် ့ ပါတယ်။

တိုး ဂိတ ်ဝန် ဆောင် မူ့ တွေ ကို မြ န် သ ထက်မြန် အောင် ဆောင် ရွက် နိုင် မယ် ဆိုရင် တော့

ပို ကောင်း မယ် ထင် မိ ပါ တယ်။

ပိုက်ဆံ တော့ ကောက် ပါ ရဲ့ လမ်း  မပြင် ဆို လျင် တော့  တရား နည်း လမ်း မကျ။

 

 

10 ကျောက် မဲ ဘူ တာ ရုံ

 

ကျောက် မဲ မြို့ ထဲ ရောက် တဲ့ အခါ မှာ တော့ အကို အေးေ ကျာ် အိမ်က မှာ လိုက် တဲ့

ဆီး ချို ဆေး  အတွက် နဂါး မင်း ဆေး တိုက်က ို သွား ခဲ့ ကြ ပါ တယ်။

အဲ ဒီ ရောက် တော့ ဆ ရာက ဘော် ကြို ပွဲ ကို သွား ပါ သ တဲ့။

အကို အေးကျော် တို့  ဆေး ဆ ရာ အိမ် ရှာ နေတဲ့ အချိန် လမ်း ဒေါင့် က အကြော်ဆိုင်

မှာ ငှက် ပျော် ကြော ် တွေ့ တော့ ကျ နေ ာ် ဝယ် စာ းမ ိသေး တယ်။

ဆာ လို့ မဟုတ် ပါ အကြော် တွေမြင်ရ တာ သန့် ရှင်း ပြီး စား ချင် စရာကောင်း နေလို့ ပါ။

အဲဒါ နဲ့ ဘဲ ကျောက် မဲ မြို့ က နာ မည် ကျော် ငြိမ်း ချမ်း ရေး ကုန် း ကို သွား ကြ ပါတယ်။

ငြိမ်း ချမ်း ရေး ကုန်း က ဆင်း တု တော် ကြီး က  အမိုးအကာ မရှိ။

ဆင်း တု တော် ကြီး ကို နေ ပူ ကျ ဲ ကျဲ မှာ ဘဲ ဓါတ်ပုံ ရိုက်ကြ ပါတယ်။

 

ဘု ရား ရှေ့ မှာ ရှိ နေ တဲ့ စကား ပင်ေ လး ကြား က နေပြီး ဓမ္မ စင်္ကြာ ပုံ တော်ကိုဓါတ်ပုံရိုက်ကြ ပါတယ်။

ဘု ရား ပု ရ ဝုဏ် ကို လှည့် ပါတ် ကြည့် ပြီး ဓါတ်ပုံ ရိုက် ပြီး လို့ အဝင် ဝ ကို ပြန ်အထွက်မှာတော့

အကို အေး ကျော် တို ့ မောင် ယဉ် အောင် တို့ က သစ်ရွက် ခြောက် တွေ မီး ရှို့  ပြီး

ကျောင်းကို သန့် ရှင်း ရေး လုပ် နေ ကြ တဲ့ ကို ရင် လေး တွေကို ဓါတ်ပုံ ရိုက်နေကြ ပါတယ။်

အဲ တော့ကျေ နာ် တို့ လဲ ဝင် ရိုက် ကြ တာ ပေါ့။

အနောက်ဘက်ခြမ်းမှာ ရှိ နေတဲ ့ သစ် ပင် ကိုင်း တစ် ခု က သ ဘာ ဝ အတိုင်း တံ ခါး ပေါက် လိုဖြစ် နေပါတယ်။

 

 

နောက် တော့ အဲ ဒီ ဘု ရား ကနေ မြို့ ထဲကို ပြန် အလာ ကျောက် မဲ ဘူ တာ ရုံ ကို အမှတ် တရ ဓါတ်ပုံ ရိုက် တော့ မောင် ယဉ်အောင်က  လည်း သူ့ ကို အမှတ် တရ ရိုက်ပေး ပါဆို တာနဲ့ ရိုက်ရပြန်ရော။

အဲဒီက နေ မှ ထမ င်း စား မယ် ဆို ပြီး စံ ပြ ထ မင်း ဆိုင် မှာ ထမင်းစား ကြ ပါတယ်။

ဈေး လဲ မဆိုး စား လို ့ လဲ ကောင်း ပ ါတယ်။

ကျ နော် တို့ စား နေတုန်းမှာ ကို ပါ ဆယ် လာ ဝယ် ကြ တဲ့ သူ တွေအများကြီး ပါ။

ထမင်းစားေ သာက် ပြီး တော့ 12နာရီထိုးနေပါပြီ။

အဲ ဒီ က မှ တစ်ဆ င့် ဂုတ် တွင်း ကို သွား ဘို့ ဆင်း လာ ခဲ့ ကြ ပါတယ်။

 

ဂုတ် တွင်းကို ရောက် လို ့ ဓါတ်ပုံ ရိုက် မယ့် ရူ့ ခင်း သာ နေ ရာေ ရာက် တော့ နေရောင်က

အ တော်ေ လးပြင်း နေ လင်းနေ တော့ ဓါတ်ပုံ ရိုက်လို့ သိပ် မကောင်း။

မြွေ တစ် ကောင် လို ခွေခေါက ်နေတဲ့ ဒါ မှ မဟုတ် ဖဲ ကြိုး တစ် စ ချ ထား သလို ရှိ နေတဲ့

နာ မယ် ကျော် ဂုတ် တွင်း ကို

ပြု ပြင် ထိန်း သိမ်း သူ မ ရှိ လို့ ပြို ပျက်နေတဲ့ တဲကြီး  နံ ဘေး နား က နေပြီး

မှတ် တမ်း တွေ တင် ကြ ပါ တယ်။

 

ရိုက် သာ ရိုက်နေရ တယ် အတော် သ တိ ထား ရ ပါတယ်။

က ျနော် တို့ ရပ် နေတဲ့ နေ ရာ ကေ န ရှေ့ ၂ လှမ်း လောက် တိုး လိုက် ရင် ချောက် ထဲ ထိုး ကျ

သွားနို်င် လို ့ပါ။

ကျနော် တို့ လဲ အုပ် စု လိုက် ကြီး ဓါတ်ပုံ တွေ ရိုက် ကြ ပါတယ။်

တစ် ယောက် နဲ့ တစ် ယောက် အပြန် အလှန် ရိုက် ကြ နဲ့ ပေ့ါ။

နံ နက် နေ ထွက် ချိန် ဒါ မှ မဟုတ် ညေ န  နေ ဝင် ချိန် လေးမှာ များရိုက် လိုက်ရ

ရင်ဘယ်ေ လာက် များ ကောင်း လေမ လဲ လို့ တွေး မိ ပါ တယ။်

နောက် ဆက် တွေး မိ တာ က ဒီ ဂုတ်တွင်း လို လူ သွား လူ လာ အမြဲ မပြတ် တဲ့

နေရာမှာရှိ နေ တဲ့ ရူ့ခင်းသာလို့ လဲ သတ် မှတ် ပေး ထားတ ဲ့

နေရာမျုိုး မှာ လူ တွေ နားခို နိုင်တဲ ့ အဆောက် အဦး ကြိး တစ် ခု ပျက် စီး ယိုယွင်း

နေ တာကို မပြုပြင် ကြ တာကို အံ့ဩ လို့ မ ဆုံး ပါ ဘူး။

တကယ် လဲ နှ မျောစရာ ကောင်း သ လို ဒီ ရူ့ ခင်း သာကို လာ တဲ့

သူေ တွမှာလ ဲ နား ခို စရာ နေ ရာေ ပျာက် လို့ နေ ပါ တယ်။

ကျ နော် တို့ ဓါတ်ပုံ ရိုက် ကောင်း နေ တဲ့ အချိန် မှာဘ ဲ အကို အေးကျော်ရဲ့ကောင် လေး

တစ် ယောက် ဆီ ကို ဖုန်း လာ ပါ တယ်။

နောင် ချုို က သူ့ကောင် မ လေး က ဂု တ်တွင်း အဆင်းက စောင့် နေပါ သ တဲ့။

ဒါ နဲ့ ဘဲ အောက်ကို ဆင်း ခဲ့ ကြ ပါ တော့ တယ်။

ကျနော် တို့ ဂုတ် တွင်း အောက် ခြေ ရောက် တော့ နောင် ချို သူ လေး နဲ့ တွေ့ ပါ တယ်။

ဒါ ပေ မယ့် အကို အေး ကျော် နဲ့ မောင် ယဥ ်အောင် တို့ က ရောက် မလာ။

သူတို့က ကျနော် တို့ အရင် ထွက် သွား ကြ တာ ပါ။

ဖုန်း ဆက် မယ် လုပ် တော့ အဲဒီ နားမှာ ဘာ ဖုန်းလိုင်းမှ မမိ။

သူ တို့ ကို စောင့် ရင်း နဲ့  ဂုတ် တွင်း အောက် က စမ်း ချောင်း ထဲ မှာ

ဓါတ်ပုံ ဆင်း ရိုက် ကြ ပ ါ တယ်။

ရေ စီး က နည်း နည်း သန်ပြီး ရေ တွေ က ကြည် စိမ်း လို့  နေ ပါ တယ်။

ဒီ ချောင်း လေး မှာ ပျော် ပွဲ စား ထွက် သူ တွေကို လဲ တွေ့ ခဲ့ ရပါတယ်။

ရေ ဆင်း ဆော့ နေ သူ တွေ လဲရှိ ပျော်စ ရာ။

အ တော် လေး ကြာ တော့ မှ သူ တို့ နှစ် ယောက်ဆင်း လာတာကိုမြင်ရ ပါတယ်။

အကို အေး ကျော် တု့ိ က လမ်း မှာ ရှိ တဲ့ အ အေး ဆိုင် က နေ  ကျ နော် တို့ ကို

စောင့် နေတာ ။

ဒါ ပေမယ့် ကျနော် တို့ ဖြတ် သွား တာကို မမြင် လိုက်။

အ စ က ကျ နော် တို့ သွား ပြိး ဓါတ်ပုံ ရိုက် မယ့် နေရာ ထဲ မှာ

ဂုတ ်ထိတ်တံ တား လဲ ပါ ပ ါတယ်။

 

ဒါ ပေ မယ် ့ ကျ နော် တို့ သွား တဲ့ ရက် က တော့ အဲ ဒီ သွား ဘို့ အဆင် မပြေ။

ဒီ တော့ ကျ နော် ရိုက် ချင် တဲ ဂု တ် ထိ တ် တံ တား နဲ့ ဝေး ပြီ လို့ တွက် လိုက် ပါတယ်။

ဖြစ် ချင် တော့ နောင် ချိုိုသူ လေး က ဒီ နယ် မြေ ကျွမ် း သူ ဆို တော့ ဂုတ် ထိတ် တံ တားကို

အနောက် ဘက် က နေ လှမ်း မြင် လို့ ရ တဲ့ နေ ရာ ကို ခေါ် သွား ပါ တယ်။

ကျ နော် တို့ ေ ရာက ်တဲ့ တောင် ကုန်း လေး က နေ ကြည့် ရင် ဂုတ် ထိပ် တ ံ တား ကို မြင် နေရ ပါတယ်။

ကျ နော် တို့ ရဲ့ ရှေ့ နား လေး မှာ တော့ တောမ ီး လောင် တာ လား ရှို့ ထားတာ လား မသိ

မီး တွေ လောင် နေ ပါ တယ်။

ဒီ လို မီး လောင် နေ လို့ အ ငွေ့ တွေ ထွက် နေ တာကြောင့် ပါတ်ဝန်းကျင် တစ် ခု လုံး က

မူံ မိူင်း ပြီး ဘာ ကို မှ ပြတ် ပြတ်သား သား မမြင်ရ။

အဲ တော့ လဲ ပုံ ကောင်း ကောင်း မ ရ။

ဒါ နဲ့ ဘဲ ရ  သ လောက် ရိုက် နေ ရင်း က ကျနော် တို့ ကို လိုက် ပို့ တဲ့

နောင် ချို သူ နဲ့ သီ ပေါ သား  သမီး ရီး စား  စုံ တွဲ ကို ဘဲ မော်ဒယ် လုပ်ပြီး

ရိုက် ကြ နှက် ကြ ပေါ့။

နောက် တော့ အကို အေး ကျော် က  သွား ကြ ဘို့ လော ဆော် ပါ တယ်။

ကျ နော် တို့ က သီ ပေါက နေ့ လည် ၂ နာ ရီ ထွက် လာ တဲ့ ကားကို နောင် ချို ကစောင့် စီး မှာပါ။

ပုံ မှန် ဆို ရင် ည နေ သုံး နာရီ ခွဲ လောက်ရောက် မှာပါ။

အဲ ဒါ နဲ့ ဂုတ် ထိပ် ကို နုတ် ဆက် ပြီး နောင် ချို ကို ဆင်း လာ တော့ နေ့ လည် ၂နာရီ ခွဲ။

နောင် ချို ရောက် တော့ အအေး ဆိုင် ထိုင် ပြီး စား ကြ သောက်ကြ။

အနား ယူ ရင်း ရ လာ တဲ့ ဓါတ်ပုံလေးတွေကို ပြန် ကြည့် ကြ နဲ့ ပျော်စရာေ ကာင်း လှ ပါတယ်။

သူ များ တွေ အ အေး ဆိုင် ထဲ ရောက်နေချိန် ကျ နော် က အပြင်မှာ ကျန် နေခဲ့ပါတယ်။

မိုး တိမ် အုပ် တွေ ထဲကနေ ဖြာ ထွက် နေတဲ့ နေ ရောင် တန်း လေး ကို လိုက် ဖမ်း နေ မိ လို့ ပါ။

သုံး နာ ရီ ထိုး တော့ ဆိုင် က နေ ကား ဂိတ် သွား ဘို့ ထွက်လာ ပါတယ်။

ဒါပေ မယ့် နောင် ချို သူ လေး က အချိန် ရ သေး တယ်။

သံသရာအေးေ စတီ ကို သွား လို့ ရသေးတယ်ပြောပါတယ်။

မ နေ့ က သူ လဲ သီ ပေါက ကား နဲ့ ပြန် လာ တာ ညေ န ငါး နာရီ လောက်မှ နောင် ချို ပြန် ရောက်တယ်။

ပွဲ တော် ရှေ့ မှာ ကား လမ်း တွေ ပိတ် နေ တာ လို့ ပြောပါ တယ်။

ဒါ နဲ့ သူ ခေါ် တဲ့ နောက် ကျ နော် တို့ လိုက် ကြ ရ ပါ တော့ တယ်။

ဒါ ပေမယ့် ကျ နော် တို့ ရောက် ချိန် ရာ သီ ဥ တု က ပူ တော့ ဘုရား ပေါ် ကြာ ကြာ မ နေ နိုင် ပါ ဘူး။

ခက်တာ က ဘုရား ပု ရ ဝုဏ် မှာ အရိပ် မရှိ။

ကျ နော် တို့ လို ဘဲ ဆိုင် ကယ် နဲ့ တက် လာ ကြ တဲ့ ဘုရား ဖူး တွေကို မြင် ကြ ရပ ါတယ်။

ကျ နော် တို့ ကား စောင့် ရ မယ့် နေ ရာ က တရုတ် ထမင်း ဆိုင် ရှေ့ မှာပါ။

အဲ ဒီ နေ့ က ဆိုင် ပိတ် ထား တော့ ဆိုင်ရှေ့ မှာ ကျနော် တို့ ရပ် ေ စာင့် နေကြရ ပါတယ်။

အဲ ဒီ ရှေ့ မှာ ကျ နော် တို ့ တစ် တွေ စကား တွေ ပြော နေ ချိန် မှာ

သီ ပေါ သား နဲ့ နောင် ချုိုု သူနှစ် ယောက် ကလဲ အ လွမ်းသည် နေ သည်ေ ပါ့။

နောက် လေး နာ ရီ ကျော် မှ ကျ နော် သ တိ ရ လိုက် တာက

အကို အေး ကျော် တို့ သုံး ယောက် က သီ ပေါ ကို ပြန် တက် သွား ရ မယ် ဆို တာကို ပါ။

သူ တို့က ကျ နော် တို့  ကား လာ မှ ပြန ်မယ် ဆို ပြီး စောင့် ပေး နေ တာပါ။

အဲ တော့ မှာ  သူတို့ လဲ သီ ပေါ ကို ပြန ်ဘို့ ပြင် ကြ ပါတယ်။

နောက် ညေ န ငါး နာရီ ထုးိ ခါ နီး မှာ တော့ ဒုဌ ဝတီ မန်း ကား ရောက် လာ ပါ တယ်။

မ နေ က ကျ နော ် တို့ စီးခဲ့ တဲ့ ကား ပါ ဘဲ။

ဒီ ကာ း တစ ် စီး ထဲ နဲ ့ ဘဲ သွား  ရောက်ပြန် သွား လိုက် လာ လိုက် လုပ် နေရ တာပါ။

ကျ နော် တို့ လဲ ကား ပေါ် တက် ပြီ း ခုံ ပေါ် ထိုင် လိုက် တဲ့အချိန်မှ

ညောင်း ရ ကောင်း မှန်း သိ လာ ပါ တယ်။

ညောင်း ဆို ကျ နော် တို့ ဒီ နေ့ ဆိုင် ကယ် နဲ့ သွား ခဲ့ တဲ့ ခရီး က အ တော် ဝေး ပါ တယ်။

ဟို ကွေ ့ ဒီ ကောက် ဟို ဝင် ဒီ ထွက ် နဲ့ ဆို တော့ မိုင် ( ၇၀)နီး ပါ း ပါ ဘဲ။

ကျ နော် က တော့ တစ် ဝက် မောင်း တစ ်ဝက် ထိုင် လိုက် ဆို တော့

တစ် ချိန် လုံး နောက်က ထိုင် လိုက် နေ တဲ့ သူ ထက် စာရင် အညောင်း သက် သာ ပါတယ်။

ကျ နော် က ဆိုင် ကယ် စီး ရင်း ငေး တော့ အကို အေးကျော် ခင် ဗျာ စိတ် ပူစွာနဲ့

“ဆရာ ပေါက် ရှေ ့ကြည့် မောင်း “လို့ သတိ ပေး နေ ခဲ့ တာ တ လမ်းလုံးနီး ပါ း ပါဘဲ။

တကယ် တော့ ဒီ ခရီး ကို အ ခု လို သွား နိုင် တာ က လဲ

အ ကို အေး ကျော် ရဲ့ ကူ ညီ မူ့ ကြောင့် ပါဘဲ။

သူ ့ ရဲ့ တပည့် လေး နှစ် ယောက် က လဲ စိတ် ရှည် လက်ရှည် လိုက်ပို့။

လူ ပန်း ဆိုင် ကယ် တာ ယာ ပွန်း ပါဘဲ၊

ဒါ ကြောင့် လဲ  အခု လို ပျော် စရာ ကောင်း တဲ့ ခရီးေ လး တစ် ခု ဖြစ ်ခဲ့ရ တာပါ။

ရာ သီ ဥ တု မ ကောင်း လို့ ပုံ ကောင်း လေးတွေ မ ရခဲ့ ပေ မယ့်

နောက် တစ် ခါ  လာ ရင် ဘယ် နေ ရာ လေး ကို ဘယ် လို သွား မယ် ဆို တဲ့

အ သိ လေး ကေ တာ့ ခေါင်း ထဲ မှာ ရောက် နေ ပါ တယ်။

 

အကို အေး ကျော် နဲ့ ပါတ် သက် ရင် သတ ိ ရ စရာ စကား လုံးေ လး တစ် ခု ရှိ ပါတယ်။

သူ က သူ များ ကို တ ခု ခု ပြောရင်  “ မ လေး မ စား “ ဆို တဲ့ စကား လေးကို

ယဉ် ကျေး ဖွယ ်ရာ စကား အဖြစ ်သုံး လေ့ ရှိ ပါတယ်။

“ ဆရာ ပေါက်  မလေး မ စား ရေနွေး အုးိ လေး လှမ်းပေး ပါ အုံး”

“ ဆရာပေါက် မ လေး မ စား ဒါ လေး ခဏ ယူ ထား ပေး ပါ” ဆို တာ မျုးိ ပေါ့။

ဒီ တစ် ခါ တော့ ကျ နော် က လဲ အကို အေး ကျော် ကို အကူ အညီ တောင်း ပါ အုံးမယ်.

“အကို အေး ကျော်  မ လေး  မ စား နောက် တစ ်ခါ ကျနော် သီ ပေါ ကို လာ ရင် အခုလို လိုက်ပို့ပေး ပါအုံး”

 

 

 

ကိုေ ပါက်လက် ဆောင် ခရီး သွား

5-5-2014