တော်ပါပီ….ချိတ်ကုန်ဒယ်…
Mee Wahသူငယ်ချင်းတစ်ယောက် မိတ်ဆက်ပေးလို့ ဒီ မန်းဒလေး ဂဇက် ကိုဝင်ဖတ်ကြည့်ပီး တစ်ယောက်ရေးထားတာကို ကျန်တဲ့သူတွေ မန့်ကြ ၊ ပြန်ဖြေကြနဲ့ ပျော်ဖို့ကောင်းသလို တချို့ပို့စ်လေးတွေကလည်း အန်တာတိန်း ဖြစ်လို့သဘောကျနေတာကြာပါပီ..အလုပ်တစ်ဖက်နဲ့မို့မဝင်ဖြစ်ခဲ့ပါ။ဒီဇွန်လမှပဲ ဝင်ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်….စာရေးဆရာ၊ကဗျာဆရာ မဟုတ်ပါ…ပို့စ်တင်၊မန့်ကြ၊အဲဒါလေးကိုပျော်တာနဲ့ စည်းကမ်းချက်လေးတွေဖတ်ပြီး မတက် တတက် နဲ့ မတောက် တခေါက်လေး ဝင်ရေးမယ်ပေါ့..ဒါပေမယ့် မရဲတာနဲ့ ဒီမန်းတလေး ဂဇက် မှာရှိတဲ့ ရွာသူ၊ရွာသားတွေနဲ့ ခင်မင်အောင်ဆိုပီး အရင် လူလက်ခံလောက်မယ့်ပို့စ်လေးတွေကို အရင်တင်ကြည့်တာပါ…ကိုယ်ပိုင် ရေးထားတဲ့ ကဗျာ၊စာလေးတွေတော့ ပီးမှပဲ တင်မယ်လေဆိုပီး အရင်ရင်းနှီးအောင်လုပ်တာပါ…ဒါပေမဲ့လည်း ဆရာ့ဆရာမဂျီးများ တချို့ တချို့ပေါ့လေ အသစ်လေးတွေကို လက်တွဲမခေါ်ပဲ အကောင့်သစ်တွေနဲ့$ဖောင်းထုပါတယ်…ပို့စ်တွေ လိုက်ဖတ်ကြည့်တော့ ဘယ်သူ၊ဘယ်သူဆိုတာ ရိပ်မိသလိုလိုပါပဲ…:)
လယ်တီဆရာတော်ဘုရားကြီးရဲ့ ကဗျာလေးကောင်းလို့ ဖတ်စေချင်တဲ့စေတနာပါရှင့်….ပိုက်ဆံ 200 ကြောင့်မဟုတ်ပါ….အဲဒီနေ့က အလုပ်မှာ အဆင်မပြေမှုလေးတွေ ရှိလို့ ခံစားချက်လေးနဲ့လည်းတိုက်ဆိုင်ပီး ဆရာတော်ကြီးရဲ့ကဗျာကလည်းထိထိမိမိ ရှိတာကြောင့် တင်လိုက်မိတာတောင်းပန်ပါတယ် ဆရာဂျီးများ၊ဆရာမဂျီးများရှင့်…
စိတ်ကောင်းစေတနာကောင်းနဲ့ လက်တွဲခေါ်တဲ့ မန်ဘာများနဲ့လည်း ခင်မင်ခွင့်ရလို့ အတိုင်းမသိဝမ်းသာပါတယ်ရှင့်…ကျေးဇူးပါရှင့်….ပွိုင့်တက်ဖို့၊ကိုယ်တင်တဲ့စာဖုံးမှာကြောက်ကြတဲ့ ဆရာဂျီး၊ဆရာမဂျီးများကိုလည်း ကျေးဇူးပါရှင့်….သာမီးက ပွိုင့်တက်တာလည်းမမက်ပါရှင့်..ပို့စ် တပုဒ် 200 လည်းမမက်ပါရှင့်….မန်ဘာများနှင့် ခင်မင်ရင်းနှီးချင်ရုံသက်သက်မို့ ဒီလိုမျိုးတွေ ကြုံလိုက်ရတော့ တော်ပါပီချင့်….:)
10 comments
Yae Myae Tha Ninn
June 28, 2014 at 12:23 pm
စိတ်တော့ မကုန်ပါနဲ့.. Mee Wah.. အသစ်တွေကို လက်ကမ်းကြိုပါတယ်.. ကိုကောင်းရင် ခေါင်းမရွှေ့ပါဘူး.. ကျွန်တော်လဲ အခုပဲ ပို့စ်တခုတင်ထားပါတယ်… Admin kai ဆီကိုပါ.. ဒီရွာပျက်သုဉ်းမယ့်အရေးတော့ ရင်လေးပါတယ်.. အခုပဲ ဝင်လာတယ်.. စိတ်ပျက်လို့ ထွက်မယ့်သူတွေ သလာစီနေတာ မကောင်းပါဘူး.. kai ရေ လုပ်ပါဦး.. ဒီတိုင်းကြည့်နေမှာလား..
Ko chogyi
June 28, 2014 at 8:04 pm
ရွာပျက်သုန်းမှာ ရင်လေးရင် ဘေးထွက်ထိုင်နေလိုက်ပေါ့
မင်း ခန့် ကျော်
June 28, 2014 at 4:25 pm
အောင်မယ်မင်းရယ်တဲ့မှ
ဦးအောင်မင်းးး
ဟာမှားသွားလို့ပါအန်တီရေ
မြန်မာပြည်အစိုးရလုပ်ပုံကိုင်ပုံတွေထက်များ
ချိတ်ကုန်စာချိယော့သနားဂင်!!!!
ဒါလောက်ကတော့တက်မလာနဲ့
တောက်ချလိုက်မဟဲ့
ကတောက် !!!
လုပ်စမ်းဘါးး
ပွိုင့်မမက်တာတော့မဖြစ်နိုင်ဘူး။
အနော်ဆို ပွိုင့်ကို သွေးတိုးအောင်ထိကိုးးးခွါစားတာ
(နေကြာစေ့ဟုမပြောတော့ပါ)
ဖိုက်တင်
ဟီးးးး
ကျတော်ချိတ်ကုန်းတာတထုပဲချိတယ်။
အိုက်တာ အမ်ပီတီ ။ သူကိုတော့အရှုံးပေးပီးသား
ခင် ခ
June 28, 2014 at 4:51 pm
ပိုစ့် ၁ဝ ခု နဲ့ စိတ်ကုန်တယ်ဆိုပါလား ကလေးမရယ်။
အမြဲအစဉ်ချောတဲ့အရာ ဒီ ဗမာပြည်မှာ မရှိသလောက်ရှားသလို အမြဲတမ်းလည်း ထွက်ပေါက်မရှိတဲ့ ပြသနာမျိုး ဒီဗမာပြည်မှာမရှိဘူး ဆိုသလိုပါဘဲ။
ကိုယ်ရွေးချယ်တဲ့လမ်း ကိုယ်လျှောက်ချင်သလောက် လျှောက်ခွင့်ရှိတာကတော့ ဒီဂဇက်ပါဘဲ
Foreign Resident
June 28, 2014 at 6:03 pm
သမီး Mee Wah ရေ ။
စိတ် မညစ်ပါနှင့် ၊ သိပ်ပြီးလဲ ခံစားမနေပါနှင့်ကွယ် ။
ဒီလိုပါဘဲ ၊ ရွာထဲမှာက ၃ / ၄ လ တစ်ခါလောက်တော့ လှုပ်လှုပ်ရွရွ ဖြစ်တတ်တယ် ။
အဲဒီ အချိန် နှင့် တိုက်ဆိုင်သွားတာပါ ။
ကူးချတာမှန်သမျှ ခွင့်မပြုဘူးတော့လည်း မဟုတ်ပါဘူး ။
ကူးချတာတွေချည်းဘဲ ဆက်တိုက် မဟုတ်ရင် ပြီးတာပါဘဲ ။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ပါ ၊ ရွာသူားကြီး တစ်ယောက်အနေနှင့် သမီးကို ကြိုဆိုပါတယ် နော် ။
ကိုပေါက်(မန္တလေး)
June 28, 2014 at 10:36 pm
တစ်ခု တော့ ပြော ချင် ပါ သ ဗျာ
ရွာ ကို ကျ နာ် ရောက်ခဲ့ တဲ့ အချိန် ကတည်း က ဆို ရင် ရွာသူား တွေ ဝင် လိုက် ထွက် လိုက်ပါဘဲ
ဒါ ပေ မယ် ့ ဘယ်သူ ဘယ်ဝါ ထွက် သွား လို့ ရွာ ပျက် တယ် မရှိ သ လို
အခြား သော ဆိုက် တွေ လို ဟို ကောင့် ကို ဘမ်း တယ် ဒီ ကောင့်ကို ဘမ်း တယ် ထုတ် ပစ် တယ် ဆို တာ မရှိ ပါ ဘူး
( အဲ ပိုစ်တွေ တော့ လူ မမြင် အောင် ဖယ ် လိုက် တာ မျိုး ရှိတာ ပေါ့ ဒါ က လဲ အမြင် မတော် လွန်း မှ ပါ)
အဲ တော့ လူ ထွက် လို့ ရွာ ပျက် သွားမှ မ ပူ ပါ နဲ့
ရွာ ကြီး ကတော့ နေ မြ ဲ ဘဲ ရှိ နေ မှာပါ
ဒါ ကတော့ ကျနော် ရှိ နေ ချိန် မှာ ဖြစ် ပျက် တာကို ကြည့် ပြိး ပြော ပြ တာ ပါ
ဦးကြောင်ကြီး
June 29, 2014 at 12:22 am
မီးဝါလေးနဲ့ ချိန်းပီး တနေရာရာမှာ ကံဂျင်တယ်ကွယ်…
ဟို ဒင်း
June 29, 2014 at 12:06 pm
ဟိုဒင်းလေ – ဘယ်လိုကြီးလဲ –
တားနဲ့ရောကန်မှာလား အုကြောင်ရီး ခစ်ခစ်
ဝင့်ပြုံးမြင့်
June 30, 2014 at 6:15 am
စိတ်မကုန်ပါနဲ့ မီးဝါရေ။ တဖြည်းဖြည်းနေသားကျသွားမှာပါ။ တဖြည်းဖြည်း ပျော်လာမှာ။ မတို့ဆိုရင် ဝင်စတုန်းက ကွန်မင့်ကို ပြန်ဖြေပေးရမယ်ဆိုတာတောင် မသိဘူး။
kyeemite
June 30, 2014 at 10:45 am
အားပေးမဲ့သူ တစ်ယောက်ရှိရင်တောင်ရေးပျော်ပါတယ်လေ…ဆက်ဆွဲစမ်းပါဗျ…
ကျုပ်တို့ရွာက ဒီလိုပဲ..တစ်ခါတစ်ခါ တောခြောက်တတ်တယ်…ပြီးတော့လည်းကောင်းသွားတာပါပဲ
သေချာတာကတော့ ဒီရွာသူားတွေဟာ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အညှိုးအတေးထားလေ့မရှိကြပါဘူးနော..