ချက်တင်သူ

သစ္စာမဲ့တဲ့ပိတောက်
တစ်နှစ်လုံးလမ်းလျှောက်နေတယ်။
မိုးအနံ ့လေးပေးလိုက်မှဖြင့်
ပြက္ခဒိန်ကိုမကြည့်ပဲ
တစ်ပင်လုံးဝါထိန်နေအောင်ပွင့်နေတော့တာပဲ။
ဘယ်သူကမှဂရုမစိုက်လဲ
တစ်လမ်းလုံးကြွေပစ်လိုက်တာပဲ
သင်္ကြန်မှာပွင့်သလိုလဲမမွှေးဘဲနဲ ့
သူမိုလို ့ပဲများချင်နေသေးတယ်။
အဲဒိလိုနဲ ့ပဲ
တွေ ့နေရတဲ့ပိတောက်ကြွေတွေ
နွမ်းကြေနေတဲ့အိုက်တင်တွေနဲ ့
ကြေမွနေတဲ့စကားလုံးတွေသုံးပြီး
ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင်အပြုံးတုတွေနဲ ့
အင်တာနက်ဆိုင်ထဲမှာ
ချက်တင်(chatting)ထိုင်နေကြလေရဲ ့………..။

နေဝန်းနီ