နိုးထဖို့မေ့လျော့နေသူများလား
အာဂစိုက်ခင်းထဲ… ကျိုးတိုးကျဲတဲ ပိုးထိုးပင်များပမာ
မြန်မာပြည်ဟာ သည်းခံနိုင်စွမ်းကြီးခဲ့သလော…။
ငါးနှစ်သား ကလေးက ပလက်ဖောင်းကို ကျောင်းလိုလုပ်
ဘဝ စာတွေသင်ယူ တောင်းစားနေသလို
အသက် ၅ဝကျော် အရာရှိကြီးကလည်း
ဟော်တယ်တွေ၊ အအေးခန်းတွေထဲမှာ တောင်းရမ်းနေတယ်…
ဘာများထူးဦးမှာလဲ။
ကျွန်တော်က ခင်ဗျားဆီကတောင်းနေသလို၊
ခင်ဗျားကလည်း အခြားသူဆီက တောင်းဦးမှာပဲ..
ဝမ်းရေးတွက်ဆိုတော့ စစ်ဖိနပ်လည်း နေသားတကျ
၂ဝ နှစ်တိုင် နမ်းတတ်နေခဲ့ပြီပဲ..။
မြန်မာပြည်ဟာ အရင်တုန်းက မြန်မာပြည်မှ ဟုတ်ပါစ…။
ကုန်းဘောင်ခေတ်၊ ကိုလိုနီခေတ် ၊ ဂျပန်ခေတ်..
ဘယ်တော့မှ မြန်မာ့ နာမည် မပျက်ခဲ့ဘူး ။
အားလုံးအတွက် လွတ်မြောက်ခြင်း သစ်သီးကို
အသက်ပေး ပြီးခူးဝံ့ ကြသူတွေချည်းပဲ…။
၁၉၆၂ ၊၁၉၈၈၊ ၂၀၀ရ ၊ အခုနာဂစ် က ၂၀၀၈
ဓါးနဲ့ အကြိမ်ကြိမ် အထိုးစွခံရနေတဲ့ ငါးတစ်ကောင်လိုပဲ
မြန်မာပြည်ဟာ ဘာအသံမှ ထွက်မလာခဲ့ဘူး..။
ဦးခေါင်းထဲ အနှစ် (၂၀) စာ သံမှိုက
အကြောက်တရားနဲ့ စွဲမြဲနေကြပြီလား။
မြန်မာပြည်က သမိုင်းကောင်းတဲ့ သစ်ပင်တစ်ပင်ပါ။
အခု…
အရွက် ၊
အခက် ၊
အသီးအပွင့်တွေ
သေနတ်ဒင်အောက်မှာ တဖြုတ်ဖြုတ်ကြွေနေကျလည်း
ကျွန်တော်အပါ အဝင် အကြောက်တရားကို
လက်ဝယ်ပိုက်လို့ ရပ်ကြည့်နေတတ်ပြီလေ
ကြားဖူးတဲ့ စကားတစ်ခွန်းက အခုဆို သိပ်မှန်တာပဲ
“နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံရဲ့ လူမျိုးတွေဟာ သူတို့နဲ့ထိုက်တန်တဲ့ အစိုးရကိုပဲရတယ်”
မြန်မာပြည်ဟာ နှစ်၂ဝ ကြာ အိပ်မက်ဆိုးတွေနဲ့
အိပ်စက်လို့ကောင်းနေတာဟာ နောင်အနှစ် (၂၀၀) ဖြစ်လာမည့် မြန်မာလူမျိုးတွေကိုသတ်နေတာပဲ ဆိုတာ
မသိတာပဲလား ၊ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတာပဲလား ။
အိုမြန်မာပြည် ထလော့လို့ တော့ မတိုက်တွန်းချင်..။
ကျွန်တော့် ကဗျာအဟောင်းလေးပါ အခုမှ ပြန်ရှာတွေ့လို့ တင်လိုက်တာပါ။။အာဂ။
5 comments
unclegyi1974
December 9, 2010 at 3:30 pm
အစကစပြီးသယ်လာပြီးမှအဆုံးကျမှပစ်ချရတယ်
လို့ အာဂါးရယ်
အာဖျံ ကွီး
December 10, 2010 at 5:10 am
နိုးထဖို.ပဲမေ့လျော့နေတာလား ?????
သူများမိုးခါးရေသောက်သလို ငါလဲမိုးခါးရေသောက်မရ် ဆိုတဲ့
အတွေးတွေကပဲ နှလုံးသားတွေထဲမှာ ကြောက်စရာကောင်းလောက်အောင် သံမှိုစွဲနေကြတာပဲလား ?????
ကြီးမားတဲ့အကြောက်တရားတွေက သတ္တိတွေကိုဝါးမျိုပစ်တာလား ?????
etone
December 10, 2010 at 7:51 am
ကဗျာကောင်းလေးတစ်ပုဒ်ပါပဲ ဖတ်လိုက်ရတာတော်တော်ကောင်းတယ် ။
နီလေး
December 10, 2010 at 9:56 am
ကျေးဇူးတင်ပါတယ် အားပေးသွားပါတယ်
kai
December 10, 2010 at 10:48 am
Joseph de Maistre (1753-1821) wrote in 1811: “Toute nation a le gouvernement qu’elle merite.” (“Every nation has the government it deserves.“) De Maistre was credited with the saying in the 19th century, but it became popular in the United States in the 20th century, frequently without credit to De Maistre.
A popular version is “In a democracy, the people get the government they deserve,” with an incorrect credit to Alexis de Tocqueville (1805-1859), author of Democracy in America. Many have questioned the statement, arguing that it “blames the victim” (citizens/voters) for bad regimes that cannot easily be voted out—even in a democracy.