မင်္ဂလာဆောင်တွေမှာ လုပ်တတ်တဲ့ အလေ့ထ (REVISE

စာထဲမှာသုံးသော အသုံးအနှုံးအရရေးသားသည်)
….. ။ ကိုယ့်အလှည့်ကျမှ မင်္ဂလာပွဲ သုံးခုလောက်ဆက်တိုက်လုပ်ပစ်လိုက်မည်ဟု
ကြုံးဝါးရင်း လုံးပါးပါးနေခဲ့ရသော အီးတုံးတစ်ယောက်ပြီးခဲ့တဲ့ Sunday မှာ
Central Hotel မှာလုပ်တဲ့ မင်္ဂလာပွဲတစ်ခု သွားခဲ့ပါတယ် …။
မကောင်းတတ်လို့သွားရတော့ လေးဖင့်တဲ့ခြေလှမ်းတွေနဲ့ … သာမန်ပဲ
လူတောတိုးရုံလေ။
မင်္ဂလာပွဲတောင်စနေပါပြီ … သတို့သား၊ သတို့သမီးတို့က စင်မြင့်ဆီသို့
နှစ်ဖက်မိဘများ နှင့်တစ်ကွ လျှောက်လမ်းအတိုင်း စင်မြင့်ဆီသို့ တရွှေ့တရွှေ့
…။  အကယ်ဒမီ ချိုပြုံးရဲ့ သီချင်းသံနဲ့ တီးလုံးသံကလွဲလို့ ကျန်တဲ့လူများ
တိတ်ဆိတ်နေသည် ။ အားလုံးအကြည့်က တရွှေ့ရွေ့လမ်းလျှောက်နေသော
မင်္ဂလာစုံတွဲဆီသိုသာ ရှိသည် … ။ နောက်ကျနေတော့လည်း မထူးပါဘူးဆိုပြီး
ဝင်ဝင်ချင်း အပေါက်ဘေးက စားပွဲတွင် ဝင်ထိုက်လိုက်သည် … ။ စားပွဲက
ဆယ်ယောက်ဝိုင်းပေမဲ့ သုံးယောက်စာ လွတ်နေသည်ကိုတော့သတိထားမိသည် …
ကော်ဖီခွက်၊ ပန်းကန်ပြား၊ ခရင်း၊ ဇွန်း နဲ့ သကြား၊ နို့ ထည့်ထားတဲ့ stick
အထုတ်လေးတွေရယ် ..tissue ဖန်ခွက်လေးတွေရယ်က လွဲရင် ဘာစားစရာမှမချသေးပါဘူး
…။ ဒေါ်ချိုပြုံးရဲ့ မင်္ဂလာ အခါတော်ပေး သီချင်းသံလည်း ဆုံးရော
သတို့သား၊သတို့သမီးလည်း နေရာယူပြီး ဖြစ်ရောပဲ ။ ပြီးတော့ မင်္ဂလာမောင်နှံက
ကြွလာတဲ့လူတွေကို ဂါရဝပြုနှုတ်ဆက် ၊ ကိတ်တွေဘာတွေခွဲ ပြီး
သူတို့အချင်းချင်း တယောက်တစ်လှည့်ခွံ့ပေါ့ …. ။ အဲ့ဒီအချိန်ထိ
ပရိတ်သတ်ကြီးက ဘာမှမစားရသေးဘူး… မစားရသေးဆို ဘာမှကိုမှလာမချသေးတာ …။
နှစ်မိနစ်လောက် သည်းခံပြီးတော့မှ လှည်းလေးတွေနဲ့ မုန့်တွေ ၊
ကော်ဖီတွေတွန်းလာတဲ့ ဟိုတယ် ဝန်ထမ်းတွေကိုတွေ့တော့ အရမ်းပျော်သွားတယ် ..။
စနစ်တကျ မုန့်တွေလာချပေးတယ် ၊ ကော်ဖီငှဲ့ပေးတယ် ။ နည်းနည်း
အိုက်တင်ခံပြီးမှ ဗိုက်က အချက်ပေးလေးတော့ မနေနိုင်တာနဲ ့
မြန်မြန်လေးစားလိုက်တယ် … ။ တစ်ဝိုင်းထဲအတူထိုင်သူတွေကလည်း အေးဆေးပါပဲ
သူတို့လည်း စားစရာရှိတာ စားနေတာပေါ့ … အားလုံးက မုန့်တစ်မျိုးကို
ကိုယ့်ကိုယ်တာ တစ်ခုစီယူတော့ … သုံးယောက်စာလွတ်နေပါလေရော… ။ အားလုံးက
ကိုယ့်ကိုယ်တာကိုသာ ကုန်းစားနေကြတာ ပိုနေတဲ့မုန့်တွေကို ဘယ်သူမှ
လက်နဲ့တောင်မထိပါဘူး … ။ အီးတုန်းလည်း … ဘယ်သူမှ မစားတော့ ပဲများပြီး
ထိုင်နေတာပေါ့ … ။
ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်ကိုယ့် အတွက်လာချတာ ကိုယ်စားပြီးတော့ တစ်ချို့လူတွေက
အချင်းချင်း အမျိုးတွေ နှုတ်ဆက် ၊ အာရိုက်ကြလေရဲ့… ။ ထပြန်တဲ့လူတွေကလည်း
မင်္ဂလာမောင်နှံကို နှုတ်ဆက်ပြီး ပြန်ကြတာပေါ့ … ။ ကိုယ်ကတော့
လူနည်းနည်းရှုပ်သေးလို့ အမျိုးတွေဆီမသွားပဲ ထိုင်ရာနေရာကပဲ
တောင်ကြည့်မြောက်ကြည့်လုပ်နေလေရဲ့ … ။  ကိုယ်ကလွဲရင် အားလုံးက အလန်းတွေပဲ
တောက်တောက်ပြောင်ပြောင်ဝတ်ဆင်လာမှန်း သတိထားမိပါရဲ့ .. ။ မျက်စိကို
၃၆ဝဒီဂရီ လှည့်ပတ်အကြည့်မှာ အနေထိုင်လေးတွေကလည်း နူးညံ့တာ သတိထားမိပါရဲ့
… ။ လူတွေလည်း တစ်ဝက်လောက်ပြန်သွားပါပြီ ။ ကိုယ်ကတော့ ထိုင်မြဲပေါ့ … ။
လျှောက်ကြည့်မြဲကြည့်နေတုန်း ဗြုန်းဆို ရှေ့က ပိုနေတဲ့ မုန့်ပန်းကန်ထဲကို
လက်တစ်ဖက်ဝင်လာပါတယ်… ။ လက်လေးကြည့်တော့လည်း လက်သည်းလေးတွေပုံဖော်ထားလို့
နုနုရွရွလေးပါ … ။ ကျောက်မြတ်ရတနာတွေလည်း ဆင်မြန်းထားပါရဲ့ … ။ အော်…
သူဗိုက်မဝလို့စားချင်လို့ပဲ ထင်ပြီး ဒီအတိုင်း မြင်ရင်မြင်တယ်
မှတ်လိုက်ပါတယ်… ။ နောက် တစ်ခေါက်ပဲ အဲ့ဒီလက်လှလှလေးက ကြက်ဆန်ကောက်သလို
ဇက် ဇက် ဇက်နဲ့ … ပိုနေတဲ့မုန့်တွေကို တစ်ခုချင်းစီကောက်ထည့်ချိန်မှာတော့
အံ့ဩခြင်းများစွာနဲ့ လက်ပိုင်ရှင်ကို မော့ကြည့်လိုက်မိတယ်… လှလိုက်တာမှ
ဝတ်မှုံရွှေရည်ရှုံးတယ် … ဝတ်ထားတာလည်း သတ်သတ်ရပ်ရပ်နဲ့
ဆင်မြန်းထားတာကိုကြည့်ရင် လူကုန်ထံအသိုင်းဝိုင်းက လို့ သိသာပါတယ် ..။
သုံးယောက်စာ မုန့်ငါးမျိုးဆိုရင် မုန့် ဆယ့်ငါးခုကု ိ
စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်းကောက်သွားတာပါ … ။ ကြက်ဆန်ကောက်တာကတောင်
ကြာချင်ကြာပါလိမ့်မည် သူမ မုန့်ကောက်တာ အလွန်လျှင်မြန်လွန်းလှသည် ..
ပြီးနောက်အသင့်ယူလာသော ကျွတ်ကျွတ်အိတ်ထဲထည့်ကာ ကျမမြင်ကွင်းက လှစ်ခနဲ
ထွက်သွားပါတော့သည် .. ။ စပ်စုစိတ်က ထိန်းမရနိုင်တာကြော့်
လှည့်ထွက်သွားတဲ့ကောင်မလေးရဲ့ ကျောပြင်ကိုငေးရင်း အကြည့်တွေ
ထပ်ကြပ်မကွာပါသွားတော့ နောက်တစ်ပိုင်းက မုန့်ပိုတာတွေ
လျှောက်ကောက်နေပါပကော ..။ သူ့ကိုကြည့်ရင်း အမည်မသိငလျှင်တစ်ခု ရင်
ထဲဖြတ်တိုက်သွားတော့တယ်… အံ့ဩခြင်းတွေနဲ့ မှင်သက်နေတုန်း
ပခုံးပေါ်ကျလာတဲ့ လက်တစ်ဖက်ကြောင့် အတွေးတွေပျက်တောက်သွားချိန်မှာတော့
ချစ်သူကပြောပါတယ် ” နှုတ်ဆက်ပြီးပြန်ကြစို့ ” တဲ့ ။