“မဆလ”ခေတ် အစိုးရကတောင် လက်ဖျားခါရလောက်တဲ့ “နအဖ” ရဲ့ဒီမိုကရေစီလမ်းပြမြေပုံ

“ဒီမိုကရေစီ” ဆိုတဲ့ဝေါဟာရအဓိပ္ပါယ် ကို “အများပြည်သူရဲ့သဘောဆန္ဒကိုအလေးဂရုပြုလိုက်နာခြင်း” လို့ဘဲ မောင်မိုးညိုက ရိုးသားစွာ နားလည်သဘောပေါက်မိပါတယ်။ မနေ့က မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ နိုင်ငံတော်အေးချမ်းသာယာရေးနဲ့ဖွံ့ဖြိုးရေးကောင်စီ အမည်ခံ စစ်အစိုးရက ကြေငြာချက် (၃) ခုကို ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီးသန်းရွှေကိုယ်တိုင် လက်မှတ်ရေးထိုးပြီး နေပြည်တော် နဲ့ ပြည်နယ်နဲ့တိုင်းဒေသကြီးအသီးသီးမှာ လွှတ်တော်အသီးသီးကို ဒီဇင်ဘာ (၃၁) ရက်မှာ ကျင်းပကြဘို့ ထုတ်ပြန်ခဲ့တာကိုဖတ်လိုက်မိပါတယ်။ ထုံးစံအတိုင်းလူထုအများက စစ်အစိုး၇ရဲ့ လုပ်နေကျလှည့်ကွက် လုပ်ဇာတ်တွေကိုသိပြီးမို့ သိပ်အလေးမထားကြပါဘူး။ ဒါတွေဖြစ်လာမဲ့အရေးကိုသိပြီးဖြစ်နေတဲ့နိုင်ငံတကာအသိုင်းအဝန်းကလည်း စစ်အစိုး၇ရဲ့ လုပ်ရပ်တွေကို ရှုတ်ချတာ၊ အပြစ်တင်တာတွေကလွဲလို့သိပ်လုပ်နိုင်တဲ့အနေအထားမတွေ့ရပါဘူး။ မြန်မာရဲ့အဓိကမိတ်ဖက်တွေဖြစ်တဲ့ တရုတ်နဲ့အာဆီယံ နိုင်ငံတွေကလည်းစစ်အစိုး၇ရဲ့လုပ်ရပ်တွေကို ကွယ်ရာမှာတိုးတိုးတိပ်တိပ်လက်တို့သတိပေးပေမဲ့ သူတို့ရဲ့အကြံပေးချက်၊ မေတ္တာရပ်ခံချက်တွေ အားလုံးလိုလိုကလဲ အဟောသိကံ ဖြစ်ပေါင်းမနဲတော့တာ အဲ့ဒီနိုင်ငံတွေကလဲသိပြီးသားပါ။

အမျိုးသားညီလာခံကစပြီး ခုလွှတ်တော်တွေခေါ်ယူတဲ့အချိန်အထိ သွားတဲ့ လမ်းပြမြေပုံ (၇)ချက်မှာ (နိုင်ငံတကာစံနှုန်းနဲ့) တိုင်းတာတဲ့ဒီမိုကရေစီဆိုတဲ့ အနှစ်သာရကိုဖေါ်ဆောင်တဲ့ အချက်တချက် တလေကိုတောင်မှ မမြင်ရပါဘူး။ အမျိုးသားညီလာခံကျင်းပစဉ်ကလဲ သူတို့စိတ်ကြိုက်ကိုယ်စားလှယ်များကိုရုပ်ပြကောင်းအောင် “အလွှာစုံ၊ လူတန်းစား ပေါင်းစုံ နဲ့ တိုင်းရင်းသားပေါင်းစုံ” အမည်ခံ ခါတော်မှီကိုယ်စားလှယ်တွေ ထဲ့ပြီး လက်ညှိုးထောင်ခေါင်းညှိမ့်လုပ်စေခဲ့တာ အထင်အရှားပါ။ စကားများတဲ့ကိုယ်စားလှယ်တွေကိုလဲ နည်းမျိုးစုံနဲ့ အကြောင်းရှာပြီး ညီလာခံကနေကန်ထုတ်ခဲ့ပါတယ်။ အကြောင်းပြချက်ကတော့ရှင်းပါတယ်…အများကိုယ်စားလှယ်တွေရဲ့ ဆန္ဒသဘောထားကို လေးစားလိုက်နာခြင်းမရှိဘူးဆိုတဲ့ ပြစ်ချက်တွေပါဘဲ။ အဲ့ဒီညီလာခံကနေ စစ်အုပ်ချုပ်ရေးအသွင်ကိုတရားဝင်အသက်သွင်းတဲ့ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေကိုလဲ (၂၀၀၈) မှာတနိုင်ငံလုံးနီးပါးကခံစားခဲ့ရတဲ့ သဘာဝဘေးအန္တရာယ်ဒါဏ်ဖြစ်တဲ့ “နာဂစ်”မုန်တိုင်းကြောင့်အလူးအလဲ ခံရချိန်ရက်ပိုင်းတွေအတွင်းမှာ၊ (မဲထဲ့ဘို့နေနေသာသာ အသက်အတွက်ဖက်နဲ့ထုပ်နေရချိန်) မှာ ထောက်ခံမဲ (၉၀) ကျော်နဲ့ ခတ်တည်တည်ဘဲ အတည်ပြုခဲ့ပါတယ်။

ရွေးကောက်ပွဲကိုလဲ ကြိမ်းသေပေါက်နိုင်နိုင်တဲ့ နည်း(၂)နည်းဖြစ်တဲ့ – ကြိုတင်မဲနည်း နဲ့ ကျန်ကိုယ်စားလှယ်လောင်းတွေကိုရက်နဲနဲဘဲအချိန်ပေးတဲ့နည်းတွေ နဲ့ (၇၀%) ကျော်မဲဆန္ဒနယ်တွေမှာ စစ်အစိုးရ ကိုယ်စားလှယ်တွေဖြစ်တဲ့ ကြံ့ဖွံ့ ပါတီက အနိုင်နဲ့ပိုင်းခဲ့ပါတယ်။ စစ်အစိုး၇ရဲ့ အစွမ်းထက်တဲ့ နည်းဗျူဟာတခုဖြစ်တဲ့ ရက်နဲနဲဘဲလူထုကိုကြိုတင်အသိပေးတဲ့နည်းက တော်တော်ခရီး ရောက်အောင်မြင်နေပုံရနေတာအမှန်ပါဘဲ။ ပြီးခဲ့တဲ့ လမ်းပြမြေပုံရဲ့အဓိက ကိစ္စတိုင်းလိုလိုမှာ ကိစ္စမှန်သမျှလျို့ဝှက်စည်းဝါးရိုက်ပြီး ပြည်သူလူထုကို ရက်နဲ့နဲသာကြိုတင်အသိပေးပြီး ချိန်ကိုက်လုပ်ဇာတ်ခင်းတာတွေ ဟာ နိုင်ငံတကာရဲ့အမြင်မှာအထင်သေးစရာ၊ အပြစ်ပြောစရာဖြစ်ခဲ့ပေမဲ့ စစ်အစိုး၇ရဲ့ လိုချင်တဲ့ရည်မှန်းချက်ကိုတော့ကွက်တိ ဝင်သွားအောင် ဆောင်ရွက်သွားနိုင်တာကိုမြင်ရပါတယ်။ အမြင်ဆိုးပေမဲ့အတော်ခရီးရောက်တဲ့ကိစ္စပါ။

မဆလအစိုးရခေတ်က တပါတီစနစ်ဖြစ်လို့ ပါတီဗဟိုအလုပ်အမှုဆောင်အဖွဲ့ကနေဆုံးဖြတ်ရတဲ့ကိစ္စတွေကို ဗဟိုကော်မီတီအစည်းအဝေးမှာတင်ပြအတည်ပြုချက် ယူရပါတယ်။ ပြီးမှနောက်တနေ့လွှတ်တော်မှာအဆုံးအဖြတ်ရယူရတာမို့၊ တပါတီစနစ်ပင်ဖြစ်သော်ငြားလဲဘဲ၊ သူ့ စနစ်နဲ့သူ နည်းလမ်းတကျလုပ်ရပါသေးတယ်။ ခုကတော့ရှင့်းပါတယ်။ ကြံ့ဖွံ့ပါတီ ကနေပြည်တော်မှာလက်သိပ်ထိုးလျှို့ဝှက်အစည်းအဝေးတွေနေ့မီးညမီးနဲ့ ပြီးခဲ့တဲ့လပိုင်းတွေကလုပ်ပြီး (အမှန်တော့ ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီးနဲ့ အဖွဲ့ ကဆုံးဖြတ်ပြီးသားကိစ္စတွေ) ကို လာမဲ့ ဒီဇင်ဘာ(၃၁) လွှတ်တော်ပေါင်းစုံအစည်းအဝေးမှာ ဆွေးနွေးသူမရှိ၊ ကန့်ကွက်သူမရှိနေ့ချင်းညချင်းအတည်ပြုကြမဲ့အစီအစဉ်တွေ စည်းဝါးရိုက်ပြီးသားပါ။ ပါတီစုံဒီမိုကရေစီစနစ် ကိုဦးတည်တဲ့ စစ်အစိုးရသဘောထာအမှန် ဆိုတာကိုယုံအောင်ဘယ်လိုပြောပြော လက်ခံနားထောင်တဲ့သူရယ်လို့ မတွေ့မိပေါင်။ ဘာတဲ့..မောင်မိုးညိုရဲ့ရင်းနှီးတဲ့သူငယ်ချင်းတယောက်ကတောင်ဒီလိုမှတ်ချက်ပေးတာကြားဘူးပါရဲ့…..”ခုခေတ်စစ်အစိုး၇ရဲ့ဖေါက်ပြန်မှုတွေကိုကြည့်လိုက်တော့ မဆလအစိုးရခေတ်ကသူတွေက၊ saint လို့ခေါ်တဲ့ ရဟန္တာတွေနဲ့တောင်ခိုင်းနှိုင်းလို့ရနေပါပေါ့လား”…လို့။ ဒါတွေကြည့်ပြီး မဆလတဖြစ်လဲ တိုင်းရင်းသားစည်းလုံးညီညွတ်ရေးပါတီ ကခေါင်းဆောင်ပိုင်း ကတောင် (တချိန်ကအာဏာပိုင်ဘုန်းမီးနေလတောက်ခဲ့ကြသူတွေ) ဩချရအောင်လက်ဖျားခါကြမယ်ဆိုတာ ပြေးကြည့်စရာမလို၊ တွေးကြည့်ရုံနဲ့သိသာထင်ရှားလှကြောင်းပါခင်ဗျား…။