အမှား များနှင့် ကခုန်ခြင်း
alinsettအမှားဆိုတာတွေ ကို စားသုံးရင်း….
စိတ်ဓါတ်တွေ ပြာတောက်….
လမ်းတွေ ကို ထပ် ထပ် မှား…
အာရုံတွေ မှာ..ထပ် ထပ် ကြားနေရတာ… ငရဲ ရဲ ့အသံတွေ..။
ငါ့ခြေထောက်တွေ က လမ်းဆက်လျှောက်နေပေမယ် ့
ငါ့ အရိပ်က ငါနဲ ့လမ်းခွဲ ခဲ ့ပြီ။
ဘာရယ် မဟုတ်ပါပဲ…..
ငါ့ တစ်ဘဝ လုံးစာ.. မျှော်လင့်ချက်တွေက ကျ…..ကွဲ….
ငါ…….. …… …
အိပိမက်ထဲမှာတောင်..ချော်လဲ ခဲ ့တဲ ့သူ။
အလင်းဆက်
1.8.2011
4 comments
mandalarthu
August 1, 2011 at 10:06 pm
Endless poem! Like a man walking in the dark for long journey as a cirlce of life.
I feel such ideas coming out by reading yr poem.But don’t forget one saying,
”Hope is Life and Life is Hope”.
Thanks for sharing.
forever
August 2, 2011 at 9:56 am
ပြာတောက်တယ်ဆိုတာဘယ်လိုမျိုးလဲ
Mee2
August 2, 2011 at 11:27 am
ငါ့ အရိပ်က ငါနဲ ့လမ်းခွဲ ခဲ ့ပြီ။
ဘာရယ် မဟုတ်ပါပဲ…..
ငါ့ တစ်ဘဝ လုံးစာ.. မျှော်လင့်ချက်တွေက ကျ…..ကွဲ….(အရမ်းကောင်းတဲ ့အတွေးတစပါ။ဘာလို ့များအနိုင့်အထက်လုစားနေကြတဲ့ ယနေ ့ခေတ်မှာ ကယ်တင်ဖေးမမယ့်သူ ကိုမျှော်နေမိတာရူးသွပ်မှုလို ့ပြောခံရတာ တန်ရဲ ့လားဟင်)
redbull
August 2, 2011 at 1:36 pm
မတန်ဘူး …
ဒါပေမဲ့ သူပြောချင်တာက မျှော်တော့ဘူး တဲ့