ရွေးကောက်ပွဲ (သို့မဟုတ်) အကြွင်းမဲ့အာဏာရှင်စနစ်ဆီသို့ (အပိုင်း-၁)
Nay Mgရွေးကောက်ပွဲ (သို့မဟုတ်) အကြွင်းမဲ့အာဏာရှင်စနစ်ဆီသို့ (အပိုင်း-၁)
တော်လှန်ရေးကောင်စီမတိုင်မှီ’ဖဆပလအစိုးရခေတ်
ကွယ်လွန်သူဝန်ကြီးချုပ်ဟောင်းဦးနုှက သူ့ထံမှအာဏာကို သူအတော်ယုံကြည်ရသောဗိုလ်ချုပ်နေဝင်းမှ (၁၉၆၂) မတ်လတွင်သိမ်းယူလိုက်သောအခါ သူမည်မျှအထိခံစားခဲ့ရကြောင်း “တာတေစနေသား”တွင်ဖွင့်ဟဝန်ခံခဲ့သည်။ နီးစပ်သောအစိုးရအဖွဲ့ဝင်တို့ကကြိုတင်သတိပေးခဲ့သော်လည်း သူ့အပေါ်ဗိုလ်နေဝင်းမည်မျှသစ္စာရှိကြောင်းကြွားဝါခဲ့ပုံများ ကိုဖေါ်ပြထားခဲ့သည်။ အာဏာသိမ်းပြီးကာလအထိမ်းအသိမ်းခံနေရစဉ်အတွင်းပင်ဗိုလ်နေဝင်းကသူ့ကိုကြိမ်းသေလာ ကယ်ထုတ် လိမ့်မည်ဟုမှားယွင်းစွာတွက်ချက်မိခဲ့သည်။ လွတ်လပ်ရေးရပြီး ဆယ်စုနှစ်တခုကျော်လောက်မှာပင် စစ်ဗိုလ်များကြီးစိုး သောအာဏာရှင်စနစ်မွေးဖွားလာခဲ့သည်။ ပင်လုံစာချုပ်ကမွေးဖွားသန့်စင်ပေးလိုက်သော ဖွဲ့စည်းအုပ်ချုပ်ပုံအခြေခံ ဥပဒေကပေးထားသည့်အခွင့်အရေးကိုအသုံးပြုလျက်ရှမ်းစော်ဘွားများကဖက်ဒရယ်မူကို တောင်းဆိုလာမည်ကိုစိုးရိမ်သည်ကတကြောင်း၊ ယင်းမူတောင်းဆိုချက်နှင့်အတူကူးစက်လာနိုင်သောအင်ဒိုချိုင်းနားအရေး ကိုစိုးရိမ်မိသည်ကတကြောင်း နှင့်ထိုစဉ်အခါက ဆန်းသစ်လာသော ဆိုရှယ်လစ်စနစ်ကိုထူထောင်ရန်စိတ်အားသန်သူ နိုင်ငံရေးသမားများကကြီးစိုးလာ သည်တို့ကတကြောင်းတို့ကြောင့် (၁၉၆၂)ခုမတ်(၂)ရက်နေ့တွင်ဗိုလ်ချုပ်ကြီးနေဝင်း ဦးဆောင်သောတော်လှန်ရေးကောင်စီက အဏာကိုသိမ်းယူခဲ့ပါသည်။ နိုင်ငံ၏အခြေအနေမှာလည်း ‘ရန်ကုန်အစိုး၇’ ဟုခေါ်ရလောက်အောင် ပင်ဗဟိုအစိုးရအုပ်ချုပ်မှု အာဏာမှာအင်အားချည့်နဲခဲ့ရပါသည်။ ထိုစဉ်အခါကပြည်သူအပေါင်းတွင် ဘဝအာမခံချက် ကိုပေးနိုင်မည့် “ဗိုလ်ချုပ်အစိုး၇” ဟုမျှော်လင့်ချက်ပြင်းပြခဲ့သည်မှာအမှန်ပင်။ (၁၉၆၃) ဇူလိုင်လ(၇)ရက်တွင် ဖြစ်ပွာခဲ့သောကျောင်းသားအရေးအခင်းမှစ၍ လက်နက်အားကိုးနှင့်အုပ်ချုပ်လိုသောစစ်အစိုးရ၏ သရုပ်မှန်ကိုပြည်သူ အပေါင်းကမျက်ဝါးထင်ထင်မြင်လိုက်ရသည်မှစ၍စစ်တပ်အပေါ်ယုံကြည်အားကိုးမှုမှာ တရိပ်ရိပ်ကျဆင်းလာခဲ့ပါသည်။ သမိုင်းဆရာတို့ကဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်းဦးဆောင်၍ ချုပ်ဆိုပေးခဲ့သောပင်လုံစာချုပ်၏ ပြည်နယ်များခွဲထွက်ရေးအခွင့်အရေးကနိုင်ငံတော်တည်တန့်ခိုင်မြဲရေးကိုအဟန့်အတား ဖြစ်စေသည်ဟုဆိုသော်ငြားလည်း၊ “လွတ်လပ်ရေးသည်ပထမ” ဟူသောကြွေးကြော်ချက်လွှမ်းမိုးစဉ်အရေးတကြီး လိုအပ်နေချိန်တွင်ပြည်နယ်ပြည်မစည်းလုံး ရေးကိုသက်သေမဏ္ဍိုင်ပြုနိုင် မည့်ကိစ္စမှာပြည်နယ်ပြည်မခေါင်းဆောင်အားလုံ၏သက်သေလက်မှတ်ရေး ထိုးထားသောစာချုပ်ပင်ဖြစ်သည်။ ယင်းစာချုပ်ကြောင့်လည်းဗြိတိသျှအစိုးရ၏လွတ်လပ်ရေးကတိ စကားကိုဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်းမှရယူလာနိုင်ခဲ့ပါသည်။ နိုင်ငံရေးဖြတ်ထိုးညဏ်နှင့်ပြည်သူတရပ်လုံး၏လေးစားယုံကြည် မှုရှိပြီးဖြစ်သောဗိုလ်ချုပ်၏အမြှော်အမြင်ကြီးမားမှုက မြန်မာပြည်လွတ်လပ်ရေး၇ရှိရေးလမ်းစကိုဖွင့်ပေးခဲ့ပါသည်။ သမိုင်းဆရာတို့အဆိုအရ ထို(၁၉၄၇)ခုဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံ ဥပဒေကိုဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်းမှနှုတ်တိုက်ချပေးခဲ့ ကြောင်းသိရပါသည်။ တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားဘဝကတည်းက မှုန်တေတေမျက်နှာနဲ့သာလူသိများခဲ့သော ကိုအောင်ဆန်းကိုမြန်မနိုင်ငံ၏အနာဂါတ်ရေးကိုအမြဲတွေးနေတတ်သော ‘နိုင်ငံရေးသတ္တဝါ’ အဖြစ်ကင်ပွန်းတပ်ရလျင် မှားမည်မထင်ပါ။ ဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်းကျဆုံးစဉ်မှစ၍လူမျိုးစုပေါင်းစုံသောင်းကြမ်းမှုကြောင့် နိုင်ငံထူထောင်ရေးကိုဦးတည်ရမည့်အစား သောင်းကြမ်းသူနှိမ်နင်းရေးကိုဦးစားပေးလာရသည်နှင့်အမျှစီးပွားရေး၊လူမှုရေးမှ အစအစစယို့ယွင်းလာခဲ့ပါသည်။ သည်အထဲ’ဖဆပလ(ဖက်ဆစ်ဆန့်ကျင်ရေးပြည်သု့လွတ်လပ်ရေးအဖွဲကြီး)မှာလည်း ‘တည်မြဲ – ဦးဘဆွေ/ဦးကျော်ငြိမ်း’ နှင့်’သန့်ရှင်း – ဦးနု/သခင်တင်’ဟုနှစ်ခြမ်းကွဲသွားပြန်ပါသည်။ (အောက်တိုဘာ ၂၈၊ ၁၉၅၈)တွင်ဦးနုမှဗိုလ်ချုပ်နေဝင်းအားအိမ်စောင့်အစိုးရအာဏာအပ်ခဲ့ရပြီး၊ ယင်းအာဏာကိုဦးနုထံ (ဧပြီ ၄၊၁၉၆၀)တွင်ပြန်အပ်နှံခဲ့ပါသည်။ ဦးနုခေါ်သခင်နုကိုနီးစပ်သူတို့ကစိတ်ကြီးပြီးဆတ်ဆတ်ထိမခံတတ်သူ အဖြစ်မှတ်ယူကြသည်၊ ‘ကျုပ်ကခင်ဗျားတို့လိုမဟုတ်မဟတ်လုပ်တတ်တဲ့သူမဟုတ်ဘူး။ ဘုရားဆုပန်တဲ့သူဗျ။’ဟုကက်ဘိ နက်အစည်းအဝေးများတွင်ပြောတတ်ကြောင်းသိရသည်။
One comment
timothy
May 30, 2010 at 12:04 pm
I just want to add to Nay Maung`s collection of history and my analysis of Burma`s road to ruin sponsored by U Nu and his trusted military general, the father of current Junta. Our ancesters of liberators and Bo Aung San would dies several times if they had seen the tortured and dead Burma under the military he had built as his own son.That is the sad story of Burma we all proudly called pearl of east Asia and ( Paddy) Basket of Asia. The Pang long agreement was a corner stone of birth of Modern democratic Burma born out of trust between majority Burmese and minority ethnics races. This trust should be respected by majority race of Burma and had to defend this pact as their own livelihood. Burma got the wrong leaders in short period of democracy before it fell into hell of military dictatorship. The democratic government pay special attention to putting down the colourful rebellions of communists and ethnics Karens. The unchecked growth of military role during the tender age of independence made Burma pretext to become one of the foremost military dictatorship in this world. The democratic government failed to punish the military leaders who commit crimes and mass killing of villagers and destroying of villages. This terror campaign backfire to the majority government and resentments among ethnic races spread like wildfire. It is short-sightedness of Ex Premier U Nu to wrongly worry about federalism but his love of criminal Ne Win had finally killed his political life. Where had the trust and Panglone agreement gone? Finally the military crushed not only the much cherished 1947 Constitution but also gold plated Pang Long agreement. It is dark era of modern Burma. The growth of military was not checked by then civilian government. The current military regimes`s human Right abuse and crime against humanity were started more than half century ago where there was no prosecution for crimes committed by soldiers of General Ne Win especially number 4 regiment. Now the back log is huge and it becomes premium human right issue for Burma and free world`s responsible leaders.