Philadelphia စမ်းသပ်ချက် (ဘာသာပြန်ဝတ္ထု) (အပိုင်း -၅)(အပိုင်း -၆)

Philadelphia စမ်းသပ်ချက် (ဘာသာပြန်ဝတ္ထု) (အပိုင်း -၅)

အခန်း (၅)

အဖိုးနဲ့ စကားပြောပြီးတဲ့ အဲဒီ့ညက ကျွန်မ အလွန် အလုပ်ရှုပ်ခဲ့ပါတယ်။ (၁၉၄၃) ခုနှစ်တုန်းက အဖိုးဖြေရှင်းခဲ့တဲ့ ပုစ္ဆာတွေကို ကျွန်မ ပြန်ပြီး တွက်ချက်ကြည့်နေရတာကြောင့်ပါ။ ကွန်ပျူတာရဲ့ အကူအညီကြောင့် နာရီဝက်အတွင်းမှာပဲ ဖြေရှင်းနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ ဒီတုန်းက ကျွန်မ အသုံးပြုခဲ့တဲ့ ကွန်ပျူတာက IBM 286 အမျိုးအစားပါ။ ဒီနေ့ခေတ်ကွန်ပျူတာတွေနဲ့ယှဉ်လိုက်ရင်တော့ donkey cart လို့ ထင်စရာဖြစ်ပေမယ့် ဒီကွန်ပျူတာကလဲ တွက်ချက်မှုတွေအတွက် အတော်အကျိုးကျေးဇူး ရှိစေပါတယ်။ (၁၉၄၃) ခုနှစ်တုန်းကတော့ အဖိုးရဲ့ ဦးနှောက်တွေက ကွန်ပျူတာတွေလိုပဲ အလုပ်လုပ်ခဲ့ရတာ ဖြစ်ပါတယ်။

ကျွန်မရဲ့ တွက်ချက်မှုတွေကနေ ပေါ်ထွက်လာတဲ့ အဖြေကတော့ force field ဟာ အလင်းတန်းတွေကို ကွေးညွတ်စေနိုင်တယ် ဆိုတာပါပဲ။ Philadelphia စမ်းသပ်ချက်နဲ့ပတ်သက်တဲ့ အရာတွေအားလုံးကို ပြည့်ပြည့်စုံစုံ ပြောပြဖို့အတွက် အဖိုးကို ကျွန်မ ထပ်ပြီးတိုက်တွန်းခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဖိုးကတော့ ငြင်းဆန်ခဲ့ပါတယ်။ အိမ်က cellar ထဲမှာ သိမ်းထားတဲ့ ဖိုင်ဟောင်းတွေနဲ့ သတင်းစာဖြတ်ပိုင်းတွေကို ပြန်ရှာပြီး လေ့လာရဦးမယ်လို့ ဆိုပါတယ်။ ကျွန်မကျောင်းသွားနေတုန်းမှာ လေ့လာထားပြီး၊ ပြည့်ပြည့်စုံစုံပြောပြမယ်လို့ ကတိပေးပါတယ်။

နောက်တနေ့ ကျောင်းမှာ စာသင်နေရပေမယ့် ကျွန်မရဲ့ စိတ်က အိမ်ကိုပဲ ရောက်နေပါတယ်။ အဖိုးနဲ့ စကားပြောခွင့်ကိုပဲ စောင့်ဆိုင်းနေမိပါတယ်။ နောက်ဆုံး ကျောင်းလွှတ်ချိန်မှာတော့ အိမ်ကို ဒုန်းဆိုင်းပြီး ပြေးလာမိခဲ့ပါတော့တယ်။ ကျောင်းလွယ်အိတ်ကို လမ်းကြောင်းမှာ ချထားပြီး၊ မီးဖိုထဲကို အပြေးအလွှား လာခဲ့မိပါတယ်။ အဖိုးက ကျွန်မအတွက် နွားနို့တခွက်နဲ့ မြေပဲထောပတ်သုတ် ပေါင်မုန့်ကို လုပ်ထားပြီး အသင့်စောင့်နေပါတယ်။ စက္ကန့်သုံးဆယ်အတွင်းမှာ နွားနို့ကို အတင်းမော့ချသောက်လိုက်တာကြောင့် သီးမတတ်ဖြစ်သွားပါသေးတယ်။

အဖိုးက ကျွန်မဖြစ်နေပုံကို မျက်မှောင်ကျုံ့ပြီး ကြည့်တာကြောင့် ကျွန်မ အရှိန်လျှော့လိုက်ရပါတယ်။ ပေါင်မုန့်ကို ကုန်အောင်စားပြီး၊ ပေါင်မုန့်ပန်းကန်နဲ့ နွားနို့ခွက်ကို သွားဆေးလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့မှ စားပွဲမှာ ပြန်ဝင်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။

” ဒီနေ့ကျောင်းမှာ အဆင်ပြေရဲ့လား”

အဖိုးက အေးဆေးစွာ မေးပါတယ်။

“အတူတူပါပဲ”

ကျွန်မက စိတ်မရှည်စွာ ပြန်ဖြေလိုက်ပါတယ်။

” ဒါတော်တော်ဆိုးတာပဲ”

အဖိုးက မှတ်ချက်ပေးပါတယ်။

ကျွန်မဆက်ပြီး မစောင့်နိုင်တော့ပါဘူး။ ကိုယ်ကို ရှေ့နည်းနည်း ကိုင်းလိုက်ပါတယ်။

” ကျွန်မကို ဘာတွေ ပြစရာရှိလဲ အဖိုး”

စိတ်အားထက်သန်စွာနဲ့ မေးလိုက်မိပါတယ်။

အဖိုးက စားပွဲထိပ်ပိုင်းမှာ စုပုံထားတဲ့ ဖိုင်းတွေကို လက်ညိုးထိုးပြပါတယ်။ ဖိုင်တခုချင်းစီရဲ့ ရှေ့စာမျက်နှာမှာ အဖိုးက အမည်တွေကို လက်ရေးသေးသေးလေးတွေနဲ့ သပ်သပ်ရပ်ရပ် ရေးထားပါတယ်။

“ electromagnetic fields ကို သုတေသန လုပ်ခဲ့ကြတဲ့ သိပ္ပံပညာရှင်တွေအကြောင်း စုစည်းထားတဲ့ ဖိုင်တွေပဲ”

အဖိုးက ဖိုင်တခုကို ကောင်ကိုင်လိုက်ပါတယ်

“ဥပမာ Townsend Brown တို့လို လူတွေပေါ့”

ဒီဖိုင်ထဲမှာ လေးနက်သော မျက်ဝန်းအစုံကို ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ ခပ်ပိန်ပိန် လူတယောက်ရဲ့ ဓာတ်ပုံကို တွေ့ရပါတယ်။ ဖိုင်ပါ အချက်အလက်တွေအရ သူ့ကို (၁၉၀၅) ခုနှစ်မှာ မွေးဖွားခဲ့ပါတယ်။ မွေးဖွားပြီးနောက်ပိုင်း သူတက်ခဲ့တဲ့ကောလိပ်ကျောင်းတွေနဲ့ အလုပ်အကိုင်တွေအကြောင်းကို ဖိုင်ထဲမှာ ဖော်ပြထားပါတယ်။ နောက်ဆုံး (၁၉၃၀) ခုနှစ်မှာ Naval Research Laboratory မှာ လုပ်ခဲ့တဲ့အချက်ပါ ပါဝင်ပါတယ်။

” အဲဒီမှာ အဖိုးလဲ အလုပ်လုပ်ခဲ့တယ် မဟုတ်လား”

ကျွန်မက မေးလိုက်တော့ အဖိုးက ခေါင်းငြိမ့်ပြပါတယ်။

” မစ္စတာဘရောင်းက အဖိုးထက်ပိုပြီး အသက်ကြီးတယ်။ ပြီးတော့ သူက တခြားဌာနတခုမှာ အလုပ်လုပ်တယ်။ သူက အေးအေးဆေးဆေး နေတတ်တဲ့ လူတယောက်ပဲ။ သူ့ရဲ့ စမ်းသပ်ချက်တွေနဲ့ ပတ်သက်ပြီး အဖိုးတို့တွေ စကားတွေအများကြီး ပြောဖြစ်ခဲ့ကြတယ်။ သူအထူးစိတ်ဝင်စားတာက gravity အကြောင်းပဲ။ အဲဒီမှာ အဖိုးရှိနေတုန်းက သူဟာ Gravitor ဆိုတာနဲ့ အလုပ်များနေခဲ့တယ်။ ဒါက electromagnetic force fields၊ gravity တွေနဲ့ ပတ်သက်ပြီးအိုင်းစတိုင်းရဲ့ သီအိုရီမှန်တယ်ဆိုတာကို သက်သေပြထားပုံပေါ်ပါတယ်။ ဒီသုတေသနမှာ အသုံးပြုဖို့ ဒေါ်လာသန်း (၅၀) ရထားခဲ့တယ်။ အစိုးရက သူ့ကို နောက်ကနေ ထောက်ကူပေးထားခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် တစုံတရာ ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီး၊ မှားယွင်းမှုတွေ ဖြစ်သွားတယ်”

” ဒီကိစ္စက Philadelphia စမ်းသပ်ချက်နဲ့ သက်ဆိုင်နေသလား။ USS Eldridge နဲ့ ပတ်သက်ပြီး သူက တာဝန်ရှိခဲ့သူလား”

ကျွန်မက စိတ်အားထက်သန်စွာ မေးလိုက်ပါတယ်။

အဖိုးက ခေါင်းခါလိုက်ပါတယ်။

” ဘာမှ သေချာပြောလို့ မရတော့ဘူး။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ (၁၉၄၃) ခုနှစ်၊ ဒီဇင်ဘာလမှာ မစ္စတာဘရောင်းဟာ စိတ်ဖရိုဖရဲဖြစ်ပြီး၊ အလုပ်ကနေ အနားယူသွားခဲ့လို့ပဲ”

” ဒါဆိုရင် သူဟာ Philadelphia စမ်းသပ်ချက်နဲ့ သက်ဆိုင်နေပါတယ်လို့ သက်သေပြလို့ မရတော့ဘူးပေါ့”

ကျွန်မက စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စွာနဲ့ ပြောလိုက်မိပါတယ်။

အဖိုးက လက်ရေးနဲ့ မှတ်တမ်းတချို့ကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။

” စစ်ပြီးကာလမှ သူဘာတွေ ဆက်လုပ်နေခဲ့တယ်ဆိုတာကို အဖိုးလိုက်ပြီး စုံစမ်းနေခဲ့တယ်။ သူက anti-gravity device တခုကို တီထွင်လာခဲ့တယ်။ ဒါက ကစားစရာ တခုလိုပါပဲ။ လျှပ်စစ်အားသွင်းလိုက်ရင် အဲဒီသေးငယ်တဲ့ ငွေရောင် disc လေးက လေထဲကို မြောက်တက်သွားပြီး၊ စက်ဝိုင်းသဏ္ဍာန် ပျံဝဲနေတတ်တယ်။ ဒီအယူအဆတွေဟာ လေကြောင်းခရီးစဉ်နဲ့ စကြဝဠာ ခရီးစဉ်တွေအတွက်တော့ အထောက်အကူ ဖြစ်စေမလားပဲ။ ဒါပေမယ့် ဒီတီထွင်မှုတွေ ဆက်ပြီး ပြုလုပ်ဖို့အတွက် သူ့ဆီမှာ ဘဏ္ဍာရေးအရ ကူညီထောက်ပံ့မှုတွေ မရခဲ့ဘူး”

“ဘာကြောင့် သူ့အိုင်ဒီယာတွေကို လူတွေက မလိုချင်ကြတာလဲ။ ဘာကြောင့်လဲ။ ဒီလိုအိုင်ဒီယာတွေကို သူတို့လက်ထဲ ရောက်လာအောင် လူတွေက ဘာလို့ မလုပ်ကြတာလဲ”

ကျွန်မ အံ့ဩတကြီးနဲ့ မေးလိုက်မိပါတယ်။

” တကယ်တော့ တချို့လူတွေက ဒီအိုင်ဒီယာတွေကို လိုချင်ကြပါတယ်။ ပြဿနာက ဒါတွေကို တစုံတရာက လိုက်လံနှောင့်ယှက်နေခဲ့တာပါ။ ကုမ္ပဏီတခုက သူ့ရဲ့ အိုင်ဒီယာတွေကို စိတ်ဝင်စားခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ဒီကုမ္ပဏီကို တခြားကုမ္ပဏီတခုက လက်ဝါးကြီးအုပ်ရယူသွားခဲ့တယ်။ သူအလုပ်ပြုတ် သွားပြန်တယ်။ နောက်တော့ မီလျံနာတယောက်က သူ့ကို အကူအညီပေးပြန်တယ်။ အဲဒီ မီလျံနာက လေယာဉ်ပျက်ကျပြီး သေသွားခဲ့တယ်။ မှတ်တမ်းတွေထဲမှာတော့ မတော်တဆမှုလို့ သေချာရေးထားတယ်။ သူအလုပ်ပြုတ်သွားပြန်တယ်”

မှတ်တမ်းတွေကို ကျွန်မကိုယ်တိုင် ကောက်ယူပြီး ဆက်ဖတ်ကြည့်လိုက်ပါတယ်။

(၁၉၅၈) ခုနှစ်မှာ သူ့ကိုယ်ပိုင်ကုမ္ပဏီကို ထောင်ဖို့ လုံလောက်တဲ့ ပိုက်ဆံတွေ သူရှိလာခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် သူတီထွင်ထားတဲ့ models တွေကို flying machines အဖြစ် ပုံပြောင်းပေးနိုင်မယ့် လူတွေကို သူမတွေ့ခဲ့ဘူး။

ကျွန်မ စိတ်ပျက်စွာ ခေါင်းခါယမ်းလိုက်မိပါတယ်။

အဖိုးက ကျွန်မကိုကြည့်ရင်း မေးပါတယ်။

” အဲဒါ ဘာကြောင့်လို့မင်းထင်သလဲ”

ကျွန်မ အသက်ကို ခပ်ပြင်းပြင်း ရှုလိုက်မိပါတယ်။

” အချက်သုံးချက်ကို စဉ်းစားမိတယ်။ ပထမတချက်ကတော့ သူက အင်မတန် ကံဆိုးသူတယောက်မို့ပဲ။ တချို့လူတွေက အဲလိုပဲ။ ဘာလုပ်လုပ်၊ ဒီလို အံချော်မှုတွေနဲ့ပဲ ကြုံကြရတယ်။ ဒုတိယတချက်ကတော့ လူတွေက Philadelphia စမ်းသပ်ချက်နဲ့ ပတ်သက်တာတွေ ကြားထားပြီး၊ နောက်တခါ ဒီလိုမျိုးတွေ ထပ်ဖြစ်လာမှာကို ကြောက်ရွံ့လို့ပဲ”

” နောက်ဆုံးတချက်ကကော”

အဖိုးက ခပ်ဖျော့ဖျော့လေး ပြုံးပြီး မေးလိုက်ပါတယ်။

” နောက်ဆုံးတချက်ကတော့ ပါဝါရှိသူတွေ၊ အစိုးရလဲ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ သူတို့က မစ္စတာ ဘရောင်းကို မအောင်မြင်စေချင်တဲ့အတွက် သူ့ကို ထောက်ကူပေးမယ့်သူတွေကို ခြိမ်းချောက်ထားလို့ပဲ”

“ကောင်းတယ်”

အဖိုးက ဆက်ပြောလိုက်ပါတယ်။

” ဒါတွေက အဖိုး သုံးသပ်ချက်တွေနဲ့ တထပ်တည်းပဲ”

“နောက်ပိုင်းမှာ မစ္စတာဘရောင်း ဘာဖြစ်သွားလဲ”

ကျွန်မက ဆက်မေးလိုက်ပါတယ်။

“သူက အလုပ်ကနေ အနားယူထားပေမယ့် သူ့အိပ်မက်ဖြစ်တဲ့ anti-gravity တီထွင်မှုတွေကို ရောင်းချဖို့ ဆက်ပြီး ကြိုးပမ်းနေခဲ့တယ်။ ဘယ်သူ့ကိုပဲ ဖြစ်ဖြစ်ပေါ့”

ကျွန်မ အတန်ကြာ တွေးနေမိပါတယ်။

” ဒုတိယကမ္ဘာစစ်တွင်းကာလမှာ အိုင်းစတိုင်း အမေရိကန်ရေတပ်အတွက် အလုပ်လုပ်ခဲ့တယ်။ သူ့ဆီမှာ anti-gravity သီအိုရီတခုကို ဖော်ထုတ်ထားနိုင်ခဲ့တယ်။ သူက electromagnetic fields မှာ ကျွမ်းကျင်တဲ့ ပရော်ဖက်ဆာ Ladenburg နဲ့ အတူတွဲပြီး အလုပ်လုပ်ခဲ့တယ်။ Townsend Brown က ဒီဌာနမှာပဲ anti-gravity နဲ့ ပတ်သက်ပြီး အလုပ်လုပ်ခဲ့တယ်။ မော်ဒယ်တွေကို စမ်းသပ်ခဲ့ကြတယ်။ သူတို့ စမ်းသပ်ချက်တွေကို အဖိုးက တွက်ချက်ပေးခဲ့ရတယ်။ (၁၉၄၃) အကုန်ကာလအထိ အားလုံး အဆင်ပြေနေခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ တစုံတရာ ဖြစ်ပွားသွားခဲ့တယ်။ ဒါက ဆိုးရွားတာကြောင့် အစိုးရက သုတေသနကို ရပ်ဆိုင်းလိုက်ရတယ်။ ဘယ်သူ့ကိုမှ ဒါနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဆက်လက်စမ်းသပ်မှုတွေ မလုပ်နိုင်အောင် ပိတ်ပင်လာခဲ့တယ်။ ဒါက ဘာလဲ။ အဖိုး”

အဖိုးက ဖိုင်တဖိုင်ကို ကျွန်မလက်ထဲ ထည့်လိုက်ပါတယ်။

” ဖတ်ကြည့်ပြီး ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် စဉ်းစားဆုံးဖြတ်ကြည့်ပါ။ ဒီဇာတ်လမ်းက စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းတယ်။ စစ်ကြီးပြီးလို့ (၁၅) အကြာမှာမှ ဒီဇာတ်လမ်း ပေါ်ထွက်လာခဲ့တယ်။ ယုံကြည်မလား၊ မယုံကြည်ဖူးလား ဆိုတာတော့ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် ဆုံးဖြတ်ကြည့်ပေါ့”

အဖိုးက Jessup လို့ အမည်ပေးထားတဲ့ ဖိုင်တဖိုင်ကို ကျွန်မဆီ ပေးထားခဲ့ပြီး၊ ညစာအတွက် စတင်ပြင်ဆင်နေပါတော့တယ်။

ကျွန်မ ဖိုင်ကို ဖွင့်လိုက်ပါတယ်။ အဲဒီမှာတင် ပထမဆုံးအနေနဲ့ USS Eldridge ဇာတ်လမ်း ပြည့်ပြည့်စုံစုံကို ကျွန်မ စဖတ်လိုက်ရတာပါပဲ။

(ဆက်လက်ဖော်ပြပါမည်)

ရေးသားသူ- Terry Deary

စာအုပ်အမည်- The Philadelphia Experiment

စာအုပ်ထုတ်ဝေသည့်နှစ်- (၁၉၉၆) ခုနှစ်

စာအုပ်အမျိုးအစား- လူငယ်စာပေ

ဘာသာပြန်သူ – ခင်မမမျိုး (၀၆၊ ဝ၄၊ ၂၀၁၂)
====================================

Philadelphia စမ်းသပ်ချက် (ဘာသာပြန်ဝတ္ထု) (အပိုင်း -၆)

အခန်း (၆)

ဒေါက်တာ Jessup ဆိုတာ Philadelphia စမ်းသပ်ချက်နဲ့ ဘာမှ သက်ဆိုင်ခြင်း မရှိတဲ့ စိတ်ဝင်စားဖွယ်ရာ ပုဂ္ဂိုလ်တဦးပါ။ သချင်္ာပညာရှင်နဲ့ အာကာသပညာရှင်တယောက်ဖြစ်ပြီး နောက်ဆုံးမှာတော့ တောင်အမေရိက တောတွေကြားထဲမှာ လှည့်လည်သွားလာနေသူ တဦး ဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။

သူဒီလို လုပ်နေရင်းနဲ့ ရှေးဟောင်း Inca အဆောက်အဦးတွေကို စိတ်ဝင်တစား ဖြစ်လာခဲ့တယ်။ သူစဉ်းစားမိလာတာက ဒီလောက်ကြီးမားတဲ့ ကျောက်တုံးကြီးတွေကို လူသားတွေနဲ့ llamas တွေက ရွှေ့ပြောင်း သယ်ယူနိုင်စွမ်း မရှိနိုင်ဘူး ဆိုတာပါပဲ။ သူတို့တွေဆီမှာ anti-gravity device တမျိုးမျိုးရဲ့ အကူအညီ ရခဲ့လိမ့်မယ်လို့ သူသုံးသပ်မိသွားခဲ့ပါတယ်။

Anti-gravity device

ဒါဟာ Philadelphia စမ်းသပ်ချက်နဲ့ ပတ်သက်လာတဲ့ ကွင်းဆက်တခုဖြစ်ပေမယ့် ကွင်းဆက်က သိပ်မထင်ရှားသေးဘူး။ ပြီးတော့ သူနဲ့ ရေတပ်နဲ့ဆိုတာကလဲ အဆက်အစပ်က ရှိတာ မဟုတ်ဘူး။ ဒေါက်တာ Jessup ရဲ့ အိုင်ဒီယာကတော့ ရိုးရှင်းပါတယ်။ ဒီစက်ယန္တရားတွေကို ရှေးဟောင်းအာကာသ ပညာရှင်တွေက အာကာသယာဉ်တွေကနေတဆင့် ထိန်းချုပ်အသုံးပြုခဲ့သလား ဆိုတာပါပဲ။

ဒီဇာတ်လမ်းကို ဖတ်နေရင်း ကျွန်မရဲ့ စိတ်ထဲမှာတော့ နောက်ထပ်ကွင်းဆက်တခုကို ထပ်တွေ့သွားပြန်ပါတယ်။ အဖိုးက ပြောခဲ့ဖူးတဲ့ ပုံပြင်တပုဒ်ဖြစ်တဲ့ USS Eldridge ဟာ time-space အတားအဆီးတွေကို ကျော်လွှားသွားပြီး၊ ဂြိုလ်သားတွေနဲ့ပါ ဆုံခဲ့တယ် ဆိုတာကိုပါပဲ။

ဒီလိုနဲ့ပဲ ဒေါက်တာ Jessup ဟာ အာကာသယာဉ်တွေ ဆင်းသက်ရာမှာ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့တယ်လို့ ယူဆရတဲ့ craters တွေအကြောင်း အပတ်တကုတ် လိုက်လံစုံစမ်းလေ့လာပါတော့တယ်။ အဲဒီမှာတင် သူ့ဆီမှာ သုံးစွဲစရာ ငွေကြေးမရှိတော့တာကြောင့် အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုကို ပြန်လာခဲ့ပါတယ်။ သူ့ရဲ့ တောတွင်းလေ့လာရေး ခရီးစဉ်တွေက တခြားသူဝါသနာပါတဲ့ UFOs တွေအကြောင်းနဲ့ ဆက်စပ်သွားပါတယ်။ (၁၉၄၀)၊ (၁၉၅၀) ကာလတွေမှာ ဒါနဲ့ ပတ်သက်ပြီး လူတွေက တော်တော်လေးကို စိတ်ဝင်စားနေကြတဲ့ ကာလလဲဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် သူက The Case For the UFO ဆိုတဲ့ စာအုပ်ကို ရေးသားထုတ်ဝေပြီး ပိုက်ဆံရှာခဲ့ပါတယ်။ ဒါက best-seller စာရင်းမှာတော့ မပါခဲ့ဘူး။ ဒါပေမယ့် Ufologists တွေအကြားမှာတော့ အတော်ကို ခေတ်စားခဲ့ပါတယ်။ ဒေါက်တာ Jessup အတွက် သုံးစွဲစရာ ငွေကြေးအနည်းငယ် ရှိလာတာကြောင့် အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုတခွင်ကို လှည့်လည်ပြီး သူတွေ့ရှိထားတဲ့ သီအိုရီတွေကို ဟောပြောခွင့် ရလာခဲ့ပါတယ်။

(၁၉၅၈) ခုနှစ်မှာတော့ သူသေဆုံးသွားပါတယ်။

ဒေါက်တာ Jessup နဲ့ ပတ်သက်ပြီး Naval Defence Research Committee က တစုံတရာ စိတ်ဝင်စားခဲ့ပုံ ပေါ်ပါတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ သူ့လှုပ်ရှားမှုတွေကို နောက်ယောက်ခံပြီး မှတ်တမ်းတင်ထားမှုတွေ ရှိခဲ့လို့ပါပဲ။ သူသေဆုံးခဲ့တာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ရေတပ်က မှတ်တမ်းတင်ထားမှုတွေနဲ့ စတိတ်မင့်တွေကိုလဲ အဖိုးပေးတဲ့ ဖိုင်ထဲမှာ တွေ့ရှိရပါတယ်။

မှတ်တမ်းတွေအရတော့ ဒေါက်တာ Jessup ဟာ သေဆုံးချိန်မှာ စိတ်ဓာတ်အလွန်ကျနေခဲ့တယ်။ အိမ်ထောင်ရေးပြိုကွဲသွားပြီးနောက်ပိုင်း သူဟာ မတော်တဆမှုနဲ့ သေဆုံးခဲ့ပါတယ်။ ငြိမ်သက်တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ လမ်းသွယ်လေးတခုထဲကို သူ့ကားက မောင်းဝင်သွားခဲ့တယ်။ ပြီးတော့သူက အိတ်ဇောပိုက်ထဲကို ပိုက်တခုသွင်းပြီး၊ အဲဒီပိုက်ကို သူ့ကားထဲကို သွင်းထားခဲ့တယ်။ ကာဗွန်မိုနော့ဆိုဒ်ဓာတ်ငွေ့ကို အသုံးပြုပြီး သူ့ဘာသာသူ သတ်သေသွားခဲ့တယ်လို့ မှတ်တမ်းထဲမှာ ဆိုထားပါတယ်။

ဒီမှတ်တမ်းကို ဖတ်ရချိန်မှာ ကျွန်မလည်ပင်းနောက်နားက ဆံပင်မွှေးလေးတွေ အနည်းငယ် ထောင်လာသလို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ တစုံတရာတော့ ဒီနေရာမှာ လွဲနေပါတယ်။ ဒေါက်တာ Jessup ရဲ့ စိတ်ကျရောဂါကို မှတ်တမ်းထဲမှာ ဘာလို့ အဓိကထားပြီး ဖော်ပြထားခဲ့သလဲ။ ကျွန်မ သံသယဝင်လာမိပါတယ်။ စိတ်ကျရောဂါကို အဓိကထားပြီး ဖော်ပြခြင်းအားဖြင့် သူဟာ မိမိကိုယ်ကို သတ်သေခဲ့တယ်ဆိုတာကို လူအများ လက်ခံလာစေခဲ့တာလား။

ဒါဟာ မိမိကိုယ်ကို သတ်သေခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးဆိုရင် (ပြီးတော့လဲ သူ့ကားထဲကို အိတ်ဇောပိုက်နဲ့ ဆက်ထားတဲ့ ပိုက်ကို မတော်တဆ ထိုးသွင်းခဲ့တာ မဟုတ်ဘူး ဆိုရင်) တခုပဲ ကျန်ပါတော့တယ်။ ဒါက လူသတ်မှုပါပဲ။ အဖိုးက ပြောခဲ့ဖူးတယ်။ သေဆုံးသူတွေဟာ ပုံပြင်တွေ မပြောနိုင်တော့ဘူး တဲ့။

” ဒီဖိုင်နဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဘယ်လို သဘောရလဲ”

အဖိုးက ကျွန်မကို မေးပါတယ်။

အဖိုးကို ကျွန်မ လှမ်းကြည့်လိုက်မိတယ်။

“သူသေဆုံးမှုမှာ သံသယဖြစ်ဖွယ်တွေ မတွေ့ရဘူးလား”

“ဖြစ်နိုင်တာကတော့ Philadelphia စမ်းသပ်ချက်နဲ့ ပတ်သက်ဆက်နွယ်သူ အများအပြား သေဆုံးခဲ့ပုံပေါ်တယ်။ နည်းလမ်းနှစ်ခုနဲ့။ force field က မသတ်ရင် နောက်ပိုင်းမှာ နောက်ကွယ်တစုံတရာက သတ်လိုက်တာပဲ။ ကျွန်မက သိပ်ပြီး သံသယကြီးလွန်းတာလဲ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်”

” ဒေါက်တာ Jessup နဲ့ Philadelphia စမ်းသပ်ချက် အကြားမှာတော့ ဆက်နွယ်မှုတွေ မတွေ့ရဘူး။ ဘယ်လိုပြောရမလဲ။ သူက anti-gravity ကို စိတ်ဝင်စားတယ်။ ဂြိုလ်သားကိစ္စတွေမှာ လျှို့ဝှက်ချက်တချို့ ရှိလိမ့်မယ်လို့ ယုံကြည်တယ်။ ဒါပေမယ့် (၁၉၄၃) ခုနှစ်မှာတော့ Philadelphia အနီးတဝိုက်မှာ သူရှိမနေခဲ့ဘူး”

“ဟုတ်တယ်”

အဖိုးက ကျွန်မပြောတာကို လက်ခံပါတယ်။ ပြီးတော့မှ

” ဒါပေမယ့် Carlos Allende ဆိုတဲ့ လူတယောက်ကတော့ ရှိနေခဲ့တယ်လေ။ ဒီလူက ဒေါက်တာ Jessup ရဲ့ စာအုပ်တွေကို ဖတ်ခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ ဒေါက်တာ Jessupဟာ သူ့အတွေ့အကြုံတွေကို ပြောပြဖို့ အသင့်တော်ဆုံးလူပဲလို့ သူဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ်”

“ဘယ်သူလဲ။ Carlos Allende ဆိုတာ”

အဖိုးက ဖိုင်တခုကို ခေါင်းညိတ်ညွှန်ပြလိုက်ပါတယ်။

“ဖတ်ပြီး ရှာကြည့်လေ”

ဒါနဲ့ပဲ ကျွန်မလဲ ဆက်ဖတ်ကြည့်ရပါတော့တယ်။ ကျွန်မဖတ်ကြည့်လိုက်ချိန်မှာ သိရတာတွေကတော့ ဒီလိုပါ။

(ဆက်လက်ဖော်ပြပါမည်)

ရေးသားသူ- Terry Deary

စာအုပ်အမည်- The Philadelphia Experiment

စာအုပ်ထုတ်ဝေသည့်နှစ်- (၁၉၉၆) ခုနှစ်

စာအုပ်အမျိုးအစား- လူငယ်စာပေ

ဘာသာပြန်သူ – ခင်မမမျိုး (၀၇၊ ဝ၄၊ ၂၀၁၂)