ဘန်ကောက်ခရီးသွားမှတ်တမ်း (ပထမအကြိမ်)

ဒီခရီးစဉ်လေးကတော့လွန်ခဲ့တဲ့၄နှစ်လောက်တဲ့သွားခဲ့တဲ့ဘန်ကောက်ခရီးစဉ်လေးပါ…အရင်အလုပ်ကstaff trip အနေနဲ ့

လွှတ်ခဲ့တဲ့ခရီးပေါ့။ ပထမဦးဆုံးနိုင်ငံခြားကိုစသွားဖူးတဲ့ခရီးဆိုတော့..ပျော်လည်းပျော်၊ရင်လည်းခုန်နေခဲ့တယ်။ဒါပေမဲ့အဲ့နှစ်

တုန်းကခုလိုဗီဇာလည်းဖရီးမရသေးတော့..တချို  ့ပညာရေးအထောက်အထားတွေ၊သန်းခေါင်စာရင်းတွေကို နိုတြီတွေပြန်၊သံရုံးတွေဝင်ရ၊ကိုယ့်လူမျိုးအချင်းချင်းတောင်မျက်နှာထားတင်းတင်းနဲ ့ဆက်ဆံတဲ ့သံရုံးကမိန်းမတွေနဲ ့ဝင်တွေ ့ရနဲ ့

မသွားခင်တော်တော်လေးကိုအလုပ်ရှုပ်သွားခဲ့ရတယ်..ခုတော့အေးဆေးပဲနော်…လေယာဉ်လက်မှတ်လေးဖြတ်ပြီးသွားလိုက်ရုံပဲ။

အဲဒါနဲ ့ခရီးထွက်မယ့်နေ ့ကိုရောက်လာပါတယ်။လေဆိပ်မှာCheck-inဝင်ပြီး လေယာဉ်ပေါ်တက်ဖို ့အချိန်

နည်းနည်းလိုနေသေးတော့ Loungeမှာခဏထိုင်စောင့်ကြရသေးတယ်.ရုံးအဖွဲ ့တွေနဲ ့သွားရတာဆိုတော့

လူက၉ယောက်လောက်ဆိုခရီးစဉ်ကပျော်ဖို ့ကိုကောင်းနေပြီ။ စီးရမယ့် လေယာဉ်က AirAsiaဆိုတော့

ဝင်ရမယ့်အချိန်ရောက်တော့လေယာဉ်ထဲဝင်သွားလိုက်တယ်။ကိုယ်စီးရမယ့်နေရာကိုလိုက်ရှာ၊တွေ ့တာနဲ ့

ထိုင်မယ်လုပ်တော့အသက်ငယ်ငယ်အသားဖြူ ဖြူ နဲ ့ကောင်လေးကသူ ့အိတ်ကိုမွန်လေးထိုင်မယ့်ထိုင်ခုံမှာ

တင်ထားတယ်။သူကမွန်လေးရောက်နေမှန်းလည်းမသိ၊ကြားလည်းမကြားနားကိုနားကြပ်ထည့်ပြီးမျက်လုံးမှိတ်ပြီးသီချင်း

နားထောင်နေတယ်။ဒါနဲ ့မွန်လေးလည်းလက်တို ့လိုက်တော့မှနိုးလာပြီးအိတ်ကိုဖယ်ပေးတယ်။ချောတာထက်သန် ့တယ်

ပေါ့နော်။အဲ့ချိန်တုန်းကiphone 5 ကပေါ်ခါစ။သူကiphone5န ဲ့ရုပ်ကလည်းသန် ့တော့တယ်မိုက်နေတာပေါ့နော်။ဟဲဟဲ။

နိုင်ငံခြားခရီးကိုအစဦးဆုံးထွက်ဖူးတာချောချောလေးနဲ ့ထိုင်ရတယ်ပေါ့။တစ်စီးလုံးမြန်မာတွေချည်းပဲမြန်မာလူမျိုးတွေAir Asia ကိုcharter ငှားသလားအောက်မေ့ရတယ်။

ဘန်ကောက်နဲ ့ရန်ကုန်က 45မိနစ်ကြာပါတယ်။မွန်လေးကရေဆာတတ်တဲ့သူဆိုတော့ 15မိနစ်တစ်ခါကို

ရေသောက်ရတော့ အဲ့မှာတိုင်စပတ်တာပဲ။ Air Asia ကရေမပြောနဲ ့ဘာမှကိုမကျွေးတာ။သေရောပဲ။

လူဆိုတာရေဆာလို့ နေမထိထိုင်မသာ။ဝယ်စားလို့တော့ရတယ်ဒါပေမယ့် ပထမဦးဆုံးနိုင်ငံခြား

ခရီးသွားတော့ဝယ်လို့ရလားမရလားလည်းမသိ (ငယ်ငယ်ကစီးတဲ့လေယာဉ်ကမုန် ့ကျွေးတော့ခုလည်း

ကျွေးမယ်အောက်မေ့တာလေ)။အဲဒါနဲ ့ဘန်ကောက်ရောက်သွားပါရော။စောင့်ကြိုနေတဲ့ ကားကိုရောက်ဖို ့

အိတ်တွေရွေးဖို့ လည်းလျှောက်လိုက်ရတဲ့လမ်းတွေ၊လေဆိပ်ကဒါတောင်အဟောင်းဒိုမောင်းနော်။

7မိနစ်လောက်အတော်လေးလျှောက်လိုက်တော့မှ immigration ကိုရောက်တယ်။တန်းစီလိုက်ရတာလည်း

တမေ့တမော။ကိုယ်တွေလာတဲ့နေ ့ကခရီးသွားရာသီလေ။ဧည့်သည်တွေကလည်းမြန်မာတွေချည်းပဲ။

>ကိုယ့်အိတ်ကိုရတာနဲ ့မွန်လေးမနေနိုင်တော့ပါ..ရေရှာဝယ်သောက်တော့တာပဲ။ရေသောက်လိုက်တော့မှပဲ

နေသာထိုင်သာဖြစ်သွားပြီးအသင့်စောင့်နေတဲ ့ကားလေးနဲ ့ဟိုတယ်ကိုသွားပါတော့တယ်။တိုက်တွေဆိုတာလည်းမြန်မာနဲ ့တခြားစီပါ။လေဆိပ်ကနေထွက်တာနဲ ့ကိုလုံးဝအပြောင်းအလဲကြီးပြောင်းလဲသွားတာ။ဘန်

ကောက်ကတအားကိုတိုးတက်နေတာ။လမ်းတွေကအစ။ကုန်းကျော်တံတားတွေနဲ ့(အဲ့တုန်းကမြန်မာ

မှာကုန်းကျော်တံတားမရှိသေးပါ)

လမ်းရှုခင်း

45မိနစ်ကြာမှဟိုတယ်ကိုရောက်သွားပါတယ်။ဟိုတယ်မှာအထုပ်တွေချပြီးတာနဲ ့နေ ့လည်စာစားဖို ့အပြင်ကိုပြန်ထွက်ကြပါတယ်။ဆိုင်မရောက်ခင်နောက်နေ ့တွေမှာလျှောက်သွားကြဖို ့train ticket ဝယ်ကြပါတယ်။ Rabbit card လေးနဲ ့ပေ့ါနော်။

Train Ticketဝယ်တဲ့နေရာမှာ

>ဆိုင်ရှင်ကလည်းမြန်မာလူမျို းတွေနဲ ့တော်တော်ကိုတူပါလား..အစားအသောက်တွေကတော့မွန်လေးသိပ်မကြိုက်ပါ။အုန်းနို ့တွေနဲ ့ချက်ထားပြီးတချို  ့အချဉ်အစပ်ပါတာလေးတွေပဲရွေးစားခဲ့ပါတယ်။

      ရှော ့ပင်ထွက်ဖို ့သွားရင်းတွေ ့ခဲ့တာ

>နေ ့လည်စာပြီးတော့ဟိုတယ်ကိုပြန်နား။ညဘက်ကျတော့ရှော ့ပင်စထွက်ပါတယ်..ပထမဦးဆုံးစသွားတဲ့

shopping center တော့မမှတ်မိတော့ပေမယ့်နောက်တစ်ခုတော့အသေအချာကိုမှတ်မိပါတယ်။ဘာလို့လဲဆို

တော့စက်လှေကားကိုအကြာကြီးစီးခဲ့ရလို့ပါပဲ။Terminal 21ရှော ့ပင်းစင်တာလိုမျို းတစ်ခါမှမတွေ ့ဖူးတော့အ

ပျော်ကြီးကိုပျော်လို့ပေါ့။

                                                                        Terminal 21

အထပ်တိုင်းမှာလည်းနိုင်ငံတိုင်းနိုင်ငံတိုင်းရဲ ့အထင်ကရနေရာတွေနဲ ့ရုပ်ထုတွေရှိပါ

တယ်။2ထပ်ကားကြီးတွေ double decker busesတွေမြင်ရင်သိပြီဒါအင်္ဂလန်ပဲ..Lucky catလေးတွေ ့ရင်ဒါ

တရုတ်ပဲဆိုတာသိသာတဲ့အပြင်..အဲ့အထပ်မှာရောင်းတဲ့ပစ္စည်းတွေကအစအကုန်တရုတ်ဆိုင်ရာပစ္စည်းတွေ

ချည်းပဲ..အင်္ဂလန်အထပ်ဆိုလည်း..အင်္ဂလန်ဆိုင်ရာပစ္စည်းတွေချည်းပဲ..အစားအသောက်ကအစပေါ့..အဲ့ကုန်တိုက်ကိုတော့မွန်လေးrecommend တကယ်ကိုပေးပါတယ်…အရမ်းမိုက်တယ်..သွားဖြစ်အောင်သွားကြပါ။

                         အင်္ဂလန် floor

             Double Decker bus

>နောက်နေ ့Chattuchak ဆန်းဒေးမားကတ်ကိုသွားဖို ့ရထားစီးဖို ့စောင့်နေကြတာပေါ့။ ရထားကလည်း

ကျည်ဆန်ရထားလိုမြန်လိုက်တာမှရွှတ်ခနဲ။ သိပ်လည်းမစောင့်ရဘူး။ဟောဆိုရောက်လာတော့လည်းတက်

လိုက်တာပေါ့။ရထားပေါ်မှာအပြင်ကနဲ ့ဆန် ့ကျင်ဘက်။အေးပြီးနေလို ့အရမ်းကောင်းတယ်.မှတ်တိုင်တွေကို

လည်းအော်တိုမက်တစ်အော်ပေးတဲ့စက်နဲ ့ဆိုတော့ကိုယ့်ဆင်းမယ့်မှတ်တိုင်ကိုမမှားတော့ဘူးပေါ့။တခုတော့

သတိထားရမှာကတံခါးတွေက3စက္ကန် ့လောက်ပဲဖွင့်ပေးတော့အတက်အဆင်းတော့သတိထားရမယ်။

>Chattuchakkရောက်တယ်ဆိုရင်ပဲ လူခွဲပြီးသွားဝယ်ကြတယ်.ဘယ်နေရာ..ဘယ်အချိန်မှာပြန်ဆုံကြမယ်

ဆိုပြီးဈေးဝယ်ခြင်းကိုစတင်ပါတော့တယ်။ဆိုင်တွေဆိုတာလည်းနည်းတာမဟုတ်..လှလိုက်တဲ့အကျီတွေ

စကပ်တွေဆိုတာလည်းတစ်ပုံတစ်ပင်။လူကတော့၂ယောက်၂ယောက်စီခွဲသွားကြတာပဲ..ဒါပေမဲ့ကိုယ်က

လည်းကိုယ်ဝယ်..သူကလည်းသူကြိုက်တာဝယ်နဲ ့ခဏခဏပျောက်၊ခဏခဏပြန်ဆုံနဲ ့နောက်ဆုံးအတူတူ

ရှိနေအောင်သူဝယ်တာကိုယ်စောင့်၊ကိုယ်ဝယ်တာသူစောင့်နဲ ့ပဲဈေးဝယ်လိုက်ကြတယ်။ဒီဈေးမှာပျောက်သွား

ရင်ပြန်တွေ ့ဖို ့မလွယ်.အကျယ်ကြီးဆိုမှအကျယ်ကြီးပဲ ပြီးတော့ကိုယ်တွေကဆင်းမ်ကဒ်လည်းမဝယ်ထားတော့အဆက်အသွယ်လုပ်လို့လည်းမရ (ဝယ်ရကောင်းမှန်းမသိတာလည်းပါတယ်။)

ပြန်ဆုံမယ့်အချိန်ကျတော့နေ ့လည်စာစားဖို ့လည်းရောက်ပြီဆိုတော့ အကင်တွေဝယ်စားဖြစ်တယ်..မွန်လေး

ကအကင်ဆိုသိပ်ကြိုက် (အရက်သမားသေလို ့ဝင်စားတာလေဟီး)အကင်တွေချည်းပဲဆွဲတာ။အဲ့မှာရေခဲမုန် ့

လည်းစားလို့ကောင်းတယ်..နေ ့လည်စာကတော့အဲ့ဆန်းဒေးမားကတ်မှာပဲစားဖြစ်သွားတယ်။ စားလည်းပြီး

ရောခဏနားကြတာပေါ့။ညနေစောင်းတော့ပြန်ပြီးရှော ့ပင်းထွက်ကြတယ်။ မနက်ကနဲ ့ညနေမတူတော့ဘဲ

လမ်းဘေးဆိုင်တွေကပိုပိုများလာတယ်။အထွက်ပေါက်တောင်မတွေ ့တော့လို ့မနည်းထွက်လာခဲ့ရတယ်။လူ

ကြီးတွေကရောက်ဖူးတဲ့သူတွေဆိုတော့လွယ်လွယ်ပြန်တွေ ့တာပေါ့လေ..ဆန်းဒေးဆိုသိပ်စည်တယ်။ဘန်

ကောက်ရောက်ရင်သွားကြပါလို့..ဈေးလည်းတန်တယ်..အဲ့မှာဂျင်းဘောင်းဘီတွေနဲ ့ဖိနပ်တွေဝယ်ရတာ

အကြိုက်ဆုံးပဲ..အိတ်လည်းဝယ်လို့ကောင်းပါတယ်။(ရန်ကုန်ပြန်ရောက်တော့အထုပ်ကြီး၁ထုပ်ပါလာလို့ရှက်လိုက်တာလွန်ရော)

Chattuchukk Sunday Market

>နောက်နေ ့ကျတော့မြဘုရားကိုသွားလည်ကြဖို ့ဂိုက်မနဲ ့ကားသမားကဟိုတယ်ရှေ  ့မှာအသင့်စောင့်နေ

တယ်။မြဘုရားသွားရင်လုံလုံခြုံ ခြုံ ဝတ်သွားရတယ်တဲ ့ ..ဒါကတော့ကိုယ်တွေတိုင်းပြည်မှာလည်းဘုရား

သွားရင်လုံလုံခြုံ ခြုံ သွားရတာပဲလေ.ဘုရားကိုဟိုတယ်က ၄၅မိနစ်လောက်မောင်းပြီးမှရောက်တယ်

..လမ်းမှာလည်းသူတို ့ဘုရင်ပုံကိုချိတ်ထားတာတွေလည်းတွေ ့တော့.သူတို ့ကသူတို ့ဘုရင်ကိုသိပ်ချစ်ပြီးတန်ဖိုးထားတာတဲ့..အဲ့ဘုရင်တစ်ယောက်ပဲသွေးမရောဘဲခုထိတိုင်ထိုင်းလူမျိုးဖြစ်နေတာတဲ့..သူ ့တစ်ခြားအမျို း

တွေဆိုသွေးရောကုန်လု့ိသေသူသေနဲ ့သူပဲကျန်ခဲ့လို ့ဘုရင်ဖြစ်တာတဲ့။အဲဒါနဲ ့မြဘုရားကိုရောက်လာတော့လူ

တွေဆိုတာအများကြီးပါ။အထဲကိုရောက်ဖို ့တန်းစီပြီးစောင့်နေရတယ်..တရုတ်တွေများတယ်..လာကြတဲ့သူ

တွေက။မြဘုရားကိုအနီးကပ်ဓါတ်ပုံရိုက်ခွင့်မရှိလို ့အပြင်ကနေပဲလှမ်းရိုက်လိုက်ရတယ်..

ဘုရင့်နန်းတော်ကလည်းအဲ့ထဲမှာပဲဆိုတော့..မြဘုရားနဲ ့ဘုရင့်နန်းတော်မှာတင်..ပတ်နေရတာ..၂နာရီ၃နာရီ

လောက်ကြာတယ်..နေကလည်းပူဆိုတော့..လူဆိုတာခရီးသွားရတာပျော်ပေမယ့်.ပူတော့စိတ်အိုက်တယ်

ယပ်တောင်လေးတဖျက်ဖျက်နဲ ့ပေါ့။

မြဘုရားနဲ ့ဘုရင့်နန်းတော်ဝန်းထဲမှာ

အဲ့ကအပြန် Gems Gallery ကိုဝင်တယ်.ပြီးတော့ကျောက်ဖယားမြစ်ထဲ၁နာရီလောက်ဘုတ်စီးကြသေးတယ်.

ကျောက်ဖယားမြစ်ထဲမှာဘုတ်စီးရင်း

အင်းလေးအတိုင်းပဲ..လှေစီးပြီးသွားရတာ..အိမ်တွေကလည်းခြေတံရှည်အိမ်တွေ..မီးချောင်းသေးသေးလေး တွေလည်းတွေ ့လို့.ရုပ်ရှင်ကားထဲကလို ကိုယ်တွေစီးတဲ့ဘုတ်ဆီရောက်လာမှာစိုးလို့ဘုရားတခဲ့ရသေး။

ညနေဘက်ဟိုတယ်ပြန်ရောက်တော့ခဏနားရေချိုးပြီး Ocean world ကိုပတ်ခဲ့ကြတယ်..ရေအောက်ကမ္ဘာ

ပေါ့နော်။ ငါးကအစပုစွန်..ဝေလငါးတွေ..ကိုယ့်ခေါင်းပေါ်ကနေသူတို့ကဖြတ်တောင်ဖြတ်သွားကြသေးတယ်။

အရမ်းမိုက်တယ်..ပျော်စရာကမ္ဘာပါပဲ။

Ocean World

နောက်နေ ့ကျတော့ ယိုးဒယားနယ်စပ်ဖြစ်တဲ့ Kanchanaburi သေမင်းတမန်ရထားလမ်းတံတားရှိရာကိုသွား

လည်ခဲ့ကြတယ်.အစဦးဆုံးစစ်သချိုင်းကိုဝင်ပြီးဓါတ်ပုံရိုက်ပေ့ါ။

                               စစ်သချင်္ု ိင်း

နောက် river ကွေးကိုဖြတ်ဆောက်ထားတဲ့သေမင်းတမန်ရထားလမ်းတံတားပေါ်မှာဓါတ်ပုံတွေအမုန်းရိုက်…

ဝါးဖောင်လေးတွေသွားနေတာတွေ…အဲ့မြစ်ကမ်းဘေးမှာပဲ.ဟိုတယ်လေးတွေဆောက်ထားတာကိုတံတားပေါ်ကနေလှမ်းမြင်နေရတဲ့ရှုခင်းကလည်းလွှတ်ကောင်း။

သေမင်းတမန်ရထားလမ်းပေါ်မှာ

နေ ့လည်စာစားကြပြီးတော့.. Tiger campကိုသွားလည်ကြတယ်။ ကျားတွေဆိုတာကြောက်စရာကြိီးတွေ..

အစာကိုဝအောင်ကျွေးထားလို ့သာပေါ့နို ့မဟုတ်ရင်ထကိုက်ချင်ကိုက်မှာ.ကျားကိုကိုယ်တွေကကြိုးဆွဲပြီး

လမ်းပါလျှောက်ခိုင်းတဲ့activityကတော့အတော်ကိုရင်ထိတ်ပါတယ်..ပြီးတော့ကျားတွေနဲ ့ဓါတ်ပုံအတူတူရိုက်ဖို ့သူတို့ အိပ်နေတဲ့နေရာကို သူတို ့လူတစ်ယောက်စီနဲ ့လက်တွဲပြီးကျားခြံထဲကိုအလှည့်ကျဝင်ခဲ့ရသေးတယ်..

ကျားတွေဆိုတာအစာဝအောင်ကျွေးထားတော့အိပ်နေကြတာသွားရည်တွေကကျလို့..ကိုယ်ကတော့ကြောက်ကြောက်လန် ့လန် ့နဲ ့ပို ့စ်ကလည်းပေးရသေး..ကျားကိုကိုင်ပြီးရိုက်တဲ့..သေချာတော့မထိခဲ့ပါဘူး..ထိတဲ့ကျားလည်းထိပေ့ါ..မထိတဲ့ကျားလည်းမထိခဲ့ပါဘူး.ကိုင်လိုက်လို့ထကိုက်မှဘယ်လိုလုပ်မလဲ..

ကြောက်တယ်..

                                                              Tiger Camp မှာ

>အဲ့ကအပြန်..ဆင်စခန်းလည်းဝင်ခဲ့ကြသေးတယ်..အဲ့မှာတောထဲကိုဆင်စီးရင်စီး..မစီးရင်ဆင်ရေချိုးပေး

တာကိုလိုက်သွားလို့လည်းရတယ်..တချို ့ကတောထဲကိုဆင်စီးသွားကြတယ်..မွန်လေးတို ့ကတော့ဆင်ရေချိုးပေးတာကိုပဲလိုက်သွားကြတယ်..ဆင်စီးရင်းပေါ့…(တခါမှမလုပ်ဖူးတာတွေဘန်ကောက်မှာလုပ်နေတာ)

ဆင်ကတဖြည်းဖြည်းနဲ ့ရေထဲကိုဆင်းသွားပါလေရော..ကိုယ်တွေ ရှေ ့ကဆင်ဆို.ရေချိုးရတာပျော်လို့ဆိုပြီး

သူ ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုလှဲချလိုက်ပါရော..လူတွေလည်းအကုန်ရေထဲပြုတ်ကျကြလို့..မွန်လေးတို ့လည်းပြုတ်

ကျမှာစိုးလို ့ဆင်လေးကိုပွတ်ပေးလိုက်တာ..ဆင်ကရေထဲတော့ဆင်းတယ်..သူ ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုနှိမ့်လိုက်

တယ်..လှဲတော့မလှဲချသွားဘူး..တော်ပါသေးရဲ  ့…တယ်လိမ္မာတယ်ဆင်လေးပဲ.

ပြုတ်ကျခံရတဲ့လူတွေပြောပါတယ်..ရေထဲပြုတ်ကျသွားတော့ခြေအောက်ကမြေကြီးနဲ ့မထိဘူးတဲ ့နက်နေပြီတဲ့မှီရာဆင်ကိုလှမ်းဖက်ထားလို့သာရေထဲမပြုတ်ကျတာတဲ့..ရေကူးတတ်တဲ့သူပဲ..ဆင်ရေချိုးတာလိုက်သွားစေချင်ပါတယ်..ရေမကူးတတ်ရင်မစီးပါနဲ ့နော်…ပြီးတော့ဆင်တွေကရေချိုးရင်းချီးလည်းပါတတ်ပါသေးတယ်..ဆင်ချီးတွေဆိုတာအတုံးတွေအတုံးတွေအကြီးကြီးတွေ……

ဆင်ရေချိုးတာသွားစီးတာ

>>ပြန်တဲ့နေ ့လေးကိုရောက်လာတော့ လေဆိပ်မှာ အသွားတုန်းကကိုယ့်ဘေးမှာထိုင်တဲ့ကောင်လေးချော
ချောကိုလှမ်းတွေ ့ပါရော..သူလည်းကိုယ်တွေနဲ ့ပြန်တဲ့ရက်တူတယ်လား။

ဒုတိယကြိမ်မြောက်ရောက်တော့..ဘန်ကောက်ဆိုတာအိမ်ဦးနဲ ့ကြမ်းပြင်ဖြစ်သွားပုံလေးကိုလည်းဆက်ရေးပါမယ်နော်..