၁၉၈၈ တုန်းက ဖတ်ခဲ့ဘူးတဲ့ နိုင်ငံရေး ကဗျာတစ်ပုဒ်

၁၉၈၈ အရေးအခင်းကာလတုန်းကပါ။ တိုင်းပြည်အုပ်ချုပ် မင်းလုပ်တဲ့ အစိုးရလည်းမရှိတဲ့အချိန်ပေါ့။ ဒီမိုကရေစီရရှိရေး တို့အရေး၊ တို့အရေးလို့ လူတွေအော်ဟစ်ဆန္ဒတွေပြနေဆဲအချိန်မှာ နိုင်ငံရေးနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ ကဗျာတွေ စာတွေ လက်ကမ်းစာစောင်တွေလည်း လူထုကြားမှာ အင်မတန်ရေပန်းစားနေခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီအချိန်က ဆယ်ကျော်သက်တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ မိုးလုံး လည်း အဲဒီ စာတွေ ကဗျာတွေကို ဖတ်ခဲ့ရပါတယ်။ အမှတ်တမဲ့ ဖတ်ခဲ့တဲ့ စာတွေ ကဗျာတွေထဲမှာ အခုအချိန်အထိ စိတ်ထဲစွဲနေတဲ့ ကဗျာလေးတစ်ပုဒ် အကြောင်းဆွေးနွေးချင်လို့ပါ။ အဲဒီကဗျာရေးတဲ့သူရဲ့အမည်က မှိုင်းမျိုးဆက် လို့ရေးထားပါတယ်။ ကဗျာမှာပါတဲ့ ပထမတစ်ပိုဒ်နှစ်ပိုဒ်လောက်ကို မိုးလုံးအလွတ်ရနေတဲ့အတွက် အခုရေးပြပါ့မယ်။ ဖတ်ကြည့်ပါ။
မဟုတ်မဟပ်
လုပ်ဇာတ်ထွင်လိမ်စဉ်နဲ့
စိန်လွင် ကိုနေရာပေးတာ
တွေသာကြည့်ပေတော့
ခွေး သဘာပတိဖြစ်သလို။
သတင်းမမှန် ညာပုံနဲ့
နေဝင်းရာ
မင်းအကြံဒါအကုန်လား…။
ဆိုရှယ်လစ် ဆိုရှယ်လစ်နဲ့
အပျိုအရွယ်သစ်ကလေး ခြေတော်တင်
ပြည်တော်တစ်ခွင် ခိုးထားသမျှတွေနဲ့
ဖြေဖျော်ရင်မရိုးသားလှပါဘူး……..။
ခွင့်လွှတ်ပါ။ မိုးလုံးအလွတ်ရတဲ့နေရာက အဲဒီအထိပါပဲ။ ကဗျာပါအကြောင်းအရာတွေကို မိုးလုံးမဆွေးနွေးချင်ပါဘူး။ မိုးလုံး နိုင်ငံရေးသမားမဟုတ်လို့ပါ။ ဒါပေမယ့် ကဗျာလေးက တော်တော်လေးလှပြီး တော်တော်လေးထိရောက်တဲ့ စကားလုံးတွေနဲ့ဖွဲ့စည်းထားတယ်ဆိုတာတော့ ရဲရဲရင့်ရင့် ပြောရဲပါတယ်။ တစ်ကယ်လို့များ စာဖတ်သူတွေထဲမှာ ဒီကဗျာကို ဖတ်ဘူးတဲ့သူ၊ သိမ်းဆည်းထားတဲ့သူများရှိရင် mandalay gazette ကတစ်ဆင့် တင်ပြပေးဘို့တောင်းဆိုချင်တာပါ။ အစအဆုံးဖတ်လိုက်ရရင် ပိုမိုက်မယ်ထင်လို့ပါ။