ရစ်သမ်မဲ့ကဗျာ

စည်ဆိုတာ

ထိချကိရှိမှမြည်တတ်တာမျိုး

လေတိုက်တိုင်းထမြည်နေရင်

စည်ဆိုတဲ့ဝေါဟာရကို

ပြန်ပြင်လိုက်ပေရော့….တဲ့။။

ခဲနဲ့ပစ်လိုက်တုန်းကမအော်

ပန်းနဲ့ပေါက်မှထအော်တာ

ပန်းမှာကပ်ပါလာတဲ့ပုရက်ဆိတ်ကို်က်လို့တဲ့လေ……

အဲ့ဒိလိုဟာသတွေနဲ့

ကြီးပြင်းခဲ့စည်ဟာ

ထိချက်မှာမမြည်ပဲ

လေတိုးသံကြားမှ

သတိရပြီးထမြည်တာမျိုး……..။။

ဂိုးသွင်းခံလိုက်ရတဲ့အသင်းကိုမှ

လက်ခုပ်လက်ဝါးတီးပြီး

အားပေးမိတဲ့ငါ့ကို

လှောင်ပြောင်ရယ်မော

ပစ်တင်မစောကြပါနဲ့လေ…………။။။

နေဝန်းနီ