ဈေးဖိုး 500

ဒီပို.စ်လေးကိုရေးချင်တာကကြာပါပြီ။မအားတာနဲ.အင်တာနက်ဆိုင်မရောက်ဖြစ်လို.မတင်ဖြစ်တာပါ။

အခုဒီပို.စ်လေးကိုရေးနေတာတောင်ပိုက်ဆံကအသုံးမခံဘူးဆိုတာသိနေပါတယ်။ကျွန်တော် 14 ရက်နေ.ကမင်္ဂလာဈေးသွားပါတယ်။

ဗိုက်ဆာလို.ဆိုထမင်းဆိုင်လေးမှာထမင်းစားနေခိုက်မိန်းကလေးတစ်ယောက်ငိုသံကြားလို.လှည ်.ကြည်.လိုက်တော.လင်မယားစကားများနေပါတယ်။

ဒါနဲ.အနီးနားမှာဆိုတော.ပြောနေတဲ.အသံတွေကလည်းကြားနေရပါတယ်။မိန်းကလေးကလည်းအသက်အလွန်ဆုံးမှ 25 လောက်ပဲရှိပါအုံးမယ်။

ယောက်ျားအိမ်ပြန်မလာလို.ဆိုပြီးလိုက်လာတာပါ။ဒီရောက်မှသိရတာကယောက်ျားကနောက်မိန်းမယူထားပါတယ်။အရင်မိန်းမကလည်းကလေးနဲ.ပါ

ဒါ.မို.အိမ်ပြန်မလာရင်တောင်ဈေးဖိုးလေးတော.ပေးလိုက်ပါအုံးဆိုပြီးငိုယိုပြီးယောက်ျားကိုတောင်းပန်နေပါတယ်။ယောက်ျားကလည်းတော်တော်

ကိုနေနိုင်ပါတယ်။မပေးဘူးဆိုတာပဲပြောနေတယ်။ယောက်ျားကမင်္ဂလာဈေးမှာကုန်တင်ကုန်ချလုပ်တာပါ။မိန်းမကလည်းငိုဘေးကလူတွေကလည်း

ဝိုင်းပြောမှယောက်ျားကဈေးဖိုးဆိုပြီးထုတ်ပေးပါတယ်။ပိုက်ဆံလေးမှ 500 တန်လေးတစ်ရွက်ထဲပါ။ဘေးကလူတွေကလည်းပြုံးတဲ.လူကပြုံးပေါ.

မိန်းမကလည်းငါ.ကိုဒါလောက်ပေးတာငါ သူတောင်းစားမဟုတ်ဘူးဆိုပြီးလွင်.ပစ်လိုက်ပေါ.။စာဖတ်သူစဉ်းစားသာကြည်.ပေတော.ဗျာသူပေးတဲ.

ပိုက်ဆံကဘာလုပ်လို.ရမှာလည်းအခုခေတ်ကြီးထဲမှာ။တကယ်တမ်းဆိုသူပေးတဲ.ငွေကမိန်းမအိမ်ပြန်တာနဲ.ကားခပေးတာနဲ.တင်ကုန်သွားမှာ။

မိန်းမယူတယ်ဆိုရင်လည်းကိုယ်တာဝန်ယူထားတာပဲလုပ်ကျွေးရမှာပေါ.။အခုတော.နောက်မိန်းမယူပြီးဂရုမစိုက်တဲ.အပြင်ဈေးဖိုးပေးတော.လည်း

ငွေ 500 တဲ.။ကိုယ်လုပ်မကျွေးနိုင်ရင်အစကတည်းကမယူနဲ.ပေါ.ဗျာ။အခုတော.သူများသားသမီးကိုယူပြီးမှာတာဝန်