လူမိုက်၊လူလိမ်မာ နဲ ့ပညာရှိ

The foolish,the clever and the wise
လူမိုက်၊လူလိမ်မာ နဲ ့ပညာရှိ

DESTINATION

The foolish live their lives without a destination.
Floating along aimlessly,
Often finding themselves at the starting conditions.

The clever often set unreachable destination,
Bearing these burdens on their shoulders,
Always reading where they stand with dis-satisfaction

The wish knew their ultimate destination in life,
Meeting small destination on the ladder to success,
They achieve hope and happiness thought out their journey.

ပန်းတိုင

လူမိုက်တို ့သည် ဘဝမှာရည်မှန်းချက်ပန်းတိုင်မရှိဘဲနေထိုင်ကြသည်။
ဥိးတည်ရာလွင့်မျော်လျှက် ရံဖန်ရံခါမူလအခြေနေတိုင်းရှိနေတတ်ကြသည်။

လူလိမ်မာတို ့သည်ရံဖန်ရံခါမရောက်နိုင်သောပန်းတိုင်များကိုချမှတ်ကြသည်။
၎င်းတို ့ဧ။်ပုခုံးတွင်ထိုဝန်ထုတ်ဝန်ပိုးကိုထမ်းလျှက်ရောက်နေသောနေရာကို
စိတ်တိုင်းမကျဘဲ ရှိနေကြသည်။

ပညာရှိတို ့သည်ဘဝဧ။်အမြင့်ဆုံးပန်းတိုင်ကိုသိကြသည်။
အောင်မြင်မှုလှေကားထက်တွင်ပန်းတိုင်ငယ်များကိုတွေ ့လျှက် မျော်လင့်ချက်နဲ ့ပျော်ရွှင်မှုရကြသည်။


THOUGHTS

The foolish act and then afterward
This leads to mistakes and endless trouble.

The clever think first and act afterward,
And often ride in labyrinth of imagination.
May times their thoughts obstruct their courage.

The wise act out of thought and think as they act,
Making activity practical and possible.
They are safe from illusion, save energy and time,
And travel the smooth path to success

အတွေးစိတ်ကူးများ

လူမိုက်သည်ပြုလုပ်ပြိးမှစဉ်းစားသည်။
ထို ့ကြောင် ့အမှားများနှင့်အဆုံးမဲ ့သောပြသာနာများဖြစ်စေသည်။

လူလိမ်မာတို ့သည်ပထမဆုံးစဉ်းစားတွေးခေါ်ပြိးမှပြုမူဆောင်ရွက်သည်။
ရံဖန်ရံခါစိတ်ကူးယဉ်ဝင်္ကာပါတစ်ခုထဲ မှာစိးမျောကြသည်။
၎င်းတို ့ဧ။်စိတ်ကူးများကရဲ စွမ်းနိုင်စွမ်းကိုဖျက်ဆိးသည်။

ပညာရှိတို ့သည်တွေးခေါ်စဉ်းစားပြိး ပြုလုပ်မှုတိုင်းတွေးခေါ်စဉ်းစားသည်။
လက်တွေ ့ကျပြိးဖြစ်နိုင်ချေရှိသောလှုပ်ရှားမှုပြုလုပ်သည်။
သူတို ့သည်အတွေးအာရုံမှားခြင်းမှကင်းလွတ်ပြိးစါမ်းအားနှင် ့အချိန်ကိုသက်သာစေသည်..တို ့ကြောင့်အောင်မြင်ခြင်းသို ့သွားရာခရိးလမ်းသည်ချောမွေ ့သည်။

SPEAKING

The foolish like to argue.
They only create conflicts and contradictions.
Instead of gaining knowledge.

The clever like to ask.
They create relationship and gain knowledge.

The wise tend to remain silent;
They observe deeply and propose the appropriate.

စကားပြောခြင်း

လူမိုက်သည်ငြင်းခုန်ရသည်ကိုနှစ်သက်သည်။
ဗဟုသုတရယူမည့်အစားဆန် ့ကျင်ဘက်ပြောဆိုခြင်းသာဖန်တိးသည်။

လူလိမ်မာသည်မေးမြန်းရသည်ကိုနှစ်သက်သည်။
သူတို ့သည်ခင်မင်ရင်းနှိးသောအပေါင်းသင်းကိုဖန် တိးပြိးဗဟုသုတရရှိကြသည်။

ပညာရှိတို ့သည်ဆိတ်ငြိမ်စွာနေလိုသည်။
သူတို ့သည်နက်နဲစွာလေ ့လာမှုပြုလျှက် သင့်တော်သည့်အရာကိုအကြံပြုပြောဆိုကြသည်။


CRITICISM

The foolish enjoy criticizing others.
And therefore lack sincere friends.

The clever only criticizing themselves.

Other find them difficult to understand and leave them alone.

The wise do not criticizing anyone.
They realize people are constantly changing and striving to be there best.
They forgot all criticism and gain true friends.

ဝေဖန်ခြင်း

လူမိုက်တို ့သည် သူတစ်ပါးကို ဝေဖန်ရခြင်းဖြင့်ပျော်ရွှင်ကြရသည်။
ထို ့ကြောင်ရိုးဖြောင့်သောမိတ်ဆွေ မရှိကြပေ။

လူလိမ်မာတို ့သည် မိမိကိုယ်သာဝေဖန်ကြသည်။
အခြားသူများသည် သူတို ့အားနားလည်ရန်ခက်ခဲသောအခါ ထားရစ်ခဲ ့ကြသည်။

ပညာရှိတို ့သည်မည်သူတစ်ဥိးတစ်ယောက်ကိုမှဝေဖန်ခြင်းမပြု။
သူတို ့သည် လူတို ့သည်အမြဲတန်းပြောင်းလဲလျှက် အောင်းဆုံးဖြစ်အောင်ကြိုးပမ်းသည်ကိုနားလည်သည်။
သူတို ့သည်ဝေဖန်မှုအားလုံးကို မပြုလုပ်ရန်ဆုံးဖြတ်ထားသဖြင့် မိတ်ဆွေစစ်ကိုရရှိကြသည်။
=======

CHARACTER

The foolish are so overbearing.
They leave no space for any improvement.

The clever are willing to learn and practice everything.
But can never learn all.

The wise never consider themselves the best.
But always perform to their best naturally.

ကိုယ်ပိုင်အရည်အသွေး

လူမိုက်တို ့သည်မိမမိကိုယ်မိမဟုတ်လှပြိအထင်ရှိကြသည်။မှန်ပြိဟုတထစ်ချယုံကြည်ကြသည်။
သူတို ့သည်မည်သည် ့တိုးတက်မှုကိုမျှမရရှိပါ။

လူလိမ်မာတို ့သည်အရာရာတိုင်းကိုလေ ့လာသင်ယူလေ ့ကျင့်ရင်စိတ်အားသန်လှသည်။
သို ့သော်အားလုံးဘယ်တော့မှမသင်ယူနိုင်ပါ။

ပညာရှိတို ့သည်မိမိသာလျှင်အကောင်းဆုံးဟု ဘယ်သောအခါမှမယူဆပေ။
သို ့သော်အမြဲတနးမိမိဘက်ကအကောင်းဆုံးဖြစ်အောင်ပြုမူဆောင်ရွက်သည်။

=====================
ဘဝမှာတိုးတက်အောင်မြင်လိုသူတိုင်း မိမိရဲ ့ကိုယ်ပိုင်အားနဲ ချက်၊ အားသာချက်များကို
မိမိကိုယ်တိုင်ရှင်းလင်း…ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာဝေဖန်ပိုင်ခြား သိရှိနိုင်ရန်အထူးပင်လိုအပ်လှပါတယ်..။

မိမိရဲ ့အားနဲ ချက်ကိုပြုပြင်မယ်..မိမိရဲ ့အားသာချက်ကိုသိရှိပြိး…မိမိကိုယ်မိမိယုံကြည်မှုတိုးရန်ရည်ရွယ်လို ့
ကျမငယ်စဉ်ကဖတ်မှတ်မိတဲ ့စာရေးဆရာကြိးCharies Akara ရဲ ့စာလေးကို
…မောင်နှမတွေအတုယူရန်Bestမှကူးတင်ပေးပါတယ်..။

ခင်မင်လေးစားသော
ရွှေအိမ်စည်

4 comments

  • windtalker

    July 30, 2011 at 10:09 pm

    အမာ သည် ဦးလှ ၏ ဇနီးဖြစ်သည် ။
    ဦးလှသည် လူထု စာအုပ်တိုက် ကို တည်ထောင်ခဲ့သူ ဖြစ်သည် ။
    ဦးလှ ရေးသားခဲ့သော စာအုပ်များစွာ ရှိသည့် အထဲ မှ
    ကျောင်းကန်အနီးမှ မြန်မာ့ပုံပြင်များ နှင့် တိုင်းရင်းသားပုံပြင်များ စာအုပ်များ မှ စာအများစု ကို
    ယနေ ့ခေတ် စာရေးသူ များ က ကိုယ်တိုင်ရေးတာလိုလို ၊ ဒဲ့ကူးနေကြသည် ကို လေ့လာတွေ ့ရှိနိုင်ပါသည် ။

  • မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု

    August 1, 2011 at 11:06 am

    မဇ္ဈိမနိကာယ် ဥပရိပဏ္ဏာသပါဠိတော် မြန်မာပြန် – ၁ – ဒေဝဒဟဝဂ် – ၁ဝ – စူဠပုဏ္ဏမသုတ်
    ၉၁။ သူယုတ်မာသည် သူယုတ်မာကိုု ဤသူသည် သူယုတ်မာတည်း ဟု သိနိုင်ခြင်းသည်
    အကြောင်း မဟုတ် အရာမဟုတ်။
    သူယုတ်မာသည် သူတော်ကောင်းကို ဤသူသည် သူတော်ကောင်းတည်းဟု သိနိုင်ခြင်းသည်
    အကြောင်းမဟုတ် အရာမဟုတ်။
    သူယုတ်မာ သည် သူယုတ်မာတရားနှင့် ပြည့်စုံ၏၊ သူယုတ်မာ၌ ဆည်းကပ်ခြင်း ရှိ၏၊
    သူယုတ်မာတို့၏ အကြံကို ကြံလေ့ရှိ၏၊ သူယုတ်မာတို့၏ အတိုင်အပင်ကို တိုင်ပင်လေ့ရှိ၏၊
    သူယုတ်မာ စကားကို ပြောလေ့ရှိ၏၊ သူယုတ်မာ အမှုကို ပြုလေ့ရှိ၏၊
    သူယုတ်မာ အယူကို ယူလေ့ရှိ၏၊ သူယုတ်မာတို့၏ အလှူကို ပေးလှူ ၏။
    …………………………………………………………..
    အဘယ်သို့လျှင် သူယုတ်မာသည် သူယုတ်မာတရားနှင့် ပြည့်စုံသနည်း၊
    ဤ လောက၌ သူယုတ်မာသည် ယုံကြည်မှု သဒ္ဓါတရား မရှိ၊ အရှက် မရှိ၊ အကြောက် မရှိ၊ အကြားအမြင်
    နည်း၏၊ ပျင်းရိ၏၊ သတိမေ့၏၊ ပညာကင်း၏။
    ဤသို့လျှင် သူယုတ်မာသည် သူယုတ်မာ တရားနှင့် ပြည့်စုံ၏။ (၁)
    အဘယ်သို့လျှင် သူယုတ်မာသည် သူယုတ်မာ၌ ဆည်းကပ်ခြင်း ရှိသနည်း၊
    ဤလောက၌ ယုံကြည်ခြင်း သဒ္ဓါတရား မရှိကုန် အရှက် မရှိကုန် အလန့် မရှိကုန် အကြားအမြင်
    နည်းကုန် ပျင်းရိကုန် သတိမေ့ကုန် ပညာ ကင်းကုန်သော သူတို့သည် သူယုတ်မာ၏
    မိတ်ဆွေ ဖြစ်ကုန်၏၊ အပေါင်းအဖော် ဖြစ်ကုန်၏။
    ဤသို့လျှင် သူယုတ်မာသည် သူယုတ်မာ၌ ဆည်းကပ်ခြင်း ရှိ၏။ (၂)
    အဘယ်သို့လျှင် သူယုတ်မာသည် သူယုတ်မာ အကြံကို ကြံလေ့ရှိသနည်း၊
    ဤလောက၌ သူယုတ်မာသည် မိမိကို ဆင်းရဲစေခြင်းငှါလည်း ကြံ၏၊ သူတစ်ပါးကို ဆင်းရဲစေခြင်းငှါ
    လည်း ကြံ၏။ နှစ်ဦးလုံးကို ဆင်းရဲစေခြင်းငှါလည်း ကြံ၏။
    ဤသို့လျှင် သူယုတ်မာသည် သူယုတ်မာ အကြံကို ကြံလေ့ရှိ၏။ (၃)
    အဘယ်သို့လျှင် သူယုတ်မာသည် သူယုတ်မာ အတိုင်ပင်ကို တိုင်ပင်လေ့ ရှိသနည်း၊
    ဤလောက၌ သူယုတ်မာသည် မိမိကို ဆင်းရဲစေခြင်းငှါလည်း တိုင်ပင်၏၊
    သူတစ်ပါးကို ဆင်းရဲစေခြင်းငှါလည်း တိုင်ပင်၏၊ နှစ်ဦးလုံးကို ဆင်းရဲစေခြင်းငှါလည်း တိုင်ပင်၏။
    ဤသို့ လျှင် သူယုတ်မာသည် သူယုတ်မာ အတိုင်ပင်ကို တိုင်ပင်လေ့ ရှိ၏။ (၄)
    အဘယ်သို့လျှင် သူယုတ်မာသည် သူယုတ်မာ စကားကို ပြောဆိုလေ့ ရှိသနည်း၊
    ဤလောက၌ သူယုတ်မာသည် မဟုတ်မမှန်သော စကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိ၏၊
    ကုန်းချော စကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိ၏။ ကြမ်းတမ်းသော စကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိ၏၊
    သိမ်ဖျင်းသော စကားကို ပြောဆိုလေ့ ရှိ၏။
    ဤသို့လျှင် သူယုတ်မာသည် သူယုတ်မာ စကားကို ပြောဆိုလေ့ရှိ၏။ (၅)
    အဘယ်သို့လျှင် သူယုတ်မာသည် သူယုတ်မာ အမှုကို ပြုလေ့ရှိသနည်း၊
    ဤလောက၌ သူယုတ်မာသည် အသက်ကို သတ်လေ့ရှိ၏၊ မပေးသည်ကို ယူလေ့ရှိ၏၊
    ကာမတို့၌ မှား ယွင်းသော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိ၏။
    ဤသို့လျှင် သူယုတ်မာသည် သူယုတ်မာ အမှုကို ပြုလေ့ ရှိ၏။ (၆)
    အဘယ်သို့လျှင် သူယုတ်မာသည် သူယုတ်မာ၏ အယူကို ယူလေ့ရှိသနည်း၊
    ဤလောက၌ သူယုတ်မာသည် ပေးလှူအပ်သော အလှူ၏ အကျိုးသည် မရှိ၊ ယဇ်ခေါ် ပူဇော်မှုကြီး၏
    အကျိုးသည် မရှိ၊ ဟုံးပူဇော်ခြင်း၏ အကျိုးသည် မရှိ၊ ကောင်းမှု မကောင်းမှုတို့၏ အကျိုးဝိပါက်သည်
    မရှိ၊ ဤလောကသည် မရှိ၊ တစ်ပါးသော လောကသည် မရှိ၊ အမိ၌ ပြုအပ်သော အကျိုးသည် မရှိ၊
    အဖ၌ ပြုအပ်သော အကျိုးသည် မရှိ၊ (တစ်ဆယ့်ငါးနှစ်ရွယ် ပဋိသန္ဓေအားဖြင့် ကိုယ်ထင်ရှား ဖြစ်ပေါ်
    လာသော) ဥပပါတ် သတ္တဝါတို့သည် မရှိကုန်၊ ဤလောကကို လည်းကောင်း၊ တစ်ပါးသော လောကကို
    လည်းကောင်း ကိုယ်တိုင်ထူးသော Óဏ်ဖြင့် သိ၍ မျက်မှောက်ပြုလျက် ဟောကြားနိုင် ကုန်သော
    ဖြောင့်မှန်သော အရိယမဂ်သို့ ရောက်ကုန်သော ကောင်းသော အကျင့် ရှိကုန်သော သမဏဗြာဟ္မဏ
    တို့သည် လောက၌ မရှိကုန်}} ဟု ဤသို့ အယူရှိ၏။ ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် သူယုတ်မာသည် သူယုတ်မာ
    ၏ အယူကို ယူလေ့ရှိ၏။ (၇)
    အဘယ်သို့လျှင် သူယုတ်မာသည် သူယုတ်မာတို့၏ အလှူကို ပေးလှူသနည်း၊
    ဤလောက၌ သူယုတ်မာသည် အလှူကို မရိုမသေ လှူ၏၊ ကိုယ်တိုင် မပေးလှူ၊
    စိတ်ပါလက်ပါ မပေးလှူ၊ စွန့်ပစ် သကဲ့သို့ ပေးလှူ၏၊ အကျိုး ရှိလိမ့်မည် ဟု အယူမရှိဘဲ ပေးလှူ၏။
    ဤသို့လျှင် သူယုတ်မာသည် သူယုတ်မာတို့၏ အလှူကို ပေးလှူ၏။ (၈)
    …………………………………….
    ထိုသူယုတ်မာသည် ဤသို့ သူယုတ်မာ တရားနှင့် ပြည့်စုံ၍ ဤသို့ သူယုတ်မာ၌ ဆည်းကပ်ခြင်းရှိ၍
    ဤသို့ သူယုတ်မာ အကြံကို ကြံလေ့ရှိ၍ ဤသို့ သူယုတ်မာတို့၏ အတိုင်ပင်ကို တိုင်ပင်လေ့ရှိ၍
    ဤသို့ သူယုတ်မာတို့၏ စကားကို ပြောဆို၍ ဤသို့ သူယုတ်မာ၏ အမှုကို ပြုလေ့ရှိ၍
    ဤသို့ သူယုတ်မာတို့၏ အယူကို ယူလေ့ရှိ၍ ဤသို့ သူယုတ်မာတို့၏ အလှူကို ပေးလှူ၍
    ကိုယ်ခန္ဓာ ပျက်စီး၍ သေသည်မှ နောက်၌ သူယုတ်မာတို့၏ လားရာ ဂတိ၌ ဖြစ်ရာ၏။
    သူယုတ်မာတို့ ၏ လားရာ ဂတိကား အဘယ်နည်း၊ ငရဲသော် လည်းကောင်း၊ တိရစ္ဆာန်သော် လည်းကောင်း ဖြစ်၏။
    ………………………………
    ကျန်တဲ့ သူတော်ကောင်းတရားကတော့ သူယုတ်မာ တရားကို ပြောင်းပြန်တွက်လိုက်ပေါ့နော
    ပြောလို့သာပြောရတာ
    ကျမ်းကိုးကျမ်းကားကို သဂျီးမင်းက သိပ်သဘောကျတာမဟုတ်ဘူး
    ကိုယ့်အာဘော်လို့ထင်သွားမှာ ဆိုးလို့သာ ကျမ်းကိုးပြတာပါ
    ဘာရည်ရွယ်ချက်မှမရှိပါဘူး
    ပို့စ်ရဲ့ ရည်ညွှန်းတွေကို အချိန်ရခဲ့မယ်ဆိုရင်
    သူများနှင့်မတူအောင်
    ဂဏန်းလုပ်ပြီး ပြောကြည့်ပါဦးမည်
    အချိန်ရမှပါ
    အလုပ်ရှုပ်လို့တော့ဟုတ်ပါဘူး များသွားလို့

Leave a Reply