လူဆိုတာ ကိုယ်တွေ ့မကြုံဘူးရင် မယုံပါဘူး ။ ကောင်းစေချင်တဲ့ စကားနားဝင်အောင် ပြောပြနေပါစေ ။ လက်ခံချင်မှသာ လက်ခံတတ်ပါတယ် ။ ဥပမာပေါ့နော် ကျမအဖေက ကျမကိုကောင်းစေချင်လို့ ပြောပြဆုံးမတာ ရှိပါတယ်။ ငွေဆိုတာမျိုးက ပန်နီကလာရင် ပန်နီသွားတယ်ပေါ့နော်။ သူ့မိတ်ဆွေရဲ ့အဖြစ်မှန်လေးပါ ။ ဟိုးအရင်တုန်းက  သူ့မိတ်ဆွေ ကုလားတစ်ယောက်ရှိတယ်ပေါ့နော် ။ သူ့မိတ်ဆွေကုလားက နွားမလေးတစ်ကောင် မွေးပြီး နို့ညှစ်ရောင်းစားတယ် ။သူ ့မှာမွေးထားတဲ့ မျောက်လေးတစ်ကောင်ရှိတယ်။ သူနို့ညှစ်တဲ့အခါတိုင်း မျောက်ကသူ့ဘေးနားမှာနေပြီး သူ့လုပ်သမျှ ကြည့်ကြည့်နေတယ် ။ ကုလားကနို့ညှစ်ပြီးတဲ့အခါတိုင်းသူ့ညှစ်ပြီးတာနဲ့ ရေရောလေ့ရှိတယ် ။ နို့ကိုညှစ်ပြီးရေရောထားတဲ့ နွားနို့ကိုသူက မြို ့ပေါ်သွားပြီးရောင်းလေ့ရှိတယ်။ မျောက်ကလေးကလည်းနေ့တိုင်း ဆိုသလိုအမြဲပါ သွားလေ့ရှိတယ် ။ ကုလားကရောင်းရတဲ့ပိုက်ဆံတွေကို စုစုထားတယ် ။ သူ ့ရဲ့တိုင်းပြည်ကို […]

ပျော်စရာ ကောင်းသည်ကား အပူပင်ကင်းမဲ့သည့် ကလေးဘဝများပင် ဖြစ်သည် ။ ငယ်ဘဝက လူတိုင်းမမေ့နိုင်ပါ ။ အတိတ်ဆိုသည်က မေ့ပျောက်၍မရနိုင် ။ ရေစက်ရှိလာလျှင် တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး တွေ ့ဆုံခင်မင်ရင်းနှီး သိကျွမ်းချစ်ခင် ရပေသည်။ ကျမ ပုသိမ်ဆိုသည့်မြို ့တွင် အမှတ်မထင် ကာလအနည်းငယ် နေထိုင်ခဲ့ရဘူးသည်။ ခြေလျှင်တပ်ရင်းတည်ထားသည့် တောင်ပေါ်တပ်ကုန်းကလေး တွင်ဖြစ်သည် ။ အနောက်ဖက်တွင် မှန်ချက်စက်ရုံ တည်ထားသည် ။ မှန်ချက်စက်ရုံက ကုန်ကြမ်းအမှိုက်တွေက ဖော့တုံးကလေးများ ဖြစ်သည် ။ ထိုဖော့တုံးကလေးများအား မုန် ့လက်ဆောင်းဖတ်ကလေးများအသွင် ကပ်ကြေးဖြင့်ညှပ်၍ ပိုးကြိုးချည်နှင့်အပ်ထိုးပြီး သီကာ ပန်းကုန်းလုပ်ကြသည် ။ ပြီးလျှင်တော့ ရှေ့တန်းမှပြန်လာသည့် စစ်သည်များအတွက် ထိုပြုလုပ်ထားသော ဖော့လည်ဆွဲပန်းကုန်းများနှင့် ကြိုဆိုရသည်မှာ အားရလှပေသည် ။ ကျမ တပ်တွင်းနေထိုင်ခဲ့စဉ် […]

လူမသေငွေမရှား ဆိုသော စကားက အဖေပြောနေကြ လက်သုံးစကား ဖြစ်ပါတယ် ။ အဖေက ပြောပါတယ် လူဆိုတာ အသက်ရှင်သမျှ ကာလပတ်လုံး ပိုက်ဆံရှာနိုင်သဖြင့် ပိုက်ဆံလည်း မရှားနိုင် ။ အသက်ရှင်သမျှ ငွေရရှိအောင် ရှာဖွေနိုင်ပါလျှင် ငွေရရှိနိုင်ကြောင်း ။ အမြဲပြောပြလေ့ရှိပါတယ် ။ လူသာလျှင် ပဓာန ဖြစ်ပြီး ငွေကြေးက ရုပ်ဝတ္ထုပစ္စည်း တစ်ခုမျှသာဖြစ်၍ ငွေနှင့်လူယှဉ်လာပါက လူကိုပင် တန်ဘိုးထားရှိရမည် ဖြစ်ကြောင်း ။ အကယ်၍ လူ၏ အသက်တစ်ချောင်းအား အား။ ငွေဖြင့် ကုသကယ်မရန် လိုအပ်လာပါက ငွေကို ပဓာနမထားဘဲ မနှောမြောဘဲ ။ လူ ့အသက်တစ်ချောင်းအား ကယ်တင်ပေးရန် ။ ပြောဆိုဆုံးမခဲ့ပါတယ်။ ထိုစကားနှင့်ပတ်သက်ပြီး ။ နှလုံးသားထဲ၌ ။ စွဲမြဲမှတ်သား […]

ငယ်စဉ်တောင်ကျေး ခလေးဘဝ နားလည်တတ်သိ အရွယ်မှပင် စတင်လျှက် ။ တွေ ့မြင်တိုင်း သင်ပြဆုံးမ တတ်ပါသော မိတ်ဆွေ ဖြစ်သည့် ဘဘကြီးဆိုသူ ရှိခဲ့ဘူးပါသည်။ နိစ္စဒူဝ တွေ ့မြင်ရင်းနှီး ဆက်ဆံနေရသဖြင့် လည်း ခင်မင်လေးစား ရင်းနှီးမှုများ ဖြစ်ခဲ့ရပါတယ် ။ တွေ ့ကြုံမြင်ရသမျှ ဗဟုသုတများ သင်ယူစရာ များပြားခဲ့သည့်အပြင် ။ စိတ်ရှည်လက်ရှည် သင်ကြားပြသပေးခဲ့သဖြင့် ကျေးဇူးရှိသော ဘဘကြီးဟု ပြောပြချင်မိပါတယ် ။ ဘဘကြီး ပြောပြခဲ့သော ဗဟုသုတ အကြားအမြင် တို ့မှာ ယနေ ့တိုင်အထိ အသုံးဝင်လွန်း နေပြီး ။ ကျမဘဝနှင့် အံဝင်ဂွင်ကျ ဖြစ်ခဲ့သည့် အပြင် ဘဝတစ်လျှောက်လုံး၌ အရေးပါ အရာရောက်ခဲ့ပါတယ် ။ ကျမဘဝတွင် […]

“စောစောအိပ်လို ့စောစောထလို ့စောစောလမ်းလျှောက်ကြပါစို ့” ဒီဇင်ဘာရောက်ရင် ကြားနေကြ အသံလေးပါ ။ ထိုအသံက နားထဲမှာ ကြားရတာ ဘဝင်ချိုမြလှပါတယ်။ ဒီဇင်ဘာလရောက်တိုင်း အဖေက ပုံမှန်အားကစားလုပ်ဖို ့ခွင့်ပြုထားပေးလို ့ပါဘဲ။ ဆောင်းနှင်းမှုံများကြား အားကစားဦးထုတ် ဆောင်းပြီး ။ အားကစားဝတ်စုံ ဘောင်းဘီတိုနဲ ့ထပြေးရတာကို အရမ်းနှစ်ခြိုက်ပါတယ်။ ဒီဇင်ဘာကျောင်းဆယ်ရက်ပိတ်သည့် ရက်များဆိုလျှင် အတိုင်းမသိ ပျော်မိရပါတယ်။ နံနက်(၅)နာရီဆို ပုံမှန် ထပြီး ။ ပြေးရတာကို ပျော်ပါတယ် ။ မြို ့တစ်ပတ်ကို အပြေးပတ်ပြီး အိမ်ပြန်ရောက်လျှင်တော့ ။ အမေပြုတ်ထားသည့် ဝက်နံရိုးဆန်ပြုတ် ပူပူမွှေး မွှေးလေးကို ။ ဗိုက်ကားအောင် အားပါးတရ တဝသောက်ပစ် ပါတယ်။ အမေပြုတ်ထားသည့် ဆန်ပြုတ် အရသာကလည်း ကျမဘယ်အရာနှင့်မျှ မလဲနိုင်ပါဘူး […]