ဟေ့.. လျှာဂျီးကို အစော်ဂါးနဲ့ကွ… ရွာထိပ်မှ ကကြောင်ကြီး အော်ဟစ်နေသံဖြစ်သည်။ ကြေးမုံဂျီးရယ် စဉ်းစဉ်း စားစားလည်း လုပ်ပါကွာ။ မင်းအတွက်ငါ့ဘွ တခုလုံး ပေးဆပ်ခဲ့တာဒွေ ရှင့်ဂိုဝ မုန်းဒယ်ဆိုဒဲ့ စဂါးတခွန်းထဲနဲ့ ပီးလိုက်ရမှာလား။ မင်းအတွက် ခဏတာ ရေဗွက်လေး.. ကိုယ့်တွက် ဘွတသက်စာဗာမေ… အဲဒီသီချင်းစာသား ငါ့အတွက် နမိတ်များ ဖြစ်နေဂဲ့ရော့ သလားကွယ်။ အို.. ကျမဒါဒွေ အသိဗူး.. ရှင် သွားမလား မသွားဗူးလား… အော်လိုက်မှာနော်.. “ဟောသည်မှာ.. ပဲဗြုတ်စ်…။” ရှေ့စာလုံးက ကြေးမုံဂျီး အော်သံဖြစ်ပီး နောက်စာလုံးမှာ ကကြောင်၏ သံယောင်လိုက်သံ ဖြစ်သည်။ ကြေးမုံဂျီး အစဂဒေါ့ ကြောင်ကြီးမှ ကြောင်ကြီး.. ငါးပိဆိုလျင် ဖုတ်ပီးသား၊ ပေါက်စီဆိုလျင် အချဉ်ရေတွဲလျက်.. ကြေးအိုး ငုံးဥပါမပါ မေးစရာ မလို.. […]