black chaw လူတိုင်းမှားဘူးကြပါတယ်။ ခွင့်လွှတ်နိုင်တဲ့အမှားနဲ့ ခွင့်မလွှတ်နိုင်တဲ့ အမှားပဲကွာတာပါ။ လုံးဝအပြစ်ကင်းစင်တဲ့လူဖြစ်ဘို့ မလွယ်ပါဘူး။ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လည်း မှားခဲ့ဘူးတာပါပဲ။ မကြာမကြာလည်း မှားတတ်ပါတယ်။ ကျောင်းသားတစ်ယောက် စာမေးပွဲတစ်ခုကိုဖြေတဲ့အခါ အနည်းဆုံး ၂ဝ ရာခိုင်နှုန်းမှားရင်တောင် ဂုဏ်ထူးပေးပါတယ်။ ၂ဝ % မှားခွင့်ပေးတဲ့ သဘောပါပဲ။ တစ်နည်းအားဖြင့် ၈ဝ ရာခိုင်နှုန်းမှန်အောင် ဖြေနိုင်ရင် ဂုဏ်ထူးရပါတယ်။ ကျောင်းသားတစ်ယောက်ဟာ ၆ဝ ရာခိုင်နှုန်းမှားခွင့်ရှိနေပါသေးတယ်။ တစ်နည်းအားဖြင့် ၄ဝရာခိုင်နှုန်း မှန်အောင်ဖြေနိုင်တဲ့ ကျောင်းသားဟာ စာမေးပွဲအောင်ပါသေးတယ်။ ၄ဝ ရာခိုင်နှုန်းမှန်အောင် မဖြေနိုင်ခဲ့ရင်တောင် ၃၅ လောက်မှန်ရင် မော်ရေးရှင်းနဲ့ အောင်နိုင်ပါသေးတယ်။ အဲဒီတော့ အမှားကို ကြောက်နေဘို့ မလိုပါဘူး။ မှားမှာကြောက်နေရင် အမှန်နဲ့လည်း မနီးစပ်ပါဘူး။ ဘဝမှာ ရည်ရွယ်ချက် မြင့်မြင့်မားမားရှိသူတွေကတော့ အမှားနည်းနိုင်သမျှနည်းအောင် ကြိုးစားရမှာပေါ့။ ဒါမှ ဘဝစာမေးပွဲကြီးမှာ […]
ကားဘီး အလိုင်းမင်း ချိန်သည် ဆိုတဲ့ ဆိုင်းဘုတ်ကလေးကို ဖတ်ဘူးကြမှာပါ။ ဘီးအလိုင်းမင်း မမှန်ရင် ဘယ်ဘက်ဆွဲလိုက် ညာဘက်ဆွဲလိုက်နဲ့ မောင်းလို့မကောင်းပါဘူး။ ကျွန်တော်တို့ လူတွေမှာလည်း စိတ် အလိုင်းမင်း မမှန်ရင် လုပ်ရကိုင်ရပြောရဆိုရတဲ့ နေရာမှာ အဆင်မပြေတာတွေများပါတယ်။ ဘီးအလိုင်းမင်းချိန်သလိုပဲ၊ စိတ်ကိုလည်း အလိုင်းမင်းချိန်ပေးဘို့လိုပါတယ်။ အပြုသဘောအမြင်ထက် အပျက်သဘောအမြင်က များနေတယ်လို့ ကိုယ့်စိတ်ကို ပြန်သုံးသပ်မိရင် စိတ်ကို အလိုင်းမင်းချိန်ဘို့ လိုနေပါပြီ။ တရားထိုင်တာဟာလည်း စိတ်အလိုင်းမင်း ချိန်နည်းတစ်မျိုးပါပဲ။ စိတ်ဓါတ်ကို ခွန်အားပြည့်စေတဲ့ စာတွေ ဖတ်တာဟာလည်း စိတ်အလိုင်းမင်းချိန်နည်းတစ်မျိုးပါပဲ။ ကျွန်တော်လည်း ကိုယ့်စိတ်ကိုယ် အလိုင်းမင်းချိန်ဘို့ စာတွေ ဖတ်ခဲ့ဘူးပါတယ်။ သင်ယူဘို့ လိုအပ်တယ်ထင်လို့ သင်တန်းတွေ တက်တာဟာလည်း အလိုင်းမင်းချိန်နည်းတစ်မျိုးပါ။ သင်ယူခဲ့ဘူးတဲ့ မှတ်စုတိုလေးတွေထဲက တစ်ခုကို ပြန်တင်ပြတာပါ။ မန်နေဂျာ တစ်ယောက်ရဲ့ များပြားလှတဲ့ […]
ရန်ကုန်မှ နေပြည်တော်အသွား Express ကားကြီးပေါ်တွင်ဖြစ်သည်။ နေပြည်တော်ရောက်လျှင်လာကြိုမည့် သူငယ်ချင်း ကဖုန်းဆက်ပြီးမေးသည်။ ” မင်းတို့ကား ဘယ်အချိန် နေပြည်တော်ကိုရောက်မလဲ “ တစ်ခါမှ မသွားဘူးသေးသဖြင့် အနားရှိ စပယ်ယာကို လှမ်းမေးလိုက်ဖြစ်သည်။ “ ညီလေး နေပြည်တော်ကို ဘယ်အချိန် ရောက်မလဲကွ “ ကျွန်တော့်မေးခွန်းကို စပယ်ယာပြန်မဖြေပါ။ မကြားလို့များလားထင်ပြီး နောက်တစ်ခွန်းထပ်မေးလိုက်သည်။ “ ဟေ့ ညီလေး နေပြည်တော်ကို ဘယ်အချိန် ရောက်မလဲကွ “ စပယ်ယာပြန်ပြောလိုက်သည်မှာ “ ခင်ဗျား ကားနဲ့ ခရီးမသွားဘူးဘူးထင်တယ် “ ဟူ၍ ဖြစ်ပါသည်။ မျက်နာကလည်း သိတ်ကြည်ပုံမရပါ။ ကျွန်တော် နားလည်လိုက်ပါသည်။ ခရီးသွားလျှင် အချိန်မမေးကောင်းဘူး ဆိုသည့် မြန်မာတို့ဧ၊၊် အရိုးစွဲနေသော အယူအဆဟောင်းကြီးကိုလည်း သတိရလိုက်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် သူငယ်ချင်းလုပ်သူအား […]
MaMa ရေ ဒီဘုရားဖူးခရီးစဉ်မှာ ကျွန်တော့်အတွက် အမှတ်တရအဖြစ်ဆုံး အဖြစ်ကလေးတစ်ခုကြုံခဲ့ရပါတယ်။ ဂယာရောက်ပြီး လေးရက်မြောက်နေ့ဖြစ်တဲ့ (၂-၁၂-၂၀၁၀) နေ့က ဖြစ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့မိသားစုတည်းနေတဲ့ မြန်မာကျောင်းက ဘုန်းကြီးတစ်ပါးက ကျွန်တော့်ကိုခေါ်ပြောပါတယ်။ ကျောင်းမှာကလည်း ကျွန်တော်တို့ဘုရားဖူးအဖွဲ့မှာပါတဲ့လူတွေက ခရီးဆက်သွားပြီဖြစ်ပြီး နောက်လူတွေလည်းမရောက်သေး တဲ့အချိန်ဖြစ်တော့ လူသိတ်မရှိတဲ့ အချိန်ပေါ့။ “ ဒကာကြီးတို့လင်မယား ဒီပွဲလေးကို တက်ပေးဘို့ တောင်းဆိုချင်ပါတယ်။ ကျောင်းမှာလည်း လူနည်းနေလို့ပါ။ ဒကာကြီးတို့ အဖေနဲ့အမေကို ဘုန်းကြီးတို့ စောင့်ရှောက်ပေးထားပါ့မယ်” ဆိုပြီး ဖိတ်စာလေးတစ်ခုပေးပါတယ်။ ဖတ်ကြည့်လိုက်တော့ 6th Annual International Tipitaka Chanting Ceremony to the held under the Bodhi Tree in Bodhgaya, India (December […]
စိတ်ကူးချိုချို စာအုပ်တိုက်မှ ထုတ်ဝေခဲ့သော ဆရာကြီးရွှေဥဒေါင်း ” စစ်ကိုယ်တွေ့ ” အတွေ့အကြုံနှင့် အတွေးအခေါ် ဆောင်းပါးများ စာအုပ်ပါ ” ရွှေဥဒေါင်း ၏ ဖြောင့်ချက်များ ” ဆောင်းပါးကိုဖတ်၍ ဤစာကိုရေးပါသည်။ အရက်သောက်တာ မကောင်းဘူးဆိုတဲ့ အဆိုကို ယေဘုလျ အားဖြင့် ကျွန်တော် လက်ခံပါတယ်။အရက်ကြောင့် ဘဝပျက်နေတဲ့လူတွေ၊ အရက်ကြောင့် မိသားစုတစ်ခုလုံး ဒုက္ခတွေ တောင်လိုပုံနေကြတာတွေ တွေ့ခဲ့ဘူးပေါင်းများပါပြီ။ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လည်း တစ်ခါတစ်ရံ အရက်သောက်တတ်ပါတယ်။ သေချာတာကတော့ ကျွန်တော် မူးပြီးအန်တဲ့အဆင့်အထိ အလွန်အကျွံ မသောက်ဘူးတာပါပဲ။ အရက်မသောက်ရလို့ လေတွေတစ်အေ့အေ့ တက်တဲ့ အဆင့်ကို မရောက်ခဲ့ဘူးပါ။ ရှင်းရှင်းပြောရလျှင် ကျွန်တော်အရက်သောက်ရတာ ကြိုက်ပါသည်။ အရက်ကိုလူမှန်းသူမှန်းမသိအောင် သောက်ပြီး အော်ဟစ်ဆဲဆိုနေသောသူများကိုတွေ့လျှင် အရက်ကို သိက္ခာချနေတာပဲဟု ကျွန်တော်ထင်ပါသည်။ အရက်မှာ အပြစ်လုံးဝမရှိပါ။ […]
Marketing အလိုရှိသည် ဆိုတဲ့ကြော်ငြာတွေကို မြင်ဘူးကြမှာပါ။ Marketing လို့ပြောလိုက်ရင် ဈေးကွက်ရှာဖွေတဲ့လူတွေလို့ အလွယ်တကူနားလည် လိုက်ကြတာပါပဲ။ အခုကျွန်တော်နားလည်ထားတဲ့ Marketing ဆိုတဲ့ ကိစ္စကို တင်ပြချင်တာပါ။ ကျွန်တော်ဒီလိုထင်ပါတယ်။ လိုချင်တာတစ်ခုကို၊ ဖြစ်ချင်တာတစ်ခုကို၊ ရအောင်လုပ်တာ၊ ဖြစ်အောင်လုပ်တာ ကို Marketing လို့ ထင်ပါတယ်။ ဆိုပါစို့ ကျွန်တော်ဒီပို့စ်ကိုရေးနေတယ်။ ဒီပို့စ်ကိုဖတ်မယ့် ရွာသူရွာသားတွေ ကျွန်တော့် အယူအဆကို လက်ခံလာအောင်၊ လက်မခံတောင်မှ သောက်တလွဲတွေပါကွာလို့ အပြောမခံရအောင် အားထုတ်ရပါတယ်။ အဲဒါဟာ Marketing ပါပဲ။ ဒီပို့စ်ကိုဖတ်ပြီး လျှောက်ရေးထားတာပါကွာ၊ တလွဲတွေပါကွာ လို့ စာဖတ်သူကထင်သွားရင် ကျွန်တော့် Marketing ညံ့လို့ပါပဲ။ လူတွေဟာ မနက်မိုးလင်းကတည်းက Marketing စလုပ်ရပါတယ်။ မိသားစု ၆ ယောက်ရှိတဲ့ အိမ်တစ်ခုမှာ အိမ်သာတစ်လုံးပဲရှိတယ်ဆိုပါစို့။ (ဆရာကြီးလေသံပေါက်နေရင်ခွင့်လွှတ်ပါ)။ ခင်ဗျားတို့ အိမ်မှာ အိမ်သာလုတက် ဖူးပါသလား။ အိမ်သာထဲမှာ တစ်ယောက်ရှိနေတယ်။ အပြင်မှာ အိမ်သာတက်ဖို့ စောင့်နေတာက သုံးယောက်ဖြစ်နေတယ်။ အရင်ဆုံးအိမ်သာတက်ဖို့ တစ်ယောက်တစ်မျိုးငြင်းခုန်နေကြမယ်။ တစ်ယောက်က […]
၂၀၀၆ ခုနှစ်လောက်က ဖြစ်ပါသည်။ ကုမ္ပဏီ တစ်ခုတွင် ကျွန်တော် အလုပ်လုပ်စဉ်က ဖြစ်ပါတယ်။ ကုမ္ပဏီက မြန်မာပြည်တစ်ဦးတည်း တစ်ဦးတည်းကိုယ်စားလှယ် အဖြစ် ပစ္စည်းတစ်မျိုးကို ဖြန့်ချိနေပါတယ်။ အလုပ်သဘောအရ Billboard ကြော်ငြာအတွက် ဓါတ်ပုံရိုက်ကွင်းတစ်ခုကို ကျွန်တော်တာဝန်ခံပြီး စီစဉ်ခဲ့ရပါတယ်။ ပစ္စည်းက အမျိုးသားတွေ အဓိက ဝယ်တဲ့ ပစ္စည်းဆိုတော့ Boss က sexy ဖြစ်အောင်ကြော်ငြာဘို့ ညွှန်ကြားပါတယ်။ ဓါတ်ပုံဆရာကိုတော့ နာမည်ကြီး ဓါတ်ပုံဆရာတစ်ယောက်ကို ကျွန်တော် ရွေးပါတယ်။ မော်ဒယ် ကိုတော့ တက်သစ်စ နာမည်ရခါစ မင်းသမီးလေးကိုငှားပါတယ်။ မင်းသမီးက သရုပ်ဆောင်ခ ကျပ် နှစ်သိန်းခွဲ တောင်းပါတယ်။ Boss က ဈေးကြီးပါတယ်တဲ့။ သိတ်လည်းအောင်မြင်သေးတာမဟုတ်ဘူးတဲ့ ပြောပါတယ်။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း မင်းသမီးနဲ့ ဈေးညှိတော့ နှစ်သိန်းနဲ့တည့်သွားပါတယ်။ ရိုက်ဖြစ်တယ်ပေါ့ဗျာ။ ကြော်ငြာရိုက်ကွင်းကို Boss လိုက်ကြည့်ပါတယ်။ ရိုက်ကွင်းက အင်ဒိုးပါ။ ရိုက်ကွင်းမှာ မင်းသမီးနဲ့ ဓါတ်ပုံဆရာ ရင်းရင်းနှီးနှီး နောက်လိုက်ပြောင်လိုက်နဲ့ ပျော်စရာကြီးပါ။ […]
ကျွန်တော်ဟာ အခုတလောမှာ ခြေထောက်သုံးချောင်းနဲ့ လက်တစ်ချောင်းကို လိုချင်တဲ့ စိတ်ဖြစ်နေမိတယ်။ Real Madrid က စီရော်နယ်လ်ဒိုရဲ့ ခြေထောက်ကို ခဏလိုချင်တယ်။ ဧရာဝတီမြစ်ကြီးကို လက်ညှိုးထိုးပြီးရောင်းစားတဲ့ လျှပ်စစ်ဝန်ကြီးရဲ့ခေါင်းကို ဖရီးကစ်ကန်သလို ကြုံးကြုံးကန်ချင်လို့။ အင်္ဂလန်က ဒေးဗစ်ဘက်ခမ်းရဲ့ ခြေထောက်ကို ခဏလိုချင်တယ်။ ဧရာဝတီမြစ်ကြီးကို အိမ်ကမိန်းမကြီးလောက်မှ ချစ်ရကောင်းမှန်းမသိတဲ့ အဲဒီလူကြီးကို ဖရီးကစ်ကန်သလို ကြုံးကြုံးကန်ချင်လို့။ ဘရာဇီးက ရော်ဘတ်တိုကားလို့စ်ရဲ့ ခြေထောက်ကို ခဏလိုချင်မိတယ်။ ပတ်ဝန်းကျင်ထိန်းသိမ်းရေးကို အိမ်က မိန်းမ စိန်နားကပ်ထိန်းသိမ်းရေးလောက်မှ စိတ်မဝင်စားတဲ့ အဲဒီလူကြီးရဲ့ခေါင်းကို ဖရီးကစ်ကန်သလို ကြုံးကြုံးကန်ချင်လို့။ အင်း….. လက်တစ်ချောင်းကျန်သေးတယ်။ အီတလီဒိုင်လူကြီး ကော်လီနာရဲ့ လက်ကြီးကို ခဏလိုချင်မိတယ်။ ဧရာဝတီမြစ်ကြီး ထာဝရအနားယူသွားရလောက်အောင် စီးပွားရေးကစားပုံကြမ်းတဲ့ အဲဒီလူကြီးကို တိုက်ရိုက် အနီကတ်နဲ့ မြန်မာပြည် နိုင်ငံရေးကွင်းထဲက အပြီးအပိုင်မောင်းထုတ်ချင်လို့။ […]
MaMa ရေ အုန်းမောင်းခေါက်သံကြားမှ အိပ်ယာမှ နိုးကြပါတယ်။ နီလာအဖွဲ့ တာဝန်ခံက ညကတည်းက ကြိုပြောပြထားတဲ့အတွက် ပထမအုန်းမောင်းမှာ ဘုန်းကြီးများ အာရုံဆွမ်းစား ဘို့အတွက်ဖြစ်ပြီး ဒုတိယအုန်းမောင်းခေါက် မှ ဘုရားဖူးများ မနက်စာစားရမည်ဖြစ်ကြောင်း သိနေကြပါတယ်။ ပထမအုန်းမောင်းခေါက်ကတည်းက အခန်းအသီးသီးက လူတွေ လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်နေကြပါပြီ။ မျက်နှာသစ်ကြ၊ ရေချိုးနိုင်တဲ့ လူက ရေချိုးကြ၊ အဝတ်အစားလဲကြဖြင့် ဂယာမှာဘုရားဖူးကြဘို့ ပြင်ဆင်နေကြပါပြီ။ ၅ နာရီ ခွဲခန့်မှာ မနက်စာစားဘို့ အုန်းမောင်း ခေါက်သံကြားတာနဲ့ ကျွန်တော်တို့ မိသားစု စားသောက်ခန်းမကြီးဆီ ချီတက်ကြပါတယ်။ စားသောက်ခန်းမကြီးက အတော်ကျယ်ဝန်းပြီး သန့်ရှင်းပါတယ်။ ဒီနေ့ မနက်စာက နို့ခေါက်ဆွဲ နဲ့ လက်ဖက်ရည်ပါ။ ပန်းကန်၊ ဇွန်းနဲ့ လဖက်ရည်သောက်ဖို့ ခွက်တွေကို စားပွဲတစ်ခုမှာ စံနစ်တကျ တင်ပေးထားပါတယ်။ ကိုယ်တိုင်ယူစံနစ်ပါ။ ခေါက်ဆွဲဖတ်နဲ့ အကြော် ဘဲဥ တို့ကို လူတစ်ယောက်က တာဝန်ယူထည့်ပေးပါတယ်။ ဟင်းရည်ထည့်ပေးတာက […]
ဒီတစ်ခေါက်တော့ ဂယာမှာ ရိုက်ခဲ့တဲ့ ဓါတ်ပုံလေးတွေ တင်လိုက်ပါတယ်။ ပရော်ဖက်ရှင်နယ် မဟုတ်လို့ ဓါတ်ပုံတွေ မကောင်းရင် သည်းခံပေးကြပါ။ ခံစားမှု တစ်ခုခု ရလိမ့်မယ်လို့ ထင်ပါတယ်။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ […]
MaMa ရေ ကျွန်တော်တို့ ဂယာကိုသွားတုန်းက အကြောင်းလေး နည်းနည်းလောက် ပြန်ပြောပြချင်တယ်။ ကိုယ့် ပိုက်ဆံနဲ့ကိုယ်သွားတာမဟုတ်ပါဘူး။ ဟဲဟဲ ဆပွန်ဆာ ဘိုင် ယောက္ခမကြီးလင်မယားပါ။ ကျွန်တော်တို့လင်မယားက ယောက္ခမကြီးလင်မယားကို အဖေါ်အဖြစ်လိုက်ပေး ရတာပေါ့။ သွားတာက နီလာ ဘုရားဖူးအဖွဲ့နဲ့ပါ။ ကျွန်တော့် ယောက္ခထီးကြီးက လမ်းသိတ်မလျှောက်နိုင်တာနဲ့ ဂယာတစ်ခုတည်းကို တစ်ယောက် (၇) သိန်းနဲ့ ဈေးညှိပြီး သွားခဲ့တာပါ။ ပတ်စ်ပို့ရှိပြီးသားဆိုတော့ လေးသောင်းစီလျှော့ပေးပါတယ်။ ဒီကသွားတော့ နီလာ ဘုရားဖူးအဖွဲ့တွေနဲ့ လေဆိပ်မှာ ဓါတ်ပုံတွေ ဗီဒီယိုတွေ မှတ်တမ်းရိုက်ရပါတယ်။ လေဆိပ်မှာ ယောက္ခထီးကြီးအတွက် နီလာက ဝှီးချဲ ငှားပေးပါတယ်။ အခက်အခဲတစ်စုံတစ်ရာမရှိပဲ အိန္ဒိယလေကြောင်းလိုင်း လေယဉ်ပေါ်ကို တက်ခွင့်ရပါတယ်။ နေ့လယ် ၁ နာရီလောက်မှာ လေယဉ်ထွက်ပါတယ်။ ထူးခြားတာက လေယဉ်မယ် ကုလားမကြီးတွေက အသက်တော်တော်ကြီးပါတယ်။ […]
MaMa ရဲ့ ”ဘာမှာကြဦးမလဲ” ပို့စ်ကိုဖတ်ပြီး ဒီစာကိုရေးဖြစ်တာပါ။ ကျွန်တော် မနှစ်က နိုဝင်္ဘာလကုန်ပိုင်းမှာ ဂယာကို ရောက်ခဲ့ဘူးပါတယ်။ ဗုဒ္ဓဘုရားပွင့်တော်မူခဲ့တဲ့ နေရာတစ်ခုတည်းကိုရောက်ခဲ့တာပါ။ ဗုဒ္ဓဂယာ ဘုရားဖူးခရီးစဉ် တစ်ခုလုံး ကိုတော့ မသွားဘူးသေးပါ။ ဂယာမှာ ရှိတဲ့ မြန်မာဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ တည်းပြီးတစ်ပတ်တိတိဘုရားဖူးခဲ့ပါတယ်။အတွေ့အကြုံတွေကို စာရေးမယ်ဆိုပြီးစဉ်းစားတော့ မှတ်ဉာဏ်က ပြန်မရတော့ပါဘူး။ ဓါတ်ပုံတွေကို ပြန်ကြည့်တော့ ဂယာလေဆိပ်ထဲမှာ ဖုန်းလုပ်ငန်းတစ်ခုရဲ့ ကြော်ငြာမှာ ဗုဒ္ဓပုံတော်နဲ့ ကြော်ငြာထားတာတွေ့ရပါတယ်။ ဒီပုံကိုကြည့်ပြီး နည်းနည်းတော့ ဖီလင်ဖြစ်သွားမိပါတယ်။ ပုံရဲ့ အပေါ်မှာ လမ်းညွှန် တစ်ခု ချိတ်ထားတာ တွေ့ရပါတယ်။ဒီပုံက အိန္ဒိယ နိုင်ငံ ဂယာမြို့ အုပ်ချုပ်သူတွေရဲ့ဗုဒ္ဓ အပေါ်ထားတဲ့ သဘောထားကိုလည်း မြင်သာစေတယ်လို့ ထင်ပါတယ်။ ဘာမှန်းကျွန်တော်မပြောတတ်ပါ။ ပုံက ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ရိုက်ခဲ့တာပါ။ နည်းနည်းဝါးနေရင် ခွင့်လွှတ်ကြပါ။ ဗုဒ္ဓကို ယုံကြည်ကိုးကွယ်သူတွေ […]
သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ပြောပြသဖြင့် သိခဲ့ရသော ကြက်တောအကြောင်းကို မိကောင်းဖခင် မိန်းကလေးများ သတိထားရှောင်ရှားနိုင်စေဘို့ သတိပေးပါရစေ။ ရှစ်မိုင် ဘက်မှ လှည်းတန်းဘက်သို့ ကားဖြင့်လာပြီဆိုပါစို့။ ကျောင်းကွေ့မှတ်တိုင်မှစ၍ ညာဘက်လမ်းပလက်ဖေါင်းပေါ်သို့ အမှတ်တမဲ့ ကြည့်ကြည့်ပါ။ မိန်းမငယ်တချို့ ကားစောင့်နေဟန်ဖြင့် တစ်ခုခုကို စောင့်မျှော်နေကြသည်ကို တွေ့ကြပါလိမ့်မည်။ တချို့ ကိုယ်ပိုင်ကားလေးများ ရပ်သွားပါက ထိုမိန်းမငယ်များ အုပ်စုလိုက် ကားဘေးသို့ အပြေးသွားကြပါလိမ့်မည်။ စကားနည်းနည်းပြောကြပြီး တချို့ ကားပေါ်ပါသွားပါလိမ့်မည်။ ၎င်းတို့မှာ သွေးသားရောင်းစားသော မိန်းမများဖြစ်ပါသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ မိန်းမကောင်းလေးများ ကားစောင့်နေသည်ကိုပင် မကောင်းသောမိန်းမထင်၍ ခေါ်တော တစ်သိန်းအားဖြင့် ကား ပေါ်မှ ယောင်္ကျားများက ကြည့်သွားကြသည်ဟုဆိုပါသည်။ ဖြစ်နိုင်လျှင် ထိုနေရာကို ကြက်တော မဖြစ်အောင် ထိန်းသိမ်းပေးဘို့ လိုပြီထင်ပါသည်။ တံတားဖြူမှတ်တိုင် နှင့် မှတ်တိုင်အကျော်မှ တံတားလေးပေါ်တွင် အဆိုးဆုံးဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် […]