Burmese Roseကျွန်မတို့ကို China’s lost girls လို့ခေါ်ကြတယ်။ တရုတ်နိုင်ငံမှ ပျောက်ဆုံးသွားသော ဒါမှမဟုတ် တရုတ်နိုင်ငံ ဆုံးရှုံးသွားသော သမီးပျိုလေးများလို့ နှစ်မျိုးအဓိပ္ပာယ်ကောက်လို့ ရပါတယ်။ ဆုံးရှုံးသွားတယ် ဆိုတာက ပိုမှန်မှာပါ။ ကျွန်မတို့ ပျောက်ဆုံးသွားတာ မဟုတ်ပါဘူး။ ကျွန်မတို့ကို ဖျောက်ပစ်ခဲ့တာပါ။ တရုတ်နိုင်ငံရဲ့ “အိမ်ထောင်တစ်ခု၊ကလေးတစ်ယောက်” ဥပဒေကြောင့် ကျွန်မတို့လို မိန်းကလေးတွေ အများကြီးပါ။ ယောက်ျားလေးမှ လိုချင်တဲ့ ကျွန်မတို့ ဘိုးဘွားတွေရဲ့ ရှေးရိုးစွဲ အယူအဆကြောင့် ကျွန်မတို့ဟာ မိန်းကလေးတွေပါလို့ သိသွားတဲ့အချိန်မှာ ကျွန်မတို့က အနီးနားက ပန်းခြံတစ်ခုရဲ့ ခြုံပုတ်နားမှာမရှိရင် နီးစပ်ရာ မိဘမဲ့ဂေဟာမှာ ရောက်နေပါလိမ့်မယ်။ ကျွန်မကတော့ ကျွန်မမိဘတွေအတွက် မမျှော်လင့်ပဲ ရောက်လာခဲ့တဲ့ ဒုတိယရင်သွေးပါ။ နိုင်ငံရဲ့ ဥပဒေနဲ့ ဆန့်ကျင်နေတဲ့အတွက် တခြားရွေးစရာလမ်းတော့ သိပ်မရှိပါဘူး။ ကျွန်မလက်မှာ မွေးနေ့ရေးထားတဲ့ […]
ဒီမြန်မာ ရွှေ့ပြောင်းလုပ်သားနှစ်ဦးမှာ လုံးဝအပြစ်မရှိဘူးလို့ ပြောချင်တာမဟုတ်ပါဘူး။ ဒီအမှုကို ဥပဒေဘောင်ထဲကအတိုင်း သက်သေခိုင်ခိုင်လုံလုံနဲ့ တရားမျှတစွာ စစ်ဆေးစေချင်တာပါ။ တရားခံနှစ်ဦးက မြန်မာနိုုင်ငံသားတွေမို့လို့ အပြစ်ကင်းရှင်းတယ်လို့ ယုံကြည်တာမဟုတ်ပါဘူး။ ဘာသက်သေအထောက်အထားမှ မရှိခင်ကတည်းက မြန်မာလုပ်သားတွေဘက်ကို လက်ညှိုးထိုးချင်တာရယ်၊ သတင်းစထွက်ထွက်ချင်းကတည်းက မြန်မာနိုင်ငံသားပါဆိုတာကို အလေးပေးပြီးရေးတာရယ်၊ အပြစ်ကို ဝန်ခံတဲ့ သူနှစ်ဦးလုံးက ရှေ့နေတောင်ငှားဖို့စိတ်ကူးမရှိဘူး ဆိုတာကြောင့် ဖတ်ဖတ်ချင်း စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးဖြစ်သွားပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒါက ကိုယ့်ခံယူချက်ပဲရှိသေးတာပါ။ နောက်တော့ သက်သေပစ္စည်းတွေ၊ ထွက်ဆိုချက်တွေမှာ ရှေ့နောက်မညီတာတွေကို တွေ့ရတော့ ကိုယ်ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ ဒီမြန်မာလေးနှစ်ယောက်ကို ခြိမ်းခြောက်ပြီးတော့၊ ဒါမှမဟုတ် မက်လုံးပေးပြီးတော့ (အမှုကို ဝန်ခံပေးရင် မိသားစုကို ထောက်ပံမယ်ဆိုတာမျိုး) ဝန်ခံစေတာမျိုးဖြစ်မလားလို့ တွေးမိလိုက်တယ်။ (သတင်းတွေဖတ်ရတာတော့ အားလုံးက ခြိမ်းခြောက်တယ်လို့ပဲ မှန်းနေကြပါတယ်။ ခိုတောင်ကျွန်းမှာ မြန်မာလုပ်သားတွေနဲ့ ထိုင်းရဲတွေ အဆင်မပြေတဲ့အကြောင်းကလည်း […]