king zawgyiဒီပိုစ့်လေးက ဒီနေ့ခံစားနေရတာလေးကို ရင်ဖွင့်ချင်လို့ တင်လိုက်တာပါ. ဖွင့်ဟခြင်း အပိုင်း(၁) ဪရန်ကုန် ရန်ကုန်. တစ်ယောက်တည်းငါ့အတွက်တော့ သောင်ပြင်မှာလွတ်တဲ့ ရွှေင်္ဟသာလေးလို ဖြစ်နေပါရောလား…. 🙂 … ကိုယ့်နှလုံးသားဆီက ရင်ခုန်သံကြားလား အိုအတိတ်ဖူးစာရှင်ရယ် အိတ်နေသလားကွယ် မျှော့်လင်းရင်နဲ့ မောပန်းလွန်းလို့… တမင်းများနှိပ်စက်…… နေသလား…. ——————————————— ဖွင့်ဟခြင်း အပိုင်း(၂) ဪ အတုအတု… ရန်ကုန်မှာ အတုတွေ တော်တော်များပါလား… အချစ်တု. အပြုံးတု…. မင်းတို့ရန်ကုန်မြို့မှာ အသဲနှလုံးကို အတုလုပ်ရောင်းတာ မောင်မကြားမိလို့မှားခဲ့ပါပြီကွယ် ရန်ကုန်သူရယ်… မင်းတို့ရန်ကုန်မြို့မှာ အချစ်ကို ခါးပိုက်နှိုက်တတ်တာ မောင်မကြားမိလို့မှားခဲ့ပါပြီကွယ် ရန်ကုန်သူရယ်… အညာပြန်အသဲမပါပေမယ့် ငိုမယ်မထင်နဲ့ ရန်ကုန်မြို့သူမိညာကြီးရယ် တစ်ဂေါက်ဖာ လေးကိုမောင်ဖွင့်ပြမယ် မင်းရဲ့ပုံတွေ မင်းရဲ့စာတွေ….. သူငယ်ချင်းတွေလည်း ရင်ဖွင့်ချင်တာရှိရင် ရင်ဖွင့်စေဗျား […]
ဒီသီချင်းလေးကတော့ ကျွှန်တော်တို့လို့ တောမှာ မွေးပြီး မြို့တက် လူလည်းလုပ်နေတဲ့သူတွေ အရမ်းကြိုက်တဲ့သီချင်းလေးပေါ့ဗျာ… တိုက်ဆိုင်တဲ့သူတိုင်းလည်း ကြိုက်မယ်ထင်ပါတယ် မကြိုက်တဲ့ မမ မြို့သူတွေလည်း သီချင်းလေးကို ခံစားတတ်အောင် တောသားမြို့တက် တစ်ယောက်လောက် ချစ်သူထားကြည့်ပေါ့ 🙂 အချိန်ဆိုတဲ့ နံရံကြီးက မွေးဖွားခြင်းနဲ့ သေဆုံးခြင်းဆိုတဲ့ကြားထဲမှာ တံတိုင်းတစ်ခုလို အထပ်ထပ်ချပြီး အတိတ်တွေကို ဝေးကွားစေခဲ့တယ် သတိယစရာတွေ၊ လွမ်းဆွတ်စရာတွေ၊ ရန်သူဖြစ်နေရင်တောင်မှ အမြဲသတိယနေတတ်တာ အဲဒီ အတိတ် ဆိုတဲ့အရာတွေပေါ့ဗျာ.. ဒီသီချင်းလေးက အဲဒီအရာ အားလုံးကို ထင်ဟပ်ပြစေတာပေါ့… … မြို့ကြီး ပြကြီး မနီးတဲ့ တောရပ်ရွာတွင် တောရပ်ဌာနေမှ အဲဒီကအစ လူဖြစ်ရတဲ့ ကို့ဘဝအခြေအနေ…….. … အဖော်တွေများနဲ့ ကစားခဲ့ကြခုံခုံမင်.. မမေ့နိုင်ဘူးအစဉ် ကိုယ့်ဇာတိမြေ မွေးရပ်ရွာကိုပင်…… … တစ်စစနဲ့ ကို့ဘဝမှာပင် […]
ဇော်ဂျီတွေဟာ ဇော်ဂျီဖြစ်စေဖို့ နှစ်ပေါင်းများစွာ ဆေးမြစ်တွေတူး ၊ ဆေးတွေစပ် ၊ ဆေးတွေဖော်ပြီး နောက်ဆုံးမှာ သူတို့ ဖိုဝင်ကြတယ်။ ဖိုဝင်လို့ အောင်သွားရင် ဇော်ဂျီ ဖြစ်တော့တာပဲ။ ဇော်ဂျီဖြစ်တာနဲ့ ထိုတောထဲမှာ ရှိနေတဲ့ “ သူယောင်သီး ” ကို သူ့ရဲ့ တောင်ဝှေးနဲ့ ထိုးလိုက်ရင် ဒီအသီးဟာ ကြွေကျလာပြီး တကယ့်လူလို အသက်ဝင်လာတယ်။ ဒီအခါမှာ ဇော်ဂျီတွေဟာ ဒီသူယောင်မယ် လူအတုနဲ့ ပျော်ပါးနေထိုင်တယ်။ နောက်တော့ သူက အလိုမရှိတော့ဘူးဆိုရင် သူ့တောင်ဝှေးနဲ့ ပြန်ထိုးပြီး အသက်နုတ်လိုက်လေ့ရှိတယ်။ ဒီအသီးတွေဟာ အသက်မရှိပဲ မြေပေါ်ကို ပြူတ်ကျပြီး ပုပ်ရင် လူသေတစ်ယောက်လိုပဲ အနံ့ထွက်တယ်လို့ ဆိုတယ်။ ဒါကတော့ ကျွန်တော်တို့ ငယ်ငယ်က အဖွားပြောပြောနေတဲ့ ဒဏ္ဍာရီ ပုံပြင်လေးပါပဲ။ ဒီ […]