“သူနဲ့သာဆိုရင်…… ဘယ်လိုပင်ဝေးပါစေ လိုက်မှာပဲ အမြဲမခွဲဘဲယှဉ်၊ သူနဲ့သာဆိုရင်…… ပန်းရနံ့လဲမမွှေးတဲ့ လမ်းအဝင် ကြယ်တွေမစုံ လမိုက်ညသောညတွင် စမ်းရေပင် ပူလောင်မီးလျှံအသွင်၊ အလှဆိုတာ အလျှဉ်းမတွေ့တောင်…….. ခဲခက်လှစေ လျှောက်ချင် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်တွဲလို့ တသက်မခွာမခွဲအစဉ် လက်ကို ခိုင်ခိုင်ဆက်မယ် သူနဲ့သာဆိုရင်………………… (အသဲအသက်မက ချစ်ကြင်……. မြတ်နိုးယုယ နှောင်တဲငင် တစ်ယောက်မရှိရင် တစ်ယောက်တွင် မနေနိုင်အောင် စိတ်မှာပင်……။)” ခုရက်ပိုင်း စိတ်ထဲမှာ ဟာတာတာနဲ့ ဒီသီချင်းစာသားလေးကို တိုးတိုးလေး ညည်းနေမိတယ်။ သူ့ကိုမတွေ့ရတာ ရက်ပိုင်းလေးသာ ကြာပေမယ့် ဘယ်လိုမှ အိန္ဒြေမဆည်နိုင်အောင် ဂဏာမငြိမ် ဖြစ်နေရပါတယ်။ သူနဲ့သာဆိုရင် တနေ့တာ အချိန်တွေဟာ ဘယ်လိုကုန်ဆုံးလို့ ကုန်ဆုံးသွားမှန်းတောင် မသိလိုက်ဘူး။ အချိန်တွေ အကုန်မြန်လိုက်တာလို့တောင် ထင်မိတယ်။ ဦးကျည်ပွေ့ အတက်ပေါက်တာကို အားကျပြီး ခေတ်နဲ့အညီ […]

နောက် ၂ပတ်လောက်နေရင် ခရီးသွားရတော့မှာမို့ ဘာမှာကြဦးမလဲလို့။ လက်ဆောင်ဝယ်လာလို့တော့ မမှာကြနဲ့နော်။ ပြန်လာရင် ကုသိုလ်တွေ တနင့်တပိုးကြီးယူလာပြီး မျှဝေပေးဦးမှာ။ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်တစ်ယောက်အနေနဲ့ မြတ်စွာဘုရားရဲ့ တရားတော်တွေကို နာယူပြီး ရင်းနှီးခဲ့ရတဲ့ နေရာဒေသတွေကို ရောက်ဖူးချင်ခဲ့တာ ကြာပါပြီ။ ခုတော့လည်း စားရကံကြုံတော့ မုတ်ဆိတ်ပျားစွဲ ဆိုသလို ဗုဒ္ဓဂါယာကို သွားရဖို့ အကြောင်းတိုက်ဆိုင်လာတယ်။ အရင်ကဆိုရင် မိသားစုလိုက်သွားနေကျဆိုတော့ မိဘညီတစ်ကို မောင်နှမတွေကို အားကိုးတဲ့စိတ်နဲ့ ပေ့ါပေ့ါပါးပါးပဲပေ့ါ။ အခုတစ်ခေါက်ကတော့ မိသားစုမပါ မိတ်ဆွေတွေချည်းနဲ့မို့ ကိုယ့်အားကိုယ်ကိုးရတော့မယ်။ အတူသွားတဲ့လူတွေမှာ ကသိကအောက်မဖြစ်ရလေအောင်၊ ဝန်မပိုရလေအောင်၊ ကိုယ့်အတွက်လည်း အဆင်ပြေအောင် ကြိုတင်စီစဉ်ရတော့တယ်။ အဝတ်အစားကအစ စားစရာ၊ သောက်စရာ၊ ဆေးဝါး၊ အသုံးအဆောင် စသဖြင့် လိုအပ်ရာရာလေးတွေကို စဉ်းစားလိုက်၊ ရေးထားလိုက်၊ သွားဝယ်လိုက်နဲ့ ၂ပတ်လောက်အလိုကတည်းက အလုပ်ရှုပ်နေရတယ်။ တကယ့်တကယ် သွားရမယ်ဆိုတော့လည်း […]