maung khinminဖြူစင်စိတ်ထား…စကားတည်စေ သွေးချင်း ညီမျှ…ပေါင်းစည်းအားမာန် ဒို ့နိုင်ငံအတွက်….ပေးဆပ် ကြိုးစား ကမ ္ဘာတစ်လွှားမှာ….မော်ကြွား ရဲရင့် ပွဲလယ် တင့်အောင်….ကြံဆောင် လုံ ့လ ဝိရိယထူ…ဉာဏ်ကူဆောင်ရွက် အမျိုးမြတ်မှ…တိုးတတ်တိုင်းပြည် ခိုင်ခံ့ တည်မည်……. ထိ်န်ညီး ရောင်ဝါ…သာသနာလည်း နေ မီး လျံထွက်…လင်းလက်စေသား နိုးကြွား ထလော့….အို မြန်မာ..။။။
လူအများက…သင့်အား ယုံကြည် အားထား မည်ဟု…တူညီ စိတ်ထား တင်မြှောက် ထားရျ်…သင်ကား သမ္မတ…ဖြစ်ရသည် ချစ်ရ ပေမည်….ကိုယ့်တိုင်း ကိုယ့်ပြည် ကိုယ့်ပြည်သူ အတွက်….မားမား ရပ်လျှက် မွန်မြတ် နှလုံး….ကျင့်သုံး ရွက်ဆောင်…..နာမည် ပြောင်မည် လူထု စကား….ဦးထိပ် ထားစေ ပေးဝေ စွန် ့ကြဲ…သူဆင်း ရဲကို လက်တွဲ မြှင့်တင်…ပြုပြင် နိုင်မှ…သမ္မတ ကြက်ဥ အရောင်…တိမ်တောင် သဖွယ် မင်းရေး ကျယ်လင့်…သမို်င်းတွင် ရစ်အောင် ကြံဆောင် မျှော်တွေး….ပြည့်ရှေ့ရေးအတွက် ပေးဆပ် သူမှ….သမ္မတ သားအတွက် မလုပ်….မယားအတွက် မဟုတ် အများဘက် ရပ်တည်…ဘက်ညီ မျှတ ကိုင်တွယ် ပြမှ….ခေါင်းဆောင် ပီသ……သမ္မတ အို……သမ္မတ အချိန် ကျပြီ….ပြည်သူ […]
တုနှိုင်း ရာမဲ့…မေတ္တောဓါတ်နှင့် မွန်မြတ် စင်ကြယ်…ကြင်နာလွယ်သူ တွယ်ကပ် ရင်ခွင်…နို ့ချို မင်စ လူမမယ် လေး…ငယ်နုသေးချိန် ယုယ ပိုက်ထွေး…ရင်ငွေ ့ပေးလျှက် တေးဆို ချော့သိပ်…မေ့သား အိပ်ရန် ညဉ့်ယံ သန်းခေါင်…ပင်ပန်းမထင်… ခုနှစ်စင်ကြယ်…မြီးထောင် ပြန်လည်း… ညည်းပေါင် ဆင်းရဲ….မေတ္တာ ကဲသူ အိပ်ယာ မဝင်…မိုးစင်စင် လင်း လင်းကြက် တွန်မှ..ခဏထထိုင် ငုတ်တုတ် ငိုက်မြည်း…သားအနီးမှာ အနှီး အပုံ….အညစ် စုံကြား မအား မအပ်…သားဇော ကပ်ခါ လူလား မြောက်ရေး…အမေ ပေးဆပ် ကြီးမြတ် ကျေးဇူး…ဂုဏ်အင် ထူးကို ဦးချ ခါခါ…မြတ်မာတာ အား လက်ဖြာ စုံမိုး…ကျိုးနွံ ရိုသေ တောင်းဆု ဝေသည်….အမေ ချမ်းမြေ့ မွေ ့ကြည်စေ…။။။ […]
ဒီည…ပေါ့ ငိုမရ ရယ်မရနဲ ့…..ရှင်မ ရေ ရင်ဝမှာ ဆို ့နေတဲ့…အတ္တ အထင်ကရ ကျန်ခဲ့တာက ဝေဒနာ…..ဆိုတာ သေ ချာ ခဲ့ပြီ ပ……….. မြင်သမျှ အရာရာဟာ.. စိတ်အလွှာ ကို လိပ်ပြာ မလုံ စေတော့… ကြိတ်ခံ ရုံ ပ…….. ဘ ဝဆိုတာ.. အချို သကာ ဆမ်းပြီး.. မာ ယာ နဲ ့ထောင်ဖမ်း… အိမ်မပြန်ချင်လောက် အောင်… လွမ်း စရာ ကောင်းလွန်း နေခဲ့ပြီ တဲ့လား… အိပ်ပျက် ညများမှာဆို ရှင်မ ရေ………… လိုအပ် ချက် များစွာနဲ ့.. ပြိုပျက် အက် လို ့ […]
ငါ ဘဝဆိုတာ မိုးနဲ ့မြေကြား လှုပ်ရှားရုန်းကန် ဝမ်းတစ်ထွာတွက် သေမယ့်ရက်ကို လက်ချိုးရေစောင့် အလှည့်ရောက်ရင် အထုပ်ပြင်လို ့ သံယောဇဉ်ဖြတ် အတ္တဖက်ပြီး ခရီးသံသရာ ဝင်္ကပါထဲ ကံဆွဲချရာ သတ္တဝါတိုင်း အနတ္တလှိုင်းစီး ဒုက္ခမီးလောင် သံသရာထောင်တွင်း ရှောင်ကွင်းမရ တစ်နေ ့ကျလျှင် သေမင်းအစာ သည် ခန္ဓာသည် အို နာ သေ မြဲ ငါ စွဲစွဲလျှက် နှုတ်ဆက်နောက်ဆုံး ပြည်ဖုံးကားချ လူ ့ဘဝမှာ အတ္တဆိုတာ သံသရာရဟတ် ခန္ဓာဆက်စေတဲ့ လောင်စာတစ်မျိုး ပါတကား။။။
စိတ်ကို..အဆိတ်ခံရပေါင်းများတော့ အာရုံတွေက….ထုံပေပေနဲ ့………. အနာဂတ်နောက်ကိုလိုက်ရင်း… တောမှောက်ခံနေရ…. ဂါထာမန ္တရားတွေ…ရွတ်ဖတ်ရုံနဲ ့… လုံခြုံမှု ရှိရင် အကောင်းသား ကောင်းကင်နဲ ့မြေလွှာကြားမှာ…. သီဆိုမိတဲ့….တေးသွားတိုင်း… ကောလဟာလ ဖြစ်ဖြစ်သွားကြ…. အမှန်ခြစ်လိုက်တိုင်း….ကြက်ခြေခတ်(×) ခံရ… အဲလို……မလှမပနဲ ့….. ဘဝ ဟာ…ပါးလျလာလိုက်တာ… နောက်ဆုံး…. “သုည” ကို ဂတုံးတုံးပြီး.. ငါ ဟာ….ဝလုံးတစ်လုံး…. ဖြစ်လို ့ ဖြစ်မှန်းမသိ….. စိတ် မှာ….အဆိပ်မိနေ လေရဲ့..။။။
အို…အလင်းရဲ့..အရှင် အမိုက်ကိုခွင်း…လှည့် အဆင်းမဲ့လောကကို…လမ်းပြ မှိုတတ်နေတဲ့….ရှင်သန်မှုတွေကို….တိုက်ချွတ်ပြီး….. အမြင်သန်စေငဲ့……………………………………….. တောင်ကမ်းပါးယံ…အစွန်းမှာရပ် ကိုယ့်အသက်ကို…ကိုယ်……… အာမခံချက်မရှိတာ…သဘာဝကျသလား….? အမှောင်ထဲက….ည…များ…. အားနာပါးနာနဲ ့…..ခါးပြီးရင်းခါးလို ့… မိုးသောက်ယံကို….လည်တံဆန် ့ဆန ့်ပြရင်း… လူ ့အဖြစ်ကို….ရခဲ့ကြ………………….. ဆူးခင်းလမ်းပေါ်…ချော်လဲရောထိုင်ဖို ့အတွက်… ယုံကြည်ချက်ကို…ခြောက်ခမ်းပစ်လိုက်….ရဲ့ ဘာဖြစ်လဲ…… ရေမရှိလို ့….ငါးတွေမပျော်တာ ဖားအော်ရင်….မိုးရွာတယ်ဆိုပေမယ့်….. လူတွေအော်တိုင်း……………. မြူမှိုင်းတတ်လွန်းတော့…. မျှော်လင်းခြင်းဆိုတာ…အမှောင်နဲ ့…စီးချင်းထိုး ရင်ဘတ်ထဲက….အသံ..တွေ…….. ခေါက်ရိုးဘယ်နှစ်ခါ…..ကျိုးခဲ့ပြီလဲ……………..?။။။