အခုပြီးခဲ့သော ခရီးစဉ်တွင် မန္တလေးသို ့ကျွန်မရောက်ရှိခဲ့သည်။ဧည့်သည်များကို ကျုံးဘေးတစ်လျှောက် ဒီဇိုင်းအမျိုးမျိုးဖြင့် တည်ဆောက်နေကြသော ကျုံးဘေးရှိမဏ္ဍပ်များအကြောင်း မြန်မာ့နှစ်ကူး၊ သင်္ကြန်ရေသဘင်ပွဲတော်အကြောင်းများကို ပြောပြသည်။ရှော့ပင်းစင်တာဘက် ရောက်သည့်အခါတွင်လည်း ပိတောက်ပန်းများဖြင့် အလှဆင်ထားပြီး ဒိုးသံ ဗုံသံတို ့ဖြင့် သင်္ကြန်သီချင်းများဖွင့်ထားပြန်တော့ ကျွန်မစိတ်ထဲ မြူးလို ့နေပြန်သည်။ ဧည့်သည်တောင် ကျွန်မပုံစံကိုကြည့်ပြီး နောက်သည်။ ရွှေ..မန္တလေးမှာ နေခဲ့ချင်နေပြီနဲ ့ တူတယ်တဲ့။ကျွန်မသည် မန္တလေးသို ့အလုပ်နှင့် မကြာခဏဆိုသလို ရောက်ဖြစ်သော်လည်း အိမ်ကမြိုထဲနှင့်မနီးသဖြင့် မပြန်ဖြစ်ပါ။ဒီတော့လည်း မန္တလေးနှင့် ကိုယ်က သိပ်ရင်းနှီးသော်လည်း စိတ်ကောက်ပြီး မခေါ်ကြသည့် သူငယ်ချင်း တစ်ဦးပမာ စိမ်းကားနေခဲ့သည်သာ။ စိတ်ကောက်နေသည့် မန္တလေးကို ချော့ဖို ့ကျွန်မရက်အကြာကြီး မစောင့်နိုင်ခဲ့ပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ မနေ ့က အလုပ်ပြီးပြီဆိုကတည်းက ကျွန်မဒီနေ ့ပြန်ဖို ့ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်လေ။အခု သူနှင့် […]

ကျွန်ုပ်သည် ယနေ့မှစ၍ Tourသွားတိုင်း ပေကြိုးကို ယူဆောင်သွားတော့မည် ဖြစ်ကြောင်း သတင်းကောင်း ပါးအပ်ပါသည်။ အကြောင်းမှာ ဥပမာအားဖြင့် ကျွန်ုပ်အနေဖြင့် ဦးပိန်တံတားတွင် တိုင်ပေါင်း ၁၀၈၆တိုင် ရှိသည်ဟု ရှင်းပြရာ၌ ထိုတိုင်၁တိုင်၏ အမြင့်ပေသည် မည်မျှရှိသနည်းဟု ဂျပန်ဧည့်သည်တော်များမှပြန်လည်မေးခွန်းထုုတ်ချိန်တွင် ဂိန်ခနဲ ဖြစ်ရခြင်း။ ထို့နောက် မန်းလေးတောင်တွင် လှေကားထစ်ပေါင်း ၁၇၂၉ထစ်ရှိသည်ဟု အားတက်သရောပွားနေခိုက် ထိုလှေကားထစ်တို့သညi် ပြေပြစ်ပါသလား မတ်စောက်ပါသလား ပျမ်းမျှအားဖြင့်လှေကားထစ် တစ်ထစ်သည် မည်မျှမြင့်ပါသနည်းဟု စူးစမ်းချိန်၌ တိန်ခနဲ ဖြစ်ရခြင်းတို့ ဖြစ်ပေါ်လျက်ရှိပါသည်။ သို့အတွက် စာအုပ်များတွင်လည်းကောင်း အင်တာနက်တွင်လည်းကောင်း မရှာဖွေနိုင်သည့် အချိန်တွင် ထိုကဲ့သို့ မေးလာသော ဧည့်သည်တော်ကို ခေတ္တခဏစောင့်ခိုင်းကာ အသင့်ယူလာသောပေကြိုးယူ၍ တိုင်းပြီး အတိအကျ ဖြေဆိုသွားမည် ဖြစ်ပါသည်။ အဲ သို့သော်လည်းဘုရားတွင် ဆုတောင်းမိသည်မှာ ဘုရားရှေ့မှ […]

အိမ်ပြန်ကြစို ့ညီမလေး…။ညတိုင်း မမ အခုလို စကားပြောလာမည့် အချိန်၊ ကျွန်မလက်ကို နွေးထွေးစွာ ကိုင်ရင်း ရစ်ဝဲနေသည့်မျက်ရည်တွေနှင့် မျက်ဝန်းအစုံကို ရင်ဆိုင်ရတိုင်း ကျွန်မနှင့် မမ အတူတူအိမ်ကို ပြန်ခဲ့ကြချည်းသာ..။ မမ ညီမလေးတကယ်..အိမ်မပြန်ချင်လို့ပါ။ဟို..မိန်းမကြီးနှင့် မတွေ ့ချင်ဘူး။သူတို ့မိသားစုတွေနဲ ့ မတွေ ့ချင်ဘူး။ ညီ်မလေး တကယ်ပင်ပန်းလှပါပြီ။မနက်မိုးမလင်းခင်ကနေ ညမိုးချုပ်တဲ့အထိ အလုပ်လုပ်ရ ကိုယ့်အိမ်ကိုယ်ပြန်ရတာပေမယ့် သူတို ့က ညီမလေးတို ့အဘိုးလေဖြတ်ပြီးစကား မပြောနိုင်တာကို အခွင့်ကောင်းယူအနိုင်ယူ အပိုင်စီးပြီး ညီမလေးတို ့ကို အနိုင်ကျင့်နေတာ၊ ကိုယ့်ဘက်က ကြံ ့ကြံ ့ခံနေနိုင်ရင် ကို်ယ့်ဘက်က အနိုင်ချည်းပဲဆိုတာ သိပေမယ့် ညီမလေးတို ့ဘဝတွေက တကယ့်တော့ ဘဝအဓိပ္ပါယ်ပျောက်ဆုံးနေတာ မဟုတ်ဘူးလားဟင်။ မေမေ့ရဲ ့ဆန္ဒကိုလည်း နားလည်ပါတယ်။ မေမေက […]

ဘက်ဆဲလားစာရေးဆရာမမွန်းပိုအမ်ရေးသော လိုင်းကားကိုုကျော်၍ မီးပွိုင့်ကိုဖြတ်မည်။ သူငယ်လေးက အချစ်ကို ကိုးကွယ်သတဲ့လား။ အပျိုကြီးဟုပဲ ဆက်၍ခေါ်မည် မမအစရှိသော စာအုပ်များသည် အရောင်းရဆုံး စာရင်းတွင် ထိပ်ဆုံးသို့ရောက်နေလေသည်။ အထက်ပါစာအုပ်များကို ဒါရိုက်တာကိုဇော်(အရုဏ်ဦး) ဝိုင်း မောင်မျိုးမင်း(ရင်တွင်းဖြစ်)တို့မှအကယ်ဒမီမှန်းပြီး ဇာတ်ကားရိုက်ရန် အလုအယက်ဝယ်ယူနေကြ ကြောင်းNow Magazine အလင်းတန်းဂျာနယ်တို့တွင် ်ဖတ်ရှုလိုက်ရသည်။မိမိဓာတ်ပုံကိုပါပူးတွဲဖော်ပြရန်ရိုက်ကူးသွားသည့်အတွက်လူသိများလာသည်။ ဟိုနေ့ကSkyNetမှလာရိုက်သော စာရေးဆရာတစ်ယောက်ရဲ့ တစ်နေ့တာဘဝအစီအစဉ်တွင် ်လည်းမနက်စာကိုဗရာကြော်နှင့် လက်ဖက်ရည်တို့ို့စားနေသည်ကို ရိုက်သွားလေရာယခုအခါ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်များတွင် အနှီဗရာကြော်နှင့်လက်ဖက်ရည်ကို Moonpoem Breakfastဟု အမည်တပ်ပြီးရောင်းနေရကြောင်း ကြားလိုက်ရသေးသည်။ မွန်းပိုအမ် စိတ်ညစ်မိသည်။မိမိ သည် အောင်မြင်မှုကို လိုလားပြီးစာအုပ်ထုတ်သူ မဟုတ်။ဝါသနာအရစာရေးရာက ဒီလိုထင်ပေါ်လာခြင်း။အခုတော့ ဘဝတွင် မလွတ်လပ်တော့။ ကလောင်နာမည်က အမည်ရင်းထက်နာမည်ကြီးလေရာအမည်ရင်းပင်ပျောက်သလောက်။တခါတရံသူငယ်ချင်းတွေကအမည်ရင်းခေါ်လိုက်လျှင်မကြားရတာ ကြာပြီမို့ အရသာရှိလိုက်ပါဘိ။ အင်းးးအခုတော့လည်း Moon Poemအဖြစ်နှင့်သာ။အေးချမ်းသော ဘဝကို လွမ်းလိုက်ပါဘိ။ တစ်နေရာရာသွားလျှင်ပင် အော်တိုရေးခိုင်းသူများ […]