naywoon niငါတို့မှာ မွေးစကတည်းက လက်ပွန်းတစ်တည်းနေလာခဲ့ရတာက မဲနှိုက်တာနဲ့ ကံစမ်းမဲ ရလိုသူက တစ်ရာ ပေးနိုင်တာက တစ်ဆယ် မဝေလောက်မခြမ်းလောက် သိပ်ခေါင်းခြောက်မခံပါနဲ့ မဲလိပ်နှိုက်မယ်တဲ့……။ မဲနှိုက်တယ် မဲပေါက်တယ်ဆိုတာက လတ်တစ်လော ကံစမ်းတာတဲ့လေ မဲပေါက်တဲ့သူကရွှင်ပြုံး မဲမပေါက်တဲ့သူရှုံ့မဲ့ ကံကောင်းခြင်း မကောင်းခြင်းဟာ မဲပေါက်ခြင်း မပေါက်ခြင်းနဲ့ပဲဆိုင်တယ် ။ ကံဆိုတာအလုပ် ဆိုပေမဲ့ ဘာမှမလုပ်ပဲ ကံကောင်းစေနိုင်တဲ့ ဂါထာ တွေ ရွတ်ဖတ်နေသူတွေရှိနေသ၍တော့ ွ ကံဆိုတဲ့ အဓိပ္ပာယ် ဒီမျှနဲ့ ကိစ္စဖြတ် ဒီနေ့ထိကိုပဲ ကံစမ်းမဲ ဖုန်းကဒ်မဲ ဘာမဲ ညာမဲ တစ်မဲထဲ မဲနေပေါ့ ဘယ်တော့ဖြူလာမှာလဲဟင် တို့တိုင်းပြည် ကံကို မယုံတဲ့နေ့ထိ ဖြူလာမလား ပြာခါကျမလား အင်းတစ်ခုခုတော့ တစ်ခုခုပေပဲ ။ နေဝန်းနီ
မန်းဂဇက်တက်ကို နေဝန်းနီ စရောက်တာ ၂၀၀၉ စက်တင်ဘာ ဆိုတော့ လေးနှစ်ကျော် ငါးနှစ်နီးပါး ။ ဒီ ပို့စ်နဲပါဆို ၃၂၂ လား ရေးတင်ခဲ့ဖူးပါတယ် ။ ဒီလို ရေးတင်ရာမှာ ကဗျာသမား စာပေသမား ထုံးစံအတိုင်း ” စိတ်ပါမှ ရေးမယ် ” ဆိုတဲ့ ထုံးနဲ့ရေးခဲ့တာပါ ။ home page မှာတက်လာတဲ့ ပို့စ်တိုင်းကို စိတ်လိုလက်ရ အင်မတန် စိတ်ဝင်စားကာမှ ကိုယ်က ကော်မန့် ပေးခဲ့သလို ပို့စ်တစ်ခု တင်ပီးတိုင်း ဂျီတော့ကနေ ဖေ့စ်ဘွတ်က နေ ကော်မန့် တောင်းခဲ့တာမျိုးလဲ မရှိပါဘူး ။ သူတို့လဲ စိတ်ဝင်စားမှ နှစ်ခြိုက်မှ ကော်မန့်ပေးပါစေပေါ့လေ ။ ဒါပေမဲ့ ဗျ ။ လူဆိုတာက […]
ကဗျာဆရာဟာ သူလက်လှမ်းမှီသမျှ မြင်သမျှ ကြားသမျှကို သေသေချာချာ စေ့စေ့ငုငု တိတ်ဆိတ်စွာသုံးသပ်ရင်းက လောကရဲ့တရားဓမ္မကို စားသုံးပီးခဲ့သူဖြစ်လာတယ်။ သူ့အဖို့က လောကကို အချိန်ပေးစောင့်ကြည့်နိုင်သူဖြစ်လာတယ် ။ တရားမှု မတရားမှု နားလည်သူလဲဖြစ်တယ် ။ ပျော်ရွှင်မှု ဝမ်းနည်းမှု အနိုင်ရမှု ရှုံးနိမ့်မှု အလင်းအမှောင် အပူအအေး တစ်ပြိုင်နက်ခံစားနိုင်သူဖြစ်လာတယ် ။ နိုင်ရင်မပျော်သလို ရှုံးရမှာလည်း မကြောက်သူဖြစ်လာတယ် ။ မတရားမှု အားကို လောကပရမတ်တရားနဲ့ယှဉ်ရင် မကိုက်ညီတာကို တော်လှန်ချင်သူ သူပုန်ထချင်သူဖြစ်လာတယ် ။ သူ့အနီးအနားက လူနေမှုစနစ် မလျော်ညီတဲ့ ဓလေ့ထုံးစံ ခေါက်ရိုးကျနေတဲ့ လူနေမှုဓလေ့စရိုက်ကို ရွံမုန်းသူဖြစ်လာတယ် ။ ကမ္ဘာကြီးကို သူ့လက်ဖဝါးပေါ်တင်ပီး သူ့စကေး သူ့ဒီဂရီနဲ့ တိမ်းစောင်း သူ့သဘောနဲ့သူ့စိတ်ရှိသလိုု လည်ပတ်စေ့ချင်လာတယ် ။ အဲ့ဒိအတွက် သူ့ကို အလိုလောဘကြီးသူလို့ […]
လူတစ်ချို့က ငါလွန်ခဲ့တဲ့ ဆယ်နှစ်အကျော်က ဖြတ်သန်းခဲ့ဖူးတဲ့ လမ်းမှာ မျက်စေ့လည် လမ်းမှားနေကြတုန်း ဒီတော့ ငါဟာ သူတို့တွေထက် ဆယ်နှစ်အကျော်လောက် ရှေ့ကို စောရောက်နေပေါ့ …… ။ သူတို့တွေကလည်း အားကျမခံပြန်ပြောပေါ့ မင်းအခု မျက်စေ့လည်း လမ်းပျောက်နေတဲ့လမ်းကလည်း ငါတို့ ဆယ်နှစ်အကျော်က ဖြတ်သန်းခဲ့ဖူးပြီ တဲ့လေ အဲ့ဒိတော့ ငါက သူတို့ရဲ့ ဆယ်နှစ်အကျော် နောက်ကျနေပြန်ရော …… ။ သက္ကရာဇ် တစ်ခု ထဲမှာပဲ ငါဟာ ရှေ့ကိုရောက်လိုက် နောက်ကျလိုက်နဲ့ ပစ္စက္ခ တစ်ခု ချိန်သားကိုက်ဖို့ ချိန်ညှိနေရပေါ့ ….. ။ နေဝန်းနီ
ပတိုက်နဲ့မတန် ……… ဟောင်းလေလေ တန်ဖိုးတက်လေလေ ဆိုပေမဲ့ အမျိုးမမှန်တဲ့ အဟောင်းအမြင်းကျတော့ အမှိုက်ထဲထိုးထည့်ခံရတာမဆန်းပါဘူး ဟုတ်တယ် ဟုတ် တန်ကြေးရှိတဲ့ ပျားရည်ထဲ နှပ်ချေးရောပြီးကာမှ ပျားရည်စစ်စစ်တွေနဲ့တန်းတူထား လှောင်ထားလို့ကော ဘာထူးမလဲ အရောအနှောဟာ အရောအနှောလိုတန်ကြေးမရှိ အဲ့ဒိလိုပဲ ယဉ်ကျေးမှုဆိုတာလဲ ရောကော,သောကောဖြစ်လာရင် ဆက်ပီး မထိမ်းသ်ိမ်းနိုင်ရင် ပြတိုက်ထဲစောစောထည့် ထားလိုက်တာကပိုမကောင်းဘူးလား တော်တော်ကြာ ဟိုဟာရော ဒီဟာစပ်နဲ့ ပြတိုက်နဲ့မတန်ဖြစ်သွားရင် ငါတို့ဘာလူမျိုးဆိုတာ ကို နောင်လာနောက်သားတွေကို သက်သေပြစရာမရှိဖြစ်သွားမယ် ။ နေဝန်းနီ
မမှီတဲ့စပျစ်သီးကို ချဉ်တယ်လို့ လူတစ်ကာကို လိုက်ပြောရတာလဲအမောပါပဲ …….။ သူမှီတဲ့ စတော်ဘယ်ရီ သီးတွေကျတော့ ဘယ်သူ့မှ ခွဲဝေမကျွေး သူတစ်ကောင်ထဲ စားပစ်လိုက်တယ် ….. ။ နေဝန်းနီ
သူတစ်ပါး ဥ ခွံအဟောင်းထဲဝင်ပီး ဒါ ငါ့ဟာ ဒါ ငါ့ဟာနဲ့ တွေ့သမျှသူကို လိုက်ကြွား သတင်းစကားတွေပါးလိုပါးနဲ့ စိတ်ပျက်စရာ ဝင်ကစွပ်တွေရေ ။ ဒီအချိန်ရောက်လာရင် ကိုယ်နဲ့တော်၏ ။ မတော်၏ ။ ကိုယ်နဲ့ တန်၏ ။မတန်၏ ။ မကြည့် မျက်လုံးကို စုံပိတ်ထားပြီး လုပ်ချင်တာတစ်ခုကိုပဲ တွေး ဒီလို ငါလုပ်လိုက်လို့ဘာဖြစ်သွားမလဲဆိုတာကို မစဉ်းစား လုပ်ချင်တာကိုလုပ်တော့ ဝင်ကစွပ်တွေရေ ငါတော့ မင်းတို့နဲ့ သူတစ်ပါ့ဥခွံထဲ လိုက်မဝင်နိုင် ဘေးကသာထိုင်လို့စိတ်ပျက်နေ လေရဲ့ ဝင်ကစွပ်မဟုတ်တဲ့ ဝင်ကစွပ် ငါမဟုတ်တဲ့ငါ သဘောတရားနဲ့ ဘာသာရေး အရှုပ်အရှင်းကြားမှာပိတ်မိနေလေရဲ့ ………။ နေဝန်းနီ
ညာတာတော့ ညာတာပါပဲ နားထောင်နေတဲ့သူတွေကလည်း အားနာလို့ ယုံကြည်ချင်ယောင်ဆောင်နေပေးသတဲ့ ကဲ ဘယ်ကောင်းတဲ့ လိုက်လျောညီထွေမှုပါလဲ …….။ အဲ့ဒိလို လူနေမှု စရိုက်အောက်မှာ ကြီးပြင်းလာသူတွေဟာ နောင်တစ်ချိန်မှာ ညာသူတွေဖြစ်ချင်ဖြစ် ညာသူတွေမဖြစ်ရင် အားနာလို့ယုံကြည်ချင်ဟန်ဆောင်သူတွေ ဖြစ်မှာ မလွဲ ….။ ကဲ ဘယ်မလဲ တိုးတက်မှု ????? ။ ရှေ့ကနွားကမှ ဖြောင့်ဖြောင့်မသွား နောက်လှည်းဘီ း အပြစ်တင်နေလို့တော့ အပိုပါပဲ ….။ နေဝန်းနီ
ငါတို့ဟာ ……. ထုံးတမ်းစဉ်လာဆိုတဲ့ ပေါက်ပြဲနေတဲ့ အိတ်တွေလွယ်ပြီး ယုံကြည်ချက်အသစ်တွေ အိပ်မက်အသစ်တွေကို ကောက်ကောက်ထည့်နေကြတာကြာပါပကောလား ……။ ငါတို့လိုချင်တဲ့ ဘဝအသစ် မျှော်လင့်ချက် အိပ်မက်တွေက ဟောင်းနွမ်းပြီး ဆွေးမြေ့ပေါက်ပြဲနေတဲ့ ဓလေ့ ထုံးတမ်းစဉ်လာဆိုတဲ့ အိတ်ကြီးထဲမှာ ကြာကြာမနေနိုင် ထွက် ထွက်ကျရရှာပေါ့ …..။ အဲ့ဒိတော့ ဥခွံဟောင်းထဲမှာပဲ ပူလောင်မွန်းကြပ် အသက်ရှူ ရပ်တဲ့အထိ အစဉ်အလာဟောင်းကို ဖက်တွယ်ထားမလား ။ ခေတ်စနစ်နဲ့အညီ ခေတ်ဟောင်းကိုပြောင်းပြန်လှန် ယဉ်ကျေးမှု အသစ်ကိုပဲဖန်တီးမလား ။ မင်းတို့ဖာသာ သေချာစဉ်းစား ……..။ နေဝန်းနီ
ပြေးနေတယ် …… ပြေးနေတယ် …… ခြေချလိုက်တဲ့ မြေပြင်တိုင်းဟာ မီးထတောက် ဒီကမ္ဘာမြေ သစ္စာဖောက်ပီလား ……. ္စ နားခိုမိတဲ့ သစ်ပင်တိုင်းဟာ လဲပြို ငှက်တစ်သောင်းနားခိုနိုင်ပေမဲ့ သူတစ်ယောက်တော့ နားခိုဖို့ သစ်ပင်ကမကောင်းခဲ့တာအမှန် ဘယ်ဝဋ်ကြွေးလေလဲ ဘာများ ကျုးလွန်ခဲ့လို့လဲ စဉ်းစားမိတိုင်း အဖြေကိုရှာမရတော့ မျက်ရည်ဝိုင်း မငိုနဲ့ ဒါ ငိုစရာမဟုတ် ပြေးစရာရှိတာဆက်သာပြေး ကြည်ကြည်သာသာ လက်ခံမဲ့မြေ ဒီ ကမ္ဘာပေါ်မှာ ကျန်ကောင်းပါရဲ့ အဲ့ဒိနေရာရောက်မှ စဉ်းစား ပြေးလိုက်စမ်း ခြေတစ်လှမ်းတိုင်းမှာ မီးတောက် နောက်မှာလည်း ယန္တယား ယာဉ်တွေထပ်ချပ် တစ်စိုက်မတ်မတ် လိုက်နေ ကဲ….. ပြေးသာပြေး အသက်ရှုရပ်မှ အပြေးရပ်မယ် ကွယ် …… ကမ္ဘာကြီးက ကျဉ်းလှပါလား ငါ့တွက်တော့ ပြေးစရာမြေ…….. ။ နေဝန်းနီ
သဒါ္ဓတရားမပါတဲ့ တဏှာ အမှားတွေလုပ်နေတဲ့ အို…..သူတော်စဉ် အပေါင်းတို့ ဟောတော့ ဟောနေတာပဲ ဟောပါများလို့ ဟောရတဲ့နှုတ်တွေလည်း သစ်ခေါင်းဖြစ်တော့မယ်……။ နာတော့ နာနေတာပဲ နားရလွန်းလို့လည်း နားတွေသစ်ခေါင်းဖြစ်လို့နေပေါ့…… ။ နှုတ်သစ်ခေါင်းနဲ့နားသစ်ခေါင်း ဟောင်းလောင်းပေါက်တွေကြားမှာ ပိုးလောက်တွေ တွယ်လို့ မသတီစရာ အညှီတဏှာတွေနဲ့ ပြီတီတီ ဗောက်ဖတ်တွေပျော်မွေ့ တွေ့ကြရဲ့လားမသိ ။ ကြည့်လေ ဟော့ဒိကမ္ဘာမြေမှာ လူပိန်းကြိုက်အလုပ်တွေ လုပ်တတ်မှသာထင်ပေါ် လူရာလည်း ဝင် သဒါ္ဓ တရားမပါတဲ့ တဏှာများရှင် ယင်တစ်လောင်းလောင်းနဲ့ပါလား ။ နေဝန်းနီ
ညဟာ ထုံးစံအတိုင်း သူမရဲ့ အနက်ရောင် ခြုံလွှာကို လွှမ်းခြုံလို့ မြို့ပြ ဓာတ်မီးတိုင် အောက်ခြေမှာ အေးဆေးငြိမ်သက်စွာ လျှောက်လာနေတုန်း မြို့ပြမီးဆိုင်ပေါ်က ဒုစရိုက်ပြုမဲ့ ပိုးမွှားကောင်လေးတွေ ညရဲ့ အနက်ရောင်ခြုံလွှာအောက်ထဲတိုးဝင်လို့ တစ်စီစီ အောင်ဟစ်နေကြပေါ့ ။ ညဟာ လူမြင်မတင့်တယ်မဲ့ အမူအယာနဲ့ လှုပ်ရှားမှုအချို့ကို သူ့ခြုံလွှာနဲ့ ကွယ်ဝှက်ပေးထားတယ် ။ ည ဟာ မာယာကောင်းတဲ့ မိန်းမလှတစ်ယောက်လို မုသာဝါဒ ကိုကျုးလွန်နေပေမဲ့ ဘယ်သူမှ အပြစ်မပြောရှာဘူး အ´ ကာလ ညအခါတဲ့ အဲ့ဒါကြောင့် ညဟာ နာမယ်ပျက်မရှိ ရပ်တည်နေနိုင်တာပေါ့ ။ ိတစ်ခါတစ်ခါ လ သာတတ်တဲ့ညတွေဆို သာနေတဲ့ လ ကို မြူတွေ တိမ်တွေနဲ့ ဖုန်းကွယ်ပစ် ည စနစ်ကိုကျင့်သုံးနေပြန်တယ် ။ အဲ့ […]
မှတ်လောက်သားလောက် စကားတစ်ခုပါ မျောက်လက်အုန်းသီးရသလိုဆိုတာ ။ မျောက်ဆိုတာက ငြိမ်ငြိမ်နေတတ်တဲ့ သတ္တဝါ မဟုတ် ။ လက်ထဲရောက်လာတဲ့ အုန်းသီးလည်း ခွဲမစားတတ် လွင့်ပစ်ရမှာလည်း ဝန်လေး ဟိုဘက်လှည့်ကြည့် ဒီဘက်လှည့်ကြည့် အချိန်တွေသာကုန်လာတယ် ။ အကျိုးဖြစ်ထွန်းမှုက မရှိ ။ အုန်းသီးပိုက်ထားရပေမယ်လို့ ခွဲမစားတတ်တော့လည်း ဖောင်စီးရင် ရေငတ်ငတ်နေသလိုမျိုး ။ တည့်တည့်ပြောမယ်ဗျာ ဝေ့လည်ချောင်ပတ်ပြောနေရတာ အားမရဘူး ပွင့်လင်းမြင်သာခေတ်မှာ နမိတ်ပုံတွေ သင်္ကေတတွေနဲ့ အုံးမစားရအောင်……။ ခု ကျုပ်တို့လက်ထဲမှာလည်း အုန်းသီးတစ်လုံးစီနဲ့ဗျ ။ ဟုတ်တယ်လေ လက်ထဲ ဟမ်းဖုန်းတစ်လုံးစီ ကိုင်ထားကြပေမဲ့ ဘာများတွင်တွင်ကျယ်ကျယ် လုပ်နိုင်ကြလို့လဲ ။ သေချာစဉ်းစားကြည့်ကြစမ်းပါ့ ။ ဖုန်းနဲ့ အကျိုးဖြစ်ထွန်းအောင် ဘာတွေ လုပ်နိုင်နေပီလဲ ။ အဲ့ ဖုန်းနဲ့ အားမရတော့ သူများ […]