မှတ်မှတ်ရရ တနင်္ဂနွေနေ့ ညပိုင်း အားတာနဲ့ ရွှေကျီးမြင်ဘုရား သို့ တရားနာရန် အပြေးအလွှား သွားခဲ့သည်။ တစ်ပတ်မှ ဒီတစ်ရက်ပဲ အားရတာမို့ ခါတိုင်းလည်းတရားပွဲရှိနေမှန်း သိပေမယ့် သွားခွင့်မရခဲ့ဘူးလေ။ ဘယ်ဆရာ တော်ပဲဖြစြ်ဖစ် နာဖြစ်ရင်ကို အမြတ်ပဲရယ်လို့ သဘောထားတာကြောင့် ခုလည်း ဘယ်အချိန်မှန်းမသိ၊ ဘယ်ဆရာတော် မှန်းမသိပဲ လှူဖွယ်ပစ္စည်း လေးတွေ အပြေးအလွှား ဝယ်ပြီးလာခဲ့ပါတယ်။ ဘုရား ပရဝုဏ်က အကျယ် ကြီး မို့ တရားပွဲတော်တော်များများ မပြတ်တမ်း ပြုလုပ်လေ့ရှိတာကြောင့် ကိုယ့်အတွက်က အားရင်အားသလို ပြေးနေကျပါပဲ။ အချိန်ကတော့ (၇) နာရီ မိနစ်(၂၀) လောက်ပေါ့။ ဘုရားဝင်း အနီး ချိုးကွေ့လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ အားပါးပါး…များလှတဲ့ လူအုပ်တွေက တဖွဲဖွဲမို့ လန့်တောင်သွားတယ်။ စိတ်ထဲမှာလည်း အရမ်း ကြည်နုးမိတယ်။ အော်… […]

ပွဲကတော့ ပွဲကြီးပွဲကောင်းပါပဲ။ သူများလိုတော့ အလှမယ်ရွေးချယ်ပွဲ တို့ ၊ မယ်စင်္ကြာဝဠါ ရွေးပွဲတို့တော့ မထင်လိုက်ပါနဲ့။ ခုလုပ်မယ့် ပြိုင်ပွဲကတော့ မယ်ဒုက္ခစစ်ရွေးချယ်ပွဲလို့ပဲ ပြောရမယ်ထင်ပါတယ်။ ဒီမှာ လာပြိုင်ကြမယ့် ဒုက္ခ မယ်တွေကတော့ စာရင်းတွေပေးထားလိုက်ကြတာ အမျိုးမျိုးပါပဲ။ လုပ်မယ့် ရှိုးခန်းမကြီးကတော့ ကျနော့ ခန္ဓာအိမ်ဖြူတော် ခမ်းမကျယ်ထဲမှာပါပဲ။ ဒီထဲမှာ ဒုက္ခမယ်တွေက အလှည့်ကျ အစဉ်လိုက်ကိုပဲ ဝင်ရောက် ယှဉ်ပြိုင်ကြရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒီ ယှဉ်ပြိုင်တဲ့ထဲကမှ ဒုက္ခစစ်ကို ရွေးချယ်လို့ သရဖူ ပေးအပ်မှာ ဖြစ်ပါတယ်။ “ဉာဏ်”ကို ဒိုင်လူကြီးနေရာမှာထားလို့ သူကပဲ အမှတ်ပေးလို့ ဆုံးဖြတ်ပေးသွားမှာဖြစ်ပါတယ်။ ပွဲစဉ်မှာ အလှည့်ကျတဲ့ ဒုက္ခမယ်တွေ တစ်ဦးစီက ဒီခန္ဓာကြီးအပေါ် ဘယ်လောက်ထိ ဒုက္ခတွေ ပေးနိုင်တယ် ဆိုတာကို သူ့လက်စွမ်းတွေနဲ့ လက်တွေ့ပြသွားရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ […]

ဒီနေ့တော့ ကျနော်နဲ့ ရန်သူ အာသဝတို့ ဆုံဆည်းလာရပုံလေးကို ပြန်လို့ အနှစ်ချုပ်တွေးမိနေပါတယ်။ ဘယ်လိုကစလို့ သူတို့ကို တွေ့ရှိသွားရပါ လိမ့်ဆိုတာကစ အတွေးနယ်ချဲ့မိတော့သည်။ အရင်ဆုံးကတော့ အလုပ်တွေမအားလွန်းရာကစတာပါပဲ။ အင်း…ငါ ဒီနေ့သာ အလုပ်တွေ ဒီလောက်များတာပါ။ နက်ဖြန်တော့ နားရချည်သေးရဲ့ လို့ မျှော်မှန်းလိုက်တိုင်း မအားရာ မအားကြောင်းတွေက အမှတ်မထင် ဝင်ဝင် လာပြန်တယ်လေ။ ဒါကို သတိထားမိတာက တော်တော့ကို ကြာနေပါပြီ။ အင်း တစ်ရက်လောက်များ ဘာလုပ်စရာမှ မရှိပဲ အေးအေးဆေးဆေးလေး နေရရင် ကောင်းမယ်လို့များ တွေးထားမိရင် ပိုတောင်ဆိုးသေးတယ်ဗျာ။ ဘယ်က ဘယ်လို ပေါ်လာမှန်းမသိတဲ့ အကြောင်းတွေလေ။ အင်း…ဒါတွေကြောင့်ပဲ ကျနော့်မှာ မသင်္ကာဖြစ်လာရတာပေါ့နော်။ တစ်စုံတစ်ယောက်ကများ ငါ့ကို မအားမနားရအောင် ဖန်တီးခိုင်းစေနေသလားလို့ ဆိုတဲ့ သံသယစိတ်ကလေး ဝင်လာရတယ်လေ။ ဇာတ်လမ်းက […]

ဒီနေ့တော့ စောစောစီးစီး ဘုရားရှိခိုးလို့ မြတ်ဘုရားရှေ့မှောက် ဆွမ်း တော်ကပ်ရင်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ပြန်လို့ ဆန်းစစ်ကြည့်နေမိပါတယ်။ ဒီအလုပ် တွေကရော ဘယ်သူက စေခိုင်းလို့ လုပ်နေရတာပါလဲဆိုတာကိုလေ။ တစ်နေ့ တစ်နေ့လုပ်နေရတဲ့ လည်ပတ်နေရတဲ့ အလုပ်တိုင်းက အာသဝ လက်အောက် က လွတ်တယ်လို့မှ မရှိတာပဲမလား။ ခုလို ကုသိုလ်တွေ လုပ်နေရတာတွေ ကရော သူတို့လက်အောက်ကမှ လွတ်ရဲ့လားလို့ တွေးမိသွားပါတယ်။ ဒါဆိုရင်တော့ ဒီမေးခွန်းလေးကိုသာ အရင်ဖြေလိုက်ပါတော့လို့ ကိုယ့် ကိုယ်ကို မေးခွန်းပြန်ထုတ်လိုက်ပါတယ်။ “နင်လုပ်နေတဲ့ ကုသိုလ် အလုပ်တွေ ဟာ သစ္စာသိပြီး လုပ်တဲ့ အလုပ်ဟုတ်ရဲ့လား”လို့ ပြန်မေးလိုက်ရပါတယ်။ “ဟင်..ဒါကတော့ ဘယ်သိဦးမှာလဲ။ သစ္စာသိအောင်လုပ်ဖို့ အချိန်မရအောင်မှ သူတို့က လုပ်ထားတာဥစ္စာကို ။ သစ္စာမသိပေမယ့် ကုသိုလ်လုပ်နေတာပဲ ကောင်းတာလုပ်နေတာပဲလေ။ ဘာများမှားနေလို့လဲ”ဆိုတဲ့ […]

အင်း…ကျနော့ခန္ဓာအိမ်ကြီးမှာက ရန်သူတွေ တပ်စွဲပြီး ဖြစ်နေပါပြီ။ အရင်ကတော့ အဲလို ရန်သူ့လက်အောက် ရောက်လို့ရောက်မှန်း မသိလေ တော့ မိုးလင်းမိုးချုပ် သူတို့ခိုင်းတာကို ပျော်ပျော်ကြီးကို လိုက်လုပ်လို့ အဟုတ် ကြီးထင်ပြီး ငါကွလို့ ဂုဏ်တွေတောင် ယူနေပါသေးရဲ့နော်။ အင်း…သိပါပြီ။ သစ္စာသိခွင့်မရအောင် မျက်လုံးပိတ်လို့ အချိုသပ်ခိုင်းခံနေရတဲ့ ကိုယ့်ဘဝ ကိုယ် ဒုက္ခတွင်းထဲကျနေပါပေါ့လားလို့ သိလိုက်ရပါပြီ။ သစ္စာလေးပါးနဲ့ ယောင် လို့တောင် တွေ့ခွင့်ဆုံခွင့် မရရလေအောင် အဝိဇ္ဇာဆိုတဲ့ ခေါင်းဆောင်ကြီးက မျက်လုံးပိတ်၊ နားပိတ်လို့ သူ့တပည့် သုံးယောက်ကို တာဝန်တွေပေးလို့ အချိတ်အဆက်မိအောင်ကို လှည့်ခိုင်းလည်ခိုင်းနေလိုက်ကြတာ။ ဟူး…ဒီလက် အောက်က လွတ်ဖို့ကတော့ ဘယ်နှယ့်များ လုပ်ရပါ့မလဲဆိုတာ တွေးရင်းနဲ့ တောင် စိတ်တွေ မွန်းကျပ်လာရပါပြီ။ ဒီနေ့လည်း ကြည့်ပါဦးတော့။ သူတို့ခိုင်းတာလေး လုပ်ရင်းက သူတို့ […]

ကျနော့ဘဝရဲ့ လက်ရှိအချိန်တွေကို ပိုင်းကြည့်လိုက်တော့ အချိန်က အလွန်နည်းလှသည်။ နက်ဖြန်ဆိုတာ မသေချာပေ။ အသေချာဆုံး လက်ရှိ အချိန်ကို သစ္စာသိအောင် ကြိုးစားဖို့သာ အရေးကြီးလှသည်မလား။ အင်း… ခက်တော့နေပါပြီ။ နေ့စဉ် ကျင်လည် လှုပ်ရှား ရုန်းကန်နေရတဲ့ အလုပ်တို့က တစ်နေ့တစ်မျိုး မရိုးနိုင်အောင် ပေါ်ပေါက်နေပါပြီ။ ကျနော်ပိုင်းခြားထားတဲ့ တစ်နေ့တာ အချိန်ဇယားကလည်း ပေါ်လာတဲ့ အရေးကိစ္စတွေနောက် မလိုက် နိုင်ရှာတော့ပေ။ ဘယ်မလဲ ကျနော့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင်အချိန်။ သစ္စာလေးပါး အမှန်တရားကို သိအောင် မြင်အောင် ပွားများအားထုတ်ဖို့ အခွင့်အရေးတွေကို လိုက်ပြီး ပိတ်ပင်နေသော ရန်သူကတော့ ကျနော့အနီးမှာ သေချာပေါက် ရှိနေ ပါပြီ။ ဒီနေ့တော့ဖြင့် လုပ်စရာအလုပ်တွေကို လွတ်ထားလိုက်ပြီးမှ ရန်သူ ကို တွေ့အောင်ရှာရပေတော့မည်။ အင်း ကျနော်တို့ကို နေ့စဉ် […]